De kwaliteit en werkbaarheid van het ouderschapsplan kun je pas na een aantal jaar echt meten. Het vinden van een voorbeeld gaat makkelijk. Maar om het zodanig op te schrijven zodat het min of meer toekomstvast is, is echt andere koek. Met contracten (vanuit mijn werk) loop ik er regelmatig tegen aan. Men probeert het zo dicht te timmeren dat er een onwerkbare brei aan kleine lettertjes ontstaat. En kleine lettertjes leiden altijd tot discussie achteraf. En omdat het vakantie is een nadere tweeluik over ons ouderschapsplan.
Ons ouderschapsplan
De basis van elk contract zijn de regels en afspraken. Voor een ouderschapsplan geldt hetzelfde. Maar zonder een duidelijke intentie ga je alleen risico’s proberen in te dammen. En dan kom je tegenover de ander te staan. Met een intentie die gedeeld wordt, blijk je minder tegenover elkaar te gaan staan. Want vele regeltjes belemmeren je ook erg. En wordt nog wel eens slaghout naar elkaar. Daar wordt niemand beter van. Regels moeten je helpen en duidelijkheid geven.
Gedeelde intenties
Bij ons was de intentie om het contact tussen de kinderen en ouders maximaal te houden. Dus in het geval van ziekte is de andere ouder het eerste aanspreekpunt als het over de kinderen gaat. Nieuwe relaties van mijn ex en mij komen daarmee meteen op de derde plaats. Dus geen discussie wat er ging gebeuren toen mijn ex ernstig ziek was. De kinderen blijven bij mij. Maar aan de andere kant is het mijn taak dan om het contact tussen kinderen en hun moeder maximaal te houden. Dus kreeg mijn ex ruimte om in mijn huis voor de kinderen te zorgen en kon ze naar huis of rusten als het even niet ging. Een hele hoop beslissingen op basis van het uitgangspunt. En met de kinderen als grote winnaars.
Qua veiligheid en zorg ontstaat er ook geen ruimte voor vervelende discussies. De nieuwe liefdes maken wel deel uit van het leven van de kinderen, maar ook dit blijft beheersbaar. De nieuwe liefdes kunnen zich niet dwingend melden of de kinderen naar de ander moeten omdat de een te ziek is voor de zorg. Dit hebben we zo geregeld. De nieuwe liefdes hoeven niet met school te gaan praten. De ander is er immers nog en die gaat voor. In onderling overleg kan hiervan afgeweken worden, maar er is altijd één ouder die weet hoe het met de kinderen zit.
Ik wil echter niet zeggen dat alles in ons ouderschapsplan goed uitgepakt heeft. Maar daarover later meer.
Daniel is enige tijd geleden gescheiden en inmiddels hertrouwd. Hij blogt twee wekelijks over zijn leven als hertrouwde vader. Daniel woont samen met Patricia en haar kinderen. Het boek over het eerste jaar Voor onze kinderen is 10 april 2015 verschenen en verkrijgbaar bij bij de betere boekhandel. Deel twee komt in 2016 uit.
REAGEER OP DEZE BLOG