Scheiden omgekeerd

“Het voelt als scheiden omgekeerd, zo’n nieuw gezin na de scheiding van je ouders.”

Deze woorden uit de mond van mijn dochter vergeet ik nooit meer en ik gebruik ze dan ook vaak (met haar uitdrukkelijke toestemming natuurlijk) als voorbeeld voor kinderen, ouders, stiefouders, groot- en stief-grootouders.

En zo is het ook. Want na de scheiding van je ouders heb je je verdriet doorstaan, heb je moeten wennen aan de nieuwe situatie met je alleenstaande ouder. De meeste kinderen ook aan een nieuw huis. En dan, na een periode van rouw kom je met elkaar (hopelijk) weer in rustiger vaarwater.

Het kost tijd

Wat veel ouders en stiefouders zich niet altijd realiseren is dat het voor kinderen een enorme aanpassing betekent. De nieuwe gezinsleden kunnen dan wel aardig zijn en er kunnen ook voordelen aan samenwonen zitten maar vergeet niet dat het samen gaat met een periode van rouw en afscheid van het “oude” leventje van het kind. “Oude” omdat je daar als kind na de scheiding vaak nog maar net een beetje aan gewend was. Voor de ouder en stiefouder een nieuw begin, voor de kinderen lang niet altijd fijn: scheiden omgekeerd.

Alles weer anders, opnieuw!

Het kost dus tijd, dat samenvoegen van een nieuw samengesteld gezin. En helemaal als je (nog) niet kunt opschieten met de nieuwe gezinsleden. De tijd die je nodig hebt is voor elk kind, voor elke volwassene verschillend. Je bent immers allemaal verschillende mensen! Daarbij voeg je ook letterlijk twee verschillende gezinsculturen bij elkaar. En om nog niet te spreken van het van elkaar overnemen en invoeren van allerlei nieuwe huisregels! Dat kan behoorlijk verwarrend zijn. Voor kinderen kan het voelen alsof zoals het was en zoals jullie het eerst deden niet goed was. Of dat het door de nieuwe partner en zijn of haar kinderen komt dat er ineens allerlei nieuwe regels en gewoonten moeten gelden. Verlies van het vertrouwde en loyaliteitsgevoelens hebben dan veel invloed op het hele systeem.

Iedereen zijn of haar eigen plekje!

Ieder kind en iedere volwassenen wil graag gezien en gehoord worden, we hebben deze erkenning nodig om vrijelijk onszelf te kunnen zijn. Wanneer je voelt dat je er in een samengesteld gezin mag zijn en je (ook letterlijk) je eigen plekje kunt hebben.

Dat eigen plekje kan in het fijnste geval een eigen slaapkamer zijn, maar ook een vaste plek aan tafel. Een plek in de badkamer voor je eigen toiletspulletjes. Genoeg plaats in de woonkamer en het samen delen van de “beste zit plek in de woonkamer”. Met elkaar overleggen welke huisafspraken er bijdragen aan een fijne sfeer in huis: wat is belangrijk voor de kinderen en voor de ouders? Het kan helpen als je als kind ook ideeën mag aandragen die bijdragen aan de gezelligheid in huis. Als je gewoon mag zijn wie je bent, met al je mooie en minder mooie eigenschappen.

En het helpt zeker als ieder kind aandacht krijgt voor zijn of haar verlies van de tijd die het exclusief had met de ouder en broer/zus alleen en alle tijd krijgt die het nodig heeft om te wennen in het nieuwe gezin. Want het voelt als scheiden omgekeerd.