Hoe kan je je kind helpen afscheid te nemen?

“Mama, ik ben buiten spelen met Joep, tot straks.” “Doei juf, tot morgen.” Afscheid nemen… we doen het de hele dag door. In het klein, of groot.

Er zijn echter ook momenten in je leven dat je geconfronteerd wordt met Afscheid met de hoofdletter A. Een grotere, zwaardere variant van afscheid nemen. Zoals wanneer je ouders gaan scheiden.

Bij een dergelijke verlieservaring wordt je kind geconfronteerd met een verlies dat onomkeerbaar is. Als het besef doordringt dat het verlies definitief is, komt ook het moment van afscheid nemen. Afscheid nemen van de oude gezinssituatie, van beide ouders gelijktijdig bij je hebben, van je huis maar ook van je toekomstbeeld.

Maar hoe doe je dat, afscheid nemen?

Afscheid nemen met de hoofdletter A is voor kinderen doorgaans nog nieuw. Het kan veel vragen oproepen en hen onzeker maken. Het is dan ook zaak om je kind hierbij te helpen.

Help je kind door ruimte te geven voor herinneringen.

Herinneringen zijn essentieel en waardevol voor je kind, omdat…

• kinderen een gevoel van regie over hun leven terug kunnen krijgen door te ervaren dat ze zelf herinneringen kunnen maken en oproepen. (Het Afscheid voelt dus iets minder definitief)
• ruimte voor herinneringen, je kind de boodschap geeft dat ook de periode vóór de scheiding waardevol is, was en blijft. Als die herinneringen geen ruimte krijgen, krijgt je kind de boodschap dat die periode (en dus indirect je kind zelf) afgekeurd wordt.
• herinneringen een gevoel van troost en veiligheid geven.
• ze oud en nieuw met elkaar verbinden. Als er ruimte is voor het oude, ontstaat er ook ruimte voor het nieuwe.

Weet dat (ogenschijnlijk kleine) momenten van afscheid moeilijk kunnen zijn voor je kind, omdat ze onbewust de ervaring met scheiding en het ‘grote afscheid nemen’ kunnen triggeren.

Ouders opgelet;

Wees je bewust van de volgende ‘valkuilen’;

• Struisvogel politiek: ‘Ik vermijd dingen en gesprekken over de scheiding/oude gezinssituatie, om mijn kind tegen verdriet te beschermen.’

Het verdriet is er toch wel. Juist de aanwezigheid van de herinneringen, wellicht nu in een andere vorm zoals een fotoboek i.p.v. een foto aan de muur, zijn helpend.

Zie het als een soort zalfje dat de wond helpt herstellen, zoals met de, ons ouders alom bekende, Vallen en Stoten-Zalf;  De zere plek verdwijnt niet zomaar en de pijn is niet ineens weg, maar het verzacht de pijn en bespoedigt het herstel.

• Eigen pijn: ‘Ik wil de kop van mijn ex hier echt niet in huis hebben staan.’

Uit eigen pijn kan het zijn dat je niet meer geconfronteerd wilt worden met het verleden met je ex-partner en kun je weerstand voelen tegen foto’s en/ of andere dingen die je herinneren aan die periode. Realiseer je; het is jouw pijn, niet die van je kind.

Tips voor ouders:

• Toon begrip en troost.
• Weet dat dit normaal is.
• Vraag wat het kind troost biedt op zo’n moment.
• Geef ruimte voor emoties.
• Heb aandacht voor herinneringen (foto of kledingstuk van de andere ouder, belmoment afspreken, foto of stukje van oude huis).

Het Sloompje Slak werkboek geeft ruimte om op concrete en tastbare manier afscheid te nemen van het oude. Niet door het te vergeten, maar juist door het letterlijk en figuurlijk een plek te geven.

De Sloompje Slak Therapeut helpt jou en je kind bij thema’s als afscheid nemen, herinneringen maken, emoties en nog veel meer. Wil je meer tips of begeleiding bij scheiden met kinderen? www.tijdvoortranen.nl

Claudia Hass

Lees ook de andere blogs van Claudia.