Chris (43) is net gescheiden. Ze werkt parttime als psycho-therapeute en heeft drie kinderen: Noa van 12, Eef van 14 en Bas van 17 jaar. In haar eentje probeert Chris haar drukke leven draaiend te houden, maar met drie pubers valt dat niet mee.
Het werd hoog tijd dat ze een plan bedacht! Chris zat in de bus naar huis en keek naar haar spiegelbeeld in de ruit. Ze had donkere kringen onder haar ogen, ze sliep de laatste tijd slecht. ’s Nachts lag ze vaak te piekeren, ze deed soms de hele nacht bijna geen oog dicht. Hoe hard ze ook ploeterde, het leek alsof ze geen grip kreeg op haar financiën. De rekeningen bleven zich opstapelen, belastingaanslagen vielen in de bus, overal ontstonden kostenposten. Nu was de auto weer stuk, de garage zou een offerte maken voor de reparatiekosten. Ze hield haar hart vast. In de voetbalschoenen van Bas zat een groot gat, of ze even nieuwe kon kopen. Eef zeurde om een smartphone, alsof het geld haar op de rug groeide! Maar het meeste zorgen maakte ze zich over het huis. De belastingaangifte voor 2012 was afgerond, voor dit jaar zou de hypotheekrenteaftrek geen problemen geven. Over twee jaar zou dat echter veranderen, en wat moest ze dan? Marc deed wel een bijdrage, maar die maakte zelf ook kosten nu hij in een eigen flat was getrokken. Op den duur zou ze de hypotheek toch zelf moeten gaan betalen en Marc uitkopen. Waar zou ze dat van moeten doen? Zo bleef het maar malen terwijl ze naar buiten staarde. Daar liepen de mensen ogenschijnlijk zorgeloos rond, op weg van hun goedbetaalde baan naar hun hypotheekvrije huis!
Chris sprak zichzelf in gedachten streng toe: wat wist zij van de problemen van anderen? Misschien hadden die mensen het ook wel heel moeilijk, moesten ze over twee jaar ook wel hun huis uit omdat ze de hypotheek niet meer konden opbrengen. Veel mensen verkochten nu om die reden hun huis, vaak ver onder de waarde. Misschien kon Chris haar huis verkopen en een goedkoper huis in de buurt kopen. Dan was ze meteen van het hele gezeur af. Ze vroeg zich af wat de markt op dit moment in haar wijk deed. Stond er veel te koop? Stonden huizen lang in de markt? Ze zou zich toch maar eens gaan oriënteren: thuis meteen kijken op Funda! En meteen maar kijken of er nog interessante banen zijn, bedacht ze. Nu de kinderen groter waren, kon ze best wat meer gaan werken, dan kwam er tenminste ook wat meer geld binnen. Chris schrok op uit haar gepeins: de volgende halte moest ze eruit! Even later stak ze haar sleutel in het slot van de voordeur. Aan de fietsen kon ze zien dat Bas en Noa al thuis waren; zo te zien was er ook een vriend of vriendin meegekomen want er stond een vreemde fiets tegen het hek. ‘Joehoe! Ik ben weer thui-uis!’ riep ze opgewekt toen ze in de gang stond. ‘Wat doe jij vrolijk, mam! Ben je soms verliefd?’ vroeg Bas vanuit de kamer. Chris knipoogde tegen zichzelf in de gangspiegel. ‘Nee hoor, ik heb gewoon een hele goede bui!’
REAGEER OP DEZE BLOG