Zoals ik al eerder heb geschreven hebben jaren geleden de twee oudste van de vier kinderen van mijn vriend ervoor ‘gekozen’ om niet langer naar hun vader te gaan. Hun moeder was verdrietig en boos en daar gingen zij in mee. Tegen mijn vriend werd gezegd, wacht maar, ze komen vanzelf wel weer terug, je bent altijd een goede vader geweest.
Kinderen gaan hun eigen keuzes maken
De laatste jaren werd dat een up and down situatie waarin hij vaak werd teleurgesteld. Ging het weer een klein beetje beter, was er weer een interactie met zijn ex waardoor het weer terug ging naar het vriespunt.
Maar de kinderen werden ouder en gaan inmiddels hun eigen keuzes maken. En daarbij ook inzien dat mama misschien toch niet áltijd gelijk heeft, of althans, in ieder geval dingen soms anders ziet en beleeft dan zij zelf.
Een eigen verstandhouding met papa
En bovenal, niet alle ruzies tussen papa en mama, zijn van invloed op hun eigen verstandhouding met papa….
En zo merkten we dat wanneer de relatie tussen de kinderen en mijn vriend beter werd, die relatie bij meningsverschillen tussen hun vader en moeder, niet perse direct veel slechter werd.
De frequentie waarin ze papa weer gingen opzoeken werd steeds groter, totdat zelfs vanuit de oudste de opmerking kwam dat ze beter gewoon een vaste avond in de week kon komen eten. ‘Dat was wel zo makkelijk’.
Zal het dan allemaal toch nog goedkomen?
En zo zitten we ineens weer met een hele tafel vol met kids aan het avondeten. ‘Zullen we daarna nog een spelletje doen, pap? En… jij doet toch ook mee Kim?’.
Even wennen is het zeker nog wel. Van compleet negeren, naar pesterijen of het sturen van brutale whatsappberichtjes… willen ze nu graag dat ik mee doen met een spelletje.
Ook hun broertje en zusje moeten eraan wennen.. die zijn ineens 2 of zelfs 5x zo druk aan tafel.
Maar mij hoor je niet… papa heeft ineens weer zijn kindjes terug aan tafel, boordevol verhalen over vriendjes, die hij misschien liever niet wil horen..
Zal het dan toch allemaal nog goedkomen?
Ik ben Kim en heb een relatie met een ontzettend lieve man en vader van 4 kinderen (3 meiden en 1 jongen) waarvan er twee parttime bij ons wonen. Ik schrijf over mijn (soms moeilijke) rol als stiefmoeder.
Lees ook de andere blogs van Kim.
Tessa - 17 mrt 2020
👍