“Ik zeg dit niet voor mijzelf” zegt Miriam. “Ik zeg dit in het belang van mijn kinderen”. Drie kinderen heeft ze. Twee jongens van 13 en 11 en een meisje van 7 jaar. Ze is nu een aantal jaren gescheiden van Rob en ligt nog regelmatig met hem in de clinch. Ze hebben zo’n andere kijk op wat goed is voor de kinderen. “Rob heeft niet door hoe belastend het voor de kinderen is om steeds heen en weer te gaan en het is toch logisch dat kinderen met de feestdagen graag bij hun moeder zijn? Zoals met Pasen, dan zoeken we altijd met de hele familie naar eieren in de tuin van mijn moeder. Hij doet daar zo moeilijk over. Hij denkt alleen maar aan zichzelf.”
Inhoud blog
Een niet-uniek dilemma
Het verhaal van Miriam en Rob is niet uniek. Iedere ouder wil het beste voor zijn of haar kind. Maar wat is “Het beste voor je kind” eigenlijk? In een niet-gebroken gezin zijn er ook verschillen in opvatting over wat goed is voor de kinderen. Meestal wordt er een gulden middenweg gevonden of wordt de ene keer het inzicht van de moeder gevolgd en de andere keer het inzicht van de vader. Een scheiding zorgt voor een uitvergroting van de verschillen waardoor deze duidelijker zichtbaar en voelbaar zijn. Er is geen gulden middenweg meer.
Goed of fout volgens je eigen referentiekader
Je bepaalt of iets goed of fout is door het langs de meetlat van je eigen referentiekader te leggen. Als je niet van Heavy Metal houdt, kun je je niet voorstellen dat er hele volksstammen zijn die helemaal uit hun dak gaan bij deze “herrie”. Heb je een leuke film gezien dan ga je ervan uit dat iedereen het een leuke film vindt. Waarschijnlijk raad je al je vrienden en familieleden aan om toch echt die film te gaan bekijken. Je gunt ze immers ook die leuke ervaring. Was het een waardeloze film dan waarschuw je je vrienden en familieleden om vooral niet naar die film te gaan. Je wilt ze de teleurstelling besparen. Dit is aardig bedoeld en zo wordt het ook opgevat.
De bloedband geeft een ander referentiekader
Anders wordt het als jij je kinderen wilt behoeden voor het verdriet en teleurstelling die jij hebt ervaren bij hun andere ouder. Jullie zijn niet voor niets uit elkaar. Logisch dat je de andere ouder niet meer ziet als “het beste wat je is overkomen”. De liefde is weg. Wat overblijft is de herinnering aan pijn, verdriet, boosheid of teleurstelling. Goed bedoeld wil je jouw kinderen deze pijn besparen. Je gunt je kinderen immers het allerbeste. En in jouw referentiekader is jouw ex, met al zijn of haar ideeën, niet meer het beste. Hoe moeilijk is het dan om het allerliefste van je hart, je kinderen, hier niet voor te willen beschermen.
Kinderen houden echter onvoorwaardelijk van hun ouders. Van beide ouders! Zelfs als de andere ouder een crimineel is of lastige persoonlijkheidskenmerken heeft, blijft die liefde bestaan. En daar waar jij verzucht dat het toch niet gezellig is om de hele avond naar voetbal te kijken, zeggen je kinderen schouderophalend: “Ach zo is papa”.
Wintermaanden dé tijd voor afspraken
Het is niet voor niets dat Miriam op dit moment tegen dit dilemma aanloopt. In de wintermaanden moeten veel afspraken gemaakt worden. Waar vieren de kinderen de kerst? Hoe wordt Oud- en Nieuwjaar ingevuld? De feestdagen in het voorjaar en de zomervakantie dienen ook al ingevuld te worden. En bij al deze afspraken willen ouders de situatie invullen zoals zij denken dat goed is voor de kinderen. Zij ontkomen er niet zomaar aan dat hun mening vertroebeld is met hun eigen referentiekader.
Vraag het aan je kinderen
Of de gevonden oplossing daadwerkelijk in het belang van het kind is, weet je pas als je het vraagt aan het betreffende kind. Doe dit wel op een eerlijke en open manier. Kinderen voelen aan of ze een eerlijk antwoord mogen geven of dat je een voor jou gunstig antwoord wilt. Accepteer het antwoord dat je kinderen geven, ook als die anders luidt dan dat jij verwachtte. Ga niet doorvragen in de trend van: “Maar vorig jaar vond je het nog zo leuk” of “Weet je zeker dat je dit zo vindt?” Zo voorkom je dat kinderen een sociaal wenselijk antwoord geven.
Als het schuurt
Tijdens een coachsessie heeft Miriam haar overtuiging dat zij altijd in het belang van haar kinderen dacht onder de loep genomen. Zij toonde de moed om eerlijk te kijken naar wat zij zelf te winnen of te verliezen had bij de keuzes die zij maakte. Ze herkende wanneer haar eigen belang een belangrijke rol speelden. “Op het moment dat je het gevoel hebt dat je een offer moet brengen, weet je pas zeker dat je dit in het belang van de kinderen doet” aldus Miriam.
Herken jij het dilemma van Miriam en wil je weten hoe je je eigen belang kunt loskoppelen van het belang van de kinderen? Mail of bel me dan. Ik help je graag op weg.
Renata Vermeulen
Mediator & Scheidingscoach bij 1Door Mediation & Coaching in Ulft
0315-727125 / 0604117795
Fien - 24 dec 2019
Dank je wel. 😔 Goed stuk