Als ik achterom kijk ben ik trots en blij.
Hoe ik mijn eigen weg weer heb gevonden.
In de donkere wolkenbrij.
Hoe ik me staande heb gehouden in zoveel onzekerheid.
Onbegrip, verdriet, vechten en wanhoop.
Hoe ik het gered heb in een zware gezinstijd.
Hoe ik mijn pijn en verdriet heb doorleefd.
Met mijzelf aan de slag gegaan.
Alle ellende besproken en herbeleefd.
Hoe ik van heel diep gaan weer als trotse vrouw ben opgestaan.
Femke
Ik ben Femke (46), in mijn 3e jaar (officieel) alleen/uit elkaar. Alleenwonend in een fijn huis op een superplekje met onze 2 puberkinderen van (bijna) 17 en 14. Om-en-om-(lang)weekend-regeling met vader voor de jongste, de oudste gaat wanneer ze zelf wil naar vader. In mijn blogs (en gedichten) schrijf ik over mijn scheiding, het proces van ‘heling’ en de (toch ook wel) leuke kanten aan het weer single zijn. Mijn lijfspreuk: ‘bij jezelf blijven en wees eerlijk en oprecht’.
Lees ook de andere blogs van Femke.
REAGEER OP DEZE BLOG