Een verhaal uit de praktijk
Bart had destijds een ander, Joke, waarmee hij nu samenwoont. Toen hij ging samenwonen is hij verhuisd uit het dorp waar hij met Elsbeth, z’n ex-vrouw, en hun kinderen woonde, 60 km verderop.
Bart meldt zich telefonisch bij mij. Een vader die enkele jaren geleden gescheiden is en z’n kinderen steeds minder ziet. Dit maakt hem radeloos. De jongens zijn 14 en 11 jaar oud.
De relatie tussen hem en zijn zonen is altijd goed geweest vertelt hij me. Als ze er zijn is het gezellig. Ze hebben deze zomer 2 weken gekampeerd in Frankrijk. Ook Joke was erbij. Er is geen onvertogen woord gevallen. Eenmaal terug komt Elsbeth verhaal halen bij Bart waarom Joke hun zoon terecht gewezen had in de vakantie.
1 Weekend in de maand
Bart roept mijn hulp in omdat hij op het punt staat het contact tussen hem en zijn zonen te verbreken. Hij ziet ze nog maar 1 weekend in de maand in plaats van om het weekend zoals in het ouderschapsplan staat. En hij ziet dat de jongens zo tussen hun vader en moeder in zitten dat hij ze dit niet meer aan wil doen.
Als Bart afspraken met de jongens maakt, bijv wat extra dagen bij papa in de herfstvakantie, koppelt Elsbeth enkele dagen later terug dat de jongens dit niet willen en dat het slechts 1 extra dag wordt. Elsbeth geeft regelmatig aan bij Bart dat de jongens het weekend niet naar hem toe willen omdat ze druk zijn met hockey en hun vrienden. En zo gaat het de hele tijd.
Elsbeth wil geen dingen met Bart regelen. Dat moet hij zelf maar doen met de jongens vindt zij. Ze zegt het onhandig te vinden om er tussen te zitten.
Hoe doe je dat het beste?
“IS DIT VERANTWOORD OP DEZE LEEFTIJD?? Kun je je afvragen. MOETEN DE OUDERS ONDERLING AFSPRAKEN MAKEN OF IS HET BETER DAT DE DESBETREFFENDE OUDER ZELF AFSPRAKEN MAAKT MET HET KIND?”
Maar als Bart vervolgens doet wat Elsbeth wil, draait ze de gemaakte afspraken vaak terug. Zij zegt dat de jongens bij haar aangeven liever thuis te willen blijven, ivm vriendjes en sport.
Een tijdje terug had Elsbeth problemen bij het opvoeden van de jongens. Ze kon ze niet aan. De kinderen waren brutaal en luisterden slecht naar haar. Elsbeth riep de hulp van Bart in. De jongens kwamen toen tijdelijk wat meer naar Bart toe. Zodra Elsbeth weer sterker in haar schoenen stond draaide ze dit weer terug.
Is dit ouderonthechting?
Ik leg Bart uit dat wat er gebeurt ouderonthechting heet. De moeder van de kinderen probeert, bewust of onbewust de kinderen weg te houden bij hun vader. Aan hem vraag ik of hij een oorzaak weet voor het gedrag van Elsbeth. Na even nagedacht te hebben zegt hij dat hij denkt dat zij nog frustraties heeft over de scheiding. Heb je ooit je oprechte excuses gemaakt voor het bedrog, vraag ik Bart. Nee dat heeft hij niet, bekent hij.
Zou ze misschien bang kunnen zijn dat de kinderen het gezelliger vinden bij jou en Joke? Is ze angstig dat ze de kinderen kwijt raakt? Bart kijkt me met grote ogen aan.
Hoe stop je dit proces?
Ik leg hem uit dat het geen zin heeft om boos te zijn op de kinderen, een gevoel wat hij wel eens opmerkt bij zichzelf. Ze zijn het grootste deel van de tijd bij hun moeder. Ze zijn dus afhankelijk van haar. Kinderen kiezen vaak de kant van het slachtoffer. Dat is in dit geval hun moeder. Waarvan ze ook nog eens afhankelijk zijn…
Er vallen wel wat kwartjes bij Bart.
Zijn idee om het contact te verbreken met zijn kinderen zet hij voorlopig in de ijskast. Eerst maar eens werken aan het contact met zijn ex-vrouw Elsbeth.
Herken je iets uit dit praktijkverhaal in jouw eigen situatie? Neem dan contact met me op voor een vrijblijvend oriënterend gesprek. Ik hoor je graag.
Carolien Roobol
Scheidingscoach bij Succesvol Scheiden Rijnmond
06-36054971
REAGEER OP DEZE BLOG