Inhoud blog
Je hebt emoties, maar je bent ze niet!
Birgit komt al een tijdje wekelijks bij me sinds de definitieve breuk met Peter. Drie maanden geleden belde ze me in paniek op omdat ze het gevoel had deze afschuwelijke periode in haar leven niet alleen door te komen.
Ik ben psycholoog en geen coach, dus ik moest even nadenken over dit verzoek. In principe komen mensen bij mij die helemaal vastgelopen zijn in een bepaald patroon of situatie, waar ze zelf niet uit komen. Als liefdesverdrietpsycholoog heb ik een rotsvast vertrouwen in de helende kracht die het leven biedt door het gewoon te leven. En in de kracht die mensen opbrengen om normale tegenslagen in het leven op te vangen. Een liefdesbreuk is zo’n normale tegenslag. Maar Birgit overtuigde me toch dat ze me nodig had. Ze was zo vreselijk in paniek.
Een baken in de paniek
Het ging al lange tijd niet goed tussen haar en Peter en Birgit was in de veronderstelling dat ze er samen hard aan werkten om het goed te krijgen. Maar op een avond ontdekte ze plotseling en geheel onverwacht dat Peter al een tijdje een buitenechtelijke relatie had. Ze raakte volkomen in paniek. Ze vertrok direct uit hun huis en logeert sindsdien met haar twee kleine kinderen bij haar zus. De volgende dag al belde ze me dus op. Ze had een ‘baken nodig in de woelige zee’, zo omschreef ze haar behoefte. Sindsdien loop ik als het ware met haar mee op weg terug naar het veilige strand.
Schokken en schommelen
Ik heb daardoor dus goed kunnen waarnemen hoe de grootste paniek bij Birgit een beetje luwde en plaatsmaakte voor groot onbegrip en woede en later ook verdriet en opluchting. Al die emoties golven voortdurend heen en weer. Dat is heel normaal. Er wordt wel beweerd dat emoties na rouw of een heftige breuk keurig lineair verlopen en van woede, naar ontkenning, naar verdriet en dan naar kalmte gaan, maar geloof me, dat schokt en schommelt de eerste periode voortdurend heen en weer. Pas na verloop van tijd is het mogelijk om te zien en voelen hoe de heftigste emoties wat aan kracht afnemen.
Woorden, woorden, woorden
Elke sessie met Birgit begint steevast met een stortvloed aan woorden en tranen. Ze kan goed uiting geven aan alles wat zij voelt. En dat doet ze gelukkig ook. Ze loopt bijna letterlijk over. De eerste paar keer vertelde ze steeds over haar woede op Peter. En ze vertelde ook hoe verdrietig ze was dat hun liefde voorbij is, hoeveel ze van hem hield en naar zijn aanwezigheid hunkerde. Dan weer vertelde ze vol afschuw over zijn bedrog en hoe diep de teleurstelling voor haar is dat hij hun leven als gezin zo op het spel heeft gezet. Hoe blij ze ook was hem niet onder ogen te hoven komen. Ook kwam een gevoel van opluchting steeds weer langs, omdat de moeizame relatie die ze met hem had, nu definitief voorbij leek te zijn. Daarna kwamen de verhalen over haar jeugd en hoe eenzaam ze zich had gevoeld als nakomertje in een groot gezin en als klein zusje van vijf verbaal zeer sterke broers en zussen.
Kijken naar emoties
Ik leerde Birgit in de loop van de weken naar haar emoties te kijken. Dat klinkt gek, want emoties overspoelen je en hoe is het mogelijk daarnaar te kijken? Birgit geloofde aanvankelijk niet hoe ze dat ooit zou kunnen, zo overweldigend ervaarde ze het verdriet dat haar was overkomen. Maar ik leerde haar bijvoorbeeld hoe je al schrijvend wat meer zicht kan krijgen op je emoties, zodat je langzaam, langzaam weer grip en regie krijgt over je leven.
Schrijven is heilzaam
Misschien is het voor jou ook een idee om eens uit te proberen als je overspoeld wordt door grote emoties. Pak een groot vel papier en een pen die lekker schrijft en schrijf dan eens tien minuten (of langer) onafgebroken op waar je je zo onmachtig over voelt. Je haalt je pen niet van papier, maar schrijft alles op wat er in je opkomt. Je zal zien dat dit al helpt om je emoties wat tot bedaren te brengen. Maar dan komt de volgende stap. Leg het vel papier weg en slaap er een nachtje over. Lees alles wat je hebt geschreven de volgende dag nog eens door en haal dan de belangrijkste vraag over jezelf uit de brij van woorden en mail mij die vraag. Het zijn eigenlijk drie stappen waardoor je wat afstand neemt van je overspoelende emoties en op het veilige strand aankomt: 1. Uiting, 2. Bezinken. 3. Reflectie.
Ik ben benieuwd naar je ervaring hiermee en ik geef je gegarandeerd antwoord!
Mail je vraag naar: info@praktijkvoorpsychologieschaart.nl
Hester Schaart
Kijk ook eens naar dit filmpje:
Lees ook de andere blogs van Hester.
REAGEER OP DEZE BLOG