Debat op 2

Wij waren gisteren aanwezig bij het tv programma Debat op 2. Wij werden door de redactie benaderd met de vraag om als deskundige in het publiek zitting te nemen. Dat betekent in de praktijk kennelijk dat je vooral deskundig moet kijken, aan het woord zijn we niet gekomen en Arie legde ons voor de uitzending uiterst charmant uit, dat dat ook eigenlijk niet de bedoeling was. Maar evengoed leuk om mee te maken en een boeiend onderwerp natuurlijk. Het ging onder meer over de volgende vragen:

Zijn vaders niet te vaak slachtoffer van een vechtscheiding omdat de kinderen in de meeste gevallen aan de moeder worden toegewezen? Door de aanwezige oud-kinderrechter werd betoogd dat gekeken wordt naar de gezinssituatie vóór de scheiding. Als de moeder vóór de scheiding het grootste deel van de zorgtaken op zich nam, worden de kinderen in veel gevallen ook aan de moeder toegewezen. Dat dit kan leiden tot schrijnende situaties spreekt voor zich en werd ook geïllustreerd door de aanwezige vader, die 21 jaar zijn kinderen niet heeft gezien. Wij zien in onze praktijk dat ook na harmonieuze scheidingen de vader vaak een actievere rol gaat spelen en vinden het sec kijken naar de zorgverdeling voor de scheiding dus nogal kort door de bocht. Maar de discussie ging om vechtscheidingen, waarbij een gezamenlijke rol van de ouders niet meer tot de mogelijkheid behoort.

Is het niet beter om voor de kinderen bij elkaar te blijven? Een oudere, al 53 jaar gelukkig getrouwde, heer vond dat inderdaad. Maar een onlangs gescheiden vrouw wees er, ons inziens terecht, op dat de eisen die op dit moment aan geluk worden gesteld hoger liggen dan vroeger. Villa Pinedo voegde daar aan toe dat het niet mogelijk is om de spanningen bij kinderen vandaan te houden. Kinderen voelen alles haarfijn aan.

Wordt er voldoende rekening gehouden met de belangen van het kind? Wij vonden het confronterend om Villa Pinedo te horen zeggen dat co-ouderschap helemaal niet ideaal is. “Ik wil niet met mijn spullen moeten slepen, ik wil gewoon één plek waar ik thuis ben”. Maar dat plaatst ons voor het probleem, wat dan wel? De directeur van het Bureau Jeugdzorg gaf aan dat co-ouderschap die in harmonie verloopt de minst schadelijke oplossing is. Voorop staat, en dat was ook de teneur van gisteravond, het is in het belang van kinderen om omgang te hebben met hun vader én moeder. Gun je kind 2 ouders!

De vraag, wat vinden de kinderen eigenlijk zelf, vinden wij een lastige. Natuurlijk moeten kinderen worden gehoord, maar dat moet op een bijzonder zorgvuldige manier gebeuren. Misschien kan de door de Kinder Ombudsman voorgestelde curator, een soort advocaat voor het kind, daar een goede rol in spelen. Maar we moeten voorkomen dat wij kinderen een keiharde keuze voorleggen, waardoor zij in een loyaliteitsconflict terecht kunnen komen.

Het zijn hele precaire onderwerpen waar iedere ervaringsdeskundige zo zijn of haar eigen mening over zal hebben. Die horen wij graag!