Opa’s en oma’s opgelet!
Onlangs kwam ik een oma tegen die samen met haar kleinkind van 6 boven op een grote steen zat, midden in de stad. Zomaar twee bloedverwanten. Zomaar? Ze vertelde dat de band tussen haar en haar kleinzoon er was vanaf het moment dat hij geboren was, maatjes, bondgenoten, zielsverwanten, zo noemde oma het. Ik heb foto’s van ze gemaakt. Ze waren zo mooi samen.
Onlosmakelijk verbonden door de bloedband
Wat nu als het contact niet zo vanzelfsprekend is?
Nee, het is niet altijd vanzelfsprekend.
Mijn dochter heeft één van haar oma’s pas leren kennen in haar tienerjaren.
Niet door een scheiding, maar door andere oorzaken.
Het feit dat ze maar één oma kende deed haar andere oma, mijn moeder, er toe besluiten om er voor te zorgen dat ze ook de andere oma leerde kennen. Ik ben mijn moeder dankbaar voor dat feit. Zij heeft jarenlang geprobeerd de andere oma te bewegen tot het ontmoeten van haar kleinkind. Wat ben ik blij, nu ze er niet meer is dat ze mijn dochter heeft leren kennen.
Grootouders en gescheiden kinderen
De reden dat ik hierover een blog schrijf, is dat er veel grootouders en kinderen zijn die elkaar door een scheiding niet meer zien. De zomertijd is voor veel kinderen de tijd om bij opa en oma te gaan logeren. Ik heb daar zelf heel dierbare herinneringen aan.
Ook voor ouders zijn dat fijne tijden om dingen te doen die je niet doet of kunt doen als de kinderen er zijn.
Maar dit geldt dus niet voor ouders en kinderen voor wie de scheiding uitgemond is in een familievete. Pijnlijk, zuur…en de kinderen kunnen er niets aan doen dat papa en mama niet meer bij elkaar zijn.
Soms zijn grootouders opeens uit hun leven verdwenen.
Kunnen we iets doen?
Ik denk dat het voor de mensen om hen heen mogelijk is om met liefdevol praten en uitnodigen het contact tussen opa’s, oma’s en kleinkinderen weer te herstellen. Vaders en moeders gunnen hun kinderen het beste. Misschien kunnen we gescheiden ouders helpen om een besluit te nemen dat gericht is op het welzijn van de kinderen en niet op de emoties, ideeën en gevoelens van de ouders. Zullen we de gunfactor wakker maken?
Kinderen die in een moeilijke situatie terecht zijn gekomen kunnen grote steun hebben aan hun grootouders.
Zomeractie oproep voor herstel!
Als jij iemand bent die deze situatie herkent, zou jij je dan sterk willen maken voor het herstel van contact?
Wil jij een verschil maken in de levens van kinderen die door toedoen van de scheiding hun grootouders kwijt zijn?
Onder deze blog kun je ons vertellen wat jij meemaakt als het gaat om grootouders en kleinkinderen. Verhalen over de successen en over de situaties die om aandacht vragen. Vertel jij jouw verhaal en deel deze blog!
Anne Buiskool
Aafke suierveld - 8 mrt 2019
Nooit had ik het verwacht,maar ik ben een oma die haar kleinkinderen uit een gebroken gezin komen. En ja,nu zit je ertussen in. Zij is vreemd gegaan. Ze durft hier niet meer over de vloer te komen ondanks mijn pogingen. Van mijn zoon mag ik haar niet helpen ivm oppassen, omdat zij deze ellende heeft veroorzaakt. Ik ken mijn zoon, ik moet er niet tegen ingaan en zijn wensen respecteren, maar diep in mijn hart doet het zoveel pijn. Ik wil hem niet kwijt. We zien de kinderen nu 1 keer in de twee weken, maar logeren zal er voorlopig niet meer inzitten want als ze bij mijn zoon zijn dan wil hij ze graag bij zich houden,en dat begrijp ik, maar als ze bij hun moeder zijn dan mag ik mijn hulp niet aanbieden. Ik zou mijn hulp alleen aanbieden voor die kleintjes, want hun moeder heeft deze ellende allemaal zelf veroorzaakt door vreemd te gaan met een getrouwde man