Inhoud blog
Waarom je vandaag je ex moet bellen.
Je mijmert zo nu en dan over wat er allemaal gebeurd is, wat er misgegaan is tussen jou en de vader of moeder van je kinderen, wat heeft er toe geleid dat jullie zijn gescheiden? Misschien is er niets misgegaan, maar zijn jullie langzaam uit elkaar gegroeid. Hoe dan ook, er zijn in het verleden meestal momenten van wrijving geweest, van pijn ongemak en soms zelfs haat. Laat de tijd voor en na jullie scheiding eens de revue passeren…
Wat zie je, wat herinner je je?
Terugkijken als je gescheiden bent
Met het terugkijken realiseer je je ook, dat de verhalen die je over je scheiding hebt steeds veranderen. Dat je ideeën die je er nu over hebt verschillen van de ideeën van een tijd geleden. Voortschrijdend inzicht over jezelf en de ander, over het leven, zorgt steeds weer voor een nieuwe blik, nieuwe mogelijkheden en leermomenten. Je ziet nu pas wat je gedaan of gezegd hebt. Toen je middenin de scheiding zat of net gescheiden was zat je er emotioneel midden in. Je was niet in staat om te zien wat er echt aan de hand was. Hou je deze inzichten voor jezelf? Of ga je ze delen?
Sorry zeggen
Misschien komt er een moment waarop je de ander kunt vertellen dat je nu beseft dat door een bepaalde keuze van jou de ander pijn heeft ervaren. Alleen wanneer je dit doet zonder iets terug te verwachten, zonder schuldgevoel en met een open hart heeft zo’n actie kans van slagen. Stel je maar voor hoe het zou zijn om dit zelf te ontvangen? Hij of zij belt jou op of komt naar je toe en zegt: luister, ik moet steeds denken aan die en die situatie en nu besef ik pas hoe pijnlijk dit voor jou geweest moet zijn. Ik had het toen niet door, maar nu ik het wel door heb, wil ik je sorry zeggen. Stel je maar voor hoe dat voelt…
Ergens op terugkomen, sorry zeggen kan helend zijn, voor je relatie als gescheiden ouders en voor je kinderen. Je leven kan een gouden randje krijgen.
Jij doet wat jij denkt dat het beste is
Ik geloof dat jij altijd doet wat je denkt dat het beste is. Zo denk ik over mensen. Wanneer we fouten maken is dat meestal niet omdat we dat expres doen, maar omdat we denken dat dat het juiste is. Het kan zijn dat we zo in de war of bezet zijn dat we niet helder meer kunnen denken. Hoe dan ook, je had het niet kunnen voorkomen want anders had je het vast en zeker anders gedaan. Pas nu, soms jaren later, kunnen we beoordelen dat het niet uitgepakt heeft zoals we het eigenlijk wilden. Dat anderen er pijn of ongemak door hebben ervaren. Ik ben me zoveel meer gaan ontspannen bij het besef dat, door de bank genomen iedereen zijn best doet en denkt dat zijn keuzes de juiste zijn.
Verantwoordelijkheid
Toen ik voor het eerst naar iemand toe stapte om te vertellen dat ik zag wat voor gevolgen mijn keuzes voor de ander hadden, kon ik op een glimlach en contact rekenen. Op geraaktheid en natte ogen. De ander voelde zich gezien en gehoord. Ik vond het spannend om te doen en het was een groot cadeau, ook voor mijzelf. Soms moet je voorbij trots of voorbij het idee dat hij of zij jou ook van alles heeft aangedaan. Gelijk willen hebben, zelfs jaren later, is geen optie. Gelijk leid niet naar geluk. Geluk ontstaat als je loslaat, iets aan iemand geeft en verantwoordelijkheid neemt. En soms ontspant de ander dan en komt later ook met zijn of haar inzichten die jouw hart weer doen smelten…
Iemand moet de eerste zijn.
Schaamte
Als je terugkijkt, verantwoordelijkheid neemt en ziet dat je in het verleden keuzes hebt gemaakt die achteraf gezien niet juist waren, is het tijd om te kijken wat er in de toekomst anders kan. Daar verantwoordelijkheid voor nemen is volgens mij de grootste uitdaging. Je schuldig voelen, jezelf fout maken, haalt je weg bij verantwoordelijkheid nemen. Je zakt immers weg in een poel van ach en wee, fout en nee. Schaamte voelen daarentegen is prachtig. Dat is het moment dat je beseft: oei, hier is iets gebeurd waarvan ik nu kan zien dat dit niet is wat ik wil. Tijd voor actie. Het is precies deze actie die je helpt om in de toekomst andere keuzes te maken. Juiste keuzes.
Gescheiden ouders
Om het allemaal wat concreter te maken neem ik een voorbeeld van een gebeurtenis die helaas veel voorkomt bij gescheiden ouders.
Slecht praten over elkaar. De andere ouder zwartmaken. Wanneer ouders door voortschrijdend inzicht zien wat ze gedaan hebben en wat de gevolgen zijn voor de ander, voor henzelf en voor de kinderen, kunnen ze verantwoordelijkheid nemen. Vergeef jezelf dat je dit gedaan hebt. Vertel de ander en ook de kinderen dat het je spijt, dat je niet in de gaten hebt gehad hoe fout dit was.
Gevolgen voor kind van gescheiden ouders
Je bent heel menselijk en je laat steken vallen. Verantwoordelijk omgaan met die missers maakt jou tot een voorbeeld voor je kinderen. Als jij hen laat zien dat je steken laat vallen en sorry zegt dan zien kinderen dat fouten erkennen en er op terug komen bij het leven hoort. Juist het feit dat we verantwoordelijkheid kunnen nemen na elke handeling maakt dat we verder komen, dat we wijzer worden. We zijn wijs en dat ontdekken we op de weg die leven heet. 🙂
Jij kunt het!
Vandaag je ex bellen en hem/haar vertellen wat je nu van jezelf ziet en van de gevolgen die dat heeft gehad voor jullie relatie, zal jullie ouderschap goed doen, waardoor de kinderen er ook wel bij varen.
Mildheid, compassie en een betere verstandhouding kunnen het resultaat zijn.
Ik ben heel benieuwd naar jouw acties en verhalen, vragen en ideeën. Onderaan deze pagina kan je reageren, laat van je horen!
Anne Buiskool
Minjon van Zoest - 13 apr 2015
Herkenbaar Anne, over dat voortschrijdend inzicht, de blik op de werkelijkheid verandert absoluut. Misschien kan je er nog een blog aan wijden over hoe je in het hernieuwd contact voorkomt in oude valkuilen te stappen in de onderlinge communicatie.
Anne Buiskool - 14 apr 2015
Hallo Minjon, dank voor je reactie. Een heel goed idee om een vervolgblog te schrijven over hoe je het stappen in oude valkuilen voorkomt. Ik zal al vast een boekje open doen over één mogelijkheid. Stel, je hebt ingezien dat jouw toenmalig gedrag pijn veroorzaakt heeft bij de ander. Je hebt dat verteld en jullie hebben elkaar aangekeken, er zijn misschien wat tranen gerold en een lach breekt door en dan gaan we weer over tot de orde van de dag. De vakanties moeten bijvoorbeeld weer besproken worden. En plops, daar komt je allergie weer omhoog als hij of zij zegt...... In dat moment trap je er mogelijkerwijs nog in....maar thuis...liefs op een vast tijdstip, kun je een oefening doen waardoor je in de toekomst beter om kunt gaan met dit soort situaties. 5 minuten per dag. (is te doen toch :-) Net zo lang totdat dit automatische reactiepatroon vervangen is door een wijs en volwassen antwoord. Doe je deze oefening een paar maanden, 5 minuten per dag dan zul je versteld staan van de resultaten. (De termen die ik bij deze oefening gebruik zijn Engels omdat het niet te vertalen is) We nemen boosheid even als voorbeeld (er zijn meer mogelijkheden) Ga stil staan, iets door je knieën gezakt. Adem een paar keer flink in en uit. Doe een snelle bodyscan, ontspan en stel je daarna een situatie voor waarin je boos wordt (maakt niet uit op wie of welke situatie). Die boosheid ga je voelen in je hele lichaam. Je balt je vuisten, je houdt je adem in en ervaart alle voor jou relevante gevoelens en emoties die daarbij horen. Doe het zo echt en zo intens mogelijk. Maak een beweging alsof je met de boosheid naar buiten wilt komen (fysiek of verbaal). Precies op het moment dat je naar buiten zou gaan stop je en verander je van richting. Je opent je handen en drukt ze open naar voren op heuphoogte, terwijl je vingers omhoog wijzen en als het ware iets wegduwen. Je ontspant, terwijl je langzaam en bewust de woorden KNOW/NO zegt. KNOW Ik weet beter dan dit en NO nee tegen het reactiepatroon. Ervaar de heldere grens. Ervaar je angst, verdriet en je onderliggende waarheid dat je een standpunt hebt vanuit zorg en betrokkenheid. Boosheid, vóórdat het geweld wordt is "heilig" Geweld is een keus! Boosheid bevat informatie die gehoord wil worden. Aan jou de keus hoe jij je zorg en betrokkenheid kenbaar maakt. Wil je meer weten? Kijk dan op: http://www.samenwijzer.net/trainingen Hartelijke groet Anne
Eline - 19 apr 2017
Deze blog kwam toevallig weer boven. Ik heb een zeer moeizame relatie met mijn ex. Hij communiceert heel moeilijk, doordat hij autistische trekjes heeft, gaat altijd uit van zichzelf en kan zich niet inleven. Dat resulteerde in veel misverstanden, doordat ik uit boosheid het 'live'-contact had afgekapt. Zodra we elkaar echter face to face zien, communiceren we veel beter. Ik vind dat wel erg moeilijk, want er is intussen zoveel misgegaan tussen ons en tussen hem en de kinderen, dat ik moeite heb om mijn verwachtingen laag te houden en niet te denken: 'dit gaat toch nergens heen'. Onlangs heb ik hem - naar aanleiding van een heftige gebeurtenis met een van onze kinderen - toch weer uitgenodigd voor een kop koffie, om de volledig spaakgelopen communicatie weer vlot te trekken. Dat is gelukt, het is beslist geen koek en ei, maar er is een opening. Ik moet mezelf daar regelmatig aan herinneren, dat gesprekken in 3D beter werken dan op papier of mail. Hoe lastig ik dat ook vind, het is belangrijk doordat we nu eenmaal drie kinderen hebben. Het liefst zou ik hem helemaal nooit meer zien, maar dat kan nu eenmaal niet. Dank dus voor dit blog, het bevestigt wat ik zelf al had ondervonden. Ook hij doet de dingen vanuit zijn perspectief, heeft het beste met ons voor, ook al komt het heel erg onhandig eruit.
Betty - 20 apr 2017
Wat had ik dat fijn gevonden ! en wat had dat veel boosheid, verdriet en frustratie gescheeld !. Ik zeg niet dat ik alles goed/beter heb gedaan. Je handelt naar wat op dat moment binnen je vermogen ligt maar toch....Ik ondervind heel soms nog steeds wel eens de beschadigingen en littekens van de (respectloze) scheiding en de nare jaren erna. Vertrouwen in mensen, je hart weer openzetten Pffffff, Ondanks dat het weer goed met me gaat zit het diep, heel diep. Daarvoor vergeef ik hem nooit, Ik heb mijn ex 3 maanden geleden sinds lange tijd weer op een normale manier gesproken, Dat betekende wel heel veel tot 10 tellen, heel veel laat maar dan niet denken en aanschouwen dat de man die 27 jaar aan mijn zijde stond een compleet ander persoon is geworden.
Amsterdam - Brabant - 21 apr 2017
Herkenbaar verhaal Betty. De littekens, de manier waarop je uit elkaar gaat, het respect of juist gebrek aan respect kan ontieglijk veel kapot maken . Ikzelf ben nu bijna 2 jaar verder en ga nog steeds kapot van binnen door verdriet en de manier waarop we uit elkaar zijn gegaan. Iedereen gaat daar op zijn / haar eigen manier mee om.... maar als ik voor mezelf mag praten : mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn na deze scheiding, nooit meer.....
Betty - 21 apr 2017
Eline schreef al; Het liefst zou ik hem nooit meer willen zien. Als je gezamenlijk kinderen hebt en/of ook nog steeds in dezelfde plaats woont is dat lastig. De kunst is dan om er voor jezelf een weg in te vinden, veel te relativeren en vooral los te laten. Lukt niet altijd maar gaat steeds beter.Je ex kun je niet veranderen, alleen jezelf......
Amsterdam - Brabant - 21 apr 2017
Je ex kan je niet veranderen, maar jezelf kan je wel veranderen....dat klopt.... alleen 1 ding kan je nooit meer veranderen, het missen van je kinderen. Dat gaat echt door je ziel , wat vind ik DAT moeilijk om niet elke dag mijn dochters in bed te kunnen leggen. Een knuffel geven etc etc etc
Robbert - 13 apr 2018
Hoewel de boodschap helder is, getuigt het van kortzichtigheid. Even spiegelend op mijn situatie en dan zeg ik vaak 'wat mij is overkomen zou ik mijn ergste vijanden niet willen aandoen'. Mijn ex hoef en wil ik nooit meer zien, spreken of ruiken. Als zij doodvalt zal ik er geen traan om laten. En eerlijk gezegd is de situatie op dit moment voor onze 4 kinderen goed genoeg. Twee ruime woningen, hun vakanties en niet meer geconfronteerd worden met een overspelige moeder.
Marlies - 15 aug 2019
Ook ik ben 1,5 jaar geleden gescheiden van mijn man. Een keuze die ik gemaakt heb in een panieksituatie. Klinkt natuurlijk super stom.. ik schaam mijner dan ook voor. De paniek is na de scheiding nooit over gegaan. Ik heb intense spijt... Mijn ex man wilt mij niet meer terug. Logisch ik heb hem en ons gezin met twee kindjes heel veel pijn gedaan. Nu pas weet ik dat de situatie is ontstaan, mijn handelen, uit ervaringen in mijn jeugd. Mijn ex heeft een nieuwe relatie en hij wilt haar binnenkort voorstellen. Elke dag is voor mij overleven. Ik had het zo anders moeten doen. Ik hou nog enorm veel van hem en heb zoveel moeite om hem los te laten en het te accepteren. Hij zit de hele dag in mijn hoofd. De dagen voelen als overleven. Ik kan niet meer terug...