Wie van de drie …
Vorige keer schreef ik over het gras van de buren: huisje, boompje, beestje. Hier kun je je – pas of al langer gescheiden – op blind staren of je kunt proberen je leven op een andere manier in te vullen. Mijn tuintje ziet er inmiddels prima uit, minder gestyled misschien maar het voldoet. Toch knaagt er iets. Ik mis iemand om er samen van te kunnen genieten…
Daten na scheiding
Kijkend naar voorgaande relaties was de relatie met de vader van mijn kind voornamelijk gebaseerd op vriendschap, een soort van broer/zus relatie. Hierna ontmoette ik mister Perfect met losse handjes en dat hoeft voor mij niet meer. Mijn laatste vent heeft mij over dit trauma getild maar er zat verder weinig ontwikkeling in onze relatie. Hierna heb ik nog weleens gedate maar op de een of andere manier liep het niet. ‘Veel mannen beginnen net iets te vaak over hun ellendige ex en daar heb ik geen zin in. Handel eerst je shit af voordat je aan iets nieuws begint, denk ik dan. Waar ik ook op afknap zijn mannen die een foto van tien jaar geleden op hun site laten staan. Maar het toppunt vind ik mannen van dik in de vijftig die een vriendin zoeken tussen de dertig en de veertig en niet zeker weten of ze een kinderwens hebben. Ik mag er toch vanuit gaan dat als je 53 bent je weet of je wel of niet een kinderwens hebt? Losers!’
‘Zo wordt het dus nooit iets,’ zegt mijn vriendin resoluut. ‘Als er niets is zoek je wel iets om een man af te kraken. Je hebt last van bindingsangst!’
Wie van de drie
Na drie weken in de datingscene heb ik inmiddels contact met eenzelfde aantal mannen. Man 1 – woont in de buurt, heeft kinderen en ziet er leuk uit – heeft duidelijk nog iets af te handelen met zijn vorige vriendin. Man 2 – leuke foto en zijn stem op mijn voicemail klinkt woest aantrekkelijk – lukt het niet om tijd vrij te maken om een afspraak in te plannen. Man 3 – tien jaar ouder dan ik, heeft een dochter van in de twintig en woont niet direct in mijn buurt – heb ik leren kennen tijdens een wandeling met singles. Hij viel mij direct op en ik heb me voorin de rij gewurmd om naast hem te kunnen lopen. Er was een klik en – niet geheel onbelangrijk – aantrekkingskracht. We plannen een eerste date. Een week later vliegt het me naar de keel. ‘Als hij met pensioen gaat moet ik nog tien jaar of langer werken. Ik heb nog een kind thuis wonen, die van hem vliegt al uit. Als ik hem een keer spontaan wil zien, kan ik niet even naar hem toe fietsen of lopen. Ik zeg het af!’
Mijn vriendin kijkt me meewarig aan en zegt: ‘Stop hiermee. Een man kan nooit aan jouw verwachtingen voldoen als jij je vasthoudt aan het perfecte plaatje. Jullie voelen iets voor elkaar, hij is lief voor je en hij heeft zijn leven op orde. In dit leven is dat perfectie!’
Ik heb volgende week een date met man nummer drie … wordt vervolgd!
Caro Bouten is schrijfster van het boek Kappe Nou over haar tweede breek met een man die haar mishandelde. Ze blogt voor ins over de verschillende zaken die haar bezig houden na haar twee scheidingen.
REAGEER OP DEZE BLOG