De meesten van ons zijn op de hoogte van de uitdagingen die gepaard gaan met het uiteenvallen van het gezin wanneer partners scheiden. Zodra een paar besluit te scheiden, ontstaan er veel kwesties en vragen waar nog nooit eerder over is nagedacht. Zoals: “Hoe vaak krijg ik mijn kinderen te zien?” “Wat moet er in een ouderschapsplan staan?” “Moet ik kinder- en partneralimentatie betalen?” “Hoe wordt dit berekend?” “Hoe komt het met de woning en de boedelverdeling?” enzovoort.
Het proces van scheiden kan op zichzelf bijzonder moeilijk zijn. Wanneer je dit proces van echtscheiding combineert met co ouderschap en jullie opvoedtaken, kan het proces nog uitdagender worden. Voor meewerkende echtgenoten kan het proces van scheiden en het onderhouden van een ouderrelatie met hun kinderen een lastige evenwichtsoefening zijn.
Zodra de scheiding is afgerond en elke ouder zijn eigen woonruimte heeft betrokken, kan één van de ouders nog steeds worden verteerd door woede, gekwetstheid of wrok. Hierdoor is het moeilijk om de scheiding te verwerken. Sommige ouders vind het moeilijk om de negatieve gevoelens die zij jegens hun ex hebben los te laten en zij nemen hun kinderen hierin mee. Hierdoor krijgen de kinderen het gevoel dat ze moeten kiezen tussen één van beide ouders en kunnen hierdoor in een loyaliteitsconflict belanden.
Als ouders eenmaal een gevecht aangaan om de gevoelens van hun kinderen over de ander te beïnvloeden, en dan bedoel ik op een negatieve manier, dan volgt toxische co ouderschap.
Ouders vragen zich allemaal af hoe de kinderen zullen reageren op de genomen beslissing om te gaan scheiden. Misschien heb jij je ook wel eens afgevraagd of de kinderen je haten, of jou de schuld geven van de scheiding en vraag je je af hoe de kinderen zich straks zullen aanpassen in de nieuwe gezinssituatie? Onze belangrijkste prioriteit als ouders, gescheiden of niet, is om ervoor te zorgen dat onze kinderen een gelukkig, gezond, stabiel en evenwichtig leven leiden. Regelmatig schijnen ouders in scheiding dit te vergeten doordat hun emoties hoog oplopen. Het is niet raar dat dit gebeurt en je staat hier niet alleen in.
Het is niet makkelijk om te scheiden en wanneer er kinderen in het spel zijn, en je allebei actief deel uit wilt blijven maken van het leven van jullie kinderen, maakt dit het proces van een scheiding er niet makkelijker op. Jullie relatie als partners is teneinde, maar jullie relatie als ouders blijft voortbestaan.
Ouders moeten een gezonde relatie na de scheiding ontwikkelen omwille van het belang en het welzijn van hun kinderen. Het is essentieel voor de emotionele en psychologische gezondheid van het kind dat elke ouder zich respectvol ten opzichte van elkaar gedraagt en de relatie van het kind met de andere ouder niet probeert te verstoren of te ondermijnen.
Inhoud blog
- 1 7 tips voor succesvol ouderschap als een toxische ex is betrokken
- 2 1. Probeer niet negatief te praten over de andere ouder van het kind
- 3 2. Bepaal wat het belangrijkst voor jou als ouder is
- 4 3. Ondersteun de communicatie tussen jouw kind en ex-partner
- 5 4. Raadpleeg de andere ouder bij het nemen van beslissingen over jullie kind
- 6 5. Leer te herkennen wat negatieve reacties van je ex teweegbrengt
- 7 6. Geef uw kind geen gedetailleerde redenen voor uw scheiding
- 8 7. Respecteer de relatie van uw kinderen met de andere ouder
7 tips voor succesvol ouderschap als een toxische ex is betrokken
1. Probeer niet negatief te praten over de andere ouder van het kind
Praat niet negatief over de andere ouder in het bijzijn van je kind(eren). Hoewel het heel begrijpelijk kan zijn dat jij gekwetst bent, woede voelt en allerlei andere (negatieve) emoties van dien aard, moeten de kinderen ten allen tijde worden beschermd tegen jouw emotionele pijn. Zij hebben op het moment van de scheiding van zijn/haar ouders genoeg aan het eigen rouwproces waar zij in zitten. Daarnaast is het zo dat als jij negatief over je ex praat, je kind zich ook aangesproken voelt. Hij/zij is immers jullie kind en bestaat voor 50% uit vader en 50% uit moeder. Op het moment dat jij je negatief over de andere ouder uit wordt dus 50% van jouw kind onderuit gehaald. Je kunt hiermee ouderverstoting in de hand werken, wat grote gevolgen kan hebben. Beide ouders zijn verplicht om een veilig en gezond emotioneel ondersteuningsnetwerk te bieden.
2. Bepaal wat het belangrijkst voor jou als ouder is
Het creëren van een gezond klimaat met de andere ouder vermindert de kans dat een kind het gevoel krijgt dat hij of zij een kant moet kiezen tussen de ouders. Hiermee voorkom je een loyaliteitsconflict. Kinderen moeten gerustgesteld zijn dat, hoewel ouders elkaar niet langer romantisch liefhebben, ze nog steeds een zekere mate van liefde en respect hebben voor de andere ouder omdat ze samen kinderen hebben.
3. Ondersteun de communicatie tussen jouw kind en ex-partner
Als de kinderen bij vader zijn, dan moeten zij contact met moeder kunnen hebben wanneer zij daar behoefte aan hebben, vice versa dient dit ook zo te zijn. Maak duidelijke afspraken omtrent de opvoeding met elkaar, trek hier één rechte lijn in. Het moet niet zo zijn dat de kinderen bij de ene ouder op een doordeweekse dag tot 22.00 uur op mogen blijven en bij de andere ouder om 20.00 uur naar bed moeten. Indien jullie over een dergelijke situatie een discussie krijgen, doe dit dan niet waar de kinderen bij zijn. Elke ouder moet een eerlijke en liefdevolle relatie met zijn kinderen kunnen hebben, dus zorg ervoor dat wat je tegen je kinderen zegt over het respecteren van de andere ouder overeenkomt met hoe jij spreekt en jezelf gedraagt tegenover de andere ouder.
4. Raadpleeg de andere ouder bij het nemen van beslissingen over jullie kind
Wanneer beslissingen omtrent de kinderen moeten worden genomen, raadpleeg dan de andere ouder hierover en neem zijn/haar standpunten mee in de overweging. Als ouder wil je altijd het beste voor je kind en dat willen jullie als ouders allebei! Het is daarom wel zo eerlijk dat je zonder oordeel naar hun suggesties en zorgen luistert. Probeer van tevoren te bedenken hoe je ex hier op kan reageren en hoe jij hier eventueel op in kunt spelen.
5. Leer te herkennen wat negatieve reacties van je ex teweegbrengt
Als je weet waar je ex negatief op reageert, waar hij/zij door getriggerd wordt, dan kun je hier rekening mee houden en kun je hierop anticiperen. Je kunt opties ontwikkelen om jouw antwoorden en reacties op de triggers te beheersen. Zo kan het proces van genezen van de echtscheiding beginnen en kunnen jullie effectieve ouders worden. Verandering begint bij jezelf, ook hier.
6. Geef uw kind geen gedetailleerde redenen voor uw scheiding
Kinderen zijn nieuwsgierig en zullen hun ouders gaan ondervragen over de redenen van de scheiding. De uitleg mag echter niet de schuld zijn van de andere ouder. Als de ander is vreemdgegaan dan heeft jullie kind hier geen boodschap aan. Een simpele uitleg als “Papa en mama zijn niet meer verliefd op elkaar, maar wij houden nog steeds heel veel van jullie. En het is niet jullie schuld.” volstaat. Natuurlijk is dit wel leeftijdsgebonden, als de kinderen iets ouder zijn dan kun je als reden aanvoeren dat jullie uit elkaar zijn gegroeid en dat de scheiding in ieder geval niet door hen komt.
7. Respecteer de relatie van uw kinderen met de andere ouder
Wees bemoedigend en vermijd tegenstrijdigheden. Echtscheiding is niet alleen verwarrend voor echtgenoten, maar ook voor kinderen. Kinderen moeten weten dat zelfs als hun ouders niet meer bij elkaar zijn, de liefde voor hen er altijd zal blijven en er op dat gebied niets is veranderd door de scheiding.
NB indien jouw ex een persoonlijkheidsstoornis heeft, verandert dat de situatie aanzienlijk. Dit bemoeilijkt de communicatie en kan voor vervelende, zeer schrijnende, situaties zorgen. Op hen is bovenstaande helaas niet van toepassing. Met een toxische ex wordt in bovenstaande een ex bedoeld die nog in het begin van de rouwcurve zit. Bij de één duurt dit rouwproces langer dan bij de ander. Meestal bevindt degene die “verlaat” zich al in de “uitdaging”, terwijl de ander nog aan het begin van de rouwcurve staat en misschien nog wel heel veel woede voelt. Dit proces is, indien er goed mee om wordt gegaan en de scheiding goed wordt uitgesproken en verwerkt, van tijdelijke aard. Het is daarom heel belangrijk, met name voor de verlatene, om het “waarom” van de scheiding boven tafel te krijgen. Mediation kan hierbij helpen.
D - 6 mrt 2019
Al deze tips heb ik geprobeerd en jammer genoeg,hebben ze niet geholpen. Ik informeert hem telkens over alles wat de kinderen aangaat, oudercontacten,infoavonden en noem maar op. Na deze momenten waar hij niet kwam opdagen, schuift hij telkens de schuld in mijn schoenen dat hij zogezegd van niets wist. De communicatie tussen hem en de kids escaleert. Als ze bij mij zijn stuurt hij elke dag bijna constant naar de kinderen , maar als ze bij hem zijn zou ik geen contact mogen hebben met hen volgens mijn ex. Hij kan zich ook niet houden aan afspraken die in het vonnis staan, maar hij weet het alrijd zo te draaien dat de kinderen daarna boos zijn op mij. Als er beslissingen moeten worden genomen, dan vraag ik het hem, maar vaak krijg ik geen reactie. Pas als ik dan een beslissing zelf maak, komt hij achteraf af dat hij het er niet mee eens is.
Kaatje - 6 mrt 2019
En wat als het niet klikt met de nieuwe partner van de ouder? Omdat deze nieuwe partner kiest voor de ouder in plaats van voor de ouder mét kinderen? Kinderen voelen dat. Wat is dan het advies mbt co-ouderschap als de betreffende ouder de kinderen niet meer op de eerste plaats kan of wil zetten/het belang van de kinderen voorop zet bij beslissingen? Het belang van het kind staat toch voorop? Overleg hierover heeft niets veranderd, de ouder kiest ervoor zich tussen partner en kinderen in te zetten. Het is de keuze die ze maken. Kan in zo’n geval co-ouderschap nog wel?
Bernadette - 6 mrt 2019
Beste Kaatje, Jouw vraag kan ik zo 1, 2, 3 niet beantwoorden, daar heb ik meer informatie voor nodig. Je mag mij gerust bellen als je hier even over wilt sparren. Tel. 0513 72 44 05.