Moet ik voor mijn ex de uitkering betalen?

Ja, dat klopt. Bijna alle gemeenten vinden dat zij de bijstandsuitkering mogen verhalen op de ex. Iemand die langer dan vijf jaar getrouwd is geweest of samen met de ex kinderen heeft, kan tot twaalf jaar na de scheiding worden aangesproken op zijn onderhoudsplicht. Dat kan ook als bij de echtscheiding is afgesproken dat er geen partneralimentatie betaald hoeft te worden. Het verhaalsrecht van de gemeente gaat boven het echtscheidingscontract.

Toch komt u er soms onderuit. Als uw partner WW ontving, heeft zij daarna soms recht op IOAW. Dat is hetzelfde als de bijstand, behalve dat de gemeente geen aanspraak kan maken op het vermogen van de uitkeringsgerechtigde en het inkomen van de ex.

Er zijn drie voorwaarden om IOAW te krijgen: de werkloze moet minstens 50 jaar oud zijn op de eerste WW-dag, geboren zijn voor 1 januari 1965 en recht hebben op meer dan drie maanden WW (zoek op ‘jareneis’ via google).

Het is wel logisch dat iemand met IOAW niet langer afhankelijk is van de voormalige partner: voor meer dan drie maanden WW moet iemand de afgelopen vijf jaar genoeg hebben gewerkt. Je hebt dan voldoende bewezen in staat te zijn werk te vinden. Oudere werklozen komen moeilijk aan het werk, vandaar de IOAW. Bij de IOAW is de maatschappij het vangnet en niet de ex.

De partneralimentatie staat sowieso ter discussie. Een meerderheid in de Tweede Kamer vindt het verbreken van de eeuwige trouw te duur. Er ligt een wetsvoorstel om deze alimentatie te beperken tot de helft van de duur van het huwelijk (of een ander erkend partnercontract) met een maximum van vijf jaar. De partneralimentatie kan langer duren als er kinderen onder 12 jaar in het spel zijn of als de ex minder dan 10 jaar van de AOW-leeftijd af zit. In die gevallen is de ander onderhoudsplichtig totdat het kind 12 jaar is of de ex de AOW-leeftijd bereikt. Deze wet wordt op zijn vroegst op 1 juli 2019 van kracht en geldt alleen voor scheidingen van na die datum.

Wat nog wel blijft is kinderalimentatie en de wettelijke regeling dat het pensioen van beide partners eerlijk wordt gedeeld wordt. Alleen het pensioen dat tijdens het huwelijk is opgebouwd, wordt gedeeld.

Wie toch partneralimentatie betaalt, kan het bedrag opvoeren als aftrekpost bij de belastingaangifte. De ontvanger betaalt er wel belasting over, maar dat levert de fiscus vaak veel minder op. Anders dan veel gescheiden mensen denken (‘de duurste fout van mijn leven’), betaalt de maatschappij flink mee aan echtscheidingen. Dat is nog sterker het geval als de wet voor het beperken van de partneralimentatie volgend jaar ingaat.