In reactie op een eerdere blog van Villa Pinedo, beschrijft een meisje van 14 hoe moeilijk zij het vindt om in de zomervakantie haar moeder te missen terwijl zij bij haar vader is en andersom. Ze heeft last van heimwee en is erg verdrietig. Onze partner, therapeut Nellie Timmermans, schreef haar deze brief:
Wat rot voor je. Het is heel begrijpelijk dat je je moeder mist als je bij je vader bent, en dat je je vader mist als je bij je moeder bent. Dat is echt heel logisch. Ik hoor dat wel vaker van andere kinderen. Daarom zou het goed voor je zijn als je daarover met anderen kunt praten, als je merkt dat je niet de enige bent is dat toch fijner, tenslotte.
Maar ik denk ook dat jouw vader en moeder het ook heus wel zouden begrijpen, als je het hen zou vertellen. Ik lees niet dat je het verteld hebt tegen hen. Dat is ook niet zo gemakkelijk, maar ik zou dat wel doen. Want nu merken ze dat je huilt en ze weten niet waarom. En jij probeert het misschien te verbergen, terwijl het helemaal niet gek is. Ik denk dat je ouders het allebei graag willen weten en ook zullen begrijpen.
En zelfs zouden ze misschien samen met jou een oplossing kunnen vinden om je verdriet wat te verminderen, bijvoorbeeld een extra telefoontje naar je moeder als je bij je vader bent, of een extra telefoontje als je bij je moeder bent.
Als je het niet durft om daar met je ouders over te praten zou je ze ook jouw stuk en deze antwoorden kunnen laten lezen. Dan hoef je niet alles zelf te doen. Of een lieve tante of oom, opa of oma of zo vragen om je hierbij te helpen. Als je ze dit laat lezen begrijpen ze het vast!! Ik wens je veel moed toe, maar ook veel begrip van jouw lieve ouders. Het komt vast goed, ook al moet je bedenken dat je altijd dat gemis wel wat zult hebben omdat je ouders nu eenmaal gescheiden zijn. Ik weet niet of je broers of zusjes hebt, jullie zouden het dan eventueel samen kunnen doen.
Maar als je het nog niet durft, ga dan (eventueel via Villa Pinedo) kijken of je iemand kunt vinden waar je je verhaal tegen durft te vertellen….. het is echt niet vreemd.
Groetjes van Nellie
REAGEER OP DEZE BLOG