De gezamenlijke bankrekening
Misschien heb je als koppel een gezamenlijke rekening, misschien ook niet. Als je die wel hebt, stort je natuurlijk beiden regelmatig het afgesproken bedrag, zodat je daarmee de afgesproken uitgaven kan doen. Heb je geen gezamenlijke rekening, dan ontkom je ook niet aan die afspraken. Wie betaalt wat en hoeveel? Wat is ‘eerlijk’? Gedoe over geld komt vaak voor.
De relatie-rekening
Bankzaken is één, maar relatiezaken is twee. Je hebt per definitie als koppel een gezamenlijke rekening in de vorm van de emotionele relatie-rekening. Hierop stort je naar eigen goeddunken onbeperkt liefde en giften en je neemt naar eigen goeddunken ook liefde en giften op. Je kunt er zelfs voor kiezen om alleen maar te storten (laat je partner maar lekker opnemen en genieten), of alleen maar op te nemen (laat je partner maar storten!).
Het nare van een relatie-rekening is, dat de cijfermatige objectiviteit ver weg is. Op je bankrekening kun je eenvoudig aflezen wie wanneer hoeveel heeft gestort of opgenomen en wat het saldo is.
De relatie-rekening is helaas complexer. Misschien stort je naar je eigen mening wel wekelijks een hoog bedrag. Je brengt immers de kinderen naar school, bent wekelijks 2 dagen thuis om ze uit school op te vangen, poetst het huis, doet de boodschappen, ruimt op.
Mag de ander ook iets doen?
Ja, die werkt iets meer, poetst iets minder, laat jou elke zaterdag uitslapen, doet kleine reparaties, gaat mee naar sporttraining. Is dat meer of minder waard dan jouw stortingen?
En dan de opnames! Wat is eigenlijk een opname..? Dat je zaterdag mag uitslapen ongetwijfeld. Dat je zelf je huis ‘mag’ schoonmaken? Voor poetsfanaat en perfectionist Monica Geller uit de serie friends is het een genot en dus een opname, maar voor de meesten zal het een storting zijn. Maar is dat zo en zo ja, hoeveel? Geen idee. Geen idee hoe het voor die ander is.
Boeit het?
Het boeit zeker. Wat boeit is dat we voortdurend stortingen en opnames doen zonder van elkaar te weten wat exact een storting was, wat een opname en hoe die zich tot die van de andere partner verhouden. Wie staat bij wie in het krijt? Wie is de gever, wie de nemer, of is er evenwicht? Dus ja, het boeit. Dat boeit omdat we het voortdurend bijhouden voor onszelf.
In gesprek met die ander zul je moeten uitvinden hoe jouw stortingen en opnames worden gewaardeerd, op waarde geschat. Misschien wordt jouw dagelijkse “ik breng de kinderen naar school”-storting wel gezien als een opname, omdat je dan meteen even op het schoolplein je dagelijkse portie small talk haalt. Dus hoezo storting? En éen zinnetje hiervan vandaag ligt al snel het “wat zou je anders die dag moeten doen?”-verwijt op de loer…
Balans in je relatie
In een relatie ben je samen. Je relatie-rekeningsaldo zou in evenwicht moeten zijn: wederzijdse stortingen en onttrekkingen zijn in balans, voelen goed. Je weet van elkaar wat stortingen en onttrekkingen zijn en je handelt in dezelfde valuta, spreekt gelijke taal. Het onderhandelen over things-to do (ook dat doe je de hele dag) wordt makkelijker: je weet immers op welke manier de gezamenlijke rekening het meeste wordt gevoed. Zo haal je het beste uit elkaar en voed je tegelijkertijd de relatie het meest.
Even een doordenkertje tot slot: als jouw storting op de rekening stiekem een opname voor beiden betekent, jij gaat trainen met je kinderen (leuk!) en je partner slaapt daardoor uit (heerlijk!) dan ga je goed!
Pep Degens
Relatietherapie Amersfoort e.o.
Lees ook de andere blogs van Pep.
Fien - 22 jul 2021
Mooi metaforisch beschreven!