Ik mis mijn ouders!

In onze vragenrubriek stelde een kind van 14 de volgende vraag:

Ik mis mijn ouders!

Ik ben 14 en heb ook gescheiden ouders sinds ik in groep 5 zat. Ik ga om het weekend naar Mn vader waar ik niet heel veel last van heb. Maar als de zomervakantie begint komt de hel voor mij. Ik ga eerste 3 weken naar mijn moeder en dat is gewoon normaal mijn vertrouwde huis. Maar dan moet ik naar Mn vader waar ik wel heel veel zin in heb omdat ik hem dus niet vaak zie. Alleen als Mn vader komt begin ik gelijk te huilen ik ga Mn moeder missen. Ik ben heel moeilijk in verandering waardoor ik ook heimwee krijg en ga huilen door het missen van een vertrouwd iets en met wie ik het heel leuk heb gehad. Ondertussen de drie weken bij Mn vader heb ik het super leuk en heb nergens last van waardoor ik weer super gehecht ben aan Mn vader. Maar als ik dan weer naar Mn huis ga bij Mn moeder begin ik zo weer te huilen. Want natuurlijk, ik ga Mn vader missen! Ik heb hier erg last van. Ik weet zelf eigenlijk niet qat ik er mee moet. Ik lig nu in bed terwijl ik dit verhaal aan het vertellen ben en ik kom net van mijn vader en jawel. Ik heb net gehuild.

Therapeut Nellie Timmermans gaf het volgende antwoord:

Wat rot voor je. Het is heel begrijpelijk dat je je moeder mist als je bij je vader bent, en dat je je vader mist als je bij je moeder bent. Dat is echt heel logisch. Ik hoor dat wel vaker van andere kinderen. Daarom zou het goed voor je zijn als je daarover met anderen kunt praten, als je merkt dat je niet de enige bent is dat toch fijner, tenslotte.

Vertel het je ouders

Maar ik denk ook dat jouw vader en moeder het ook heus wel zouden begrijpen, als je het hen zou vertellen. Ik lees niet dat je het verteld hebt tegen hen. Dat is ook niet zo gemakkelijk, maar ik zou dat wel doen. Want nu merken ze dat je huilt en ze weten niet waarom. En jij probeert het misschien te verbergen, terwijl het helemaal niet gek is. Ik denk dat je ouders het allebei graag willen weten en ook zullen begrijpen.

Zoek samen een oplossing

En zelfs zouden ze misschien samen met jou een oplossing kunnen vinden om je verdriet wat te verminderen, bijvoorbeeld een extra telefoontje naar je moeder als je bij je vader bent, of een extra telefoontje als je bij je moeder bent.

Laat ze dit lezen

Als je het niet durft om daar met je ouders over te praten zou je ze ook jouw stuk en deze antwoorden kunnen laten lezen. Dan hoef je niet alles zelf te doen. Of een lieve tante of oom, opa of oma of zo vragen om je hierbij te helpen. Als je ze dit laat lezen begrijpen ze het vast!! Ik wens je veel moed toe, maar ook veel begrip van jouw lieve ouders. Het komt vast goed, ook al moet je bedenken dat je altijd dat gemis wel wat zult hebben omdat je ouders nu eenmaal gescheiden zijn. Ik weet niet of je broers of zusjes hebt, jullie zouden het dan eventueel samen kunnen doen.

Het is echt niet vreemd!

Maar als je het nog niet durft, ga dan (eventueel via Villa Pinedo) kijken of je iemand kunt vinden waar je je verhaal tegen durft te vertellen….. het is echt niet vreemd.