Ze waren zich volstrekt van geen kwaad bewust, Herman en Kitty. Herman was jaren geleden gescheiden zonder grote problemen. Samen met Kitty had hij een nieuw gezin gestart, ze hadden een dochtertje van 6 jaar.
Niet blijven slapen
Het zoontje van Herman uit zijn vorige relatie (Kevin, 9 jaar) kwam een keer per 14 dagen een weekend, maar gaf de laatste tijd steeds vaker aan dat hij niet wilde blijven slapen. Daarnaast waren er meer signalen, o.a. dat hij spullen vernielde van zijn nieuwe stiefzusje, Jessica.
Spullen kapot
Herman en Kitty waren radeloos en begrepen het niet. Kevin speelde lief met Jessica maar telkens weer was er wat kapot. Ze hadden het hem al zó vaak gevraagd, waaróm hij dat deed en hij gaf geen antwoord. Ze wilden ook dat hij toegaf dat hij dat gedaan had. Ze waren op zoek naar “de waarheid”.
De waarheid
Ook in ons gesprek viel me op dat ze vooral daar op uit waren. Soms echter kunnen kinderen niet zeggen wat hen dwars zit, en zeggen ze dat via hun gedrag. Tot overmaat van ramp was ook de relatie Kevin’s moeder verslechterd.
We hebben een lang gesprek gehad (2 uur) en gaandeweg begreep ik zijn positie beter. Hij had geen eigen kamertje, maar sliep op zolder, waar allerlei spullen waren opgeslagen en waar toevallig ruimte was voor een bed.
Eigen kamer
Ik gaf hen een aantal adviezen, waarvan ik er enkele noem:
– maak een eigen ruimte voor hem, bijv. een hoekje op zolder afschermen met een gipswandje of een gordijn desnoods, kijk of je iets kunt doen met een behangetje en koop een lekker stoer dekbedovertrek voor hem, iets wat hij mooi vindt;
– ga niet meer op zoek naar de waarheid over zijn gedrag, maar probeer te achterhalen hoe hij zich vóelt, wat hij prettig vindt en wat niet, verdiep je in zijn gedachten en gevoelens. Ik gaf hen tips hoe ze dit konden doen.
Na enkele maanden belden ze mij vrolijk op. Het stoppen met zoeken naar de waarheid gaf veel rust, ze hadden een eigen kamertje gemaakt op zolder, waarbij hij zelf behang en gordijnen mocht uitzoeken. Hij praatte niet meer over niet meer willen blijven slapen en kwam duidelijk graag. De spullen van Jessica bleven heel en de relatie met Kevin’s moeder verbeterde.
Stiefplan Coach en relatie- en gezinstherapeut
nikkie - 28 okt 2019
Goed dat deze ouders hulp hebben gevraagd maar tegelijkertijd best wel bizar eigenlijk dat "de waarheid" belangrijker gevonden werd dan idd hoe voelt het kind zich eigenlijk echt. Jouw oplossingen zijn eigenlijk best een schot voor open doel maar zijn uit het oog verloren. Ik vraag me af of zoiets nu door de scheiding komt of vertrouwen ouders niet meer op hun eigen opvoed skills en de emotionele ontwikkeling van kinderen. Een baby kan nog niet praten dus moet je als ouder op je gevoel afgaan wat er aan de hand kan zijn, waarom verliezen zoveel ouders dat uit het oog naarmate de kinderen ouder worden. Tot kinderen zelf genoeg skills hebben om met woorden aan te geven hoe zij zich voelen en wat er aan de hand kan zijn, zijn wij als ouders er toch om hen te helpen en niet bezig te zijn met "de waarheid". Ik vraag me wel af bij deze blog waarom het contact met moeder verslechterde, zou zij wel aangevoeld hebben wat er scheelde maar geen gehoor kreeg bij vader?