Sinds vijf jaar ben ik een alleenstaande moeder van twee –inmiddels- pubermeiden. Een lustrum en daar sta ik nog zeker een keer per jaar bij stil. Ik trakteer mijzelf dan ook een yoga weekend ergens in het land. Ik stap de auto in op weg naar een mooi plekje waar ik mij aansluit bij een groep met voornamelijk vrouwen. Alleen en even een weekend stilstaan. Terugkijken wat het afgelopen jaar is gebeurd en ook bewust zijn van de stappen voorwaarts die zijn genomen. Wat heb ik dit jaar bereikt? Wat is verbeterd en waar sta ik nu?
Ook probeer ik altijd vooruit te kijken en mezelf voor je nemen wat ik anders ga doen, wat ga ik anders aanpakken en belangrijker wat wil ik daarmee bereiken? Voor mezelf en zeker ook mijn opgroeiende meiden.
In de koffer zit ook steevast mijn boekje. Vijf jaar geleden gebruikte ik die elke dag en nu ga ik nog wel eens zitten om op te schrijven waar ik mee bezig ben. Papier is geduldig en het helpt je je gedachten ordenen. In het weekend blader ik dan ook altijd even terug. Hoe was het vorig jaar? Wat heb ik toen aan mijn boekje toevertrouwd?
Mijn oog valt op die ene mooie zin: ‘wees lief voor jezelf!’. Het is een zin die mij elke keer weer raakt. Ik weet nog zo goed dat een vriendin van mij dit op een ansichtkaartje schreef toen ik net een paar maanden uit elkaar was. Een ellendige periode van overleven zoals jullie zullen herkennen. Op een mooi kaartje alleen die zin en haar naam. Het is een opdracht aan jezelf; je hoeft niet altijd maar stoer te zijn en door te gaan. Sta elke dag even stil en schenk een kopje thee in, ga even zitten en wees lief voor jezelf!
Het is de meest waardevolle boodschap die ik heb gekregen. Een ontroerende levensles. Het heeft mij geholpen in een hele verdrietige periode in mijn leven en eerlijk gezegd nog altijd. Ik geef hem ook altijd graag door aan vriendinnen, collega’s en aan jou! Je bent het waard dus wees lief voor jezelf!
Ik ben Martine (45 jaar) en ik woon in Amsterdam met mijn twee puberende meiden. Ik ben vijf jaar geleden gescheiden en het voelt als een bevrijding. Het was een verdrietige periode maar het heeft mij uiteindelijk veel gebracht. Het is helaas nog steeds niet makkelijk omdat het contact met de vader van mijn meiden heel moeizaam is. Momenteel zijn de meiden 100% bij mij en dat is leuk en af en toe ook zwaar.
Engel - 21 okt 2016
Hallo Martine, Toeval bestaat niet zeggen ze....Ik heb vandaag (eigenlijk al een tijdje) een hele goeie dag. Ik kom vandaag overal veel bekende tegen en allemaal zeggen ze;; Wat zie je er goed uit, wat zit je haar leuk, je ogen staan weer zoveel beter. Ik word er blij van. Zie het zelf ook al een tijdje. Komt door rust, afstand, loslaten en mijn puberzoon (15) die na 4 jaar eindelijk een stuk beter gaat. De scheiding was 4 jaar geleden en niet mijn keuze, was heftig en dodelijk vermoeiend. Tropenjaren die zijn sporen flink heeft doen nalaten. En nu kan ik eindelijk zeggen dat ik mij zoveel beter voel en dat het mij (uiteindelijk) zoveel heeft gebracht. En dan lees ik zomaar jou stukje wat mijn verhaal had kunnen zijn. Toeval bestaat niet....
martine - 21 okt 2016
Dank voor je reactie. Toeval bestaat zeker niet, daar geloof ik heilig is. Dingen gebeuren niet voor niets en dingen komen met een reden op je pad. Fijn dat het beter met je gaat en dat anderen dat ook aan jou zien. Dat is een goed teken!