“Toen ik hem leerde kennen, was de relatie fantastisch. Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld bij iemand. Hij was echt de man van mijn dromen. Ik weet niet waar het veranderde, maar opeens deed ik niets meer goed. Alles lag aan mij, ook de dingen die hij deed. Soms was hij liefdevol en attent. Hij zorgde er zelfs voor dat ik hulp ging zoeken. Maar ik trok het echt niet meer, daarom ben ik weggegaan. Ik ben kleiner dan klein. En hij gaat maar door. Het lijkt wel of het zelfs erger is geworden.”
Inhoud blog
Narcistische trekken partner
Als ik dit hoor, gaan bij mij gelijk de alarmbellen af. Dit is zo typerend voor het verloop van een relatie met een persoon met een narcistische persoonlijkheidsstoornis (hierna: narcist). Het is een spel waar je langzaam in wordt gezogen, en dan leeggezogen. Dat alles door de narcistische trekken van je partner.
Hoe gaat een narcist te werk in een relatie?
Fase 1
De narcist start de relatie met een overdaad aan liefde. Iedere twijfel wordt in de kiem gesmoord. Hij of zij speelt zo goed in op je behoefte, dat je denkt de liefde van je leven te hebben gevonden.
De prins op het witte paard
Fase 2
Op een bepaald moment begint het onderuithalen, met:
– kritiek, kleineren, denigrerende opmerkingen, beschuldigingen, liegen
– jou overal de schuld van geven. Of de schuldvraag wordt omgedraaid naar jou
– onverklaarbare stemmingswisselingen. Van agressief tot gelijk erna weer vrolijk. Negeren
– jaloezie
– losweken van vrienden, familie.
Het masker gaat af
Je doet er alles aan om dit gedrag te voorkomen, maar wat je ook doet, het is nooit genoeg. Dit kost zoveel energie. Je raakt jezelf steeds meer kwijt.
Fase 3
Dan is er weer attent, liefdevol gedrag. Net als in het begin.
Je denkt dat hij toch wel meevalt en je hoopt dat het weer wordt zoals het was. Maar al snel begint het onderuithalen weer. Punten 2 en 3 wisselen elkaar af. Je wordt volledig in de war gebracht.
Aantrekken en afstoten. Hij geeft mij altijd de schuld
Tot je écht op het punt komt dat je het niet meer aan kunt en vertrekt. Dan escaleert het gedrag pas echt. De scheiding wordt gerekt, afspraken worden niet nagekomen, alimentatie niet betaald. De narcist blijft aandacht vragen, direct, via je kinderen en/of omstanders. Jij wordt bij iedereen zwart gemaakt. Hij is het slachtoffer.
Het hele spel van de narcist is gericht op macht, op controle. Jouw emoties zijn de voedingsbron, welke dan ook. Ondertussen blijf jij leeg achter, vol twijfel, vol wantrouwen.
Je vertrouwt niets en niemand meer
Vaak twijfelen we of de ander wel een narcist is. Zo’n diagnose wordt zelden gesteld. De narcist denkt perfect te zijn, hulp zoeken is niet nodig. Je weet het dus zelden zeker. Het gaat ook niet om de diagnose. Het gaat om de gevolgen van dit gedrag voor jou. En het gaat erom dat je weer herstelt. Dat je weet wat te doen om verdere beschadiging te voorkomen. En dat je herhaling voorkomt. Zodat je je leven weer in vrijheid kunt genieten.
Niet alleen onder mannen
Ik schrijf in dit artikel over ‘hij’ en ‘hem’, maar narcistisch gedrag komt zeker ook voor onder vrouwen. Het aantal ligt in verhouding wel lager dan bij mannen. Lees dus a.u.b. ‘zij’ of ‘haar’ als dat beter van toepassing is.
Narcisme in relaties
Is dit herkenbaar voor je? Wees dan alert. Een van deze gedragingen maakt nog geen narcist, maar kan al heel veel kapot maken. Narcisme in relaties, narcisme in de familie, je kunt het overal tegenkomen. Van hoog tot laag, in alle geledingen van de maatschappij. Binnen je familie- en vriendenkring, op je werk of andere zakelijke contacten en/of in de hulpverlening. Zorg dus dat je weet waar je mee te maken hebt of kunt krijgen zodat je je zelf (en je dierbaren) kunt beschermen.
Narcisme na breuk
Een netwerk om je heen is essentieel voor je herstel van een relatiebreuk en andere stormen in je leven. Soms spreek ik in mijn praktijk vrouwen en mannen die na de breuk met een narcist familie en vrienden om zich heen hebben waar ze op terug kunnen vallen. Die kennis van narcisme hebben en begrijpen wat ze bedoelen. Die hen helpen en steunen. Waar ze altijd en steeds weer terecht kunnen. Dit is zo fijn en belangrijk bij narcisme na een breuk!
Willy Sietsma
Mirjam - 19 jun 2018
Ik schrik gewoon als ik dat stukje lees over scheiding wordt gerekt, alimentatie niet betaald, afspraken niet nakomen.... Precies zo gaat het bij mij ook
Willy - 20 jun 2018
Hoi Mirjam, het is niet bedoeld om je te laten schrikken, wel om je bewust te maken. Gedrag als traineren, afspraken niet na te komen etc. valt onder gedrag in het narcisme spectrum. Maar het hoeft niet zo te zijn. Dit soort gedrag wordt ook vertoond bij wrok of uit wraakzuchtigheid. Ik weet niet of je al meer bekend bent met narcisme, maar mocht je er meer over willen lezen, dan raad ik mijn E-book aan. Je kunt het bestellen via deze link: https://willysietsma.nl/narcisme-scheiden/ Heb je andere vragen, dan lees ik het graag. Warme groet, Willy
jacob - 27 aug 2022
mijn vraag is simpel denk ik . ik ben moeilijke man maar erg trouw en heb vrouw zo denk ik die vorm van narcist in zich heeft vraag me zelf elke dag echt of ik er een ben . maarweet niet meer heb gedrachs terapeut sorry voor mijn schrijven ben dislect . die terapeut zegt dat mijn vrouw steeds haar gedrag op nieuwe krijgt en dat niet zal veranderen eerder verergen om dat ze vind dat ze geen problemen heeft het niet aan haar ligt want mensen die haar kennen . die zeggen je was goede moeder je bent goede vrouw maar dat zijn mensen die ze zelf uit kiest . want mensen die zien dat ze het slachtoffer steeds speelt en haar door hebben zijn viezerikken . en daar wil ze geen contact mee . dus vriendrn van mij zijn allemaal door mij gemanupuleerd en bang voor mij. verder zegt ze dan ik ben goede praten ik praat iedereen om zrlfs instansies. maar goed wat ik wil weten . wat moet ik doen we hebben ook nog dochter van drie . en heb oprecht slapen loze nachten .
Sven - 25 mei 2023
Ik deel je gevoel… frustrerend
Betsie - 31 dec 2022
Beste, ik heb een vraag. Mijn schoonmoeder is narcistisch. Mijn man ziet dat en is ook daarvoor in therapie. Nu is het echter zo dat als zij komt, ik niet mijn grenzen kan aangeven want mijn man is bang voor de reactie van zijn moeder. Ik denk, "schijt" wat ze er van vind, dan gaat ze naar boos weg, maar mijn man raakt al in paniek als ik praat over wat ik zou zeggen als ze komt en het staat me niet aan. Mijn vraag is, hoe kan ik op een gezonde manier mijn grenzen aangeven zonder dat ik mijn eigen grenzen overschrijdt maar ook dat het te behappen is voor mijn man. Want nu houd ik me vaak ik voor hem terwijl ik dat eigenlijk niet wil maar ik doe het ook hem dan maar te sparen want hij is nog niet zover om zijn grenzen aan te geven. Ik ben heel benieuwd naar je reactie want we komen er zelf niet echt uit. Gr Betsie
Robin - 8 jan 2023
Dag Betsie, Ik denk niet dat je dat kunt aangeven zonder in conflict te komen bij iemand met Narcisme en bij degenen die de Narcist altijd gelijk geven, zoals je man, zal eerst het inzicht moeten komen dat de Narcist geen gelijk heeft. Maar waarschijnlijk heeft hij dit in het verleden de Narcist al een keer bekritiseerd en heeft hem dat zo'n trauma opgeleverd dat hij om de lieve vrede te bewaren zijn moeder maar altijd gelijk geeft. Het probleem met narcisme is namelijk dat deze mensen in de illusie leven dat ze niks fout doen. Iemand die in deze overtuiging leeft staat per definitie niet open voor kritiek want dan impliceer je immers dat de Narcist fout is, en dat kan niet (volgens de Narcist dan). Verder gaat het bij Narcisten altijd om hun en nooit om jou of anderen. Als jij je eigen grenzen aangeeft dan gaat het om jou en niet om hun. Ik heb zelf een moeder waarvan ik denk dat ze in ieder geval een vorm van Narcisme heeft want zij heeft zo'n beetje alle symptomen. En mijn vader geeft mijn moeder altijd gelijk. Wat dat betreft lijkt die dan wel een beetje op je man die zijn moeder altijd gelijk geeft. Dit zie je vaker, dat kinderen en partners helemaal geïndoctrineerd zijn door de Narcist en van zijn/haar onzin overtuigd zijn geraakt. Totdat deze personen zelf tot inzicht komen dat de Narcist echt fout zit zal er niks veranderen. Hoe je iemand kunt helpen tot inzicht te komen? Tja dat is lastig want inzicht krijgen is een complex leerproces. Zolang je man het bewaren van de vrede belangrijker vindt dan de confrontatie aangaan denk ik niet dat je hem kunt overtuigen om jouw en zijn grenzen aan te geven aan zijn moeder.
Simone - 23 mrt 2024
Laten we in ieder geval de narcist niet meer met een hoofdletter aanduiden ( Narcist🙈) Dat verdienen ze niet! Sterkte allen.
Peter - 26 jun 2018
Ik ben een man en schrik hier ook van . De kids zijn bij mij en hier doet zij wat er geschreven word zo herkenbaar
Willy - 3 jul 2018
Dit gedrag komt zeker ook onder vrouwen voor. Ik ben een artikel aan het voorbereiden over het verschil tussen mannelijke en vrouwelijke narcisten. Dat komt niet hier maar op mijn site te staan. Wil je op de hoogte blijven, schrijf je dan vooral in voor mijn tips & inspiratiemail via https://www.e-act.nl/ah/site?a=1123&p=218835
Janine - 22 mei 2020
Blij dat ik dit na jaren weer lees. Mijn ex heeft het inderdaad gered om mijn familie van me af te nemen. Mijn oudste zus was altijd al onder de indruk. Zelfs nadat uitkwam dat hij 10 jaar lang stelselmatig vreemd gegaan was. Zelfs dat wist hij om te draaien. Hij was slachtoffer, ik was oorzaak van zijn vreemdgaan. Het was juist voor hem zwaar geweest om met alle leugens te leven. Ben nu 4 jaar bij hem weg, van hem af kom ik nooit ben ik achter. Hij heeft ruim een jaar lang niet betaald voor de kinderen. Dan staat hij tijdens dat jaar groot met een foto in de krant waarin hij aangeeft dat hij mij iedere maand 570,- betaald. Uiteindelijk via een rechtszaak de alimentatie geregeld. Nu ik een andere functie heb en hij dat gehoord heeft, meteen een mail met dreigementen dat het aangepast moet worden. Al zijn vrienden vinden mij een manipulatieve dominante vrouw. Maar het raakt mij niet meer. Sterker nog, het sterkt mij in mijn keuze van destijds om bij hem weg te gaan. Ook heeft hij meerdere keren de kinderen tegen mij op te zetten. Ook dat werkt uiteindelijk in zijn nadeel. Rug recht, hoofd omhoog en blijf bij jezelf. Als je een relatie met een narcist overleeft kun je dat laatste ook, je moet het alleen ervaren. Sterkte iedereen die hiermee te maken heeft.
Lisette - 2 feb 2023
Dank voor je bericht. Ik zit zelf in een situatie met 3 kleine kinderen. Heb inmiddels een woning achter de rug van de narcist gekocht, maar vindt het laatste stapje vanwege de kinderen erg moeilijk. Namelijk het verbreken van de relatie. Wat is de beste manier om dit te doen, aldus met zo weinig mogelijk strijd. Heeft iemand tips voor mij?
Q4no! - 23 feb 2023
Aan Lisette: Weet niet of je getrouwd bent? Samenlevingscontract? Kinderen erkend door de vader? Advocaat regelen. Met voorstel: kind-omgangsregeling schrijven "in het belang van de kinderen". Een rechter ziet liever dat de vader ook bezoekrecht en/of omgangsregeling heeft met de kinderen tenzij bewezen misstanden en agressie naar de kinderen toe.
Cheryl - 24 feb 2019
Mijn vriend is onmogelijk. Alles is altijd mijn schuld en zelfs als het buiten koud is krijg ik de schuld. Het doet zo een zeer als je altijd je best doet voor een persoon, maar je alleen negatief gedrag ontvangt. ‘Jij zal ook wel wat hebben gedaan’. Zeggen mensen dan, maar oprecht niet. Het kan gaan om de manier waarop ik kijk, spreek of wat ik doe. Kleine dingen tot aan grote zaken. Alles is verkeerd. Ook is hij erg verbaal agressief. Bedreigingen, fysieke mishandeling. Alles zit erop en eraan. En ik? Ik weet het niet meer. Niemand snapt waarom ik erbij blijf. Ikzelf idem. Alleen weet ik niet hoe weg te komen. Alsof je in een kooi zit die wel openstaat, maar daarbuiten is de wereld nog veel enger. Ook maak ik me zorgen over zijn eventueel volgende slachtoffer. Ik wens dit niemand toe. Echt niemand. Het is een nachtmerrie met zo nu en dan een stompzinnige fata morgana van geluk.
Michaela lip - 3 apr 2019
Wat is dit herkenbaar,zit ook in een relatie met een narcist...in het begin leek het allemaal zo geweldig...hij deed leuk tegen mijn family en vrienden. Nu wil hij eigenlijk dat ik met iedereen breek jij hebt daar niks meer tezoeken. Heb nu veel gelezen over een narcist overal zeggen ze niet erop in gaan wat hun zeggen je eigenweg nemen...betrek hem zo weinig mogelijk bij dingen en financieel hou dat gescheiden.... gelukkig heb ik mijn eigen bankrekening nog en zal nooit dat met hem samen doen... Denkend of ik hier nig door wil gaan.....hoeveel ik van hem hou maar denk toch voor mijn eigen best wil mijn eigenweg te vervolgen
Lindsay - 7 dec 2019
Hallo, Je eigen weg volgen is de enige optie. Erbij blijven is alleen tijdverspilling want op een dag eindigt het sws want voor altijd samen leven met een narcist is onmogelijk. Begrijp dat je hem graag ziet, ik kan er van meespreken. Ik heb ook een relatie gehad met een narcist en ik bleef alles maar vergeven Gwn omdat ik hem graag zag en ni zonder hem kon. Uiteindelijk werd mijn geld gestolen en werd ik zwart gemaakt bij zijn begeleiding en familie door hem zodat ze contact tussen ons hadden verboden zodat hij het geld niet zou moeten teruggeven.
roos - 9 mei 2023
My god ik zit er middenin, en het is niet 1 ding hetgeen overeenkomt maar bijna alles klinkt zoals beschreven ..... Hij heeft mij vorige week zelfs op vakantieadres laten zitten en is zo naar huis gereden. Inmiddels afstand genomen ..... Ik ga op een nette manier afbouwen, maar kijk inmiddels heel anders naar hem .... Door het lezen van het bovenstaande verhaal denk ik dat dit helemaal op hem slaat .... Ik snap nu ook de situatie waar hij uit kwam met zijn ex vrouw en kinderen ..... Ik hoop dat ik de kracht mag krijgen om hier op een geschikte manier afstand van te nemen, want wat kan hij vreselijk attent lief begripvol enz zijn, maar wat is het een rotzak eigenlijk ....
Regina - 5 jan 2020
Ik zit ook met een man ,ziek wordt ik ervan ,steeds ik ik en nog eens ik ,die heeft precies geen gevoelens en alles is precies van hem ,hij wil precies over alles beslissen, is ook heel materialistisch, terwijl de noodzakelijke dingen voor hem bijzaak zijn enz enz ,ik kan er ben bestseller over schrijven
Aad - 16 mrt 2020
Regina, Pak je spullen en maak dat je wegkomt,wordt alleen maar erger. Gr Aad
Julia - 25 aug 2022
Hoi ,na 20 jaar huwelijk stap ik ook eruit. Alles is zo herkenbaar, het is alleen maar ik ik ik ik en nooit de fout van hem, ik heb teveel toegelaten ,zelfs misbruik bang om terug te vechten .1 23 moet ik het dat huis ,en dan altijd horen dat hij meer inkomen en dat hij ons verzorgd. En altijd dreigen daarmee ,vorig week maandag zei hij regel de scheiding dan zijn we van mekaar af ,ik zei9 is goed ik ga akkoord .en toen hij zag dat ik me eraan houd dat ik stappen ga ondernemen,3 dagen verzocht dat ik het niet doet en dat hij nog om me geeft.ik zei ik hou me eraan ,hij heeft een afspraak gemaakt met de voorganger voor een oplossing ,meneertje heeft zelfs gehuild snikkend maar er waren geen tranen.en nu is hij weer bezig, EEN NARCIST GAAT NOOIT VERANDEREN.
Anoniem - 3 sep 2022
Hoi Julia, ik ben be diagnostiseerd met een persoonlijkheidstoornis met narcistische trekken. Je laatste zin klopt niet. Dmv van diverse therapieen durf ik echt te zeggen dat ik aan het veranderen ben, meer kijken naar de behoefte van mijn vriendin en zoeken waar ik anders denk en voel dan een ander. Een narcist bestaat niet, overal heb je gradaties in...
Willy - 21 sep 2022
Dank je wel, anoniem, dat je deze reactie deelt. Het ligt inderdaad aan de gradatie van narcisme of je wel of niet kunt veranderen. Er is ook een verschil tussen narcistische trekken of een narcistische persoonlijkheidsstoornis. In het laatste geval is verandering heel erg moeilijk. Warme groet, Willy
Zina - 1 apr 2023
Hallo Anoniem, zou ik mogen vragen of u in onze omgeving in Belgie provintie antwerpen 2160 wommelgem iemand zoals u en meerdere diagnoses kan vaststellen en dan de juiste ambulante hulpverlening te kunnen bekomen. Of zou er een online life diagnose deels kunnen gebeuren? Ik heb zelf heel veel problemen en het gaat na al die jaren beragaf met mijn lichaam en gezondheid (zonder eetstoornis of dergelijke feitelijke oorzaken) puur door psychische lijden. Zou ik u telefonische prive kunnen contacteren voor zo kort mogelijk mijn leven zijn en situaties over de jaren heen te schetsen? Ik weet van mezelf dat ik nooit zal stoppen met vechten tot ik er letterlijk bij doodval wat al bijna gebeurt is door lever en nierfalen mild slecht functioneren coma enz.
Lies - 26 aug 2023
Wowwwwwww moedig en bewonderenswaardig dat je je kwetsbaarheid onder de loepe durft te nemen en er hulp bij aanvaardt! Zoals je zelf zegt zijn er steeds gradaties in alles ook in persoonlijkheidsstoornissen ...... hoopgevend dat er "zelfs" mensen met een narcistische persoonlijkheid verantwoordelijkheid willen en durven te nemen voor dit stukje ........ Ik wens jou allesinds het beste in dit traject en hoop uit de grond van mijn hart dat je hiervoor in de toekomst beloond zal worden. Al ben ik vrij zeker dat dit het geval zal zijn! Keep on going !!!!!
Willy - 21 sep 2022
Goed te lezen dat je sterk blijft staan en je keuze blijft volgen. Dat valt niet mee met het gedrag, zeker niet met het aardige en liefdevolle, van een narcist. Goed dat jij ervan doordrongen bent dat het gedrag nooit verandert. Warme groet, Willy
Vlinder - 19 okt 2021
Hoi, ik heb precies een soortgelijke situatie meegemaakt. Zou je mij een mail willen sturen?
Nieuwe Stap - 19 okt 2021
Hoi Vlinder, ik heb (na overleg) je het mailadres van 'Liever Niet" toegestuurd per mail.
Moi - 17 dec 2019
Alles , echt alles voorbereiden en dan zonder aankondiging weggaan. Je spullen langzaam weg halen, woonruimte regelen, inkomsten regelen. Het heeft mij 3 jaar gekost om de stap te zetten, maar voel me zo gelukkig nu. When life puts you in hard situations, don’t say why me but try me! Jij kan dit. Geen emotie meer laten zien aan hem. Denk aan je eigen geluk, dat verdien jij!
Onbekend - 1 dec 2021
Jeetje wat herkenbaar allemaal zeg!! Zo graag zou ik in contact komen met iemand om hierover te praten. Heb 12 jaar een relatie met een narcist. Bleek eerst de liefste man van de wereld.. zulke lieve woorden zulke lieve aanrakingen. Nog nooit heb ik deze liefde gevoeld.. tot de ruzies kwamen waar de samengestelde kinderen tussen zaten.. ruzies van 12.00 uur in de middag.. tot 6uur de volgende ochtend.. zonder onderbrekingen.. non stop drama. En dan was ik zo moe.. en zei hij ga maar slapen , morgen een nieuwe dag.. en dan ging ik op bed. En kwam hij tierend weer boven, trok de dekens van me af, want wie ben ik om te gaan slapen zonder goedmaak sex. Jaren hebben rare dingen zich afgespeeld.. 2 kinderen gekregen.. heb stiekem een eigen huis gezocht. En dat is gelukt!! Alleen zit ik nog vast aan hem. Het lijkt wel een onbewuste verslaving. Gek word ik ervan! Ik wil ervan af.. maar hoe
Bea - 28 jan 2022
Jeetje alsof ik dit heb geschreven. Word er zo verdrietig van. Hoe gaat het nu met je? Ik zou heel graag met iemand hierover willen praten.
Maisa - 3 mrt 2022
Hier nog 1. Ik weet het allemaal niet meer. En nu al helemaal niet meer. Ben afhankelijk van hem. Ik heb 3 kinderen. En weet niet waar ik terecht kan.
Nieuwe Stap - 7 mrt 2022
Heb je onze blogs over narcisme al gelezen? Of heb je al gezien dat we een online training ontwikkeld hebben over je eigen ontwikkeling na het leven met een narcist?
Willy - 7 mrt 2022
Beste Maisa, Ik kan me voorstellen dat je je zo voelt, het is zelfs heel begrijpelijk, want narcisme is complex en lastig te begrijpen. Ook dat je er mogelijk zelf mee te maken hebt en/of dat je man zo kan doen. Er komt zoveel jouw kant op. Ik raad je aan meer over narcisme te lezen, bijvoorbeeld in mijn blogs hier en het langzaam tot je door te laten dringen. Ik vind het in ieder geval heel sterk van je dat je hier reageert. Wens je alle moed toe in waar je doorheen gaat. Warme groet, Willy
Kathy - 30 mrt 2022
Hallo hier het zelfde woon al bijna 18jaar met een narcist blijkt nu en heb 3kinderen die het beu zijn en vragen wanneer ik weg ga maar daar ligt het probleem dan ik verdien niet genoeg om op mijn eentje te gaan wonen met 3kinderen help
Nieuwe Stap - 31 mrt 2022
Beste Kathy, Misschien kun je beginnen met zoeken naar ander werk zodat je genoeg verdient om de stap te kunnen zetten. Stap voor stap toewerken naar een toekomst voor jezelf en je kinderen.
anoniem - 6 apr 2022
het is een gevangenis; leven met een narcist. Ik hoop dat iedereen in dit forum hulp krijgt en dat je je sterk genoeg voelt op een dag om hem/haar te verlaten. blijf in je eigen kracht geloven!, zeg positieve dingen tegen jezelf als de narcist weer 's gestoord doet of je de stiltebehandeling geeft. En het belangrijkste, naar mijn idee, praat erover! ga naar je huisarts, maak een afspraak met een psycholoog. er is vaak zo veel schaamte en het gevoel dat je het zelf moet oplossen. Iedereen veel sterkte! helaas veel ervaringen zelf met narcist met persoonlijkheidsstoornis.
Corinna - 23 jul 2022
Ik ben net uit een relatie van 10 jaar met een narcist gestapt. In het begin was het fantastisch en de man van mijn leven. Tot je na verloop van tijd merkt dat hij je bedroog, vraag je waarom krijg je als antwoord: ik kreeg bij u geen steun. Je vergeeft hem zijn misstap en dan gaat het van kwaad naar erger. Zonder dat je het beseft wordt je meer en meer geïsoleerd. Vrienden raak je kwijt, je mag niets meer alleen doen of met je kids. Enkel met hem mag je buiten komen. Alles is jouw fout, extreem jaloers gedrag en zo kan ik blijven doorgaan. Discussies over onmogelijk kleine dingen die extreem escaleren, zelfs tot fysiek geweld. Ikzelf werk in de zorg en wellicht wou ik onbewust hem helpen en dacht ik van hem te kunnen veranderen maar dit gaat NOOIT. Hoe hard je ook uw best doet. Ik ben nu een week weg en meneer gaat van de ene date naar de andere. Vrouwen vallen als vliegen voor hem met zijn mooie praatjes. En dan blijf ik achter met de gedachte: wat heb ik 10 jaar betekent voor hem, hoe kan iemand zo zijn? Besef is er bij hem niet hoe hij iemand breekt. Maar ik hou in mijn achterhoofd dat ik op een dag echt gelukkig ga zijn en hij nooit gelukkig gaat kunnen zijn, met niemand.
Corina - 10 okt 2022
Hoi,zo herkenbaar dat laatste stukje wat je schrijft heb ik ook in gedachten steeds. Hij zal nooit gelukkig zijn !! En op een dag wij wel daar ben ik van overtuigd. Eerst door een rouwproces want zo voelt het en daarna is het leven weer van ons. Ik heb sinds 4 manden een relatie verbroken met een narcist en valt best zwaar maar ook heel bevrijdend. Kreeg steeds meer het gevoel dat me keel werd dichtgeknepen en was ook heel veel moe van alles proberen goed te doen. Alles maar om het meneer naar zijn zin te maken. Ze zijn de beste acteurs die ik ken en hebben echt totaal geen bendeleden met hoe jij je voelt en als ze wel even begrip tonen dan is dat gespeelt . Ik wens jou heel veel sterkte en hou je sterk .een narcist is geen toevoeging in je leven maar een levensverkorter vergeet dat niet. Hoeveel je ook van hem houd hou vooral van jezelf en je kids.geloof me je bent beter af zonder hem. Ik heb ook nog een lange weg te gaan heb ook 2 kids met hem maar merk nu al dat ze toch opgelucht zijn nu hij weg is. Je bent het waard! Groeten corina.
Corina - 15 apr 2024
Hallo, Ik ben Corina en heb al 34 jaar een relatie waarvan 17 jaar getrouwd.in het begin was mijn man super lief en we kregen samen 2 kinderen.nu dat de kinderen volwassen zijn .gaat het bergafwaarts .mijn zoon heeft een moeilijke relatie met zijn vader zo slecht dat hij op zich zelf is gaan wonen .mijn zoon is licht autistisch.en kan moeilijk mezijn vader over weg. Ook mijn dochter kan niet overweg met haar vader. Steeds ruzie en woonde op zich zelf maar ging niet goed vanwege dominant vriendje.zij had de stap genomen om weg bij hem te gaan.mijn man en ik hebben bijna iedere dag ruzie om kleine dingen er is iedere dag wel wat.ik vind het zelf moeilijk om bij hem weg te gaan omdat ik nog van hem hou maar merk wel dat dat steeds minder wordt.Ik weet gewoon niet wat ik moet doen hij kan ook niet hebben dat ik goed met mijn dochter overweg kan wij doen een hoop dingen samen en mijn zoon kan ik ook goed mee over weg.de kinderen zeggen ook steeds waarom ga je niet bij hem weg maar ik kan de kracht niet vinden.en soms is hij dan weer lief voor mij en dat maakt het moeilijk.Ik weet ook niet waar ik heen moet en of ik het alleen red.ook hou ik alles bij wanneer hij lief is en wanneer wij ruzie hebben. Ook sta ik niet ingeschreven voor een huis en als ik dat zou doen krijgt hij door dat ik misschien bij hem weg wil.Wie heeft er wat tips voor mij?
Daiva - 12 okt 2022
Hallo Kathy, je kunt altijd naar een advocaat gaan voor advies. Meestal is het eerste gesprek gratis. Als je niet veel verdient, zijn er speciale regelingen voor en vaak kan ook gemeente helpen. Laat je niet tegenhouden door. Als je apart gaat wonen en je te weinig verdient, zijn er allemaal toeslagen, hulp van gemeente, kwijtschelding van belastingen en ga zo maar door! Ik verdiende heel weinig, maar met de hulp van de overheid, red ik prima! Er is ook een juridisch telefoonnummer dat gratis is. Ze kunnen je op weg helpen. Laat je niet bang maken dat je kinderen afgepakt kunnen worden. Meestal staat de wet aan de kant van de moeder, ongeacht wat jij verdient! Ik heb heel veel dingen zelf moest uitzoeken en ben blij dat ik iemand kan helpen met mijn ervaring. Succes met je situatie!
Dalen - 8 apr 2022
Hoi ik zit in hetzelfde schuitje heb 2 dochters van andere relatie wasr lichamelijk geweld naar mij was nu al 9 jaar blijkbaar mdt narcist kan geen kant op kan niet werken ziekte geconstateerd en finanvieel afhankelijk ben bang voor zijn uitspatti gen en tegelijkdrtijd wil ik vaak ook niet ban hem af omdat ik gek genoeg toch van hem hou maar hij niet van mij hoe trek jij het allemaal ?
Eddy - 12 sep 2023
Ik kan je altijd een woning voor jou en kids beschikken maar is wel in Leopoldsburg
Inge - 24 jul 2022
<3 je doet het goed, hou vol!
Léonie - 20 jun 2022
Ik heb al 16 jaar een relatie met een narsist. Hij heeft ook het syndroom van ingebeelde ziektes.
Fleurtje - 26 jul 2022
Hey, wil wel met je in contact komen hoor. Ik heb het dan niet meer moeilijk met mijn ex (2 jonge kindjes en in ‘20 uit elkaar)maar vooral met het feit dat me tijdens de scheiding is verteld: vrouwen die zo’n man hebben gehad, krijgen vaak eenzelfde partner weer. Op een andere manier weliswaar, maar idd aantrekkingskracht bij die mannen is echt hugeeeee, dat ik gewoon zoiets heb van: nee ik wil geen relatie. Het wordt toch toxic! Ik geloof in liefde.. bij andere mensen, maar niet voor mezelf. ik heb liever de mensen om me heen heb die er altijd voor me zijn en zijn geweest, dan een toevoeging waarbij ik ooit nog weer de kans loop om nog eens zo gekwetst te worden..
Mariska - 25 aug 2022
Ik zou graag in contact komen met lotgenoten. Ik leef denk ik ook met narcist. Zo herkenbaar en zo vreselijk. Ik zit alleen met 2 kleintjes nu. Jongste is nu 4 maanden. We zijn samengesteld gezin met 4 kinderen. Ik zou het liefst ook weg gaan, maar zou niet weten hoe ik het alleen moet doen met 4 kinderen. Ik voel me steeds meer moe en down. Huisarts zegt dat ik burn out heb, heb echt idee dat het door hem komt. Weet niet meer hoe het verder moet.
Margo - 19 okt 2022
Hoi Fleurtje, heel herkenbaar jouw verhaal! Ik zit midden in de scheiding van een narcist na een relatie van 12 jaar. Hij wil momenteel mijn huis niet uit. Onze twee kindjes lijden er ook onder. Ik moet er op het moment ook niet aan denken om ooit nog weer een relatie te hebben. Mijn man is naar mijn verwachting niet de eerste narcist waar ik mee ben geweest....wil me straks vooral richten op heling voor mij en de kids..
Nathasja - 2 jan 2023
Same here.. Ook 12j. Als je wil praten mail je me maar op cober.nathasja1@gmail.com. ik zoek ook nog steeds antwoorden en kan er met niemand over praten.. grtjs
Anoniem - 11 mei 2023
Mag ik je contacteren?
Jetje - 19 sep 2023
Je komt er vanaf als ze een nieuw slachtoffer gevonden hebben ik heb 3 jaar een relatie gehad met een man die gediagnosticeerd is met Borderline maar heeft ook giga Narcistische trekken daar kwam ik dus later achter toen het te laat was...50x weg gegaan 50x terug gekomen vele ruzies en ziekelijk jaloers waarop mijn jaloerse kant ook naar boven is gekomen omdat ik iets in zijn oude mobiel vond wat er niet om loog vanaf die tijd is het hopeloos steeds maar weer zeggen jij vertrouwd me niet toch maar wat de druppel bij mij is geweest is dat hij mij overal voor uitmaakt op mijn fb profiel hoer slet en mijn uitschelden met K..... wijf wat al mijn fb vrienden hebben gezien...ruzie met mijn vader waarop hij mijn vader toe schreeuwde val dood...mijn vader is dus bijna 2 jaar geleden dood in elkaar gezakt en dat heeft er bij mij flink ingehakt kreeg geen tijd om te rouwen wantvsteeds waren de ruzies er weer toen heb ik gezegd tis klaar ik wil geen relatie meer bijna 1 jaar heeft ie geprobeerd terug te komen maar telkens als het weer goed ging tussen ons kwam die kink in de kabel weer nu sinds paar weken was het behoorlijk rustig wat blijkt nu hij heeft een nieuw slachtoffer daar was hij me gezien ik heb hem zovaak gevraagd is er een ander en maar blijven liegen nee er is niemand wel dus hij gaf het afgelopen weekend toe en heb ik gezegt mij nu overal op blokkeren dat heeft ie gedaan maar nu haald hij mij smorgens van de blokkade op whatsapp zodra hij ziet dat ik een paar keer online kom blokkeerd hij weer...maar haald me even later weer van de blokkade..savonds na werktijd blokkeerd hij weer en morgen rond 8 uur ben ik weer af wie kan mij vertellen waarom hij dit doet en of dit gedrag nu werkelijk Narcistisch is of borderline...ik word door hem uitgemaakt voor narcist maar het is andersom
Nikkie - 20 sep 2023
Jetje neem de regie zelf terug over jouw leven. Blokker hem en neem volledig afstand van deze man, het doet er niet meer toe of hij een narcist of niet. Je mag je eigen leven weer vormgeven zonder gedoe van deze man. Pak die kans.
Muis - 22 jan 2022
goed plan ,prima gedaan.Maar heb je de moet nog als je 75 bent? Of Slikken en doorgaan.
Melissa - 27 jul 2020
Ik herken mijzelf helemaal hierin. Ook in de overige verhalen. Ik ben nog steeds met hem samen en wil hem het liefst niet kwijt. Dit gedoe speelt nu zo een 1,5 jaar (op 16jaar relatie) Of hij moet hulp zoeken maar dat doet hij niet want "ik mankeer niks" krijg ik telkens te horen. Hij vernederd me kleineert me en gebruikt nu ook fysiek geweld vanacht zelfs nog. Bij hem weg gaan kan ik ook heel moeilijk omdat ik zelf zo stom ben geweest om afhankelijk van hem te zijn. Ik werk in zijn bedrijf tegen 0 salaris. Maar daar ga je niet vanuit als je meer als 16 jaar met elkaar samen bent. Je denkt zo doet hij niet nu probeert hij mij met de vloer gelijk te maken. Niks is van jou alles is van mij krijg ik vaak te horen. Mijn vriendinnen en zelfs zijn vrienden verklaren mij voor gek dat ik nog met hem ben. Alleen ja ik vind het alleen heel erg moeilijk. 0
Banzaii - 28 jul 2020
Oh meid, waar je beschrijft is zo herkenbaar. Het is inderdaad een gevangenis zonder muren. Je komt niet weg. Het kost veel moed en een hele hele grote stap in het onbekende om toch van zo iemand weg te gaan.
Inge - 26 sep 2020
Hallo, ben benieuwd of je er achter gekomen bent hoe je weg moet komen? Mijn zoon zit op dit moment in zo’n relatie vast. Zijn vrouw heeft ons( ouders , familie en vrienden van hem geïsoleerd. Maar wij willen hem redden . Heb je advies?
GEORGETTE VAN HOUCKE - 1 okt 2020
Mijn schoondochter doet juist het zelfde dit is zeer pijnlijk en ons kleinkind word tegen mij en mijn zoon opgestookt . Mij blijft ze kwetsen via mijn zoon en kleindochter .Daar geniet ze van .Ik neem afstand van haar . Ze had een dochter uit haar eerste huwelijk , waar ik 8 jaar dag en nacht voor gezorgd heb , en wat krijg ik , stank voor dank , ons eigen kleinkind mag ik niet meer zien . Blij van dit eens van mijn hart te kunnen gooien ,het doet zoveel pijn. Gina.
Willy Sietsma - 2 okt 2020
Beste Inge, dank voor je openheid, je vraag. Dit is een lastige situatie. Vaak kun je iemand alleen redden als hij of zij er zelf voor open staat. Het herkent en erkent. Ik kan dat niet uit wat je schrijft opmaken. Je kunt hem er op attenderen, maar hij zal pas gaan als hij daar zelf aan toe is. Op mijn website vind je een artikel dat je daar meer over verteld. Je vindt het via deze link: https://willysietsma.nl/2019/06/17/vriendin-narcistische-partner/ Heel veel sterkte. Warme groet, Willy
Suzanne - 12 dec 2020
Ik zit ook in een relatie met een narsist en als ik het uit maak dan voel ik me net een junk en wil ik met gierende banden terug , en doe dat dus ook steeds . Ik wou dat ik van hem los kan komen maar ik weet niet hoe . Groetjes suzanne
Claudia - 3 feb 2021
Hey nog steeds bij hem zoals jij het zegt voel ik dat ook hoe hij laat mij ook steeds terugkomen en dan weer aardig zijn of het dan mijn schuld is maar ik weet eigenlijk wel beter
Suzana - 18 feb 2023
Hoi, ik zit in een moeilijke moment nu, mijn man leeft bij zijn ouders en ik in ons huis, na hem aangegeven te hebben hoe ik mij voel, heeft hij het schuldgevoel omgedraaid naar mij, dit ging te ver hij liet mij niet praten, moest door mij heen gaan aan de telefoon, ik zei Erna hou je bek omdat ik het zat was, en hij zei rot op wij gaan scheiden. Bel mij niet app me niet mijn telefoon zet ik op stil zodat je mij niet kan bereiken, Ik ben naar zijn ouders gefietst en hij kwam niet naar buiten, hij heeft mij psychisch mishandeld, ik voel me niet gehoord, er wordt mij schuld gevoel aangemaakt, ik wordt in de steek gelaten. Op het punt gekomen dat ik met hem wou praten en dat deed hij met open deur zodat zijn ouders alles kunnen horen. Ik heb hem uit emotie zijn hand gepakt en de deur dicht gedaan, zodat wij buiten Stonden. Hij heeft hun voordeurglas kapot geslagen. En hij gaf mij d schuld dat ik dat heb gedaan. Zijn moeder deed daarin mee, hoe kan je mij de schuld geven van iets wat je zelf doet. Ik werd op dat moment zo woest dat ik hem bij zijn keel gegrepen heb. Ik lig nu In bed te piekeren dat ik dat gedaan heb. Ik voel me er heel slecht bij. Ik ben geen geweld persoon. Wat moet ik doen.
Noortje - 26 jul 2022
Toen ik zwanger was, en hij mij bedonderde, en toen ik na dagen nog doodgezwegen werd en hij ‘s morgens boos naar zijn werk ging, omdat hij “door mij “de hele hele nacht niet had geslapen, omdat hij gewoon moest werken..ging ik bij hem weg. En wat kreeg ik te horen: waar 2 scheiden, hebben 2 schuld, waarna ik hem zowat smeekte om te vertellen wat ik dan had gedaan. Nooit eerlijke antwoorden gehad op de vermoedens. Alleen veel haat, van hem en mensen om hem heen, omdat ik hem had verlaten (+ alles wat hij anderen vertelde, maar dat was zijn projectie op mij). Als je jezelf zoveel dingen afvraagt dan adviseer ik iedereen. Ga weg. Want je gevoel klopt in de meeste gevallen. Je vraagt jezelf die dingen niet voor niks af. Je kunt wachten op een eerlijk antwoord die je toch niet krijgt, maar het enige wat je doet is uitstellen… geen verjaardagen, uitjes, vakanties of alles wat jij ook maar leuk vindt en waar je van geniet, dat wordt verziekt door iemand duur je het licht in de ogen nog niet gunt! De scheiding/uit elkaar gaan is zeer moeilijk, geen pretje, maar zie het als periode waar je doorheen moet om er uiteindelijk zoveel beter uit te komen! Het is het absoluut waard! Beter voor jezelf, maar ook zeker wanneer er kinderen in het spel zijn. Ik kende mijn kind niet weer terug. Van teruggetrokken, naar vrolijk, open en sociaal! Beste keuze ooit!
PJ - 22 sep 2022
Cheryl, verlaat die man. Als je bij hem blijft ga je kapot en dat is precies wat hij wil. Een dergelijke persoon stelt er genoegen in mensen pijn te doen. Erken dat nou maar. Jij bent niet verantwoordelijk voor zijn acties en al helemaal niet voor zijn volgende slachtoffer, dat is hij namelijk ZELF.
Marleen - 3 mrt 2019
Boek Het Narcistisch Machtsspel van Joke de Jong geeft duidelijk zicht op en woorden voor wat er gebeurt. Lees het, dat kan je helpen.
Marleen - 3 mrt 2019
Lees Het narcistisch machtsspel van Joke de Jong en attendeer je advocaat hierop. Ga ook niet meer in op alles wat met strijd te maken heeft, jou onderuit haalt of pijn doet. Dat is ruis en hun spel, daar gedijt hij bij want jij lijkt daardoor labiel. Ook rechters, advocaten en andere betrokkenen kunnen door jouw emotionele reacties afgeleid raken, en helemaal doordat de nex daar extra de nadruk op zal leggen. Werk daar niet aan mee. Houd je emoties onder controle tot je bij vrienden die te vertrouwen zijn bent of je psycholoog oid. Blijf bij feiten en blijf die herhalen. Suffe, pijnlijke, vervelende, irritante beschuldigingen van zijn kant: bewijs ze maar. Geen bewijs? Ok. Dan klaar. Jij hebt wel eens lelijk gedaan/steek laten vallen, ok, dat gebeurt weleens, dat zal..staan jullie quitte, dat is namelijk inherrent aan het hebben van een relatie. En dan weer terug naar waarvoor jullie daar zitten: in het belang van de kinderen. Jij kan laten zien wat je voor ze doet. Nu hij. En dan hebben we het onderscheid DOEN of je attent en zorgzaam bent en het ook echt zijn. Bijvoorbeeld 'Ik ga met ze naar voetbal' ja... maar willen ze dat? En gaat hij altijd? Wat leveren ze in voor deze voetbal uitjes? Laat een psycholoog eens een gesprek met je kind hebben... wellicht komt daarin wat naar boven. Noteer alles, leg een dossier aan, verzamel feiten, documenteer wat je kind verteld. En vooral Ga geen strijd aan. Kom met je dossier zodra je genoeg geheelt bent, sterker en weerbaarder. Jij hebt de feiten in handen, hij slechts een heleboel illusies, bluf, en 'geschreeuw, manipulatie en afweer mechanismen' om jou onderuit proberen te halen en de illusie van hem naar anderen overeind te houden. Ontkrachten met feiten en niet meer emotioneel reageren en hij graaft zijn eigen graf. Het rookgordijn zal verdwijnen.
Suzanne - 10 mei 2020
Hoi Marleen, Ik ben er nog maar net achter dat ik al 14 jaar met een narcist leef en getrouwd ben, al 10 jaar. We hebben elkaar in het buitenland leren kennen en komen ook beiden uit een ander land. Hij Polen en ik NL. Na 3 jaar kregen we ons eerste kindje en na 1,5 jaar de 2e. Zelfs die periode was nooit zoals in de film. Alsof hij nimmer echt blij met de kinderen was. Ik stond nooit op nummer 1. Maar daar sta je dan niet niet bij stil, je hebt andere dingen die je bezighouden. Daarna hebben we de keuze gemaakt om in Polen te gaan wonen. Hij had er al een huis en ik woonde mega klein in Amsterdam. We zouden het proberen. De taal bleek een hel, ik kreeg geen vriendinnen en ook niemand wilde mij echt tegemoetkomen qua taal. Zelfs zijn vrienden en familie niet. Ik heb een onwijs leuke baan bij Shell en daarnaast lekker druk met de kinderen. Geen tijd voor mezelf, noch vriendinnen, maar daar heb ik nog steeds geen aandacht voor. Hij heeft wel steeds van die stille periodes dat ie mij ontwijkt en buitensluit. Hij ontmoedigt mij naar bedrijfsfeesten te gaan en valt mijn familie af. En in NL mn vriendinnen opzoeken? Waarom zou je, ze.komen toch ook niet naar jou? Herkenbaar? Nu is het genoeg. Dit dorp is al jaren te klein voor mij. Kinderen willen andere dingen, hebben mij minder nodig en dus meer tijd voor mezelf. Zou je zeggen. Neh. De zoveelste silent treatment na de kerst en het is genoeg voor mij. Januari een advocaat gezocht en bij mn man voorgelegd. Mediator? Nope. Scheiding wel, maar ik krijg de.kinderen niet. Veel bangmakerij van zijn kant. Nu dankzij Corona, nog steeds geen papieren bij m bezorgt en wonen we in stilte in 1 huis. Werken van thuis en eten samen in stilte. Hij gooit zn bord in de gootsteen en gaat weer naar de bank, buiten of zijn kamer. Ik kan niet wachten tot het over is. Geen idee of de wet hier aan mijn kant staat. Zal het moeten zien. Hij heeft familie straks in de rechtbank, ik.....niemand. Hij stookt de kinderen tegen mij op, dus die misschien ook nog aan zijn kant. Ik kan niet eens naar NL verhuizen. Geen huis, werk en toestemming waarschijnlijk. Ik ben er dus nog lang niet. Ik put kracht uit mn vriendinnen en familie in NL. En hier, op de site. Ik ben dus niet alleen. Al voelt het soms wel zo. Ik voel me ook soms weer sterk. Helemaal wanneer ik merk dat hij m knijpt. Hij is onmachtig. Manipuleert en liegt. En ook al ziet niemand dat nog, het komt uit. Karma is a bitch! En ik? Ik kom er wel. Ben sterk, heb een plan, en goede wil. Dankbaar voor wat ik al heb. En open tot wat er nog komt. Wens jullie allemaal heel veel kracht toe. Suus
Sjanine - 12 mei 2020
Hoi Suus, kies voor jezelf, je gaat er anders kapot aan. Sterkte!
Willy Sietsma - 15 mei 2020
Beste Suzanne, het is nogal wat waar je tegen aanloopt en dat ook nog eens in een ander land. Als je meer wilt weten over wat te doen als je nog in de relatie zit met een narcist, dan raad ik je mijn e-book aan. Je kunt het (en andere zaken) aanvragen via deze link: https://willysietsma.nl/e-books-en-meer/. Ik kan je er ook in begeleiden, die informatie vind je ook op mijn site. Heel veel sterkte met alles. Warme groet, Willy
Loes - 13 jul 2020
Beste Willy, en ook Suzanne, Ik lees hier over de mannen en vrouwen met narcistisch gedrag. Ook over machtstrijd in de relatie. Het werkt averechts voor een relatie. Angst en het negatieve wordt dan sterker dan de liefde. Dit bij beiden. Ik zit ook in een relatie met veel strijd. En... er valt niets te winnen... op dit moment alleen maar verliezers. Toch is het niet altijd zo. Het perse willen winnen, komt naar boven bij de 'grote angst' om iets te verliezen. Vooral eigenwaarde. Ik heb soms moeite met het wegzetten van de ander als een monster, als een psychopaat. Hij of zij gedraagt zich soms als een monster, dat snap ik. En wanneer er werkelijk geen empathie (meer) is, is dit een gevaarlijke stoornis. Toch is het ergens ook makkelijk om de ander als een monster weg te zetten. Iedereen zoekt toch geluk ? Ook de man of vrouw met narcistische trekjes zoekt geluk. Is er werkelijk geen enkele empathie meer naar elkaar. Was er ooit liefde en waardering naar elkaar ? Ik denk ook dat het narcistisch gedrag voortkomt uit veel pijn. En ja, daar moet hij of zij wel naar durven kijken. Van mannen wordt vaak verwacht dat ze sterk zijn en het is daarom heel moeilijk om aan het kwetsbare , verdrietige toe te geven. Daar doen vrouwen ook aan mee , die verwachten dat hun man altijd sterk is. Soms is er meer aandacht voor wat iemand niet doet, dan wat iemand wel doet. Zeker als de negatieve spiraal is ingezet. Dit gebeurt bij een scheiding, bij de afwijzing. Het is zeker belangrijk om afstand van elkaar te nemen. En naar de lagen eronder te kijken. Vaak is dit angst. Kan daar niet wat vaker aan gewerkt worden ? Om tot een scheiding te komen in vrede en niet in oorlog, of iets er tussenin.
Fleurtje - 26 jul 2022
. Ik dacht soms ook, straks heb ik het mis, of ben ik juist diegene die narcist is, want ik schreeuwde wel is, was ook te zwak om voor een jaar relatie al niet te rennen omdat zijn masker het verlegen jongetje was en ik het niet door had.. blind! Zo verlegen was hij niet nadat ik verkracht, misbruikt, voorgelogen en vernederd ben. Ze zien hun eigen fouten niet in. Hoe moeten ze dat ook zien als je het zelf niet eens inziet. Die verkrachting heb ik hem gelijk gezegd, dat was nog aan het begin toen hij thuis woonde, dat werd weggelachen door hem en daarna genegeerd! Zodat ik aan mijzelf geen twijfelen, kan dat wel in een relatie. Ik ben er zelf in meegegaan of dan had ik zelf bepaalde dingen niet moeten doen! Het liefst zien ze jou in de goot en hun op een plek omringt door mensen die ze geloven! Het enige wat je zelf kan doen is het niet pikken en je niet op andere gedachten laten brengen en ervoor kiezen om niet ongelukkig te zijn, want zeg nou zelf : ben je nou gelukkig in zo’n relatie? Wel erg dat je het allemaal niet meer helder ziet door alle leugens/ontkennen, het negeren en vernederingen. Gelukkig had ik mensen om me heen die me dat aan het verstand konden brengen, want goh wat had ik een mega plaat voor m’n hoofd… Naja plaat.. een muur.. brandveilig en al! Ik heb er overigens nooit weer een woord over gepraat tot nu .. 1 iemand die het weet omdat een familielid van mijn ex hetzelfde bij haar heeft gedaan. Ik heb kinderen en ga niet alles nog weer oprakelen. Geen aandacht meer geven , verdienen ze niet! Je ziet het pas als je alles ziet. En zolang je niemand hebt om mee te praten, zie je nog lang, maar dan ook echt nog lang! Niet alles! Schenk aandacht aan mensen waar je op kunt bouwen en wees eerlijk! Zij helpen je die dingen inzien!
Sven - 25 mei 2023
Hier haak ik graag op in. Ik gaan namelijk kapot van het feit dat ik namelijk als narcis word weg gezet terwijl ik er heilig van overtuigd ben dat niet te zijn. Het vervelende aan alles is namelijk ook dat er precies gehandeld word volgens het protocol “hoe ga je om met een narcis” en dat geeft mij dus ook geen ruimte om het tegendeel te bewijzen. Sterker nog… ik word steeds verder weg geduwd en dat geeft mij dus ook geen ruimte om te communiceren. Heel frustrerend! Ik heb dan zelf het vermoeden dat de moeder van mijn onze 2 kinderen zelf een narcis is. En ik zou zo graag inzicht willen verschaffen en neem elke hulp aan die hiervoor nodig is. Uiteindelijk hoop ik dat het door die inzichten ruimte krijgt voor verbetering en misschien wel weer ruimte voor iets wat zo fijn en liefdevol kan zijn. In het belang voor ons alle 4. Maar ze geeft haarzelf als mij niet de ruimte voor communicatie en dat breekt me hart keer op keer. Juist daarom kan ik het niet loslaten omdat het gewoonweg niet klopt. Het maakt me onzeker en het gaat tenkoste van de opvoeding van onze kids en de liefde die er zou kunnen zijn. Ik ben radeloos. Laat haar dan ook los. Maar het voelt alsof ik haar in het belang van het totaalplaatje niet los moet laten en proberen inzicht te verschaffen. Maar ik durf niet aan te geven dat ze zelf wel eens degene kan zijn die een narcis is. Met alle gevolgen van dien. Wil namelijk echt het beste… Kunt u mij mailen?
Frank - 5 nov 2022
Ik zat mee te denken in de mogelijkheden die je zou hebben om terug te gaan naar Nederland. je nog steeds EU onderdaan en geld dat ook voor je kinderen. Er zijn in Nederland instanties die je, als er een besluit in Polen is genomen, kunnen helpen en ondersteunen om terug te keren naar Nederland met je kinderen. Bedoel hiermee school huis en werk. En ik zie net pas dat het bericht is gepost in 2020. Hopelijk heb je niks meer aan mijn bericht en is alles goedgekomen.
Petra - 7 mrt 2019
Miriam, Bij mij net zo. Had nog niet eens bedacht dat dat ook nog onder het narcistische gedrag viel. Schrik er ook van. Nog steeds slachtoffer dus.
Peter - 15 aug 2020
Hier net hetzelfde maar door haar,ze heeft4 jaar de kids niet gezien of gehoord en niks betalen alleen maar geld bij vragen nadat ze vertrokken is ,ze moest opgenomen worden ,nu ben ik de slechte ondanks het alleen voor de kids te zorgen, overal mij gaan afbreken achter mijne rug met vrienden en nooit meegaan er naartoe want het waren slechte vrienden zei ze dan ,zot word ik er van maar heel blij dat ze weg is
timothy - 1 feb 2022
Ik werd ook op dit voetstuk geplaatst. En bestempeld. Ik werd ook beschuldigd van uitstellen etc. Echter ik ben zzper en moest het huis op naam krijgen. Alsnog snel gegaan. Maar voor wat ik heb moeten doorlopen aan papier werk in deze 7 maanden is echt ongelooflijk. Ik had 2 boekhouders en een adviseur voor de hypotheek. Plus er moest 2 x een taxatie plaatsvinden. En alle kosten voor mij. Plus je bedrijf wat door moet lopen. En ik heb nog serieus geen 1 seconden voor vertraging gezorgd. Dus misschien weet u niet wat diegene meemaakte tijdens deze rit en dacht je enkel aan jezelf was je boos en gefrustreerd van de breuk. Zo krijgen veel mannen een stempel die ze niet verdienen.
Dr. Nancy - 13 nov 2022
Als ik "alles" hier een beetje lees, zou ik toch zéér voorzichtig zijn bij het eigenhandig gaan analyseren en concluderen van wat er tegenwoordig allemaal op het internet wordt aangeboden qua oplossingen van bijzonder zware geestelijke beperkingen tot tekortkomingen. Dergelijke diagnoses zijn vaak na jaren van persoonlijke gesprekken en observaties nog niet voor de volle 100% sluitend te noemen. Er zijn zoveel aspecten bij ieder van ons aanwezig om zomaar uit de vuist elkaar te kunnen labelen met de een of andere afwijking of beperking na het lezen van internet commentaren of zo gezegde betalende "vak" literatuur. Vaak beseffen mensen te weinig dat hun eigen levensopvattingen al vaak de basis oorzaak kunnen zijn dat hun partner, kinderen en andere soortgenoten mogelijks een afwijkend gedrag kunnen vertonen net door jouw eigen falen, beperkingen of afwijkingen. De voorbeelden zijn legio te noemen hoeveel patiënten ik dag dagelijks over de vloer krijg die zogezegd na het verbreken van de "zoveelste" relatie met een onvoldoende bewezen narcist, zij net die oorzaken herbergen die er voor zorgen dat narcistisch gedrag bij iedere partner dat ze hadden en zelfs zullen hebben gaat gaan uitlokken. Dus mijn boodschap is simpel, zoek professioneel hulp en stop met dat "vinger aan je eigen pols" diagnoses of goeroe vakliteratuur.
E. - 16 nov 2022
Ik herken dit zeker. Niet alleen mijn partner maar ook zijn ouders. Hij is het product van zijn opvoeding. Wat voor mij juist sterker werd , waren het volgen van opleidingen, starten van mijn eigen praktijk en ht werken als zzp bij een andere internationale organisatie . In alles heeft hij mij geprobeerd te remmen door bijv een dag voor mijn trainingsdagen te zeggen dat hij ineens een opdracht had zodat hij niet voor de kinderen kon zorgen. Hij heeft mij in alles geprobeerd te blokkeren zodat ik niet kon groeien. Helaas , niet gelukt. Verder heb ik mijzelf en mijn kinderen EMDR cadeau gedaan. En dat doe ik nog steeds. Financieel ben ik nog niet helemaal onafhankelijk om de volgende stap te kunnen zetten maar we zitten in de goede richting. Mijn advies, blijf zelf groeien en ontwikkelen. En geef jezelf en je kinderen ook een cadeautje zodat ze in balans blijven. Dit is iets waar deze mensen met een stoornis niet tegen kunnen . ze raken dan de controle kwijt. En maak wat moois van je eigen leven!!!
Marian Ton - 23 apr 2024
Zelfs advocaten weten niet hoe ze met narcisme om moeten gaan Huiselijk geweld mag niet besproken Twee jaar is mijn dochter bezig 30 000 euro kwijt Nog geen cent geregeld geen allimentatie geen leefgeld geen spullen Sloten zijn verwisseld Zelfs verdelen huis en bedrijf lukt niet In gemeenschap van goederen getrouwd Niets 50 50 Advocaat wil nu stoppen Orde van Advocaten zegt dat zij dus een andere afvocaat moet regelen Dus veel geld en nig niet geregeld en gescheiden Dochter woont nu twee jaar met drie kinderen op kosten van ouders
Shihtzu - 19 jun 2018
Snel maken dat je wegkomt. Veranderen doet het nooit ! Sterkte.
Willy - 20 jun 2018
Je hebt helemaal gelijk, Shihtzu, het is het beste om alle contact te verbreken. Tenzij je kinderen hebt of op een andere manier verbonden bent, dan moet je wel contact hebben. Dan is het zaak zelf de regie in handen te nemen, de spelregels te bepalen. Dat is niet makkelijk, het kan wel.
Harriet - 21 jun 2018
Herkenbaar. Alle contact heb ik verbroken. Jongste gaat inmiddels niet meer naar haar vader. Oudste nog wel. En nu ineens na 4 jaar stopt hij met alimentatie betalen. Ik beraad me nog of ik het ga aanvechten. Terwijl mijn kinderen er recht op hebben. Maar de rust is nu zo fijn. Maar om nu elk dubbeltje om te draaien en nog vaker nee te zeggen tegen mijn kinderen. Nog een nachtje over slapen. Jij misschien advies wat te doen?????
Willy - 2 jul 2018
Beste Harriet, ik kan me je vraag voorstellen, dat is niet zo heel makkelijk te beantwoorden. Ik raad altijd aan eerst te denken aan je eigen veiligheid en aan wat jij belangrijk vindt. Wat gebeurt er als je het aan vecht? Hoe zal hij reageren? Denk je alle scenario's in en vraag je af of het het waard is. Wil je de strijd aangaan, dan kun je hier meer lezen over alimentatie opeisen: https://www.lbio.nl/alimentatie/alimentatie-betalen/
Boogschutter - 5 jul 2018
Hoi. Wat vervelend. Je hoeft de alimentatie niet zelf te regelen. Kijk maar eens op lbio. Succes
thea - 30 okt 2019
Zo herkenbaar. Alleen hoe kun je je eigen spelregels bepalen? 2 jaar langdurende vechtscheiding, waarbij coouderschap. Toekomstige ex en zijn nieuwe partner brengen kinderen op zijn dagen niet naar school (particuliere school 30 minuten rijden), weigeren gepaste oplossingen voor kinderen en ex wilt alleen zijn oplossing, namelijk de kinderen van school af. Dwingt telefonisch contact af en weigert te reageren op mail ook bij simpele vragen. Hoe krijg je eigen regie?
Inge - 24 jul 2022
De telefoon NIET opnemen. Zeg dat je in overleg zit. Geef aan dat je afspraken graag via app of mail doet (leg dat vast in echtscheidngsconventant/ouderschapsplan). Sterkte
Miek - 21 jun 2018
Helaas herkent jeugdbescherming, zorgverleners, rechters enz narcisme niet en wordt het geschaard onder de noemer vechtscheiding. Voor jezelf kiezen is moeilijk, want je wil voor je kinderen kiezen, maar je moet voor jezelf kiezen alvorens je er voor je kinderen kan zijn. Helaas dat je geen hulp krijgt daarbij en de kinderen al helemaal niet.
Willy - 28 jun 2018
Dat is inderdaad jammer, Miek. Er zou veel meer bekend moeten zijn over de diverse persoonlijkheidsstoornissen bij deze personen. Die zou een hoop leed onder partners en kinderen schelen. Hulp voor de partner en de kinderen is er wel, maar nu nog lastig te vinden. Ik begeleid er onder andere partners in. Of verwijs door naar advocaten en anderen die kennis van zaken hebben.
Hilde - 21 jun 2018
Ongelooflijk hoe herkenbaar, ik had ook de liefste man ter wereld hij was mijn alles. Ik zelfstandige vrouw voel me nu niets meer na 25 jaar 22 jaar huwelijk voel ik me een wrak en alles is nog steeds mijn schuld. Heb hem uiteindelijk de deur uit gekregen want ik moest maar gaan en waar zou ik dan naartoe gaan want ik had niets geen geld geen behoorlijk inkomen. Ik ben dus afhankelijk van hem. De kinderen zijn gelukkig oud genoeg dat we daar geen toestanden over hoeven te krijgen maar wat een drama, een schok, onvoorstelbaar dat die lieve man nu gewoon een draak is. ik niets goeds kan doen. De scheiding is uitgesproken maar meneer wil geen advocaat dus ik moet mijn tijd uitzitten alvorens het ingeschreven kan worden. De wisselende stemmingen zijn onvoorstelbaar, ik loop constant op mijn tenen. Je weet nooit wanneer je iets verkeerd zegt of doet. Het is inderdaad niet gemakkelijk maar ik heb voor mijn gevoel tot op bepaalde hoogte de regie nu zelf in handen. Ons huis, want het is van ons beiden daar woon ik nu in, ik bepaal wanneer hij wel of niet mag komen, nieuw slot op de deur. En dat valt niet mee want hij is niet blij.
Willy - 28 jun 2018
Het is nogal wat waar je door heen gaat, Hilde. Vaak neemt narcistisch gedrag alleen maar toe bij een scheiding, en bij jou lijkt dat ook het geval. Ik hoop dat je er voldoende steun en hulp bij hebt om te blijven staan. Wil je meer weten over narcisme en er mee om gaan, kijk dan eens op mijn site www.willysietsma.nl. Sterkte.
Wilma - 21 jun 2018
Als relatietherapeut zie ik allerlei stellen langs komen. In een relatie gaat het altijd om twee mensen. Natuurlijk hebben de hier zogenoemde "narcisten" veel onaangename gedragskenmerken, maar ik vraag me altijd af, wat maakte dat jij, de partner van deze narcist, zo gevoelig was voor zijn eigenschappen. Wat heeft gemaakt dat je 'manipuleerbaar' was. Ik zie het woord narcist steeds meer langs komen, het lijkt wel een epidemie. Het doet me denken aan iets wat een rechter in mijn praktijk ooit zei: 'Bij mensen in scheiding zie ik bijna altijd hetzelfde; Vrouwen zeggen dat hun man Asperger heeft of een autist is en mannen noemen hun vrouw een Borderliner. Als de verhoudingen verharden, hebben we blijkbaar behoefte aan diagnoses. Misschien om onszelf vrij te pleiten? Misschien om het verdriet over het verlies niet te voelen? Mijn insteek is in elk geval om in ieder mens het menselijke te blijven zien. Daar heeft ieder mens, naar mijn idee, recht op.
Harriet - 21 jun 2018
Dat zal heus. Maar helaas herkende onze relatie therapeut het niet. En toen hij even door de mand viel...was de ware ik even te zien. En daarna wilde hij niet meer mee.
Peter - 15 aug 2020
Net hetzelfde hier
Sally - 23 jun 2018
Ben het helemaal eens met je reactie, Wilma. We zouden eens wat meer genuanceerd naar elkaar moeten kijken. Het doet me ook denken aan hoe mensen in je omgeving reageren op je scheiding. Alsof het altijd aan 1 persoon ligt en er partij gekozen moet worden. Het is zo ontzettend pijnlijk om genegeerd te worden, terwijl niemand weet wat een innerlijke worsteling beiden hebben doorstaan. Een relatie die uit elkaar valt of dooft, is op het einde nooit een voorbeeldige situatie, met positieve en aardige mensen. Maar dat betekent niet dat je daarom autist bent of borderliner of narcist. Ik herken bijvoorbeeld dat ik de laatste maanden van onze 16 jarige relatie erg in mezelf gekeerd was en ik mijn vriend negeerde. Daar heb ik veel spijt van, dat ik zo in gedachten was en me stortte op boeken en de computer. Ik voelde me innerlijk eenzaam maar ik had niet door dat mijn vriend zich daardoor klein en onbelangrijk voelde.. alles ging langs me heen..Maakt me dat een egoist een narcist..het doet me nog meer pijn. De woorden van Wilma zouden meer belicht moeten worden, ook om het schuldgevoel dat vaak later na de scheiding komt, enigszins te verzachten: " Mijn insteek is in elk geval om in ieder mens het menselijke te blijven zien. Daar heeft ieder mens, naar mijn idee, recht op."
Wilma - 26 jun 2018
Hoi Sally, Fijn je bericht te lezen en goed om te weten dat er meer mensen, vrouwen, bereid zijn naar hun eigen aandeel te kijken en daarin ook vergevingsgezind naar zichzelf kunnen zijn tegelijkertijd. Want dat heb je inderdaad nodig om verder te kunnen! Good luck, Wilma
Peggy Ribbens - 15 nov 2019
Wat een waardeloze therapeut ben jij dan!!! De sterkste slimste stabiele vrouwen trappen in de valkuil van de narcist!! Hot item nu idd “het lijkt wel een hype”!! Het is geen hype maar het komt steeds meer naar buiten!!! Lezen en bijleren zou ik zeggen en naar je eigen aandeel kijken??? Dat doen de slachtoffers continu! Een narcist is gerafineerd en erger dan je denkt!!!
Moniekske - 21 nov 2020
Helemaal raak Peggy. Het is goed om begrip en empathie te hebben, maar dat is in een relatie met een 'Narcist ' totaal onmogelijk, en voor een 'therapeut' een tekortkoming op die wijze te oordelen! Het is een ziektebeeld, een reeks karakter en persoonlijkheidseigenschappen die niet gelijkwaardig zijn, en gaan worden. Narcis is altijd superieur. Liegt, bedriegt, kleineert, is jaloers, krachtig en slinks.
Didi - 2 dec 2020
Zo is dat!
Loesje Vanbergen - 23 dec 2020
Wil Peggy hier toch in bijtreden. Zeer vreemde reactie voor een therapeute. Ben je zeker dat je geen papiertjes raapt in de efteling Wilma?
Iris - 23 dec 2020
Dat vind ik een onnodig denigrerende toevoeging gericht aan Wilma. Ik ben wel benieuwd wat maakt dat Wilma's woorden een negatieve lading hebben voor sommigen. Wat ik er zelf uit haal is dat Wilma gericht is op het versterken van emotioneel welzijn, door iemand voorbij 'slachtofferschap' te brengen. In de zin van een focus op wat de ander allemaal gedaan heeft om jouw kwaad te doen bijvoorbeeld. Wat niet betekent dat de ander niet verantwoordelijk is voor diens handelen en daadwerkelijk fout zat. Voorbij slachtofferschap kan ook gaan om onderzoeken waar je iemand over je grenzen liet gaan en wat maakt dat je dat voor langere tijd hebt laten gebeuren, bijvoorbeeld. Afhankelijk van de context. Dat neemt niet weg dat iemand fout zat in het overgaan van jouw grenzen. Compassie voor iemand die je zo behandelt betekent ook niet dat je hoeft te zeggen 'het is oke' of 'kom maar weer emotioneel dichtbij'. Compassie haalt iemand wel uit diens - in mijn ogen onterechte - 'superieure' positie. In plaats van een narratief met als rode lijn kwaadaardige intenties - iemand die erop uit is jouw en anderen pijn te doen - een narratief over kwetsingen bijvoorbeeld - iemand die niet met zichzelf in het reine is. Wat volgens mij dus iets anders is dan zeggen 'het is oke wat je gedaan hebt'. Dat zijn voorbeelden van manieren van kijken, voelen, interpreteren die jezelf uit een slachtofferpositie halen. Nou goed, het is ook een complex onderwerp. Dit is hoe ik zelf Wilma's woorden plaats. Ik ben benieuwd of dat in de lijn is met hoe ze het bedoelt.
Mieke - 29 jun 2018
Ben blij dat je mijn relatietherapeut niet was. Iemand die iemand anders doelbewust kapot wil maken verdient het om het menselijke in hem/haar te zien? Hoe zie je dat in vredesnaam voor je?
Petra - 7 mrt 2019
Wellicht een idee om zelf een narcist te trouwen om te ervaren?! Als slachtoffer mag ik amper nog het woord narcisme nog gebruiken. Maar geloof me, ik ken een echte. Ik had pas na de scheiding gehoord over narcisme via een coach. En toen viel alles op z'n plaats en daarnaast de tranen met tuiten. En jawel het ettert nu nog door. In deze mensen hoef je niets menelijks en goeds meer te willen zien! Dat zit er echt niet in. Maar ze spelen bij jou als therapeut ook hun spel en jawel, je tuint erin. En dat is te begrijpen. Ik heb het hier meerdere maatschappelijk werksters (vooral vrouwen) ook zien doen. De charme van de narcist en zijn expertise om iedereen te gebruiken en bespelen.
Adrie - 3 apr 2020
Ik ben het helemaal met je eens Petra, veel therapeuten herkennen het niet. Het is echt vreselijk om in een relatie met een narcist te zitten. En ook intelligente mannen/ vrouwen trappen in de charmes van een narcist. Lovebombing. Na een tijdje laat hij zn ware aard zien en denk je dat je zelf gek bent. Veelal zijn de slachtoffers van narcisme zeer empathisch. Maar voor een ieder die in zo'n relatie zit zou ik willen zeggen, stap eruit. Vind de kracht om de relatie te verbreken en zoek een goede therapeut om je leven weer op de rit te krijgen. Ik zit er zelf nog middenin. Eerst een 24 jarige relatie gehad met een narcist, nu 8 jaar. Ja, ben er voor de 2e x " ingetrapt". Vandaar dat ik ook zeg: zoek een goede therapeut zodat je kan helen. Het is hard werken, maar zo de moeite waard! Kijk vooruit en verbreek alle contact met de narcist indien mogelijk.
Loes - 13 jul 2020
beste Wilma, Ik kan mij vinden in jouw analyse van deze berichten. Ik lees... dat de relatie in een heel negatieve spiraal zit en het negatieve wordt sterker en sterker, waarschijnlijk uit een soort verdedigingsmechanisme, van beiden en niet van één persoon. Een diagnose over de ander vellen, "jij bent een narcist!, een autist ! een Egoist ! ", is ook weer heel negatief. En natuurlijk leidt dat tot een vechtscheiding. Is er ook aandacht om de negatieve spiraal proberen te doorbreken ?
nikkie - 13 jul 2020
Loes hebt je duidelijk een vooringenomen mening over het ontstaan van vechtscheidingen. Wat nou als jouw als iemand werkelijk te maken heeft met een narcist? Hoe pik je deze slachtoffers van narcisme er dan uit? Want deze slachtoffers worden dieper de put ingeduwd met een systeem wat als basis heeft om de negatieve spiraal te doorbreken.
M. - 21 mrt 2024
Klopt wat je zegt...ik dacht ook altijd zo... Totdat het mijzelf is overkomen. Als slimme, autonome wijze en lieve vrouw. Ook al weet je je eigen kwetsbare verleden dan nog is narcistisch misbruik een heel ander level. Er wordt 'gespeeld' met liefde, empathie, wederkerigheid, aandacht en ook gerafineerd ingespeeld op je eigen kwetsbare verleden op hele slinkse manieren. Ik vergelijk het wel eens met een sekte waar de meest intelligente mensen in verstrikt kunnen raken. Relaties maken je kwetsbaar omdat je jezelf open stelt voor liefde, overgave, emoties delen, willen geven, veilig voelen .... Alles wat je niet zou moeten doen bij narcisten. Narcisten snappen deze natuurlijke stromen van verbinden niet...het is enkel voeding voor zichzelf. Er is geen geven en nemen als ze het snoepje eenmaal hebben en in 'bezit' hebben. Het gaat om hoe zei liefde willen, de manier waarop zei verbinding willen, hoe zei van het leven gaan genieten, hoe zei seks willen hebben, ...alles 'ik ik ik'... En ook al stel je grenzen, vecht je voor je grenzen, geef je je eigen wensen aan...ze weten dit tot in detail te dwarsbomen, manipuleren met inzet van je eigen kwetsbaarheden uit het verleden. Je raakt er letterlijk en figuurlijk in verstrikt.
Nikki - 24 jun 2018
Ik had zo een lief was een vrouw omg echt al wat hier sta kom overeen gelukkig ben ik ervan af jammer voor haar nieuwe partner
Willy - 2 jul 2018
Beste Nikki, los zijn van iemand met gedrag dat valt binnen het narcisme spectrum is fijn. Dat geeft je de ruimte om te herstellen en weer jezelf te worden. De invloed is weg. Fijn voor je dat je er los van bent.
Liesje - 24 jun 2018
Bij mij hetzelfde alleen was het al duidelijk na een 1 jaar. Zwanger en het masker viel af. Heb een zware zwangersschapsperiode gehad daardoor. Veel ruzie om wie weet wat! Nu na 4 jaar nog altijd in een vechtscheiding. Krijg nu nog altijd verwijtmails en berichten. Als ik in de winkel ben krijg ik bericht dat ik uit zijn straat moet vertrekken en stoppen met stalken... zo krijg ik er wekelijks. Heb al 4x van gsm nummer veranderd en email en toch krijgthij het klaar om erachterte komen. Voor de buitenwereld is hij het slachtoffer en ik de slechte. Op rechtbank kun je niet duidelijk maken wat voor iemand hij is. Zoontje geeft zelf aan niet graag daar te zijn. Hij heeft al dikke 2j een nieuwe vriendin maar met hetzelfde karakter blijkbaar want Ze doet mee met zijn spelletjes. Negeren is het beste!
Sandra - 25 jun 2018
Zo herkenbaar!!! Vanaf ik zwanger was viel ook zijn masker af. Hij maakte steeds ruzie voor futiliteiten. Toen ik hem vroeg rekening te houden met de situatie (empathie) zei hij abrupt :"moet ik mij dan laten doen of wat?". Nog geen 1,5 jaar na de bevalling heeft hij ons kind 2x op nog geen 2 weken tijd in gevaar gebracht. Daar heb ik de knoop doorgehakt en beslist hem de bons te geven (na iets meer dan 2 jaar erover piekeren/ofwegen). 3 jaar heeft hij mij een vechtscheiding aangedaan met leugens/verzinsels en verdraaiingen. Rechtbank houdt geen rekening met zijn mentale toestand. Maatschappelijk assistente hebben hij en zijn ouders zelfs weten manipuleren. Hij is slachtoffer en ik de bitch. Naar het welzijn van ons kind heeft hij nooit gekeken. Het was hebben om te hebben! ?
Willy - 2 jul 2018
Wat vervelend wat je meemaakt, Liesje. Het gedrag dat je beschrijft, of het narcistisch is of niet, het is onderuithalend, kapot makend. Het vervelende is dat je het gedrag niet kan veranderen, dat het soms echt niet stopt. En dat voelt heel onmachtig. Het is belangrijk de focus op jezelf te richten, op herstellen, op rouwen en sterker worden. Op leren omgaan met het gedrag. Dan verandert niet zijn gedrag, maar wel de impact er van op jou en op jouw leven. Op deze pagina van mijn site vind je meer informatie over wat je kunt doen: https://willysietsma.nl/diensten-scheiding/
Cindy - 25 jun 2018
Zoooo herkenbaar allemaal. Ik heb 2,5 jaar in zo'n relatie gezeten. Zelfs mijn kinderen (die niet van hem waren) "gebruikte" hij tegen mij. Ik heb ook een burn-out gehad door deze relatie. Toen ik iets of wat uit die burn-out was heb ik de moed gevonden om een punt te zetten achter die relatie. Ik heb wel 1 groot geluk gehad dat hij na 1,5 week al een andere relatie gestart was. Wat niet weg nam dat hij niet nog steeds contact met mijn kinderen zocht. Nu zijn we 1,5 jaar verder en heb ik het nog steeds moeilijk om iemand echt héél dicht te laten...wat als? En als ik hem per ongeluk tegen kom heb ik nog altijd als eerste een schrik-reactie.
Willy - 2 jul 2018
Hallo Cindy, wat jij omschrijft, is een van de gevolgen van narcistisch misbruik: wantrouwen. In mannen, in relaties en in jezelf. Het heeft tijd nodig om weer te kunnen vertrouwen. Dit begint met het vertrouwen in jezelf herstellen, van daaruit kun je ook anderen weer vertrouwen. En dat je schrikt, is ook logisch. Je hersenen registreren hem, en geven van daaruit het signaal gevaar. Wat gaat hij doen? Je hersenen, je hoofd, ze maken zich klaar om te vechten of te vluchten. Ook hier is het belangrijk het vertrouwen in jezelf te herstellen. De veiligheid in jezelf te vinden.
Jacqueline - 26 jun 2018
Ook ik snap Wilma haar redenering. Ik heb mijn ex graag gezien om vele redenen...waar was ik zo gevoelig voor...makkelijk??? Te naïef??? Uiteindelijk de knoop doorgehakt...hij bleef komen voor mijn dochter die hij mee opvoedde vanaf haar 6e....11 jr lang. Ik ben niet iemand om dat contact te verbieden maar heb t aangemoedigd zelfs. Ik had op 1 of andere manier ook nog medelijden met hem. Maar eenmaal weer binnen kwamen na 5 min vriendelijkheid weer de verwijten...ruzie...schuld etc en maakte hij ruzie in mijn huis. Als ik er niet op reageerde haalde hij er de kinderen bij. Hij weet hoe hij mij kan raken. Ik weer overstuur en klus geklaard...hij weer vrolijk nr huis. Hij deed t wel niet in bijzijn v iemand. Weer liegen over geld...loze beloftes...mij zwartmaken...ik hoop maar 1 ding: dat hij alke beloftes en mooie verhalen waarmaakt jegens mijn dochter. Aan de ene kant is dat een eye opener vr haar want ze gelooft hem soms boven mij ad andere kant hoop ik dat t haar bespaart blijft. "Hij liegt heus niet tegen mij hoor"...nee en ik wel zeker denk ik dan Ik laat t haar zelf ondervinden mocht t mis gaan wat ik niet hoop. Ik probeer hem te helpen waar ik kan en zolang hij rustig blijft doe ik dat met plezier. Het manipuleren en liegen moet gewoon stoppen. Hij leefde op een gegeven moment in zijn eigen fantasiewereld waar hij t ook echt beleefde. Maar ik ken hem inmiddels....ben nog steeds gemachtigd op zijn rekening dus weet ook vh gelieg....beloftes. Maar op een rare manier zie ik m nog graag en wil ik hem beschermen... onnozel mss ??
Willy - 28 jun 2018
Beste Wilma, Sally en Jacqueline, dank voor jullie reacties. Ik begrijp ze helemaal. Mijn artikel is geenszins bedoeld om een diagnose te stellen, een etiket te plakken of een stok te hebben om mee te slaan. Ik ken de opmerkingen van advocaten en rechters ook. Wanneer iemand te maken heeft met een persoon met een narcistische persoonlijkheidsstoornis dan ligt binnen de relatie de verantwoordelijkheid voor het verloop bij de narcist. Dat wil niet zeggen dat de ander onbewust (vanuit manipulatie) en bewust (vanuit zelfbescherming) dingen doet die het gedrag in stand houden. Vaak wordt dat ook veroorzaakt uit het niet weten waar je mee te maken hebt. Het is goed je bewust te worden wat dat is en dat gedrag aan te passen. De reden dat je een narcist aantrekt, ligt ook bij de persoon zelf. Dat heeft te maken met een wond of onzekerheid uit het verleden waarop de narcist aan haakt. Ook daar mag je mee aan de slag. Hiermee verdwijnt de aantrekkingskracht. Het gevoel hebben dat iemand een narcist is, betekent niet dat je diegene niet met respect behandeld. Die is een persoon met eigen onzekerheden, met wonden. En juist om die niet te hoeven voelen, wordt er een ideaalbeeld gecreëerd. Dat moet worden bevestigd door omstanders. Hij of zij vraagt dat echter op een heel vervelende manier. Of er nu een diagnose is of niet: het gaat om het gedrag en het is goed daar tegen in geweer te komen, want dat werkt destructief. Op een juiste manier, met respect, want ja, ook de narcist is een mens. Warme groet, Willy
Kavka - 28 jun 2018
Ik heb erg veel gehad aan de borderline gids. Mijn ex heft het, en ik en de kinderen hebben er al jaren last van. Junkies van aandacht en erkenning. Als iets niet lukt hebben anderen het gedaan . Als je het niet met hem eens bent is een gelijkwaardig gesprek , onderhandelen en elke argumentatie zinloos. Als je hun zelfbeeld dreigt aan te tasten zijn ze grenzeloos in hun conflictgedrag en worden ze levensgevaarlijk. In een organisatie zijn het net meeuwen. Ze krijsen steeds over anderen, schijten alles onder en je hebt er niets aan.
Willy - 3 jul 2018
Doordat je het gedrag herkent, Kavka, kun je er op de juiste wijze op reageren. Er voor zorgen dat het je niet (verder) beschadigt. Jou en je kinderen.
Wilma - 1 jul 2018
Wat een heftigheid roept dit allemaal op. Bedankt voor je toelichting, Willy. Het moeilijke van het geven van diagnoses is dat je ziet dat veel mensen het gewoon gebruiken als een andere manier van schelden. De boosheid wordt versterkt, zoals ik lees bij Mieke. Natuurlijk heeft de ander je pijn gedaan! Maar die pijn voel je pas als je stopt met boos zijn, vechten, diagnosticeren, omdat je daarmee alles buiten jezelf houdt. Ik snap Willy's missie, maar ik verweer me tegen de diagnoses. Ik ben het eens met de opmerking, breng de focus weer naar jezelf. Als je boos blijft wijzen naar de ander, verlies je jezelf uit het oog en vergiftig je jezelf met je eigen boosheid. Jij hebt jouw aandacht nodig! Ga doen wat goed voor je is, grenzen aangeven, jezelf helen, het gewonde kind in je aandacht geven. Ik heb er net een blog over geschreven, die zal hopelijk binnenkort geplaatst worden.
Willy - 3 jul 2018
Ik begrijp je, Wilma, dank je wel. Ik kan me vinden in je gedachtetrant, maar heb daar wel een aanvulling op: herstellen van een destructieve relatie - al of niet met een diagnose - is heftig. Het rouwproces is nog rauwer dan bij een (echt)scheiding. Er is je jarenlang verteld dat je dom bent, gek bent, overal schuld aan hebt. Alles maar dan ook alles ligt aan jou. Er is continu met je hoofd gespeeld. Al je grenzen zijn met voeten getreden, plat gewalst. Je bent door jarenlange manipulaties en emotionele chantage ver van jezelf gebracht en nog maar een schim van wie je was. Klein gemaakt. Leeg getankt. Sommige mensen weten niet eens hun favoriete kleur of eten meer. Hobby's? Geen idee meer. Of ze zijn niets meer waard omdat ze continu onderuit zijn gehaald. Of gekaapt door de ander. Etc etc. Het gaat niet alleen om het gedrag rond de scheiding, de verharding die dan ontstaat, maar het speelt ook al in de jaren ervoor. Het escaleert vaak wel rond de scheiding. Als het tegen zit, krijg je ook omstanders, je kinderen etc tegen je die meegaan in het spel en/of ook zijn gemanipuleerd. Daar wordt door de (ex) partner op ingezet. Mensen raken emotioneel, financieel, en sociaal geïsoleerd. Daar komt nog eens bij dat je heel veel hebt geïnvesteerd in een relatie die eigenlijk niet bestond. Reken maar dat je er dan niet voor open staat om te horen dat je naar je eigen aandeel moet kijken. Sterker nog, deze opmerking versterkt het gevoel dat het dus toch allemaal aan jou ligt, dat alles jouw schuld is. Het brengt je nog dieper in het zwarte gat. Het klopt wel dat je op een gegeven moment naar jezelf mag (moet) kijken, maar dat komt pas later in het herstel. Om te herstellen zul je eerst moeten herkennen wat je is overkomen. Vandaar mijn artikelen. Die zijn niet om een diagnose te stellen - dat staat er ook in - maar om te herkennen met welk gedrag je te maken hebt (gehad), gedrag dat binnen het narcisme-spedtrum valt. Bewustwording. Herkennen wat je overkomen is. Niet om een stok te hebben om te slaan of om achter te verschuilen - natuurlijk gebeurt dit ook - maar om te kunnen bouwen aan jezelf. Dat is waar ik in begeleid. Herkennen van wat je overkomen is, geeft erkenning en ruimte om te kunnen herstellen, rouwen, jezelf weer op te bouwen, je kindwonden te genezen. Dit helpt je het vertrouwen in jezelf te herstellen, in anderen, in de andere sekse, in relaties. Eenmaal in deze fase aangekomen, kun je kijken wat je in de relatie (on)bewust in stand hebt gehouden en daar mee aan de slag gaan. Waarom je dit soort mensen aantrekt en dat genezen. Dan heb je een voldoende basis - en weer durf - om grenzen te stellen. Om je te beschermen in je na-huwelijk zodat het manipuleren stopt/vermindert én om herhaling te voorkomen. De focus op jezelf, doen wat goed voor je is, in de juiste volgorde.
Sharon - 11 jul 2018
Ik blijf steeds terugkomen op: wanneer is het allemaal een keer genoeg? Ik heb 10 jaar een relatie gehad met iemand met overduidelijke narcistische trekken (kleineren, liegen, boosheid, stilzwijgen, geen leervermogen, geen empathie, verstoord controle gedrag en vinden dat ik en de kinderen zijn bezit zijn en zichzelf altijd boven alles en iedereen stellen). We zijn inmiddels 5 jaar uit elkaar. Het eerste jaar dacht ik dat ik gek werd van boosheid en frustratie. Daarna ben ik keihard met mezelf aan de slag gegaan. Ik heb er drie jaar over gedaan om bij hem weg te komen, want toen ik weg wilde waren de kinderen 1,5 en 3 jaar oud en ik vond niet dat ik het recht had om ze weg te halen bij hun vader. Hij was toen geen fijne vader en in die drie jaar heb ik hem gedwongen aan zichzelf te werken. Tot hij NLP ging doen en zijn tactieken ging verfijnen. Toen moest ik weg. We hebben co ouderschap en 50-50 verdeling. Zijn visie: co ouderschap = 50-50 verdeling en ik hoef de moeder niet of nauwelijks te informeren. Hij doet ze op ponyles zonder mijn toestemming. Stuurt ze volgende week op ponykamp, zonder mij te informeren en dus ook zonder toestemming. Hij neemt ze mee naar het buitenland en informeert mij half. Onduidelijke vertrekdatum en terugkomstdatum en een half adres. En met de mededeling: "als je wilt weten waar we precies verblijven, dan stuur je me een bericht en dan zullen we deze wanneer we kunnen beantwoorden." (hij gaat soort van op de bonnevooi, maar ook dat zou zomaar anders kunnen, want dan wil hij me niet laten weten wat hij precies gaat doen en met wie. Informatie die hij me geeft is vaak ook nog onjuist). De lijst is enorm en waar ik steeds op uitkom is: Ik kan aan mezelf werken tot ik een ons weeg, hij zal altijd zijn wie hij is en hij wordt alleen maar erger. Ik kan honderd keer iets aan hem vragen (in het weinige contact wat ik al zoek), maar hij zal altijd weigeren te antwoorden. Ik zal altijd normaal tegen hem doen, omwille van de kinderen en hij zal altijd over mijn grenzen gaan. Hoe sterk ik ook in mijn schoenen sta gevoelsmatig. Ik heb inmiddels een liefdevolle relatie en het gaat oprecht goed met me, maar hij zal me altijd blijven raken om de kinderen. Hij speelt die kaart al jaren uit. Wanneer is het een keer genoeg? En is het wel zo verstandig om kinderen in deze schijnwerkelijkheid op te laten groeien? Wat voor tools krijg ik, om hem een keer te stoppen? Want overal waar ik informatie zoek is dit het verhaal: werk aan jezelf. Denk aan de kinderen. Wacht maar tot ze 18 zijn. Als de ouder fysiek mishandelt, dan mag je de kinderen weghalen. Sterker nog, dan moet je. Als de ouder manipuleert, dan moeten we ineens heel voorzichtig zijn. En werken aan onszelf. Wanneer wordt de verantwoordelijkheid bij die ander gelegd? Waar ligt de grens voor mij als moeder (of voor anderen als vader) wat ik toe mag laten voor het welzijn van mijn kinderen? Is het echt zo, dat ik zijn toneelstukje mee moet spelen, want anders...? Zo blijf ik toch eeuwig in zijn grip? Het contact is al minimaal. Ik doe zoveel mogelijk schriftelijk. Ik laat me niet uit de tent lokken. Maar ieder jaar worden de kinderen groter en de beslissingen ook. Zoals middelbare schoolkeuze, etc. Vertel me, hoe moet ik hier steeds mee omgaan? En waarom lijkt het alsof die verantwoordelijkheid uitsluitend op mijn schouders ligt? Dank alvast voor het lezen en reageren.
Willy - 24 jul 2018
Beste Sharon, wat je vertelt over het gedrag van je ex-partner naar je kinderen klinkt mij als ouderverstoting in de oren: bewust de kinderen opzetten tegen de andere partner. Daar zijn veel technieken, die kun je herkennen als je ze weet. Een van de technieken is tijd van de andere ouder 'afpakken'. Hierdoor heb jij die dagen geen invloed en hij wel. Helaas ligt de moeilijkste taak bij ouderverstoting ook bij de gezonde ouder. Jij zult je kinderen op een bepaalde manier moeten opvangen, moeten handelen. Kijk eens op deze website: http://herkenouderverstoting.nl/wat-is-ouderverstoting/ Ook is het volgende boek een aanrader: https://www.bol.com/nl/p/co-parenting-with-a-toxic-ex/9200000028154576/?suggestionType=searchhistory. Aan jezelf werken is voor mij rouwen, je zelfbeeld opbouwen, je wonden helen. Hiermee zorg je ervoor dat de impact van zijn gedrag minder groot op je wordt. Ook ga je je er beter door voelen, dat werkt door naar je kinderen. Sterkte, Willy
Judith - 14 aug 2018
Allemaal heel herkenbaar. Net de relatie verbroken met mijn narcistische ex. Ik probeerde zoveel mogelijk mijzelf te blijven in de relatie en dat kon hij niet op prijs stellen. Ik deed alles fout en hij had gelijk, mijn vrienden en familie waren losers, slecht etc volgens hem. En dan kwam er weer een moment waarop die een geweldig en liefdevolle man was dacht ik. Hij heeft geprobeerd mij van familie en vrienden, collega's te isoleren. Ik was goed zolang ik hem financieel ondersteunde, toen ik dat stopte, merkte ik dat ik hem niet meer interesseerde. Alles voor eigengewin voor hem. De druppel was onbeschermd vreemdgaan, maar voor mij een geluk bij een ongeluk, een manier om de knoop door te hakken en te stoppen met hem. Hij bleef na de breuk continu contact mij mij opzoeken, zoals hij dat altijd deed, en wilde me niet met rust laten, met hulp van zijn maatschappelijk werker kan hij gelukkig niet meer contact opnemen met mij en heb ik rust! Als ik nu alles lees over een relatie met een narcist, dan zie ik in dat ik mijn kop in het zand heb gestoken af en toe.. liefde maakt blind. Maar ik ben blij dat ik van hem af ben!!
Kim - 27 aug 2018
Ik zit in een hele lastige situatie. Ik denk dat ik een relatie heb met een narcist. Ik wil van hem weg maar wij hebben een huis samen en een baby van 3 maand. Hij durft mij geregeld slaan wat gisteren ook terug gebeurd. Ik ben vertrokken. Toen haalde hij al het geld van de gemeenschappelijke rekening. Ik heb hem meteen opgebeld maar dit gaf geen doorslag. Ik ben dan naar het app van zijn moeder gereden en daar kreeg ik een razende zus voor mij. Ik ben degene die zot is, ik moet hulp zoeken en best bij een psychiater. Toen ik zei vertelde hij jullie dat hij me slaat riep hij je bent zot. Ik wilde klacht neerleggen bij de politie maarja die doen toch niks. En toen kreeg ik een smsje van hem waar instond dat ik mezelf sla en dringend hulp moet zoeken. Ik ben ten einde raad. Op een eind zou je zot worden want wat verteld hij niet allemaal rond. Volgens hem moet niemand van mij weten. Ik ben in ruzie gekomen met mijn vader en broer en dit door hem. Ik vrees dat het niet makkelijk zal worden om ervan weg te gaan. Hij en zen familie zijn niet bang om schriftvervalsing e.d. Te doen. Heeft hij bewezen in het vechten met zijn andere ex voor hun 2 kinderen. Ik hou me sterk voor mijn zoontje
Marleen - 3 mrt 2019
Kim, GA! GA! Ga alsjebliefd. Juist nu je kindje nog zo klein is geeft dat ook wettelijk voordelen. Neem een hulpverlener in vertrouwen, maak een plan (wanneer, wat je meeneemt, waarheen en en dat je daar veilig bent met je kind) verzamel alvast feiten/leg een dossier aan (* in agenda voor als hij... doet, - voor als hij... doet enz) GA! Als je het niet doet voor jezelf, dan tenminste voor je kind. Die heeft jou ook nodig. Later zul je zien dat Jij dat ook waard bent. Bescherm jezelf en je kind.
Erykha - 3 okt 2019
Hey Kim, hoe gaat het nu met jou?
Jan Willem (gastheer) - 28 aug 2018
Hoi Kim, Wat een heftig verhaal zeg! Ik hoor nu natuurlijk maar 1 kant, maar als ik jou was zou ik hier wel werk van gaan maken. Desnoods via de politie of andere hulpverlenings instanties maar dit is echt niet goed voor jou en je baby. Dat de familie van je partner zo raar doet wil niet zeggen dat jij maar alles moet accepteren. Misschien is een blijf van mijn lijf huis een optie? Het feit dat hij jou slaat moet je echt niet accepteren hoor! Heel veel sterkte!
Patrica - 22 dec 2018
Ook ik heb te maken met een narcist. Nu heb ik hem uit mijn huis gezet. Agressief gedrag, maar ik bezorg hem hoofdpijn, geen hem geen rust. Alles gedaan voor hem. Niets gedaan wat hij niet leuk zou vinden. En toen ik hen betrapte op datingsites ( met een oude foto, goed afgetraind) was het een grap. Dat was zijn antwoord. Ik tilde er te zwaar aan, ik ben gek; kreeg zelfs de stempel borderliner van hem.Een vrouw zwaar het tegenovergestelde. Ik ben netjes, verzorgd, houd van stabiliteit en geniet van het leven. Heb een goede baan. Hij ook, maar blowt iedere dag. Dacht eerst dat het daar aan lag. Maar nu is het over, negeer ik hem, zeker nadat hij me achter had gelaten met een half afgemaakt huis voor de kerst. Nu kreeg ik nog geld, hij belde (?want ik ben geblokt, ik hem niet) en ik moest luisteren. Ik kom nu langs. Gezegd dat ik weg moest, en boos hing hij op...., met een gesprek kom je er niet tussen. Hij ratelt maar door. Mij inziens; luisteren is communiceren. Heel vervelend. Eerst was ik wanhopig, ging aan mezelf twijfelen. En nu doe ik dat niet meer, en raakt hij helemaal van het pad. Hij is blij met de rust die hij nu heeft. 30 jaar en bij moeders wonen.en ik heb geen communicatie met hem gehad en heeft hij eindelijk goed kunnen slapen en zijn hoofd leeg.; aldus de narcist. Waarom doe je dan zo boos tegen mij, als ik zeg we contacten later ik ben boodschappen aan het doen. Boos want ik luister niet, neem hem niet serieus..., ik wil heus wel Luisteren, maar moet zelf ook mijn mening kunnen uiten.
Zoe - 26 dec 2018
Ben jij toevallig met mijn vriend? Precies hetzelfde zelfs het blowen. Op vreemdgaan heb ik hem niet kunnen betrappen. Maar de rest oh zo vermoeiend en inderdaad niet je eigen mening kunnen hebben. En hij is ook de 22e voor kerst weg gegaan zit nu bij zijn moeder. Ik woon helaas bij hem met zijn kind. Ik wacht af hoe nu verder ivm het huis.
Zoe - 26 dec 2018
Zit nu in zo een relatie wij hebben ook een kind van 1 jaar. Alles wat ik doe of zeg is fout. Hij heeft mij tot 3x toe iets aangedaan terwijl ik ons kind in mijn armen had. Zelfs dat is mijn fout. Nu met de kerst is hij weg gegaan naar zijn ouders en heeft gezegd dat hij niet meer wilt. Ik hoor opgelucht te zijn maar wat heb ik mezelf verloren in deze relatie en hou ik zo ontzettend veel van hem. Ik snap niet dat ik hem terug wil. Ik hoop dat het met de tijd minder word.
Miryam - 21 jul 2019
Zo herkenbaar. Mijn man kleineert mij en zegt dat ik niks kan en een ander moment vind hij dat ik meer zelfvertrouwen moet krijgen. Ik krijg overal de schuld van. Hij heeft altijd gelijk, wil zich bewijzen. Als ik bijvoorbeeld een goed product heb gekozen gaat hij op zoek naar nog beter volgens hem en zegt dan dat ik het zoals hem moet aanpakken. Ik begrijp niets van die man. Dan weer lief dan opeens een kwaaie enge man. Ik heb hem zovaak met klem gezegd dat hij nu zijn spullen moet pakken en weg moet gaan maar dat doet hij niet. Hij kan niet zonder mij. Ik betaal alle rekeningen. Hij alleen zijn eigen schulden. Ik heb hem helemaal door en ik sta sterk in mijn schoenen en dat kan hij niet hebben waardoor hij mij nog meer wil raken door mij te kleineren. Dit lukte niet, tot gisteren bij het plaatsen van een vaatwasser in de keuken. Hij kon niet zonder mijn hulp vergat veel kleine belangrijke aanwijzingen die ik wel zie en hem erop aanspreek waar hij natuurlijk niet blij mee was. Met veel ruzie hem geholpen tot hij mij schreeuwend vertelde dat ik niks kan nooit niet en het zal ook niets worden met mij. En toen brak er iets in mij. ik voel mij nu heel klein ben erg verdrietig en boos. Ik help hem met alles ik kan ook heel goed zonder zijn hulp. Ik doe zelf alles hier. We hebben 1 kind en dat maakt het moeilijk om bij hem weg te gaan. Maar ik ben het al zolang zat ik doe mijn eigen ding en oe alsof hij gewoon bij mij in woont verder heb ik er niets meer mee. Maar een narcist is hij wel. Hij noemt zijn ouders narcisten en wil niets meer van ze weten maar hij is er zelf een.
Adrie - 3 apr 2020
Ga zo snel mogelijk weg bij hem. Je hebt nog een heel leven voor je. Hij maakt je anders helemaal kapot en er blijft niets meer van je over. Doe het nu, nu je kindje nog klein is. Het word alleen maar moeilijker als je langer wacht en je kindje groter word. Vlucht weg uit deze verstikkende relatie!
Angela 1965 - 6 aug 2019
Hallo allemaal, Ik ga inderdaad ondertussen zelfs twijfelen of ik niet opnieuw slachtoffer ben van narcisme. Ik leerde M kennen wat later bleek iemand te zijn van langer geleden maar daar was waar de relaties begon. Hij was best onzeker en weinig ervaring in de liefde. Op zich nog van allergrootste belang maar goed. Het ging echt super. Maar na een aantal maanden is het tot 2x aan toe gekomen dat hij, het was nogal een doemdenker. Omdat hij zijn eigen gedachten geloofde dat ik het toch wel zou uitmaken dat bij zelf alvast maar was vertrokken, terwijl er geen enkele aanleiding toe was. Hij had moeite met het uiten van gevoelens en communiceren over serieuze dingen heel lastig. Eigenlijk niet dus. Ik hield van hem en mijn hart brak dat ik dit ervaarde als dat hij zichzelf afwees terwijl hij hartstikke leuk en lief was. De tijd erna veranderde het helaas niet en dat is toch lastig als je zelf al 53 en je partner 56 jaar dat dat dan niet gaat werken als hij niet eend ga praten. Ik had ook problemen hiermee want van een gelijkwaardige relatie was steeds minder sprake. Dat is uiteindelijk geëscaleerd in een heftige ruzie en heb hem mijn huis uit gemept kan ik wel zeggen. Niet omdat ik van hem af wilde maar als signaal dat het zo niet langer kon. Het was onmogelijk om nog met hem te praten over het oplossen van de problemen. Hij zei dat hij eigenlijk nooit zich bewust geweest was wie hij was en kan zijn gevoelens ook niet benoemen. Ik heb me ook ontzettend vaak veel zorgen over hem gemaakt ook al was hij degene die de relatie verbrak.sinds die tijd is het tussen ons heel verwarrend. En het ene moment is het goed en om wat ik soms niet eens weet wat, blokkeert hij me op Whatsapp en regeert op geen enkel bericht. Hij is ook regelmatig onderhuids vijandig maar zegt niet openlijk wat hij bedoelt. Dat gebeurt ook heel vaak.denkt dat subtiele hints wel begrepen worden? Steeds blijkt dat niet zo te zijn. Alle mogelijke problemen waar ik over wil spreken omdat ik het toch allemaal maar eens vind en ook dat hij nog steeds niet met me mee wilt naar de huisarts wat me wel gaat opbreken. Schijnbaar kan hij naar de rest van zijn omgeving wel een normale indruk wekken van zichzelf terwijl dat dus bij mij niet is.dat gaat al vanaf de jaarwisseling zo. Ook deels door mij omdat ik niet kan begrijpen dat wanneer je op zo'n late leeftijd en zo graag een relatie wilt maar niet doe wat er voor nodig is. En weet dat je zelf de boel verkloot hebt, je vijandig doet naar je ex die niet snapt waarom dit zo haaks staat op de realiteit niet een hele andere houding ga nemen en je verantwoordelijkheid er voor neemt. Niet zegt wat je wilt en wat je denkt, maar dat eigenlijk laat bepalen door een familielid die een moederrol heeft gespeeld in het gezin nog steeds een gezagspositie schijnbaar heeft waar jij je aan onderwerpt en daarvoor je grote liefde de laan uit stuurt. Want Echt lieve mensen, dit is toch bizar als een volwassen man van nu 57 volgzaam doet wat door deze zus wordt opgedragen. Ik weet soms alleen niet meer of hij zich daar achter verschuilt en als depressieve man door het leven gaat of dat hij niet durft open en eerlijk te zeggen wat hij vind tegen mij of eigenlijk tegen wie dan ook. Hij heeft periodes mij te negeren, ontlopen, devalueren bij anderen, alsof het allemaal aan mij lag maar eigenlijk ook zegt dat hij ziet dat hij de relatie verkloot heeft maar vervolgens geen enkele stap zet om daar iets aan te doen. Zegt wel dat het hem spijt maar daar moet ik bijna om zeuren waardoor hij zich alweer irriteert. Ik heb al langere tijd vermoedens van een psychisch probleem maar dat wordt uiteraard ontkend. Nou misschien lijkt het een verwarrend verhaal maar zo verwarrend is het dus ook steeds meer voor mij. Wie is nu gek? Hij of ik? Angela
William - 7 aug 2019
Angela, ik denk niet dat dit gedrag onder Narcisme valt (er wordt door vrouwen in het algemeen nogal snel gegrepen naar de diagnose van Narcisme bij de partner wanneer de relatie niet werkt). Wat ik wel uit jouw verhaal afleid, is dat jullie een relatie hebben dat nooit echt goed kan komen.
Ge - 11 mei 2021
Angela, wat jij beschrijft aan gedrag en kenmerken lijkt heel veel op het Asperger-Syndroom/Autisme. Ook deze mensen zijn vaak erg op zichzelf gericht/egocentrisch (vandaar de naam Autisme). Het gedrag kan erg op Narcisme/NPS lijken. Ik zou dit eens uitzoeken als ik jou was. Er is veel over te vinden op het net.
Eline Stap - 7 aug 2019
Eens met William, dit zijn inderdaad geen tekenen van narcisme. Ik denk wel dat het een en ander schort aan communicatie. En ik denk dat jij je herkent in een helper, waardoor je snel in een relatie verzeild raakt waarin jij het gevoel hebt de ander te moeten ondersteunen. Je wil hem graag erbovenop helpen, hij leunt daarbij op jou. Dan is er al geen sprake van gelijkwaardigheid. Herken je je hierin?
m.rijkaard - 17 aug 2019
Best eng dit te lezen.... maar mijn vrouw, 2 druppels water als hoe je het beschrijft. De narcist start de relatie met een overdaad aan liefde. Iedere twijfel wordt in de kiem gesmoord. Hij of zij speelt zo goed in op je behoefte, dat je denkt de liefde van je leven te hebben gevonden... Zoooo helemaal waar. Wat je ook vraagt om te helpen, nee hoeft niet, kon niets verkeerds doen. – kritiek, kleineren, denigrerende opmerkingen, beschuldigingen, mij overal de schuld van geven, de schuldvraag wordt omgedraaid naar jou daar is ze ook erg goed in, jaloezie. Je doet er alles aan om dit gedrag te voorkomen, maar wat je ook doet, het is nooit genoeg. Dit kost zoveel energie. Je raakt jezelf steeds meer kwijt. Dat klopt helemaal, ik ben al jaren mezelf niet meer. Nu door goeie vrienden ben ik mezelf weer aan het terug vinden. De narcist blijft aandacht vragen, ja door mij zwart te maken en zij is het slachtoffer. Het hele spel van de narcist is gericht op macht, op controle. Jouw emoties zijn de voedingsbron, welke dan ook. Ondertussen blijf jij leeg achter, vol twijfel, vol wantrouwen. Je vertrouwt niets en niemand meer. Dat is zo zoo waar... man hoe kan ik zo stom geweest zijn. De narcist denkt perfect te zijn, hulp zoeken is niet nodig. Je weet het dus zelden zeker. Dat klopt, ze vind zichzelf al jaren op een voetstuk staan.. helpt ja en alleman maar dr eigen vent kan stikken. Zij is echt de "boss" en ik meer een "leader" verhaal. Zij draagt op, ik vraag. Ik zeg wij hebben het gedaan, zij zegt ik heb het gedaan... zo iets. Mijn ogen gaan steeds meer open... dank je wel.
Anoniem - 26 aug 2019
Afgelopen zaterdag viel het doek. Er is zoveel om te vertellen... Het begin was geweldig, ongekend en het kon niet beter. Ik was op dat moment een beetje kwetsbaar. Hij deed alles wat mijn vorige vriend niet deed. Hij was volwassen, attent, lief, zorgzaam, aandacht en heel veel liefde en mooie beloftes. Ik ben ongeveer 4 jaar in de ban geweest van deze relatie. Het begon toen wij allebei in een relatie zaten waar het niet meer lekker liep. Hij zei tegen mij dat ik de relatie moest stoppen en dat deed ik ook want dat was ik van plan. Hij had net een huis gekocht en zou dat ook doen maar eerst nog wachten ivm allerlei vage redenen. Immers ik moest me geen zorgen maken want ze hadden niets meer. Dit heeft ongeveer 2 jaar geduurd voordat hij echt wegging van zijn ex. En hoe stom het ook klinkt en naïef van mij je wordt er zo in meegesleurd. Voor je het weer zit je vast en ik was zo verliefd op de liefde die hij me gaf. Hij had alleen maar aandacht voor mij dat ik ook geloofde dat er echt niets meer was tussen hun. Net voordat hij het uitmaakte met haar 2 jaar later ging ik op vakantie met een vriendin. Ik zei dat ik er klaar mee was en dat ik me open ging stellen voor andere en een leuk iemand had ontmoet. De volgende dag had hij het dus uit gemaakt met mijn ex. Toen ik terug kwam wilde ik niet met hem verder maar hij bleef me contacteren en zwaar overtuigen dat ik er niet meer omheen kon en maar weer toegaf. Toen ik weer toe had gegeven was hij een paar maanden nadat hij mij de wereld had beloven plotseling veranderd. Ik kreeg geen aandacht en een soort stiltebehandeling. Ik voelde me heel ellendig verslaafd aan zijn aandacht vroeg ik waarom hij zo deed. Hij verdraaide het naar mij zodat ik de schuld bij mij ging zoeken. Deze ellende heeft ongeveer 1 jaar en een paar maanden geduurd. Tot afgelopen zaterdag een andere vrouw mij had gebeld en beweerde ook een relatie met hem te hebben. Zij had sinds ongeveer een half jaartje iets met hem. Zij heeft zijn telefoon afgepakt en heel veel nare dingen zijn naar boven gekomen. Hij liegt en bedriegt alles bij elkaar. Hij was jaloers aangelegd en controleren. Verschrikkelijk en achteraf zo stom dat het zo lang heeft kunnen duren. Het is echt een wolf in schaapskleren. Niemand verwachtte het zo keurig doet hij zich voor. Bij mij gingen vaak de alarmbellen af die ik zelf dom genoeg heb genegeerd en ook weggezet door zijn mooie praatjes. Ik ben heel blij dat ik van hem af ben. Het kan alleen maar beter worden. Mijn enige zorg is dat ik bang ben dat ik niet zo makkelijk een man meer ga vertrouwen. Ik wil het ook niet verpesten bij juist iemand die wel goed is.
K - 23 okt 2019
Wauw... ik dacht dat ik steeds fout zat...alles maar ook alles is herkenbaar... zelfs toen ik 2x een zware operatie had gehad werd ik geslagen en gestompt in mijn operatiewonden omdat ik de vloer en badkamer niet goed had schoongemaakt ( kon me niet eens zelf aankleden dus laat staan huishouden) nog erger is dat mijn partner chirurg is... Slaan, spugen, keel dichtknijpen zeggen hoe waardeloos ik ben en hoe walgelijk vet ik ben (ik weeg 57 kilo bij 1,68) Ook het oroberen te praten met iemand werkt niet. Want ik zal ook wel iets gedaan hebben... vanaf het moment dat een van ons thuis komt wordt er gezegd hoe waardeloos ik ben. Laatst stuurde hij een berichtje dat de badkamer niet goed gepoetst was, hij wist niet dat ik thuis was en ik zag hem de haren uit mijn borstel halen, en in het doucheputje proppen en een foto maken als bewijs dat ik slecht ben in het huishouden. Ik dacht eerst echt dat ik gek werd want ik dacht steeds, ik heb dat toch gepoetst maar nu weet ik hoe het zit. Door alle chantage ook door bv mijn ouders iets aan te doen durf ik ook niet weg re gaan. Ik ben wel op zelfverdediging gegaan voor als hij weer geweldadig wordt... Er komt een dag dat ik het toepas en heel snel mijn spullen moet pakken en weg moet...
Nieuwe Stap - 23 okt 2019
Beste K, Misschien is het een idee om eens contact op te nemen met Willy Sietsma, de schrijfster van deze blog. Ik weet zeker dat zij je kan helpen!
Willy Sietsma - 31 okt 2019
Beste K, door alles wat je schrijft - wat vreselijk hoe hij doet - lees ik je groeiende bewustzijn. Dat je het gedrag herkent als narcistisch en dat je het steeds meer gaat erkennen. Dat is de eerste stap naar je herstel. Door je groeiende bewustzijn ga je op een dag die keuze maken. Ik raad je aan je voor die tijd al aan de slag te gaan met jezelf versterken, weer jezelf worden, zodat je de stap vanuit je kracht kunt zetten. En dat je in je kracht staat voor wat er vanaf dat moment gaat gebeuren. Zoek hier vooral professionele hulp bij. Je bent van harte welkom om hierover met mij te sparren, als je dat wilt. Je kunt dat doen door een focussessie bij me in te plannen. Neem je tijd, kies voor wat goed voelt. (klik op de link voor de focussessie: https://willysietsma.nl/focussessie-aanvragen-2/
Bibietje - 26 nov 2019
Leven met een narcist is niet mogelijk,ik heb na6jaar relatie afgebroken,ben gewoon gevlucht,ging dood in die relatie,en nu na 5maand voel ik nog invloed van narcist,onverwachts ben ik verliefd geworden en is mijn beschermd muur neergevallen doordat ik mijn hart openstelde voor de nieuwe liefde,nu voel ik alle opgekropte emoties vrijkomen en besef ik dat de narcist nog invloed heeft en deze relatie zal proberen te doen mislukken,maar mijn liefde voor mijn nieuwe vriend voel ik zo goed en puur aan dat ik blijf vechten op een nieuw gelukkig leven en dat doel ga ik bereiken,dankzij mijn liefste nieuwe liefde
K - 7 jan 2020
Ik heb zelf ook een relatie met een partner die narcistisch is. Mijn grootste doodzonde volgens haar is dat ik heb geregeld dat we gezamelijk gezag hebben over ons kind... Ze heeft nu niet meer alle touwtjes in handen en dat paniekt haar, maar welke ouder wilt nou geen gezag? Het zou toch gevierd moeten worden zoiets? Nee het wordt me niet gegund. Ik kan weer een hele waslijst naar haar opnoemen dat aantoont dat ik om haar, ons kind en ons huishouden geef, en voor ze zorg en van ze houd maar ze luistert er nooit naar. Twee minuten voor ik naar mijn werk ga kan zij nog gauw de gebeten hond spelen door te beschuldigen wat er niet is gebeurd. Als ik aangeef dat het simpelweg niet heeft plaatsgevonden zegt ze alleen maar dat ik niet wil accepteren wat ik heb gedaan... luistert totaal niet naar me dus. Zij is slachtoffer en mag dus vanalles zeggen, en oneindig veel verandering in mijn wezen eisen, en ik mag niks zeggen en eisen want ik ben de dader, ik behandel haar als slaaf/schoonmaakter/dief... Ze heeft inzicht in mijn rekening maar ik mag haar loonstrookje niet eens inzien om door te geven aan de belasting. Ik moet haar voeten masseren terwijl zij filmpjes kijkt op haar telefoon. Ik mag never nooit meer een computerspelletje mag doen als hobby, eigenlijk omdat ze weet dat ik daar nog energie van krijg. Heb ik dus al voor haar opgegeven maar nu is mijn mobiele telefoon het volgende wat in de verbanning gaat ben ik bang. Eens per maand mijn vrienden zien gaat met hele grote moeite, met schuldgevoel en áls het mag maar een paar uurtjes en word ik doodgezwegen bij thuiskomst 'omdat ik voor mijn vrienden kies en niet voor haar'. 100% is nog steeds niet genoeg voor haar en steeds weer dreigt ze met onze zoon weg te gaan. Vanochtend een voice berichtje van haar ontvangen waar ons vierjarige zoontje haar papegaait, mij beschuldigt van wat ik niet heb gedaan. Ze gebruikt hem nu tegen mij. Als ik haar erop wijs dat ze hem tegen me gebruikt reageert ze "omdat jij dat eerder ook deed", wat complete waanzin is. Ik weet dondersgoed dat kinderen van hun beide ouders houden en dat dat niet ingewikkeld moet worden gemaakt. Zij start daar mee maar draait dat om. Ze zegt steeds vaker "ik ga bij je weg, en als je -mijn- zoon wil zien mag je langskomen." Ja ho eens, ik ga niet naar het museum om de liefde van mijn leven te bekijken! Hij is ook mijn zoon. Dit gaat helaas een vechtscheiding worden maar om mezelf te beschermen heb ik bewijs verzameld. Niemand zou me geloven als ik zeg dat ze dreigde zelfmoord te plegen en onze zoon daarin mee te nemen, maar ik heb het op film. Niemand zou me geloven als ik zeg dat ze onze zoon tegen me opzet met voice messages, maar ze heeft het zelf gestuurd. Ik heb een dossier. Voor een instantie, maar ook voor mezelf om me eraan te herinneren dat ik niet slecht ben. Ik heb genoeg opgenomen (waarvoor ze me dus beschuldigt "ik ben geen dief!") Ze weet er van en ik moest een keer alles van mijn telefoon verwijderen... gelukkig ben ik haar voor geweest en staat het backup. Ik blijf dit volhouden voor mijn lieve zoon, om de enige ouder voor hem te zijn waar stabiliteit en regelmaat constant is, en als mijn partner vertrekt weet ik waar mijn dossier is. Ik ben door het oog van de naald gekropen qua gezag, en bewijsverzameling, en hopelijk binnenkort ook qua regeling wanneer ik mijn zoontje kan zien. Ik moest echt even mijn hart luchten.
Willy Sietsma - 15 mei 2020
Beste K, Goed dat je je uit, van je afschrijft en ziet dat je met narcistisch gedrag te maken hebt. Dat is stap één. Het is heel belangrijk dat je nu weet wat te doen, en daar hoort inderdaad bewijslast aanmaken bij. In mijn E-book over nog in een relatie zijn met een narcist vind je er nog meer. Je kunt het (en andere zaken) aanvragen via deze link: https://willysietsma.nl/e-books-en-meer/. Ik kan je ook begeleiden in wat te doen, in sterker staan tegenover het gedrag. Die informatie vind je ook op mijn site. Wil je me daarover spreken, dan nodig ik je van harte uit een focussessie met me in te plannen (https://willysietsma.nl/focussessie-aanvragen-2/) Heel veel sterkte met alles. Warme groet, Willy
Ge Rijn - 10 mei 2021
Ik lees hier jouw artikel en de commentaren. Vooral dit commentaar sprong er voor mij uit. Ik wil daar graag mijn ervaring aan toe voegen. Een 'narcist' kan soms haar/zijn masker jarenlang op houden in een relatie. Je voelt wel, dat er iets niet goed zit en er zijn regelmatig conflictjes en discussies maar niets onoverkomelijks. Zolang jij nog sterk bent en de 'narcist' nog iets te bieden hebt, zal hij/zij zijn ware gedachten en gevoelens nauwelijks laten zien. Eerder het tegendeel met soms een verwarrende misser die weer snel wordt vergeten/recht gepraat. Het masker valt soms pas volledig af na jaren, als jij in een echt moeilijke situatie terechtkomt. Je wordt bv. (ernstig) ziek, verliest je baan, je goede inkomen, en/of een mentale crisis (bv. na overlijden van een dierbare). Pas dan komt het Narcisme volop tevoorschijn. Je wordt compleet in de steek gelaten en zelfs gestraft voor het feit, dat je niet meer aan hun behoeften kunt voldoen. Meedogenloos. In antwoord op de vorige reactie: Ik maakte de fout (een paar weken nadat ze de relatie had beëindigt met een mailtje, op de dag dat mijn moeder werd begraven) om alle mails en sms-berichten tussen ons te deleten. Met als laatste bericht aan haar het dringende verzoek voortaan niet meer zomaar in mijn leven op te duiken. Want dit deed ze steeds met haar nieuwe vriend, op plekken waarvan ze wist dat ik daar vaak kwam, 30 km vanaf haar woonplaats. Puur om mij te treiteren/triggeren weet ik nu. Het bleef een jaar stil. Totdat de politie van Amsterdam belde, dat er door mijn ex aangifte gedaan was van stalking door mij. Ik was met stomheid geslagen. Ik moest naar politie-Amsterdam om uitleg te geven. Ik werd geconfronteerd met een hele serie delen van mailtjes en sms-berichten tussen ons van een jaar terug en langer, die helemaal uit context gehaald waren. Ik had toen echter allang zelf alles verwijderd dus mijn tegenbewijs was weg. Gelukkig geloofde de agente die ik sprak mij toen ik haar vertelde wat er gebeurt was en kreeg dit geen vervelend staartje. Zij is er zelfs uiteindelijk op aangesproken door de politie, vertelde de agente mij toen ze haar gesproken hadden naderhand. Maar reken hier niet op. Ik had geluk met die doortastende agente. Advies van mij dus; bewaar alles wat je 'narcistische' ex gemaild, ge-sms't, geschreven, ingesproken heeft minimaal een jaar en liefst nog veel langer. Deze mensen zijn zeer rancuneus en vaak erg slim hierin. Onderschat dat nooit.
Willem - 1 feb 2020
Typische reactie van n therapeut. Hetzelfde soort werkt in tbs klinieken etc. Denken dat pedofielen en lustmoordenaars te genezen zijn en laten ze de vrije loop na wat mooie woorden. Het menselijke zien in dat soort monsters en narcisten erlangs? Totale waanzin.
Chantal - 13 mei 2020
Ik ben er pas achter gekomen dat mijn vriend een narsict is. Afgelopen zondag heeft hij lopen dreigen na een ruzie dat hij alles van mij af gaat pakken. Wij hebben een kind van 14 maanden oud. Ik werk niet en me dochter is mijn alles. Ik ben echt bang voor hem voor wat hij in staat is te doen. Ik weet niet waar ik heen moet voor hulp.
Willy Sietsma - 15 mei 2020
Beste Chantal, Goed dat je je uit. En dat je het narcisme ontdekt hebt. Dat is stap één. Het is heel belangrijk dat je nu weet wat te doen. Als eerste raad ik je aan - als dat kan - mijn E-book aan te vragen over nog in een relatie te zijn met een narcist. Je kunt het (en andere zaken) aanvragen via deze link: https://willysietsma.nl/e-books-en-meer/ Ik kan je ook begeleiden in wat te doen, in sterker staan tegenover het gedrag. Die informatie vind je ook op mijn site. Wil je me daarover spreken, dan nodig ik je van harte uit een focussessie met me in te plannen https://willysietsma.nl/focussessie-aanvragen-2/ Heel veel sterkte met alles. Warme groet, Willy
patrick - 3 jun 2020
ik zit momenteel in een diepre depressie die veroorzaakt is door een zwaar ongeval en door haar. Ik heb twee pubers die van haar zijn en die ik geadopteerd heb en op mijn naam staan. Zij beslist over alles en ik mag niets zeggen want dan is ze kwaad en dreigt ze met een scheiding. Alles is mijn fout en zij heeft nooit iets gedaan. de oudste wordt 18 jaar en er zit totaal niets in. Xbox lui zijn vraag je iets doet hij het gewoon niet. Vier weken liep het goed en nu terug weer zoals ervoor. ik kan niets goed doen want als ik iets zeg tegen de oudste zit er het er tegen. het enige dat zij doet is mij onder druk zetten dat ik toegeef en haar goesting geef. maar door de psycholoog heb ik geleerd dat niet meer te doen maar dan is het kot te klein. wat moet ik hiermee verder ????
Willy Sietsma - 4 jun 2020
Beste Patrick, dank je wel voor je reactie. Goed dat je je uit en ook goed dat je hulp hier voor jezelf in gezocht hebt. Een narcist reageert richt zich vaak niet alleen op jou, maar ook op de kinderen en zo ook naar jou. Waarbij er sprake kan zijn van narcistisch gedrag dat kan leiden tot ouderverstoting. Onder invloed van de narcist laat je kind ander gedrag zien dat je gewend bent. Het is niet zichzelf maar een spreekbuis van de narcist. Voor jou én voor je kind lijkt het of het het zelf doet. Dat maakt het extra moeilijk. Ik begeleid o.a. in hoe je je kind opvangt in dit gedrag en hoe je het sterker maakt tegenover het gedrag. Via deze link kun je er meer over lezen. Heb je behoefte om samen met mij te kijken wat voor jou de beste weg is, dan nodig ik je van harte uit voor een focussessie. Je kunt hem aanvragen via deze link. Ik wens je alle sterkte toe. Warme groet, Willy
R. - 7 jun 2020
Hoi, Ik heb 2.5 jaar een relatie gehad met een getrouwde vrouw. Het was mijn keuze en ik ben verliefd geworden en van haar gaan houden. We hebben veel problemen gekend. Ik was al gescheiden met twee kids. Ik heb alles voor haar over gehad. Op een dag zei ze dat ik hulp moest gaan zoeken en ik ben naar een psycholoog gegaan. Ik kon volgens haar niet omgaan met hoe ik en mijn ex met elkaar omgingen. Ik heb twee meiden en ik doe alles voor hun. Mijn meiden staan op 1 ten alle tijde. Als ik vertelde over de sessies en we praatten erover luisterde ze goed. Ik was in deze periode ook bezig met een goede co ouderschap te regelen. Ik vertelde haar over de sessies bijbedoelingen mediator en vaak kreeg ik te horen wat voor een verschrikkelijke vrouw mijn ex was en dat ik niet haar haar pijpen moest dansen.dit heeft ze meerdere keren gezegd. Ook heeft ze vaak gezegd dat ik een vergissing, eikel, lul en ik weet niet wat nog meer. Ik slikte alles weg, wilde niet mee gaan in deze negatieve dingen die ze zei over mijn ex Daniel over mij. Ondertussen dat ik zij vrolijk verder ging, zat ik thuis op de bank na te denken en dacht dat het aan mij lag. Ik doe alles verkeerd. Ik kreeg een laag zelfbeeld maar als we dan weer bij elkaar waren was de aantrekkingskracht enorm en vergat ik alles en ik was weer verliefd. We bleven afspreken, gingen samen weg, deden leuke dingen. Ik ging meer en meer van haar houden. Vergat alles wat er gebeurd was. Begin dit jaar was mijn co ouderschap geregeld en getekend. Zionisme weg gegaan bij haar man( voor mij zegt ze) de toekomst ging er beter uitzien. Samen met haar en mijn kids zie/zag ik de toekomst. Over wat precies ik allemaal afgesproken had in het co ouderplan heb ik niet alles verteld. Dit was voor mij een een grote belemmering omdat ze zo vaak zo negatief was hierover. Maar het knaagde aan me. Ik heb haar een brief geschreven en alles uit gelegd. Ze schrok en zei dat ik een ander persoon ben dan waar ze verliefd op is geworden. Ze wilde niets meer met me te maken hebben. Blokkeerde me overal op. Totaal geen contact meer. Ik ben mezelf kwijt. Ik kan het niet bevatten dat iemand waar ik oprecht zo gelukkig mee was( ondanks dat ze getrouwd was) mij zo liet zitten. Ik heb alles voor haar over gehad echt alles. En nu zitten we beide alleen. Ik helemaal aan de grond en zijn niets verkeerd gedaan, want het lag allemaal aan mij. Je hebt het zelf veroorzaakt, zei ze nog. Ik snap het niet, ondanks alles mis ik haar enorm in alles. Ze was mijn maatje en ik hou nog steeds van haar. Ik luister nu podcasts over narcisme en als ik zo luister dan krijg ik het gevoel dat ze dit is en dat maakt me boos. Ook ben ik erachter gekomen dat ze al op datingsites zit en doorgaat met haar leven. Hoe kan ze me dit nu aan doen. Ik voel me ge-en misbruikt in alles en ik heb een slecht zelfbeeld van mezelf. Ik overweeg om weer naar de psycholoog te gaan om hier over te praten en om weer de oude ‘ ik’ te worden. Ik wilde dit nu gewoon even kwijt omdat ik er veel last van heb en dat ik dit niet kan bevatten. Ik kom er wel weer bovenop maar ik denk dat zij nog vaak hieraan terug denkt. Bedankt voor het lezen en mocht je willen reageren dan mag dit uiteraard:)
Willy Sietsma - 9 jun 2020
Beste R, dank je wel voor je reactie op dit blog, je openheid. Je verhaal delen is een onderdeel van je herstel. Goed dat je narcisme hebt ontdekt en herkent dat ze daar gedrag van vertoont. Dit helpt je om sterk te staan tegenover het gedrag. Je boosheid, het slechte zelfbeeld, zijn kenmerkend voor slachtoffers van narcisme. Mooi te lezen welke stappen je wilt zetten, dat betekent dat je geen slachtoffer bent. Zorg dat je een psycholoog zoekt die bekend is met narcisme, anders kom je mogelijk van de regen in de dop. Als je wilt, kunnen we ook samen kijken wat ik voor je kan betekenen. Wat je nodig hebt. Ik werk daarvoor met focussessies. Via deze link kun je hem aanvragen. Sterkte, warme groet, Willy Sietsma
Maaike - 16 jun 2020
Ik kwam bij toeval bij dit artikel....zag iets voorbijkomen over narcist en dat wekte mijn interesse. Sinds vandaag is het mijn ex-partner en dat hij een narcist is daar heeft mijn zus mij een tijdje gelden op gewezen. Ik las toen wat een narcist is en ik zag zoveel overeenkomsten. En nu ik het artikel hierboven lees....dat was 100% mijn relatie, gewoon eng. Vandaag heb ik de knoop doorgehakt en een einde gemaakt aan de relatie. Ik wil nooit meer iets met hem te maken hebben, helaas hebben we nog samen een huis wat afgewikkeld moet worden. Ik bleef hangen in de relatie om de leuke en liefdevolle momenten en om de kinderen (2 van hem en 2 van mij). We hadden samen gelukkig geen kinderen, maar die van hem zal ik ontzettend missen. Helaas zijn de kinderen te vaak getuige geweest van woede uitbarstingen, korte lontje en agressief gedrag en het was altijd de schuld van een ander. Het bracht zo’n verschrikkelijke spanning, dat mijn kinderen al met buikpijn naar huis kwamen. Ik ben in 2,5 jaar mijzelf totaal kwijt geraakt. Hij heeft mij geestelijk zo mishandeld en later een keer lichamelijk. En dan de vraag bij mij neerleggen “Sorry, maar waarom maak jij mij zo kwaad?”. Hij zit in therapie (1x in de 2 weken) maar ik weet niet of hij ooit veranderd. Ik heb zoveel geprobeerd, hem zoveel kansen gegeven maar als hij zelf niet ziet dat hij een heel groot probleem heeft, dan is het trekken aan een dood paard. Daar ben ik nu wel achter. Sinds 2 weken heb ik een eigen nieuwe plek, het ging weer iets beter met mij en gister wist hij mij toch weer te raken en te intimideren. Dat was voor mij de druppel. Hij gaat voorgoed uit mijn leven. Nu klink ik heel sterk maar ik zit te wachten op het moment dat ik weer instort. 😔
Lieke - 18 jun 2020
Ik heb 18 jaar een relatie gehad met een narcist. Ik was me daar 17,5 jaar niet van bewust maar ik kon zijn gedrag niet duiden. Hij wist alles beter, deed alles beter, kon alles beter, was de slimste, de beste, de liefste en de mooiste. Alles wat er verkeerd ging in relatie, lag aan mij. Ik had problemen die ik op moest lossen, moest naar een psycholoog omdat er veel woede in me zat, zei hij. Maar hij was niet empathisch, leek mij niet op te merken, kon niet met emoties omgaan, negeerde me, stootte me af en trok me weer aan en zweeg me dood. Ik heb een aantal keren onze relatie verbroken maar hij kwam altijd terug met mooie praatjes en spijtbetuigingen. En ik, ik......trapte er weer in. Twee jaar geleden zijn we getrouwd. Ik dacht echt dat er iets veranderd was maar nu zegt hij dat hij met mij getrouwd is uit dankbaarheid. Dankbaarheid omdat ik hem niet in de steek heb gelaten toen hij ziek was. Ik heb besloten om te stoppen maar dat valt niet mee. Ik ben in een rouwproces beland en realiseer me dat ik verslaafd ben geraakt aan een narcist. Het zal een zware tijd worden maar ik heb al zoveel overleefd dat dit ook wel gaat lukken.
Dineke - 22 jun 2020
8 jaar een relatie gehad met, naar alle waarschijnlijkheid een narcist. Alles was altijd mijn schuld, ik moet aan mezelf werken. Ik moet veranderen, bij elk ruzietje riep hij dat er niks veranderde en dat hij al jaren moeite doet. Ik ben geen drol waard, een heks op de bank, een varken op de bank, etc. hij weet alles beter, iedereen is minder dan hem. Ik heb het contact verbroken met een deel van mijn familie die inzag dat hij een narcist was maar ik mij liet manipuleren. Al mijn vrienden kraakte hij stuk voor stuk af. Hij accepteert geen hulp met de verbouwing van het huis en woon al 4 jaar in ellende. Ik onderhoud hem nu al ruim een jaar. Hij heeft 0 euro en ik heb al zijn rekeningen betaald, het huis, boodschappen etc etc. En nu had ik hem betrapt in de keuken met een ander. Hij beweerd dat het een knuffel was maar hij heeft wel gevoelens. Hij doet niks met de gevoelens blabla en is bij zijn ouders ingetrokken waar zij ook tijdelijk woont. Maar dat is niet de reden dat hij het uitgemaakt heeft hoor zegt hij, nee dat ligt aan mij. Ik verander niet. Ik geloofde hem zo erg dat ik 2 zelfhulpboeken heb besteld vorige week... Precies een week daarna hoor ik van mijn dochter dat zij bij hem in bed sliep, in het bed naast het bed waar mijn dochter sliep. Dat ze dat niet mocht zeggen van papa want anders mocht ze hem nooit meer zien. Ik ben woest, gebroken. We hadden nog zoveel toekomst plannen en ik was gewend aan het feit dat hij mij als minder zag. Ik slikte alles tot op heden. Maar nu mijn dochter er onder lijdt kan ik dit niet meer goed praten. Hij mag altijd langskomen voor haar maar daar gaat ze niet heen voorlopig. Zeer ongezonde situatie. Ze moet eerst nog verwerken dat papa en mama uit elkaar zijn en niet al gelijk papa met een andere vrouw in bed zien liggen! Walgelijk.
anoniem... - 7 jul 2020
Hier het zelfde. Ik ben al jaren samen met mijn vriend. (7 jaar) Sinds kort, begint het narcistische achterlijke gedrag te komen. In de loop der jaren ging het al kut. Hij vond dat alles mijn schuld is. Ik ben fout alles is mijn schuld. Maar nu sinds een half jaar, tolt hij mijn hoofd. Dan zegt hij iets, en verdraait hij het verhaal in zijn voordeel. Dus hij verdraait mijn woorden, en beweert hij iets gezegd te hebben wat niet zo is. Ik ben bijna in staan alles op te nemen wat hij en ik bespreken, zodat ik bewijs heb van wat ik gezegd heb. We hebben samen 3 kids. Dus uit elkaar gaan is geen makkelijke stap..
T - 3 aug 2020
7 jaar samen, een kind en de 2e op komst.. toen heb ik pas de stap gezet. Nog wist ik niet hoe hij toen daadwerkelijk in elkaar stak. Hierop werd ik door een vriendin en collega gewezen, toen veel gaan lezen en toen snapte ik hoe hij al die tijd te werk is gegaan. De scheiding is achter de rug. Mijn ex kan ineens praten en doet zich nu voorbeeldig voor, wanneer valt zijn masker af denk ik dan? Ik ben bang dat ik faal als ouder. Ik wil er alles aan doen om ze niet te laten worden als hem, maja hoe? Ik hoop dat ik ze het juiste mee geef en kan leren wat goed en fout is en door ze vooral veel liefde te geven en met ze te communiceren! Hoe hebben jullie het eigenlijk ervaren toen je een nieuwe relatie kreeg (reactie ex). Ik ben namelijk wel bang voor wat er komen gaat als hij bijvoorbeeld hoort dat ik een nieuwe relatie heb.
Dennis - 7 sep 2020
Hallo mensen, Ik heet natuurlijk niet echt Dennis, maar ja, stel je voor ik ben zo gedetailleerd dat iemand herkent wie ik ben, dan kan mijn echte naam er maar beter niet naast staan. Ik lig in het bed van mijn vriendin. Zij is al op. Ik heb weer slecht geslapen. Door de ruzies van gisteren ('s middags, maar ik heb er nu nóg last van). Ruim 8,5 jaar relatie. En ja, ook bij mij begon het mooi. Eindelijk iemand die het allemaal begreep. Geen drama om niks. Lekker latten. Wat werkt het toch goed om na een paar dagen samen weer je eigen weg te gaan. Deel je alleen de mooie momenten. En dat is ook jaren zo geweest. Veel overlappingen in smaak. Samen een gepassioneerde schijthekel aan de jankkinderen van de buren. Dezelfde politieke voorkeuren en afkeren. En daarbij seksuele vrijheid. Het ontbrak en ontbreekt haar aan niks. Toch schijnt dat niet genoeg te zijn. Ik lever steeds meer in. Stoppen met roken voor haar, sta ik nog steeds achter. Ook al was ze zelf voor ik haar kende een veel zwaardere roker. Ik sjouw me een ongeluk met alle spullen. Vaak levert het een brul op als ik de boodschappen weer een decimeter verderop had moeten zetten. Ik moet het ook allemaal onthouden. Het is te veel om elke onnozele scheet te onthouden. Bovendien weet ik zeker dat ze ook dingen verandert. Maar toch ga ik weer aan mezelf twijfelen. Heb ik echt zo slecht geluisterd? Ze luistert de halve tijd niet naar mij. Alleen word ik niet boos als ik mezelf voor de derde keer herhaal. En vervolgens lult ze zich er weer uit. Ik ben verbaal niet tegen haar opgewassen. Ik kom niet meer uit mijn woorden en panikeer als het weer richting brullen gaat. Mijn grens wordt daar ook steeds lager in. Een kleine stemverheffing voelt tegenwoordig al als brullen. Dat besef ik best. Als ik iets vertel komt het regelmatig voor dat ze door me heen begint te praten. Ik bewaar mijn geduld, luister, reageer, en probeer mijn verhaal weer op te pakken. Maar het herhaalt zich twee drie keer. Altijd twijfel ik weer. Heeft ze het zelf niet door? Of geniet ze ervan om het mij moeilijk te maken? Als klap op de vuurpijl krijg ik het verwijt dat ik door haar heen praat. Ze raakt me al vijf jaar niet meer aan. Dan heb ik het niet alleen over seks. Een knuffel gebeurt ook nooit. Tongzoenen nee hoor. Een gewoon kusje voor het slapen of als ik naar huis ga kan nog net, maar het initiatief ligt bij mij. Vaak nog een hoop geklaag. Het licht verblindt haar (een telefoonscherm op 20% bij haar vandaan gericht). Ik probeer alleen te voorkomen dat ik met mijn neus haar oog uitsteek. Zelf heeft het me zeker 5 fikse ruzies gekost om nu eindelijk niet meer met 4 bouwlampen in mijn gezicht gewekt te worden. Het kusje zelf, voelt voor mij als een schampschot. Natuurlijk, als je begint met wat spelletjes in de slaapkamer en haar plezier met anderen gunt, dan moet je daar niet van terugkomen. Dat was de afspraak en op zich vind ik het nog steeds 'maar seks.' Toen het bij mij wat langer duurde, maakte ik mij ook niet direct zorgen. Dit is een spelletje. Kan ik wel tegen hoor. Het werd lastiger toen het maanden werden. Jeetje, ze gaat echt voor een jaar? Maar goed, dat laatste beetje kan ik ook nog wel uitzitten. Maar ook daarna gebeurde er niks. Misschien heeft ze het zelf moeilijk? Ze laat zelden andere emoties zien dan boosheid. Ik verweet mezelf dat ik daar niet aan gedacht had. Het gesprek aangaan was lastig. Ik krijg het altijd terug in mijn gezicht voor er goed en wel een gesprek is. Na een hele gezellige dag met haar vrienden, waarna ze in de auto weer na twee minuten met z'n tweeën van dichtbij in mijn oor zat te schreeuwen brak ik. Ik ben iemand die dichtklapt in die situaties. Maar ik zat gewoon heel mannelijk te janken. Toen moest ze er wel iets mee natuurlijk. De nodige verwijten verder kreeg ik te horen dat ik haar te weinig aanraakte. Het ging altijd om haar en dat was ook prima. Ik vond het leuk om haar te verwennen. In een wereld waar je zo vaak hoort waar mannen hun vriendin slaan zal ik extreem goed voor haar zijn. Maar goed, ik moest meer initiatief tonen, aldus de control freak. Hoewel onterecht heb ik beloofd mijn best te zullen doen. De weken/maanden erna heb ik de nodige pogingen gedaan. Handen te warm, handen te koud, je stinkt uit je bek, je leunt op mijn deken. Mijn gevoel voor timing en affectie schijnt niet oké te zijn. Ik probeer het inmiddels niet meer. De afwijzingen doen te veel pijn. Ik kan nog drie dagen doorgaan met grote en kleine voorbeelden, maar die leesmorivatie wil ik jullie niet ontnemen. Ja, ik maak fouten. Echter heb ik het liever gezellig samen. Ik maak geen punt van alles wat me stoort. En waar het te ver gaat ben ik zelf altijd degene die met een rotgevoel eindigt, net als elk wissewasje waar zij wel over begint. Ik ben afgedwaald, nog even terug over dat ik al 5 jaar niet aangeraakt word. Op zich al heel moeilijk. Zoals ik al aangaf was mijn tweede periode daarin dat ik dacht dat ze met zichzelf in de knoop zat. Maar toen praten en daarnaar handelen niet hielp, was mijn conclusie dat ze veranderd was. Hoe moeilijk ook, ze had geen behoefte meer aan seks. Maar ik hou van haar, dus ik zal het moeten accepteren. Afgelopen maand waren we op vakantie. Met ups en downs. Opeens duwde ze me een appje onder de neus. Het was X die voorstelde naar de camping te komen voor seks. Gelukkig weigerde zij, omdat dat voor mij ongemakkelijk zou zijn. Ik moest bijna letterlijk kotsen. Vroeger wist ik wanneer er iets te gebeuren stond en wenste ik haar zelfs plezier. Al jaren niks meer over gehoord, wat mijn beeld bevestigde dat ze echt niks meer van seks moest weten. Nu voel ik me dom. Is dit gewoon vijf jaar doorgegaan? En ja dat mocht, maar op deze manier voelt dat als vreemdgaan. Dan verwijt ik mezelf weer dat dat zo voelt, want ik kan daar natuurlijk niet opeens van terugkomen. Ik mis het zelf ontzettend om aangeraakt te worden. Om echt het gevoel te krijgen dat ze mij graag ziet. Ik besloot vrij snel om er die week niks mee te doen. Dat zou een zwaar ellendige laatste vakantieweek opleveren, als die al afgemaakt werd. In het ergste geval reed ze misschien zelfs met de camper weg op een moment dat mijn sleutels en telefoon erin liggen en sta ik daar. Ik maak het vast erger dan het is, maar zo werkt het op mijn vertrouwen. Nu zin we een week verder. Door de week was ik thuis. Van het weekend waren we weer samen. Weer een paar keer ruzie gehad. Verder redden we ons met Netflix. Ze heeft me er bijna uitgezet, omdat ik haar hielp met iets verplaatsen. Ik probeerde te communiceren om het goed te doen. Dat was verkeerd, ik moest gewoon luisteren. Maar toch help ik haar steeds. Ze zei letterlijk dat ze geen behoefte had aan communiceren, want luisteren gaar sneller. Ik durf al helemaal niet te beginnen over wat er verder knaagt. Dan gaat het woord slachtofferrol weer vallen, kan ik mijn zinnen niet afmaken en wordt er geschreeuwd. Ik twijfel of ze narcistisch is. Ze heeft het leven veel beter voor elkaar dan ik. Haar baan, haar vrienden. Bovendien gedraagt ze zich wél wenselijk tegenover anderen. Het kán dus wel. Is het dan wel een stoornis? Dit is natuurlijk alleen mijn kant. Mensen denken soms dat ik autistisch ben. Hoewel uit onderzoek bleek van niet, zullen ze vast wel 'iets' abnormaals waargenomen hebben. Het kan dus goed wel degelijk bij mij liggen. Maar ik zie het zelf niet. Feit is dat ik heel veel onnodige buikpijn en hoofdpijn ervaar, me ongewenst voel, maar enorm opzie tegen er een punt achter zetten. Je vindt niet gauw opnieuw iemand waar je qua interesses zo mee matcht. En alleen zijn in een stad waar ik verder niet echt goeie vrienden heb klinkt ook niet heel aantrekkelijk. Voor nu ga ik het hierbij laten, want ik word te emotioneel. Laat ik koffie gaan zetten en met frisse moed te volgende ruzie aangaan, al weet ik nog niet wat dit keer de aanleiding zal zijn. Bedankt voor het luisteren
Willy Sietsma - 8 sep 2020
Dank je wel voor je openheid, Dennis. Moedig van je om dit te delen. Wat je schrijft, is heel herkenbaar. Er klinkt veel gedrag in door dat past bij narcisme. Om goed voor je zelf te kunnen kiezen, is het belangrijk om in je kracht te staan. Te weten wie je bent, wat je wilt en niet wilt. En te weten hoe je omgaat met narcistisch gedrag zodat je er niet verder door beschadigd wordt. Zowel in de relatie, als op het moment dat je besluit weg te gaan en overgaat tot de scheidingsmelding. Hierdoor kan het gedrag namelijk enorm escaleren. Daarom is het ook heel belangrijk je goed voor te bereiden op de stap. Wat kan ze allemaal doen en hoe ga je daar mee om? En hoe geef je je leven weer vorm? Ik heb daarover een e-book geschreven dat je daarbij helpt. Wellicht wil je het lezen. Let er wel op dat je vriendin het niet onder ogen krijgt of ziet dat je hier mee bezig bent. Heel veel sterkte met alles. Warme groet, Willy (link naar e-book: https://willysietsma.nl/e-books-en-meer/)
Nikkie - 7 sep 2020
Hoi dennis, dit klinkt niet als een gelijkwaardige relatie en je doet jezelf echt enorm te kort als je in deze relatie blijft zitten. Je bent meer waard dan dit. Laat je angst voor het onbekende als je deze relatie beeindigd niet overheersen. Je verdient echt meer dan dit.
Dennis - 7 sep 2020
Dank je voor je lieve reactie Nikkie, Mja, mijn hoofd is het met je eens. Mijn hart voelt zich dan een verrader. Vanmiddag was ze weer uren aardig. Geen bijzonder lieve woorden, maar ook geen ruzie. Dan voel ik me meteen beter. Ik ben wat dat betreft net een goudvis. Alleen het laatste telt. Tot ik een afdekbadmuts niet zag. Ik ben degene die bedenkt om de rest van het stokbrood even af te dekken. En ja, dat plastic ding hing best in het zicht. Misschien was het wel terecht, maar ik krijg nog liever een schip dan dat geschreeuw. En vervolgens is het weer alsof er niks aan de hand is. Zucht, even 6 dagen opladen.
nikkie - 7 sep 2020
Het is al een hele stap Dennis dat je het hier opschrijft, je bent je wel degelijk bewust dat er iets niet klopt in jullie relatie. Pas wanneer de maat voor jou vol is zul je afstand gaan nemen van haar. Niemand verdient geschreeuw, het is vernederend, kleinerend en ik hoop dat jij je zelfvertrouwen weer terug vind om de streep onder deze relatie te gaan zetten.
Dennis - 8 sep 2020
Ik durf het niet. Dan kan ik niet meer terug. En behalve haar zou ik een heel sociaal leven weggooien. Ik wil niet van haar af, ik wil dat ze me beter behandelt. Tsja, ik moet het hier wel opschrijven. Als ik die paar vrienden die nog over zijn hiermee lastigval, worden ze me vast ook snel beu. Dat risico loop ik liever niet. Weet je dat ik soms de gedachte krijg dat ik ook maar eens vreemd moet gaan? Het is maar een gedachte. Ik heb dat nog nooit gedaan of overwogen. En als ik het al zou willen, ach ik ontmoet toch nauwelijks nieuwe mensen. Het is meer dat ik mezelf verbaas dat ik erover denk. Alhoewel, denken gaat sowieso niet meer zo soepel.
Willy Sietsma - 8 sep 2020
Ik kan me je gedachten helemaal voorstellen, Dennis. Geen sociaal leven meer, de angst voor wat ze gaat doen. De keus wel of niet te gaan is helemaal aan jou. Stel je voor wat er gebeurd als je blijft? En als je gaat? Hoe sta je er dan over 5 jaar voor? Even hierboven heb ik je getipt op mijn e-book, over wat te doen als je nog een relatie hebt met een narcist. Dit helpt je meer duidelijkheid te krijgen voor jezelf. En bewust te kiezen. Heb je daar nog meer hulp bij nodig - wat overigens helemaal niet raar is. Van narcistisch misbruik raak je jezelf flink kwijt en raak je flink in de war - dan kun je altijd bij me terecht. Nogmaals sterkte met alles, en met kiezen. Warme groet, Willy
Dennis - 16 sep 2020
Allereerst excuses dat ik 'n week radiostilte heb gehouden. Het is een combinatie van bijkomen van vorige week, een beetje vluchten in legale genotmiddelen, nog wat verplichtingen en de laatste twee dagen ben ik weet bij haar. Het is nou niet dat de warmte en liefde er vanaf straalt, maar het gebrul is deze twee dagen vrijwel uitgebleven. Misschien kan het toch? Of misschien is het meer wishfull thinking. Ergens voelt ook dit kut. Als het namelijk áltijd hetzelfde was, was het makkelijker weglopen. Maar ze is dus absoluut geen slecht mens. Je moest 'r eens bezig zien met dieren of op 'r werk met mensen met een rugzakje. Echt top. Dan ben ik best trots op haar. Dan vraag ik me af: is ze dat ook wel eens op mij? Of doet ze alsof. Enkele maanden terug haal ik dan eindelijk een diploma na vele tegenvallers. Krijg ik een super lief best duur cadeau. Op dat gebied laat ze het dan wel weer zien. Ik wil niet ondankbaar zijn; ben er oprecht heel blij mee. Maar het voelt ook een beetje voor de bühne. Vervolgens verwijt ik mezelf die gedachte weer. Ik ben een beetje huiverig om je boek te lezen. Dat is niet uit gierigheid. Ik ben bang dat het me bevestigt is mijn denkbeelden, misschien onterecht, omdat ik zoek? Alsof je googlet op lichamelijke klachten en vervolgens denkt dat je ernstig ziek bent. Ik besef dat ik klink als een onzeker puber. Ik ben geen puber. Het zelfvertrouwen heeft al zo vaak een knauw gehad; je ziet vast het verschil niet meer. Dank jullie wel, Dennis
nikkie - 16 sep 2020
Voor jou Dennis, minder denken, meer voelen, met muziek: Michael Bolton- when I'm back on my feet again. https://www.youtube.com/watch?v=JpvQjbW-vL4 Within Temptation- Stand my ground https://www.youtube.com/watch?v=4PIPfmHOJhg Katy Perry- Wide awake https://www.youtube.com/watch?v=gFvIByghip0 Kelly Clarkson-Stronger https://www.youtube.com/watch?v=Xn676-fLq7I
Dennis - 22 sep 2020
Dank je wel Nikkie. Zonder muziek is er geen leven. Deze heb ik nu opstaan: Riverside - Vale of Years https://youtu.be/001IMO53JwY
Nikkie - 22 sep 2020
👍🏻
Dennis - 22 sep 2020
Kan ik ergens met jou in contact komen? Nee, ik ga geen versierpoging wagen. 't is gewoon fijn om met iemand te kunnen praten. Er zijn weer rare dingen gebeurd vanmiddag. Maar wel alléén als ik jou daar niet mee tot last ben 🙂 B.v.d.
Anoniem - 11 nov 2020
Ik heb een heel sterk vermoeden dat mijn ex een narcist is. We zijn net pas uit elkaar omdat ik het niet meer trok maar hij woont nog bij mij in huis, zijn zoon ook. Samen hebben we een baby van bijna 6 maanden en kan het niet over mijn hart verkrijgen hem op straat te zetten dus hij eet hier. Sinds kort slaapt hij ergens anders. Hij geeft mij van alles de schuld en in elke ruzie moet ik dit horen. (Ruzies zijn bijna dagelijks). Wat hij fout doet wordt niet genoemd. Ik weet dat ik hier aan onderdoor ga maar ik blijf ergens maar aan hem hangen. Alsof hij een verslaving is.. Wat moet ik nou doen om mezelf te herpakken en hem volledig los te laten als zijnde "grote liefde"??
Jonnah - 23 nov 2020
E komen ook narcistische therapeuten voor die het zelfde narcistische behandelpatroon hebben. Eerst HEEL lief, warm en belangstellend en zit je eenmaal in hun web, draaien ze als een blad aan de boom om en is - ineens -alles fout aan je.......en ´gaan ze door jou schuld over hun grens heen´ en ´ kost je hun zo veel tijd en energie waardoor je je schuldig gaat voelen, bang voor hen wordt, faalangst ontwikkeld tegenover hen, en er alles aan doet om de prettige relatie van het begin weer terug te krijgen! en maken misbruik van je afhankelijkheid van hen . Ze roepen al gauw ´dat je weer te dichtbij komt ´en isoleren je zo van je kinderen, familie en vrienden , want AL je energie en tijd gaat zitten in gepieker ´ hoe ´ de relatie weer goed te krijgen. En als jij kwaad word op hen gaan ze weer slijmen, totdat........´ t Draait bij hen om macht, henzelf en de ander overtroeven. Doe je niet wat zij willen, sta je in no- time op de stoep!!!!!!! So; Watch your steps!!! En voor ´ Anoniem; het wordt NOOIT meer zo leuk, gezellig, liefdevol als in het begin!!!! Je wil het zo graag goed! Maar als je deze kwaliteit hebt, heb je ´m ook bij een volgende relatie-kandidaat. Dus, pak je baby op, loop richting buitendeur, doe ´m open en loop ver weg. Haal buiten een paar keer diep adem en loop door. Hij geeft niet om je!!! Hij ziet je als object! Maar JIJ verdient beter!!! En je baby ook. En als je niet weet hoe je -verder- met hem om moet gaan?!; ´jouw taal, mijn taal´ dat is de enige taal die narcisten begrijpen. De mijne ( therapeute )zei een keer tegen mij ; ´ Jij wil het gelijkwaardig, ik ook wel maar....... ´ En ik was vervolgens zo ´ stom´ dat ik me als mindere van haar ging gedragen. ´ALLES ´ voor een goede therapeutische relatie tot ik bedacht dat dit onzin was, en IK mezelf op gelijkwaardige voet met haar ging zetten. Binnen een half jaar is de ´ relatie´ geklapt en had / heb ik duidelijkheid! Dit was de eerste dag van de - betere - rest van m´n leven. Nu, een jaartje later, krijg ik weer contacten , maak plezier en lach weer. Ik heb nooit geweten dat ik zoveel gevoel voor humor heb.......... Anoniem; Ga wandelen, fietsen, -baby- zwemmen, zo krijg je het contact met jezelf weer terug en langzamerhand je zelfvertrouwen ook! Sterkte, Ik zal aan je denken! Ps; Je baby verdient ook zo´n ruziezoekende vader niet. Doe je het niet voor jezelf doe het dan voor je baby!!!!!.
Bianca - 25 nov 2020
Ik ben nu 2jaar gescheiden en mijn ex blijft dreigen,de kinder ondervragen wat ik allemaal doe.controleert mij als ik bij me vriend ben door de week. Of hij bij mij.Betaalt geen kinderalimentatie. Hij doet ook dat hij de slachtoffers is. Hij heeft me zo beschadigd, dat ik soms twijfel aan mijn vriend. Hoe kan ik me sterker maken tegen over mijn ex. Hij heeft een nieuwe vriendin woonsamen willen gaan trouwen en nog bezig zijn met mij. En dat domme mokkel van hem geloofd hem ook nog,en dat ik alles bij elkaar lieg. Bijv de kinderalimentatie,.betaalt hij aan de deurwaarder en het lbio.terwijl ze nieta ontvangen van mijn ex
Michael - 31 mrt 2021
Jouw ex gaat niet veranderen, dus probeer te onthouden dat hem loslaten echt de beste manier is. Koester geen wraak en verlang niet naar genoegdoening, want zolang je dat blijft doen, blijf je een emotionele band houden met jouw ex. Probeer jezelf niet als slachtoffer te zien en hem ook niet als een slecht persoon. Als je dat wel blijft doen, ga je namelijk oordelen met als uiteindelijke conclusie dat je jezelf de schuld gaat geven. Dat is het niet waard. De nare relatie met hem waarbij je je minderwaardig hebt gevoeld, is voorbij. Er zijn voor jou nieuwe mogelijkheden om gelukkig te worden. Het klinkt allemaal simpel zoals ik het zeg. Dat is het natuurlijk niet. Het is echt een proces waar je doorheen moet. Maar als je blijft onthouden dat loslaten hetgene is wat helpt, dan kom je eruit. Van narcistisch misbruik kan je herstellen. Het is uiteindelijk de narcist zelf die zich het meest ongelukkig gaat voelen, omdat ze diep in hun hart weten dat de illusies die ze van zichzelf hebben niet kloppen. Ze moeten elke keer bevestiging van anderen hebben hoe geweldig ze zijn, want als dat niet gebeurt dan gaan ze voelen hoe het in werkelijkheid is en dat kunnen ze niet aan. Een narcist kan zijn hele leven de schone schijn ophouden en het leven heeft hem succes gebracht. Maar uiteindelijk worden ze oud, vergaan hun uiterlijk en worden ze steeds afhankelijker van de zorg van anderen. En dan gaan ze steeds meer ervaren hoe eenzaam ze zijn, omdat ze geen gelijkwaardige contacten aan kunnen gaan.
L - 10 apr 2021
Geloof me hoe langer je volhoudt hoe lastiger het wordt, je gaat er kapot aan en zal het altijd met je meedragen.
Ge - 12 mei 2021
De valkuil waar ik intrapte was, dat ik toen wist wat narcisme was en dacht, dat ik het kon herkennen en hanteren als het weer op mijn pad zou komen. Ik was weer sterk. Dit zou mij nooit meer gebeuren. Ik zou de controle over mijzelf houden. Het herkennen van gedrag lukte vrij aardig. Als het (weer) goed met je gaat, weten narcistische types je feilloos te vinden. De ene vrouw na de andere diende zich toen aan. Niet dat dat allemaal narcistische types waren misschien maar ik hield gepaste afstand en stelde mij kritisch vragend op. Dat was meestal genoeg om de interesse in mij te laten verdwijnen. En mijn interesse in hun ook. Daar bleef het dan bij. Maar echte narcisten accepteren dit niet en zetten dan een tandje bij. Je hebt ze dan vertelt dat het allemaal eerst goed voelde maar bij nader inzien niet is wat je zoekt, om die of die reden. Dit accepteren ze niet en zetten al hun charmes en overtuigingskracht in het werk om je vast te houden. Niet om jou maar, omdat ze gewoon geen verlies kunnen accepteren. Ze moeten 'winnen'. Ik dacht dat ik het kon hanteren maar heb dit laatste kenmerk onderschat. Een echte narcist wil hoe dan ook het laatste woord hebben en 'winnen'. Die kwam ik dan ook weer tegen. Hoe sterk je ook denkt te zijn t.o.v. narcisten, dit laatste gegeven zet je bij voorbaat buitenspel. Elke mogelijkheid tot het vinden van echt wederzijds begrip, overeenstemming en compromis is tot mislukken gedoemd. Elke 'oplossing' is alleen maar tijdelijk zolang die de narcist nog tot voordeel strekt. Deze keer trok ik zelf de stekker uit de relatie maar weer veel te laat. Heel veel signalen waren er al duidelijk maar dacht het te kunnen hanteren. Niet dus. Deze mensen vergiftigen je ziel hoe dan ook. Hoe mooi, kwetsbaar, intelligent en sexy ze ook lijken. Hoezeer je ook bij jezelf blijft. Ze hebben heel veel geduld als ze een goede prooi gevonden hebben om leeg te zuigen. Maar laten je als een blok keihard vallen als je zelf echt steun en liefde nodig hebt. Dan ben je ineens een aanstellerige zwakkeling, zelfs als je kanker hebt. Dan moet je niet zo moeilijk doen. Komt wel goed. Terwijl ze jou in paniek bellen vanuit de tandartspraktijk, omdat ze zo bang zijn voor de kies die bij hun geboord en gevuld moet worden (letterlijk meegemaakt). Het walgelijke van deze mensen is, dat ze zich zo totaal anders presenteren en dat zolang volhouden puur om de schijn op te houden om controle te houden over anderen. Mijn les. Ik denk nooit meer, dat ik het wel kan hanteren, zelfs bij de grootste verleidingen. Zodra dit gedrag duidelijk wordt, neem ik nu definitief afstand. Het is ook een kwestie van je zwaktes kennen.
Tessa - 19 jun 2021
Op het moment heb ik een relatie met hoog waarschijnlijk narcistme. In het begin was ik alles , ik was "de" persoon.. totdat ik aangaf wat ik allemaal voor diegene voelde. Opeens kreeg ik de naarste opmerkingen over mijn uiterlijk, hoe ik kijk, hoe ik iets zeg, wat andere mensen wel niet van mij moeten denken, op dat moment schrik je van wat diegene tegen je zegt. Je slikt het eerst in en je voelt je enorm gekwetst. Hoe kan diegene waarmee je een relatie heb dat tegen je zeggen? Omdat ik een persoon ben die zelfverzekerd is ga je na een tijdje er tegenin , je krijgt ruzies en discussies over de kleinste dingen en soms weet je nog niet eens waarom je een discussie of ruzie hebt. Je wordt naar huis gestuurd , je wordt uitgescholden voor de meest erge dingen, alles ligt aan jou... ik voelde me altijd verdrietig en in de steek gelaten. Na een tijd van aantrekken en afstoten.. met daarbij altijd te horen dat diegene aan je twijfelt , gaan opeens de bellen rinkelen.. " er is iets niet goed met deze man" na de ruzies krijg je boze berichten binnen en belletjes.. niet met een excusses , maar met dreigementen en jou de schuld geven. Het gekke is nog dat ik in mijn vorige relaties nooit problemen heb gehad , som 1 keer in de 4 maanden een discussie. Deze ruzies blijven doorgaan , ik kon ze negeren en al het andere proberen... Maar niks werkt. Ik had alleen mezelf ermee, de vrolijke gezonde vrouw, voelde zich opeens gekwetst en klein. Na een lange tijd heb ik geleerd om me er niks meer van aan te trekken ... wetend dat er iets niet goed is met hem. Dat ik het accepteerde was mijn eigen fout.. Ik heb dagelijks ruzie en het is nu zelfs zo dat hij niet meer met communiceren eruit komt , maar met woede en agressie. Voor mijn relatie was ik hiermee niet bekend, ik heb een goede jeugd gehad en ik ben een optimist en heb veel empathie voor anderen. Daarnaast hebben we veel interesses gemeen en kan het vaak ook erg leuk zijn. Het is gewoon zo angstig omdat je niet weet met welk humeur iemand opstaat of thuiskomt. Alle frustratie en onzekerheden worden op jou gegooid, je bent echt een prooi! Mijn emoties weet ik nu onder controle te houden en daarom laat ik geen emotie meer zien of voelen. Dit is het enige wat helpt.. als je 1 keer emotie laat zien , gaat huilen of met woorden, wordt het alleen maar erger en wordt je compleet gekwetst met veel nare woorden en bedreigingen. Het enige wat mij nu bij die persoon laat blijven is het woord; houden van. Trouwens het stukje voor de buitenwereld ben ik vergeten te melden.. Voor de buitenwereld is de persoon extreem vriendelijk en houdt het van veel aandacht. Als je er iets van zegt ben je meteen JARLOERS. Maar nee .. dat ben je niet je wordt het gemaakt door de narcist! Daarbij ben ik de stilte behandeling ook vergeten.. Je wordt genegeerd voor het leven alles moet op zijn of haar manier. Wanneer iemand je wil zien of niet. Zo werkt een relatie dus niet! Als je zelf deze persoon een stilte behandeling geeft en er voor zorgt dat diegene geen contact met je kan opnemen... " is het heel erg wat je doet" ,maar dit doe je omdat je geen nare berichten meer wil ontvangen. Al met al is het geen gezonde relatie.. en er mee leven , ik denk dat niemand dit als gezond persoon kan. Ik wens iedereen sterkte en kracht toe!
Tessa - 19 jun 2021
Heeft iemand enige idee of hier steungroepen voor zijn? Praatgroepen? Om verhalen en ervaringen te delen en emoties? Alvast bedankt voor de tips :)
Caro - 23 jun 2021
Pfff als ik dit allemaal zo lees, word ik er niet goed van. Ben al 11 jaar samen en telkens als het tot samenwonen komt, gooit hij roet in het eten zodat dat er niet van hoeft te komen. Hij kleineert me (ben blij dat een vriendin het nu ook eens heeft gezien, want hij kan iedereen zo charmeren...) Hij doet soms alsof ik dom ben, maakt grapjes over me die gewoon kwetsend zijn, maar dat ligt dan aan mij, want ik ben dan volgens hem prikkelbaar. Ik hou me zo in de laatste tijd om hem toch maar niet kwaad te maken, en dan laat ik de opmerkingen maar over me heen komen. Nu heeft ie me weer weggestuurd en negeert hij me weer omdat ik mijn gedachten heb gezegd...over enkele dagen belt ie me weer alsof er niets aan de hand is...ik word er ziek van. Ik loop al tegen de 40 jaar, mijn leven staat gewoon stil. Waarom ga ik toch steeds naar hem terug ...
PJ - 29 jul 2021
Ik dacht mijn hele huwelijk lang dat zij het he-le-maal was. Ik droeg haar op handen vanaf het moment dat ik haar ontwmoette. Vrij snel na de geboorte van mijn zoon (niet "onze" zoon, want er is geen ons meer) veranderde het echter. Ik kon niets meer goed doen - of ze hield van me, die twee boodschappen kwamen door elkaar heen steeds binnen, heel verwarrend. Ook de gaslighting, waar ik nu over lees. Ik herinnerde me (volgens haar) opeens van alles verkeerd: "nee joh dat was anders, dat herinner je je niet goed, het was namelijk ...!". Wel veel seks. Maar ook vreemdgaan, van haar kant. Mijn gezinsgeluk liep als los zand uit mijn handen, ik nam dat wel waar maar ging alleen maar harder mijn best doen. Ik wilde die leuke persoon terug die ik leerde kennen aan het begin van de relatie. Ik deed het hele huishouden: de was, koken, haar verhalen over haar (fucking boring) werk aanhoren iedere dag. En dan dat thuiskomen van werk: diepe zucht en klik, de muziek uit, zonder een woord. Scheiden vond ik een drama, want het mooiste wat ik had, een gezin, was kapot. Maar het ergste moest nog komen: de aanklacht wegens kindermishandeling die ze er, al manipulerend, succesvol doorheen kreeg terwijl ik als een bokser die knock-out ligt op de grond lag. Ik heb mijn kinderen een dik halfjaar niet gezien, totdat... ze te lui bleek om daadwerkelijk fulltime voor ze te zorgen. Ik moest delen in de zorg. Ik legde uit dat dat beslist niet kon, ik was immers gevaarlijk voor ze? Tenzij dat verhaal van kindermishandeling niet waar is, maar dan gaan we het eerst hebben over co-ouderschap. Lang verhaal kort, mijn kinderen zijn nu in co-ouderschap bij me (dat duurde nog geen week). Wat zegt dat veel over de professionaliteit van "hulpverleners" als Opvoedpoli, Jeugdbescherming, Raad voor de Kinderbescherming en noem maar op. Wat een waardeloze, op subsidie beluste prutsers, die maar al te graag klaarstaan om een narcist te plezieren! Narcisme is de meest schadelijke karaktereigenschap die ik ken. Die leuke persoon die le leerde kennen aan het begin van de relatie? Die persoon is in werkelijkheid de grijnzende SS'er aan de rand van Babi Jar. Ze kennen geen empathie, ze kunnen het echter donders goed nabootsen. Mocht je met een leven: GA BIJ HEM (of haar) WEG. NU!
Idem - 9 aug 2021
Ik ben de ene moment een prinses voor hem en de andere moment een stuk stront. Ik ben ondertussen 12 jaar met K, waarvan 2 jaar getrouwd, alcohol, drugs, seks afdwingen, mij negeren, silent treatment, vernederd worden, gekleineerd, nooit is iets goed genoeg..liegen, bedriegen. En toch kan ik de stap niet zetten om weg te gaan...Omdat hij mij steeds doet twijfelen aan mezelf We zijn in relatietherapie geweest, maar volgens hem kan hij meer bijleren aan de therapeut dan de therapeut aan hem. Ik denk dat ik in die 12j nog maar 2 keer een knuffel heb gekregen als ik aan het huilen was. Hij heeft totaal geen empathie of inlevingsvermogen...Er is geen fysiek geweld maar wel mentaal geweld en hij zal zich niet omdraaien om mijn zwaktes tegen mij te gebruiken in een ruzie.. Ik weet niet of dit een narcist is, ik probeer het altijd eerst uit te zoeken wat is mijn aandeel hierin, maar ik raak stilletjes aan zo uitgeput van het constante aantrekken en afstoten...
Eline - 9 aug 2021
Hallo Idem, wat heftig joh... Die diagnose wordt maar zeer zelden gegeven omdat narcisten doorgaans geen hulp zoeken, volgens hen is er namelijk helemaal niets mis met ze. Wat jouw aandeel hierin is, is in mijn ogen niet relevant. Dit is geen gezonde relatie. Iemand doodzwijgen, liegen, bedriegen, alle dingen die je noemt zijn stuk voor stuk al redenen genoeg om de relatie te beëindigen. Een liefhebbende partner zal jou niet negeren, kleineren of je zwaktes tegen je gebruiken. Die zal je steunen je zwaktes te onderzoeken en jou aanmoedigen er krachten van te maken. Het gaat hier niet om jouw aandeel, maar het gebrek aan meerdere karaktereigenschappen bij je man. Volwassenheid, zelfreflectie, integriteit, om er maar een paar te noemen. Zonder deze - en nog een paar eigenschappen - kun je geen gezonde relatie met deze man aangaan. Veel sterkte, ik hoop van harte dat je de kracht in jezelf kunt vinden om jezelf weer op te gaan bouwen zonder hem in je leven.
Pepe - 29 sep 2021
Ik zit in een situatie en "relatie" met een schat van een vrouw met 2 schatten van kinderen, waar ik word verweten van een narcist te zijn. Relatie staat tussen aanhalingstekens omdat ik een situatie zit van ja en nee relatie. Mijn vriendin wordt door haar ex zodanig gemanupileerd met alle mogelijke middelen om ons relatie stuk te maken. Hij kent daarvoor geen grenzen. Dit wordt netjes nog eens mee samen georganiseerd door mijn ex, (lees "wraak" of "Vendetta" door te kiezen voor de vrouw waar ik verliefd ben op geworden) en door mijn ex haar vriendenkring. Haar ex gaat zelfs zodanig ver dat hij blijven overnachten is bij mijn ex om alle vuiligheid dat ik zou al of niet heb uitgestoken te gaan door vertellen aan mijn vriendin. Zijn ex dus. Zijn 10 jaar bij elkaar geweest. Die zijn al 1 jaar gescheiden nu. 2 kinderen. Meisjes van 4 en 8 jaar en heeft haar bedrogen terwijl ze zwanger was. En waarschijnlijk daarna ook nog met dezelfde vrouw. Ze is daardoor in een neerwaartse spiraal geraakt en begin te drinken. Een vlucht ? Geen idee. Een fout ? Misschien wel. Beter hulp gezocht via vrienden en of praatgroepen. Dit heeft zo een 7 jaar aan gesleept. Maar de kinderen zijn haar grootste bezit. Mama is de god van de kinderen. Hebben weinig contact en feeling met de vader. Knuffels en iets plannen met de kinderen en vrouw is onbekend of onbestaande. Hij heeft een gokverslaving en dat gaat voor. Hij gebruikt nu de "fout" van haar om haar weg te krijgen van mij. Wil ons relatie echt kapot. Met dreigen van de kinderen af te nemen als ze terug komt bij mij. Ik ben een gevaar voor de kinderen en op randje van kindermishandelaar. Ik maak zijn vrouw bang en kinderen bang enz... Zijn vrouw.. ? Pardon ? U ex.. Er was een avond waar mijn vriendin een zware dip had en droeve gedachten had aan haar eerste man die haar zwaar mishandelde en daardoor iets te veel gedronken had. Ze had ook al een dalfagan genomen tegen de hoofdpijn door te denken aan die periode. Ik wou dat ze mindere en dat ze ging gaan slapen enz. Dag nadien konden we dan over praten. We waren aan het kijken voor hulp voor haar. Ze wist dit dat ze moest stoppen ten behoeve van ons relatie en kinderen. We gingen dit samen doen. Doordat ik haar drank wegdeed is ze in een soort trance geraakt en dacht dat ik haar eerste man was. Ze is gevlucht naar haar manupulerende ex omdat ze dacht daar goed aan te doen. Die woont jammer genoeg maar 3 min van ons. Wij waren aan het samenwonen. Enkel verandering adres ontbrak nog. Door haar vlucht naar hem is hij in een machtpositie gekomen waardoor ik onmiddellijk de woning moest verlaten met hulp van de politie op zijn vraag. Is zij in een chantage gekomen van hem samen met de kinderen. Geen contact meer met hem of ik neem u de kinderen af. Ik laat ze niet meer gaan. En is zo gebeurd ook. Ik heb ze sindsdien niet meer gezien. Hun opgesloten. Zijn kids zelf naar school gebracht en afgehaald. Op school vertellen dat ik een gevaarlijke zot was en als ik persoonlijk naar school kwam ging hij de politie bellen. Hij is gevlucht met haar en kinderen naar Parijs voor een paar dagen omdat ik een gevaar was voor zijn kinderen . Meer een goed plan om haar weg te houden vannmij. De man waar ze bij wou zijn . Wij hadden enkel contact via Whatsapp. Het enigste middel dat hij vergeten had om te blokkeren. S nachts konden we chatten hoeveel we elkaar mistten en hoe graag we elkaar zagen. Dat ze in een hel zit nu. Dat ze bij mij wil zijn. Enz. Hartverscheurend... Hij had al meer dan 1 jaar haar gsm gekloond. Alle berichten van haar naar gelijk wie kreeg hij ook binnen. Zo is hij te weten gekomen dat wij iets hadden. Van dag 1 al. Hij is haar ex voor een reden ! Die schatten van kinderen hebben nu een schrik opgedaan van jewelste van mij. Das bijna strafbaar zoiets.. Kan dit zomaar ongestraft ? Door deze situatie ben ik een emotioneel wrak geworden. Politie gebeld in begin. Combi gestuurd. Ze durft niet toegeven dat ze daar weg wil tegen de politie uit schrik. Politie kan niks doen. Het moet van haar komen. Ik ben machteloos. Dit is pas 14 dagen aan de hand. Deze nacht is haar voorlopig gelukt om los te komen uit zijn chantage. Krijgt ze de moed om naar haar eigen huis terug te keren. Maar nog steeds met de schrik voor de kinderen kwijt te spelen door haar fout. Ook door de leuke verhalen die ze gekregen heeft over mij zit ze met twijfel. . Vraagt zich voortdurend af.. Klopt dit wel ? Is dit mijn vriend ? Heeft hij dit allemaal echt gedaan ? Moet ik echt voor hem kiezen ? Ik vecht al 14 dagen en nachten voor haar. Voor haar.. Gene Thomas. Neem dit maar letterlijk... Ik ben wakker geschoten uit paniek en beginnen surfen op internet over ex man die relatie stuk maakt en ben op dit uitgekomen.. op narcist in een relatie. Ik ben nu aan wachten tot ze belt en dat de kinderen op school zitten en dat ze eindelijk terug thuis is. Dat ik haar eindelijk in mijn sterke armen kan nemen en haar kan beschermen en helpen voor de rest van haar leven. Ik hou van deze vrouw en haar 2 kinderen. Ik val liever dood dan haar op te geven. Ik doe alles "Voor haar". Thx voor luisteren of lezen. Dit deed deugd om neer te pennen. Grt. En veel sterkte aan mensen in zelfde situatie. Al hoop ik echt van niet. Dit wens je niemand aan...😟
Dingetje - 24 okt 2021
Hoe herkenbaar dit alles, ik ben nu 5 jaar gescheiden van een overduidelijke narcist. Alles wat ik hierboven lees kwam in mijn huwelijk voorbij. Geestelijk heeft hij me kapot gemaakt. Hij heeft inmiddels een nieuw gezin maar blijft zich zo mengen in mijn leven. In de weekenden dat de kinderen bij mij zijn, lokt hij ze steeds naar hem toe (hij belt ze op met een mooi verhaal en vraagt niets aan mij), in de weekenden dat ze bij hem horen te zijn komen ze vaak terug want dat heeft hij andere afspraken. Afgelopen weekend (mijn weekend met de kinderen) had ik zelf andere plannen en dat hebben de kinderen hem ook vertelt, dat ze niet wilde komen en nu is het huis te klein. Ik ben de boeman allemaal mijn schuld, slechte moeder. Kinderen huilen. Hoe kom ik hier vanaf, wie moet ik inschakelen, hoe krijg ik mijn eigen leven terug en hoe zorg ik ervoor dat hij zich aan de afspraken gaat houden? Kan ik alsnog aangifte doen van de verkrachtingen in mijn huwelijk. Dit wilde ik eerst niet omdat de kinderen recht hebben op een vader. Ik wil rust, ik ben niet voor niets gescheiden maar hij blijft doorgaan.
nikkie - 25 okt 2021
Hoi Dingetje, herkenbaar wat je schrijft. Het slechte nieuws is dat je van hem geen rust gaat krijgen en er geen mogelijkheden zijn hem te dwingen zich aan afspraken te houden. Jij zal zelf voor rust moeten gaan zorgen door emotioneel sterker te gaan worden. Als jij sterker in je schoenen komt te staan kun je dat ook doorgeven aan je kinderen en zo zullen jij en je kinderen rust gaan vinden en schouderophalend om kunnen gaan met de onrust die hun vader continu probeert te brengen. Je kunt wel hulp inschakelen voor jezelf om emotioneel sterker te worden en beter te leren grenzen aan te geven maar zou de reguliere hulp links laten liggen, het risico dat jij als labiele moeder word neergezet is helaas aanwezig en dan ben je nog verder van huis. Grenzen aangeven en alleen zakelijk communiceren naar je ex toe zijn sleutelwoorden, geen discussie meer. Bedenk goed wat je met eventuele aangifte tegen hem wilt bereiken.....rust ga je daar niet van krijgen, dat word een stressvolle weg. De kinderen blijven hoe je het ook went of keert recht houden op contact met hun vader het is aan jou om ze daar in te begeleiden zonder dat ze kopje onder gaan in zijn gedram en minachting naar jou. Het is zwaar maar echt niet onmogelijk. Mijn jongste is 16 en ik ben bijna klaar met deze lange weg, ik en mijn kinderen hebben een weg gevonden om met hem om te gaan, het is klote en oneerlijk een weg met veel onrecht maar ik heb altijd mijn eigen doel voor ogen gehouden en dat is dat ik mijn kinderen als zelfverzekerde jongvolwassenen af zou leveren aan de maatschappij en daar brengt geen enkele vent, scheiding, onrust of wat dan ook mij vanaf. Dat mijn ex niet aanhaakt aan mijn doel voor onze kinderen is zijn verlies. Hou vol en denk in mogelijkheden voor jezelf en de kinderen.
Dingetje - 25 okt 2021
Dank je wel voor je woorden, hier kan ik iets mee!
Mt - 16 dec 2021
Ik heb niet alle reacties gelezen, waarvoor bravo (het aantal). Al wou ik toch effe de melding geven dat deze tekst jammer genoeg toch wat beledigend is naar de man toe. Een man bijvoorbeeld met een narcistische vrouw, of althans zijn bedenkingen erover. Toevallig niet over mezelf hoor 🙈
River - 25 feb 2022
Ouderverstoting komt vaak voor in combinatie met ( verborgen) narcisme.
Jongepapa - 26 mei 2022
Hey goeiedag allenmaal Ik ben een jonge vader van 2 prachtige kids ben nu 8 jaar samen En voel me met de dag slechter Me ouders zie bijna niet want me vriendin kan niet met ze overweg vrienden heb ook niet want daar is nooit tijd voor dat vindt nog tebegrijpen Alleen het constandt kritiek en verwijten en het constandt opletten wat ik doe wordt ik helemaal gek van net als deze avond dacht ik gezellig voor eerst sinds lange tijd even met ze 2e weg terrasje doen reed in de auto zat onbewust in me nuis tepoeren ofzo Zegt ze gelijk niet in je nuis poere iedereen kan je zien ala oke nirt meer gedaaan parkeer de auto lopen naar uitgang van de parkeerplaats denk doe even me broek en onderbroek recht zo als elke mens wel eens doet denk ik krijg daar weer commetaar over dat als een asso gedraag naja het idee kwam uit het niks dus had vergeten me schoenen aantedoen en liep nog op slippers dus daat was ze ook niet blij mee uiteindelijk de heleweg naar de terras negeer ze me kijkt ze omzich heen toen gaan zitten chocomel besteld en heeft ze niks gezegt alleen maar chagerijnig naar buiten gekeken uiteindlijk heeft dit geintje maar half uurtje tot uurtje geduurt zijn we weer weg gegaan En dit alleen een voorbeeldt elkedag weer totaal geen liefde krijg ik meer van me vriendin hoeveel toenadering ik ook zoek ze heeft nooit zin in een knuffel of kus van mij terwijl ze de helemiddag oppad gezellig met der zus nagels en wat eten Nu zoals elkedag elke avond voel ik me klote onzeker ik voel ook geen liefde meer Ik weet dat haar psychloog laast een test heeft gedaan en daar uit een dwangmatige persoonlijkheid stoornis heeft En daar heb ik begrip voor en hoop dat weer normaal kan gaan Ik werk overdag en savonds werkt me vriendin dus we zien elkaar amper en als we elkaar zien wordt ik constandy gecommedert en afgezeikt als ik de kids naar bed doe savond moet ik het huishoude doen dua dan probeer alles perfect tedoen zodat ze de volgende dag niks hoeft tedoen zet altijd koppie ethee klaar voor als ze uit der werk komt en als ik dan de volgendr dag vraag of het netjes was zegy ze alleen ja dat doe ik ook altijd of als fe handdoek ofzo niet goed hangt commetaar ik weet niet zo goed meer wat ik moet doen en vraag constandt af of het niet aan mij ligt me omgeving ziet wel wat het met me doet en dat ik erg me best doe maar vanaf 1 kant een relatie beter proberen temaken lukt me niet het gaatmij vooral om de kidw en eerlijk gezegt als we geen prachyige meiden hadden samen was ik allanh weg geweest
M - 27 jun 2022
Hey Allemaal, Ik kan weinig goed doen in onze relatie, als ik rustig iets uit wil leggen over iets wat zij bij mij doet wat haar irriteert als ik het bij haar doe dan wordt zij boos op mij en dan heb ik het allemaal weer gedaan. We hebben een dochter (4,5) en wil graag een tweede.. moest eerst nog van alles gebeuren.. ik moet gezonder leven, huis moet gefixed worden etc etc. Nu komen we over een aantal weken op dat punt en dan komt ze weer met dat ze net zo blij is dat ze weer lekker in dr vel zit en slank is en elke keer is er wel iets.. Hoe kan ik dan het best omgaan met een vrouw die narcistische trekjes heeft? Met vriendelijke groet, M
Wie ben ik? - 17 aug 2022
😮 Zo bangelijk herkenbaar, de blog en de reacties 😮 En ik ben nog niet gescheiden...ben bang voor wat me nog te wachten staat en voor financiële moeilijkheden. We zijn nu 17 jaar samen en hebben 2 kinderen (1 jongen van 14, de lieveling en 1 dochter van 12, het zwarte schaap). Er is een enorme spanning tussen de kinderen en hoogoplopende ruzie's. We (vooral mijn dochter en ik) hebben ook al 1 en ander doorgemaakt. Ik had ook de hemel op aarde aan het begin van onze relatie. Het was een 'perfect match'. Na enige tijd merkte ik dat hij online dikwijls bezig was met andere vrouwen. Ik deed niks meer goed en was de hoer en nog veel meer verwijten. Mijn grootmoeder was een heks, mijn moeder ook een hoer, zelfs zijn eigen (ondertussen overleden) ouders zijn 'onmensen', ook na hun dood. Het contact met mijn broer ben ik ook al 8 jaar kwijt omdat hij mijn schoonzus verweet voor hoer. Hij heeft altijd en op iedereen kritiek, zowel vrienden als onbekenden op straat. Ook fysiek geweld naar mij toe is niet helemaal uitgebleven en doodsbedreigingen en bedreiging tot onterving naar mijn dochter. Ook liegen en gaslighting is me niet onbekend. Wat ik zwart op wit had gezien met mijn eigen ogen ging hij toch verdraaien dat ik mezelf moest wakker schudden "Hey, je hebt het met je eigen ogen gezien!!" of ik ging de leugen toch geloven. Stiltebehandeling was in het begin zo pijnlijk dat ik dolblij was en hem in de armen vloog toen hij na een hele tijd van negeren weer iets tegen me zei. De tranen in mijn ogen van emotionele ontlading 'vond hij wel iets hebben' zei hij toen eens. Mijn hele zelfvertrouwen was kapot. Ik dacht aan zelfmoord en ging de kinderen daarin meenemen. Hij zei dat ik gek was en dat ik hulp moest zoeken. De psycholoog die me begeleide pakte het helemaal verkeerd aan, waarschijnlijk onbewust. Hij zei dat ik moest vertellen tegen mijn man hoe ik me voelde bij alles waarmee hij me kwetste. Dit maakte het natuurlijk alleen maar erger. Ik heb echter 1 groot geluk gehad. Iets meer dan 6 jaren geleden nam een bevriend koppel het voor mij op in een ruzie. Eeuwige dankbaarheid aan hen! Zij durfden in te gaan tegen hem en hem erop wijzen dat hij verkeerd was en niet ik. Terwijl hij bleef volhouden dat het mijn schuld was, bleven zij ook volhouden dat niet ik verkeerd was maar hij. Ontzettend dapper van hen. Daardoor heb ik min of meer leren omgaan met de hele situatie, ik ben weerbaarder geworden en hij kan mij veel minder raken. Zelfmoordgedachten heb ik niet meer. Van liefde is echter geen sprake meer, het is overleven. Alles wordt nu uitgewerkt op onze dochter maar ze is nog te jong om daar tegen opgewassen te zijn. Zelfs met mijn steun haalt ze het niet en ik merk ik dat ze steeds dieper geraakt. Materieel heeft ze niks te kort maar mentaal is ze gekraakt, net zoals ik. Zo ziet het er voor de buitenwereld toch allemaal goed uit. Vorig jaar is hij dan ook werkelijk vreemd gegaan en dat gaf hij ook gemakkelijk toe maar hij kreeg mij wel zover dat ik daarvoor sorry zei. Ik daag hem niet genoeg meer uit, was zijn 'grondige reden'. Ik had wel een sterk vermoeden van het bedrog maar liet het gebeuren omdat ik hoopte om zo op een gemakkelijke manier van hem af te komen. Kort voor het bedrog heb ik aangestuurd op relatietherapie. We zijn een keer of 3 geweest. Hij vond het nutteloos. Ik kan nog wel 10 bladzijden zo doorgaan... Ik heb de laatste jaren veel opgezocht over narcisme en vaak heb ik getwijfeld: Heb ik daar echt mee te maken? Misschien beeld ik het mij in en til ik er te zwaar aan? Ben ik niet zelf de narcist? Maar dit artikel is nu wel heel herkenbaar. Ik begin meer en meer te doen buiten zijn weten om uit schrik voor de kritiek en afkeuring ook al is het niks verkeerds wat ik doe. Dit is niet gezond en blijft niet houdbaar. Gelukkig kan ik ook steun vinden bij enkele goede vrienden.
Nieuwe Stap - 22 aug 2022
Hoi Wie ben ik, Heb je gezien dat we een online training aanbieden om je door deze moeilijke periode heen te helpen? https://nieuwestap.nl/online-training-narcisme-in-je-relatie/. Na het volgen van de training kun je je leven weer vol zelfvertrouwen aan en kun je doen waar JIJ gelukkig van wordt.
Marietje - 18 sep 2022
Ik herken ook alles wat hier word gezegd. Ik weet me gewoon geen raad meer en het liefste wil ik bij hem blijven en dat hij beter word. We zijn al 17 jaar bij elkaar en hebben samen 2 kinderen. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Kan hij ook voor zoiets opgenomen worden ofzo? En dat hij weer beter word? Ik mis mijn man ontzettend en wil hem zo graag terug.
Anoniem vrouw - 30 sep 2022
Ik schrok hier oprecht van ik moets bijna huilen hier van ik ben 1 jaar samen met me vriend en elke keer als ik bij hem ben gaat alles goed maar zodra er ruzie komt is het van Boeie je bent raar ik ga niet normaal doen tegen je terwel die allemaal zelf zegt hij vroeg me vandaag om bier ik zei nee onze regels zijn vragen maar ik zei dit keer nee omdat hij genoeg bier drinkt toen ik lang met hem mag en toen mocht ik niet eens drinken maar hij wel toen begon die te zeggen ik vind het niet leuk ik zei ja maar ik mag niet van jouw drinken jij wel toen zei ik okay je mag wel beging die me helemaal raar te noemen bijna elke keer zelfde dingen geeft die mij de schuld om anderen dingen wa ik niet gedaan heb maar anways stond echt bijna van te huilen van dit verhaal
Anja - 1 okt 2022
Bij mij ook in het begin top tot dat ik getrouwd ben in 2008 toen kwam de ware ik naar boven ik heb deze man geholpen uit de chit nu hij eruit is is hij gemeen naar mij hij verdraaid alles echt vreselijk krijg grote monden en na 5 minuten maak hij het weer goed ik ken dat niet als hij zeg krijg de tyfes en de kanker ik krijg echt het idee dat hij ook een narcist is
nikkie - 3 okt 2022
Anja eigenlijk maakt het niet eens uit of deze man narcist is of niet. Een man die zulke woorden als krijg de tyfus en de kanker naar jou uitspreekt is jouw liefde niet eens waard. Geef je grens aan/ trek een grens, dat jij deze manier van aangesproken te worden niet accepteert. Kies voor jezelf, je bent meer waard dat dit.
Cansu - 18 okt 2022
Ik heb een relatie gehad met een narcist. Dit is nu zo’n 7 maanden klaar. Hij heeft mij immens gemeen behandeld, gebruikt, met me gespeeld, vernederd. Dat hij bijvoorbeeld zei “Hahahahaha je gaat nooit rust vinden”. Omdat hij weet hoe ik ben. Hij daagde me uit, triggerde me, schold me uit en als ik dan uiteindelijk flipte, liet hij mijn boze belletjes en berichten zien aan mensen zo van “kijk met wat voor gestoord wijf ik te maken heb”. Hij genoot écht van mij pijn doen. Het gaf hem zo’n enorm gevoel van macht. Nu vandaag de dag verdraaid hij alles. Hij verdraaid de werkelijkheid en wat er écht is gebeurt om zichzelf als een held neer te zetten. Dit maakt me echt woedend! Hij zet mij gewoon neer als een persoon die ik niet ben. Ik heb álle bewijzen met mijn domme kop verwijderd, omdat ik niks meer met hem te maken wilde hebben of ook maar iets van hem nog op m’n telefoon wilde hebben. En dit weet hij. Hij zei ook “Je staat niet sterk he lieve C***”. Door en door slecht is hij. Gewetenloos. Een sadist. Wat moet ik doen? Ik wil mezelf zó graag bewijzen aan de mensen aan wie hij alles verdraaid en me als een gestoord wijf neerzet. Hij is héél slim en sluw. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, ik vind dit zó ontzettend heftig. Al 7 maanden lang draait mijn hoofd elke dag overuren van ‘HOE bestaat dit in godsnaam en hoe kan je iemand helemaal KAPOT willen maken?!’ Letterlijk álles wordt verdraaid, terwijl ik zóveel heb gedaan voor die vuile klootzak
Nieuwe Stap - 18 okt 2022
De gouden tip die ik je kan geven is: zorg dat je zelf sterker wordt. Dat is de beste manier om hiermee om te gaan. Breek met de narcist en probeer je eigen pad te gaan volgen. Je kan jezelf hierbij laten helpen door ene narcisme-coach of door onze online training.
Anoniem - 24 okt 2022
Hoi ik ben man 33 jaar Mijn vriendin 17jaar relatie is simpel en tegenovergestelde van impulsief en alles moet volgens haar.als iemand mij kan helpen of erover wilt praten. Bericht mij aub. Ik heb niemand verder meer.Ik was zo dom haha.En ja vrouwen kunnen het ook geloof mij.want ik ben alles behalve narcist.en wat zij is weet ik niet.Maar ik heb al meer dan 6 jaar geen genegenheid gehad gezien van haar kant.Daardoor twijfel ik ook sterk of ik nou man ben of toch bestemd als vrouw.Kan je nagaan dat je op dat punt komt.Woow dan kan je dus niet meer onder de mensen komen.schaamte en teleurgesteld in je mannelijkheid.Vrouwen haha .spijt van achteraf gezien.
Moedervan4 - 4 nov 2022
Wauw, ik schrik toch ook wel van wat ik lees en herken me heel erg in de reacties van de meesten hier. Ik heb al een paar keer geprobeerd hier weg te geraken, maar elke keer weer overhaalt hij me om ons nog een kans te geven. We hebben 4 kinderen en ik ben ook volledig afhankelijk van hem. We zijn 17 jaar getrouwd, meteen na mijn studies getrouwd en nooit gewerkt. Laatste keer dat ik probeerde weg te komen heb ik stappen ondernomen, maar ik kwam al snel tot de conclusie dat ik het niet alleen red. Privé iets huren is veel te duren, van de sociale dienst iets krijgen kan jaren duren, een leefloon ontvangen waar ik amper mezelf mee kan voelen, laat staan mijn kids of andere noodzakelijkheden... Ja, dan ben ik ook snel terug omgepraat en sta ik hier ook snel weer terug. Voor even ben ik dan weer zijn Queen, maar dat manipulatieve gedrag komt steeds weer terug. Ik heb de indruk dat hij het schelden, kleineren, denigreren wel is geminderd. Maar manipuleren en bepalen wat ik wel en niet mag doet hij nog steeds, erger dan voorheen heb ik zelfs de indruk. Ik voel me echt gevangen, hij verstikt me echt. Ik probeer me erbij neer te leggen dat ik hier nooit uit zal geraken. Het ergste is dat hij zich niet alleen naar mij toe zo gedraagt, maar ook naar de kinderen toe, zeker naarmate ze ouder worden en ze zich niet gedragen naar zijn normen. Ik ben het beu, de kinderen zijn het meer dan beu, ze kijken ernaar uit dat ze zelf de deur uit kunnen omdat ik het maar niet doe. Hoe erg het ook klinkt, ik kijk nu alleen nog maar uit naar de dag dat één van ons het loodje legt.
Anoniempje - 16 nov 2022
Ik twijfel of ik met een narcist te maken heb. Kon ik maar eens met iemand praten... Op den duur begin je te denken dat het aan jezelf ligt, wat ze je doenn geloven... En je lontje wordt steeds korter en korter... 😞
Toet - 3 dec 2022
Wat een hoop reacties!! Ik ga al 15 jaar gebukt onder een vechtscheiding en helaas is het zo dat ook de kinderen door jeugdzorg bij hem geplaatst zijn. Jeugdzorg kiest partij voor zulke figuren omdat ze ook de jz gaslighten. De perfecte papa spelen op momenten die er toe doen. De kinderen zijn zorgvuldig geprepareerd en in zijn voorhoede geplaatst omdat hij het slachtoffer speelt en de kinderen zich nu ook tegen mij keren. Er zijn grenzen aan wat een mens aan zaken kan corrigeren, rechttrekken of compenseren. Zelfs nog langer deelnemen zou ernstig ter discussie moeten worden gesteld. Ik kan niet op tegen het leger aan hulpverleners die hij om zijn vinger wikkelt en mij al die jaren gegijzeld heeft en mentaal compleet geconsumeerd heeft. Ik kan ze niet meer helpen. Ik hoop maar dat als ze volwassen zijn, ze met de juiste vragen komen....
eenzaam_meisje - 1 jan 2022
Ik denk.soms ook dat mijn man narcist is. Ik herken er veel in maar ook niet alles. Graag zou ik ook eens met iemand praten.
robin - 4 jan 2023
OMG dacht ik toen ik dit helemaal door had gelezen, ik heb zelf jaren lang in zo'n relatie gezeten het klopt precies wat er staat. Alleen ging mijn vriendin mij op een bepaald punt ook echt fysiek mishandelen. Het ligt inmiddels gelukkig allemaal nu zo'n 5 jaar achter de rug, en na goede trauma behandelingen ben ik er weer goed boven op gekomen, al blijft de angst en wantrouwen naar andere mensen wel heel erg aanwezig bij mij, omdat ik zo bang ben dat me dit weer zal overkomen. En toch merk ik ook aan mezelf dat ik eens in de zoveel tijd toch weer ga opzoeken hoe het kan dat iemand die van je zegt te houden je zo beschadigd en pijn heeft gedaan (anders zou ik natuurlijk niet op deze site terecht zijn gekomen). Dusja trauma verwerking/therapie EMDR heeft mij goed geholpen alleen de littekens zijn er nog wel en de angst.
Lizet - 10 jan 2023
Ik geloof niet zo in narcistische trekken bij gezonde mens. C.J.JUNG noemt het ook wel schaduwkanten. Ieder heeft ze en laat/of kunnen ze laten zien onder lange tijd van stress. Wat ik mis is 'projectie' ook in jouw goede redeneringen ombuigen tot iets negatiefs en/of de eer mee gaat mee strijken om jouw negatief te schetsen. - Je hebt ook reactive-abuse, geassocieerd met gaslighting, ik heb het met 'the grey rock' invoeren omdat je niet meer over je grenzen laat gaan en gewoon de stiltebehandeling terugkrijgt om je weer te laten twijfelen, dit omdat je eerder dan door manipulatie terugkwam.
S - 3 feb 2023
Ik hoor jullie praten over narcisten dat ze dominant zijn enzo en hoe jullie het niet kunne omwende .. maar als jullie op de zelfde manier reageren als hij zoals een leugen met daar gaat hij weer !.... Dat os niet de reactie die hij zoekt want je geeft aan dat het je verveeld ... En er niet in trapt .. hiermee verbreek je die zuigkracht op zijn behoefte en ontregel je hem helemaal en geef je aan dat je er niet meer intrapt dus hij kan beter zwijgen ... Geef hem geen enkele kans om hem zijn mond open te laten doen .. want hij denkt nog steeds aan automatiseren.... Dus loop van hem weg .. de contact wat hij maakt zorgt al voor zijn plannetjes ... En dreig .. als je weg loopt ... Hef zijn jaloezie op als het hem closer naar jou brengt .... Zeg dat wat hij mag .. mag jij ook .. want dat is ook zo ... Je hoeft het nie echt te doen maar je kan wel ermee dreige .. alles behalve dat een narcist haat is concurentie ... En voor je het weet heb je hem rond je vinger gedraaid .. maar trap niet in zijn leugens nooit doe dit proces opnieuw .. en je komt er wel
Anonieme vrouw - 14 apr 2023
Heyhoi, Ik weet niet of deze blog nog leeft maar moet mijn ei kwijt. Ik weet niet of het echt aan mij ligt of dat er wel meer aan de hand is. Nu 3 jaar samen met m'n vriend en m'n dochter (hij is niet de echte vader). Begin was prachtig en hij is een geweldige bonus papa voor m'n dochter. Naar verloop van tijd begon het drama. Kleineren,minder praten of samen dingen doen. hij dronk veel en apte vrouwen(kwam ik achter). Hij is nu gestopt met drinken. Voor de kleine doet hij alles maar naar mij is het altijd dat ik het fout doe en dat ik m'n mond moet houden. Als ik huil dan doet dat hem niks. Dan is het later weer sorry en lief doen. Het ging een tijd goed en nu gaat het weer hetzelfde pad af. Hebben al vaker een lange tijd geen sex gehad en dat lag wel bij hem gaf die toe. Hij heeft een moeilijke jeugd gehad en ik kan ook erg koppig zijn en m'n stem verheffen als ik emotioneel ben. Vriendin van me had me al gewaarschuwd om weg te gaan maar zo'n stap zetten is niet 123 gedaan. Je houd van iemand en wil diegene helpen groeien.
nikkie - 15 apr 2023
Hoi Anonieme vrouw, neem het advies van je vriendin aub ter harte. Stop met proberen deze man te fixen. Het is niet aan jou om hem te helpen groeien als hij zo tegen jou doet. Het is wel aan jou om jezelf te helpen groeien dat jij zulk gedrag van een partner nooit zal accepteren, je bent meer waard dan dat. Ga aan jezelf werken,dat jij meer zelfvertrouwen krijgt en steviger in je schoenen komt te staan. Er is geen enkel excuus mogelijk ( ook moeilijke jeugd niet) wat zijn gedrag naar jou rechtvaardigt. Bedenk ook welk voorbeeld jij voor jouw dochter bent nu om je zo te laten behandelen binnen deze relatie, dit is toch niet wat je wilt voor haar toekomst, dat zij zulk gedraag tussen partners normaal gaat vinden. Zelfvertrouwen zien van jouw is ook zeer belangrijk voor haar toekomst. Kies voor jezelf en je dochter.
Anoniem - 6 mei 2023
Hoi hoi , ik wil ook even mijn ei kwijt... 7 jaar geleden was ik net weg bij mijn man en kon hier goed over praten met een mannelijke collega die gelukkig getrouwd was...hierdoor ging ik meer voor hem voelen als dat ik wilde en zei hem dit ook. Ook hij zwichte voor mij en we kregen een relatie maar hij durfde het thuis niet te zeggen, hij bedroog zijn vrouw 6 maanden en wilde 3 maanden later gewoon hun 25 jarig huwelijksfeest met haar vieren maar in een dronken bui op bed bij z,n vrouw zei hij dat hij van mij hield en dit had natuurlijk gevolgen. Ze gingen scheiden terwijl zijn vrouw hem terug wilde en ik zei hem ook dat hij dit beter kon doen want hij beaamde altijd dat hij een goed huwelijk had. Toch wilde hij mij... In januari was mijn moeder jarig en hij was hier welkom want we waren vanaf november bij elkaar. In april was zijn moeder jarig en hij gaf een feest voor zijn moeder....hier mocht ik niet komen want we waren te kort bij elkaar..zijn ex was daar wel... Zijn ex had hem ook verteld dat zij mij niet wilde zien...maar in mijn ogen is hij de boosdoener, hij heeft haar bedonderd. Zijn ex eiste ook 12 jaar allementatie voor zichzelf , waar ik ook aangeboden heb om die 50.000 euro in 1 keer te betalen zodat hij haar los kon gaan laten...dit wilde ze niet. Hij wilde persee in het huis wonen waar hij met zijn ex woonde terwijl ik ergens anders met hem opnieuw wilde beginnen . Dus toch maar in hun huis , zijn wil was immers wet.... Als hem iets niet aanstond en kon het mondeling niet winnen ging hij z,n handjes gebruiken , liet mij door de politie uit zijn huis zetten . Hij beloofde beterschap en ik geloofde hem, dus terug.... Zijn vrienden stuurde uitnodigingen waarop alleen zijn naam stond en hij ging alleen ondanks dat dat mij heel veel pijn deed , hij was immers aan mijn kant overal welkom.... Keer op keer kwetste hij mij terwijl ik hem alleen vroeg ...laat mij aub niet thuis.... Ondertussen zette hij mij een paar keer zelf uit zijn huis met mijn kleren met zijn handjes erbij. Weer belofte gedaan en ik geloofde hem keer op keer... Zijn dochter (waar ik goed mee om ging) was samen gaan wonen waar ik ook ben wezen helpen met schilderen was zwanger en hield een jongen/ meisje feest...waar ik opeens niet welkom was want mama had daar de leiding en ook nu ging hij daar naartoe ondanks zijn beloftes , zonder mij.... Deze keer ben ik weggegaan en op mezelf gaan wonen...waar hij ook weer opdook met spijt en beloftes, dus na 6 keer weer samen . Maar wel in mijn huis, hij hield zijn koophuis voor zijn dochter...maar als hem iets niet aanstond pakte hij zijn spullen en ging dan naar z,n eigen huis. Hij ging niet graag op vakantie maar hij heeft dit 3 keer een week voor mij gedaan in de 6 jaar , waarbij ik de laatste vakantie kreeg te horen dat hij liever voor z,n ex werkte dan met mij weg te zijn. Na 2 a 3 jaar begon ik welkom te zijn bij zijn moeder maar mocht niet komen als zijn ex daar was ....dus maar aanpassen... Hij vertelde mij ook regelmatig hoe goed en geweldig zijn ex wel niet was...en kwam hier ook keer op keer met een sorry vanaf. Nu 7 jaar verder laat hij mij nog steeds thuis waar zijn ex niet wil dat ik kom...en hij verwijt mij dat ik me niet in andere kan verplaatsen .... Ook heb ik vorig jaar een jaar 7 dagen per week voor zijn demente moeder gezorgd omdat ik wist dat zowel hij en z,n moeder graag wilde dat ze thuis kon blijven...en zijn ex niet veel meer in beeld was... Helaas was ik ingestort met een burn out....ik weet dat ik te veel had gegeven maar dit alles om te laten zien dat ik ook goed voor zijn moeder kon zijn en niet alleen z,n ex. Nu mijn vraag.... Hij zegt dat ik een narcist ben , ik denk soms dat hij dat is... Ik heb geen zelfvertrouwen meer en voel me waardeloos..graag jullie eerlijke mening.
Nikkie - 6 mei 2023
Mijn eerlijke mening? Stop deze relatie en ga nu eerst eens goed voor jezelf zorgen. Zoek hulp voor jezelf om meer zelfvertrouwen tekrijgen en je weer van jezelf kunt houden. Het doet er niet toe wie een narsist zou zijn. Jij zal sterker moeten worden zodat je tegen jezelf kunt zeggen dat je je nooit meer zo op de 2e plaats laat zetten. Deze man is niet de juiste man voor jou en jij niet de juiste vrouw voor hem. Kies voor jezelf en jou eigen geluk. Zet hem op en sterkte voor nu.
Anoniem - 6 mei 2023
Dankjewel voor je eerlijke mening
Julie - 11 mei 2023
yoshikaheinz56@gmail.com
Anoniem - 5 jul 2023
Ook ik zit erin. Zo herkenbaar. Zo leuk en lief als hij eerst was, zo moeilijk is hij nu. Geeft af op vrienden en familie, ook op mijn zoon. Die doet niks goed in zijn ogen. Zelf heeft hij twee kinderen. De relatie met hun is verschrikkelijk. Hij ziet ze heel weinig. Hij zegt over andere mensen dat ze mij niet aardig vinden, zelfs een hekel aan mij hebben. Ik neem dat allemaal met een korreltje zout nu, maar in begin was ik daar heel gevoelig voor. Ik heb het idee dat het wij tegen de rest vd wereld moet zijn. Daar pas ik voor. Zelf heeft hij geen vrienden (die hij heeft, wonen ver weg), en op mijn vrienden heeft hij alleen maar negatief commentaar. Hij is vreemdgegaan en dat ligt uiteraard aan mij volgens hem. Hij is het slachtoffer. Ik doe alles fout. Ook zijn gedrag weet hij zo te draaien dat hij er niet naar hoeft te kijken, want jij doet dit en dat zegt hij dan. Over wat hij doet wordt niet gepraat. Ik ben vele kilo's afgevallen, heb eindelijk weer wat zelfvertrouwen. Durf weer naar mezelf te kijken, begin mezelf weer mooi te vinden. Ja ik heb wat vel teveel maar als me dat gaat storen kan ik er iets aan laten doen. Hij vindt me te mager nu. Raakt me niet aan. Als ik vraag vind je me mooi? Zegt hij geen ja of nee maar 'je was mooi'. Het maakt me verdrietig, maar tegelijkertijd strijdlustig. Ik hou mijn mond niet meer. Ik ga er tegenin. Ik ga met vrienden op stap en dat vindt hij niet leuk. Als we ruzie hebben, is hij kleinerend, geeft geen reactie als het hem betreft en doet heel minachtend naar mij. Ik ben nu zover na 7 jaar om te scheiden. Ik ben het zat. Ik kies voor mezelf nu. Nog belangrijker, ik kies voor mijn zoon. Ik zou wel een boek kunnen schrijven over zijn gedrag. Ik diagnosticeer niet (ben geen arts) maar hij heeft zeker de trekken van een narcist. Ps nu ik dit zo na lees, schrik ik hier wel heel erg van dat ik het zolang heb volgehouden. Dat ik zo ben meegezogen in zijn gedrag. Op naar m'n vrijheid. Op naar wie ik eigenlijk wil zijn en nu totaal niet ben.
Anoniem - 4 aug 2023
Zo herkenbaar allemaal. Mijn ex is ook zo en ook zijn familie. Ben 16,5 jaar bij hem gebleven, durfde gewoon niet weg, want hij had me helemaal wijs gemaakt dat ik toch niks voorstelde en dat ik er toch niets toe deed. Al mijn vriendinnen weggejaagd, dus ik had niemand meer, ja mijn familie. We hebben zelfs 2 kinderen samen! 2 hele lieve mooie dochters, waar ik super trots op ben!! De jongste heeft een hechtingsstoornis en trauma opgelopen van de scheiding en waarschijnlijk al eerder, want ze heeft ook ptss. Hij was in het begin super lief en deed alles voor mij. We gingen overal naartoe en was het leuk! Maar toen we gingen samenwonen, ging het mis. We gingen samen spullen kopen, maar zijn moeder moest mee en zij hebben samen alles uitgezocht alsof ik er helemaal niet bij was. Ik heb ook vaak ruzie met zijn ouders gehad en dan nam hij het nooit voor mij op, altijd voor zijn ouders. We hadden veel ruzie en altijd schold hij mij uit voor kk hoer ofzo. Elk wijf kan er leuk uitzien, behalve ik. Ik kan/doe/wil niks. Ik doe er niet toe. Dat hoorde ik elke dag meerdere keren per dag. Als hij wat had deed hij meteen of hij zo zielig was en mensen geloofde hem ook nog. Ik lag met 41 graden op bed. Kon niet op mijn benen staan, had hij mijn en zijn ouders afgebeld, want ik kon zelf wel voor een baby van 5 mnd zorgen. Ook verwachte hij dan nog dat het huis gestofzogen was en de was gewassen en gestreken. Huilend heb ik het allemaal laten gebeuren!! Op 1 avond stond ik voor het eten met de buurvrouw te praten over haar scheiding en hij kwam naar buiten gelopen en riep door de straat:" ik ga vreten gvd, nu binnen komen!!" Zijn ouders kwamen elke week eten enzo ook deze dag! De buurvrouw vroeg of ik dit normaal vond en ik was het zo zat en zei: " nee, zou jij dit pikken, nou ik niet!" Ik ben naar binnen gegaan en hij verwachte dat ik aan tafel kwam zitten. Ik heb mijn bord en bestek kapot gegooid in de wasbak en ben naar boven gegaan. Dat weekend erna hadden wij een kleine ruzie, maar precies de druppel voor mij, want toen heb ik hem gezegd dat ik er klaar mee was en weg ging. Hij heeft 2 dagen gehuild, omdat hij zo zielig was. Zijn moeder kwam de volgende dag op hoge poten vragen wat er aan de hand was met mij, toen ik alles uitlegde en zei dat ik klaar was om zo behandeld en uitgescholden te worden, zei ze alleen maar ja dat doe je als je boos bent! Dan noem je iemand een kkhoer! Nou ik niet meer zei ik. Ik mocht mijn eigen huis niet meer in als hij thuis was, dus ik zag mijn kinderen tot hij thuis kwam van werk ( kok) en daarna ging ik weg. Hierdoor heeft mijn dochter nu een trauma. Maar nog steeds na 11 jaar uit elkaar, zorgt hij ervoor dat hij het mij moeilijk maakt, door mij overal de schuld van te geven. Hij is niet weggegaan, dat heb ik gedaan. Hij is zo perfect, de meiden vinden hem zo leuk! ( dit zegt hij tegen de instanties en iedereen geloofd hem al 11 jaar) ik ben altijd de boeman. Alimentatie heb ik via de rechter moeten krijgen en nu betaald hij een schijntje (154,- voor 2 kinderen) Nu de kinderen 13 en 17 zijn heb ik dus nog last van hem en vraag mij wel eens af of dit ooit nog weggaat. Mijn dochter krijgt nu emdr en zelfs daar wil hij niet naartoe, want dat moet ik maar met d'r doen. Ben er best klaar mee zeg maar!!! Tegen iedereen die nog in zo'n relatie zitten, wil ik alleen maar zeggen: Jullie mogen er zijn!! Denk en pas op jezelf. Verlies je eigenwaarde niet uit het oog. Kijk of je relatie nog werkt, voel je je gevangen/ benauwd, kies voor jezelf ook al heb je kinderen. Ja die krijgen een klap, maar weet wel dat ze jullie gevecht erger vinden! Sterkte en succes.
Remco - 26 aug 2023
Lieve allemaal, na het lezen van dit stuk eergisteren (en daarna meerdere stukken) ben ik vandaag helemaal ingestort. Mijn hart is gebroken. Ik herken mijn partner hier voor de volle 100% in al moet ik zeggen dat ik er nog niet blind op wil varen. Toch wil ik het van een neutrale kant bekijken maar dat is onmogelijk. Ik geloof het gewoon niet. Ik wil nu eerst weten waarmee ik te maken heb en hoe ik haar meerdere stappen voor kan zijn. Ik wil haar nog geen stempel geven omdat ik dat nog niet kan of zelfs niet wil. Maar gisteren heb ik zelfs op haar gelet tijdens een feestje en had binnen no-time meerdere patronen ontdekt. Vandaag is m'n emotionele rollercoaster op gang gekomen en stromen bij mij de voorbeelden binnen. Ik kan inmiddels een boek schrijven over alle vergelijkbare situaties zoals in het artikel geschetst. En het gaat zelf verder dan dat, alle kleine details van een geraffineerde narcist komen in mijn ervaringen naar voren. We hebben een kindje van 6 en (ik ben er voorzichtig mee) begrijp nu bepaalde trekken bij m'n kleine ventje. Ik ben in tranen al heel de dag, want wil hem er niet aan blootstellen. De relatie begon zo'n 12 jaar geleden en heeft eigenlijk altijd als een zware last gevoelt. Achteraf waren de eerste patronen al in het begin zichtbaar maar ben er gewoon ingezogen. Waarom ben ik bij haar gebleven? Geen idee meer, maar dat geeft misschien de geslepenheid aan. Uiteindelijk ben ik jaren geleden uitgevallen met zware burn-out verschijnselen wat nu een depressie blijkt te zijn. Ik heb op emotioneel vlak een flinke blokkade opgelopen en ben met zware therapie bezig om dit terug te krijgen. Maar... ik had het idee dat het altijd aan mij lag. Elke keer als ik in een goede flow kwam werd ik weer afgebroken. Nutteloze discussies over iets simpels als avondeten, jaloezie tot en met, vervelende meninkjes over mijn vrienden of familie, maar het ergste nog het ONTKENNEN dat je iets mankeert of fout doet. Ik ben nu even ontroostbaar maar schakel nu zo langzamerhand over tot actie. Zodra ik duidelijk heb waarmee ik te doen heb ga ik mijn plan trekken tot in de details. Ik heb nu ook angst om andere narcisten te treffen met mijn hulpvraag omdat ik las dat narcisten op alle niveaus kunnen voorkomen. Zelfs als psycholoog, dus ga proberen mensen om mij heen te verzamelen met een hoog empathisch vermogen. En voor de duidelijkheid, ik ben een goed gebouwde, zelfverzekerde, emotioneel sterke, sociale en goed gebekte man. Althans, die tijd is geweest... maar zoals ik het lees is dit hun voeding ook. Ik ben gewoon systematisch afgebroken. Nogmaals ik hoop dat het niet waar is maar ik vrees het ergste. Ik las ergens iets over een Facebook-forum voor lotgenoten maar heb hier zelfs twijfels over. Ben het vertrouwen gewoon kijt.
Limburgse - 16 jan 2024
Ik leerde in 2013 een spontane, vriendelijke en sociale man kennen, hij kookte, deed de was, poetste het hele huis, deed de deur open, ging boodschappen halen, een lievere man kon je je bijna niet wensen.. tot de kinderen geboren werden vanaf dat moment ging alles alleen nog maar bergafwaarts.. moest alles alleen doen, hij was vaak weg (militair) opvoeden, huishouden alles kwam op mijn schouders terecht.. tot ik na een tijd steeds meer “alleen” voelde, hij zocht contact met andere vrouwen of alleen nog maar aan het computeren dat was ook z’n eerste reactie als die terug kwam van een oefening van een maand, eerst naar de computer.. inmiddels ben ik nu 1,5 jaar gescheiden en heeft het mij veel moeite en lef gekost, alles draait om hem en hij was t slachtoffer.. maar kan nu wel stellen dat ik zelf steeds sterker in mijn schoenen kom te staan en de regie ook met de kinderen zelf in handen neem.. kinderen zijn 6 en 7 en die willen al niet meer na papa want hij liegt tegen ze (eigen woorden) en geeft ze geen aandacht behalve de telefoon.. stukje bij beetje pak ik zelf de regie en laat ik mij niet meer afleiden door zijn woorden of daden en het geeft zoveel meer rust, na veel gezeur met stalking etc kan ik nu trots zeggen dat ik 9 jaar heb weg gegooid maar nu eindelijk mijn leven terug heb en er 10 x sterker uit ben gekomen
Mamavaneenliefjongetje - 15 feb 2024
Hey Limburgse, Zouden wij in contact kunnen komen? Groetjes mama van een baby jongetje!
Laila - 29 jan 2024
Ik ben erachter gekomen dat hij vreemd ging tijdens onze relatie van 2.5 jaar. Bleek dat hij een relatie had van 1.5 jaar met iemand anders. Ik kwam erachter omdat ik een video van ons had geplaatst en zij dat zag. Toen ik hem erop aansprak ontkende hij en vertelde mij dat alles bullshit was. Hij werd laaiend waarom ik überhaupt die video had geplaatst en dat ikzelf voor problemen heb gezorgd en niet luister en kennelijk graag alleen wil blijven. Vervolgens zei hij nu ben je alleen en blokkeerde hij mij overal op. Ben er kapot van en kan het gewoon allemaal niet geloven want 2 dagen ervoor waren we nog samen en zei hij mij nog hoeveel hij van mij hield.. Nu als ik kijk afgelopen jaren zie ik in dat elke keer wanneer wij een ruzie hadden of ik hem ergens mee confronteerde hij altijd degene was die boos reageerde en de schuld naar mij toe schoof. Hij negeerde mij dan. Ik hoorde boos te zijn, maar eindstand was ik degene die mijn excuses aanbood terwijl ik niet eens wat verkeerds had gedaan? Ik deed dat om het maar gewoon goed te houden tussen ons. Als ik dan zo lees denk ik was dit dan ook een narcist?
Mamavaneenliefjongetje - 8 feb 2024
Ik, mama van een kleintje van 10 maanden en 37 jaar. Getrouwd met een buitenlandse man (17 jaar getrouwd) en wonende in België (omdat ik mijn man niet naar Nederland kreeg, België was makkelijker).. Weet niet hoe ik op deze site terecht gekomen ben maar WOW alles zo herkenbaar.. uitgescholden worden, alles is mijn schuld, genegeerd worden uit het niets voor dagen lang en daarna ineens doen of er niets aan de hand is, mij weg willen houden bij vriendinnen, ouders, collega’s, bedrijfsfeestjes etc. Extreem jaloers, altijd willen wete waar ik ben.. hij zegtcdat ik zijn telefoon controleer en we worden volgens hem afgeluisterd door mijn telefoon en iPad etc.. ik ben de kostwinner en werk in Nederland.. nu met de kleine en mijn ouders die oppassen en in Nederland wonen heb ik al een paar keer aangegeven naar Nederland te willen verhuizen hij moet er niets van weten. Laatst zaten we met de kleine in de auto en ik begon over Nederland; ik moest m’n bek houden dat ging never gebeuren en als ik m’n mond niet zou houden zou hij weleens slaan … zit uecdan achter het stuur en een kleine in de auto.. ik heb m’n mond gehouden en ben met tranen doorgereden.. ik wil graag weg met mijn kleine.. maar geen idee hoe.. ik heb een eigen inkomen ik kan onderdak regelen alleen de kleine.. ik wil die niet delen met iemand die niet weet hoe een flesje te maken of niet eens weet wat het kind moet eten en dreigt het kind mee te nemen naar het buitenland… wat te doen
Louise - 23 mrt 2024
De narcist komt op jouw pad zodat je jezelf (beter) leert kennen en moet leren om (meer) van jezelf te houden. Een snoeiharde les, weet ik uit ervaring.
Tim - 12 apr 2024
+1 Ik heb 17 jaar lang samengeweest met de mama van mijn kinderen. Door de jaren heen allerlei zaken uitgebouwd: tweede woning gekocht voor de verhuur, eigen zaak begonnen, haar telkens opnieuw proberen gelukkig te maken... tevergeefs: telkens opnieuw was het niet goed, voldoende, of wat dan ook. Dit ging van kleine tot grootse dingen. Toch nooit de stap gezet om uit elkaar te gaan omwille van de 2 kinderen tot op een dag begin 2022. Er was op korte tijd heel wat gebeurd, teveel om het voor mezelf nog 'weg te kunnen moffelen', zowel fysiek als mentaal. Ikzelf ben een man van 1.95 mtr en stond non stop vol blauwe plekken/bloeduitstortingen. Ik ben dan naar een coach beginnen gaan welke me dan aangeraden heeft dit telkens te laten vaststellen door een dokter. De coach zei me ook dat ik nog 5 cm groot leek te zijn... Dit kwam allemaal hard binnen en was moeilijk om te accepteren. Dan zijn we uit elkaar gegaan, heeft ze me met onze gezinswagen van het fietspad gereden en vluchtmisdrijf gepleegd. Op vandaag is de scheiding nog steeds niet rond en heb ik me jammer genoeg enkele keren laten verleiden door aantrek- en afstootgedrag. Ik heb tweemaal een andere relatie gehad intussentijd, telkens als zij hier weet van had werd alles nog erger waardoor ik deze heb stopgezet. Ik heb de gerechtelijke weg tweemaal in de startblokken gezet echter dan zei ze me dat ik dat niet kon maken naar de kinderen toe... Plots, afgelopen september doet zij dit zelf, ik zie de kinderen nu nog 2 dagen om de 14 dagen, zij zijn nu de speelbal geworden van haar, verschrikkelijk om op toe te kijken. Bijkomend krijgt ze elke maand 1340 euro voor de kinderen van me. Ik zei laatst op de rechtbank dat ik de gezinswoning wou overnemen en plots wil ze dit ook, ondanks zij een andere woning heeft. Het lijkt alsof ik volledig aan de grond moet. Het allerergste is dat ze me nog steeds iets doet vanbinnen als ik haar zie, ik begrijp mezelf niet...