Een super recept voor Sofrito, een basis tomatensaus, van een alleenstaande moeder – lid van onze community – met een passie voor koken:
1+1>2, maar 4-1<3
1+ 1 maakt soms meer dan 2, maar in de keuken geldt bij mij vooral dat 4 -1 veel minder dan 3 is. Ik kook graag, maar het kostte me aanvankelijk veel meer moeite om iets leuks te koken als er nog maar 3 in plaats van 4 mensen aan tafel zitten. Waarom eigenlijk? Omdat de man in huize een grote eter was? Omdat je met alleen kinderen als tafelgenoot minder uitprobeert? Of is het de gezelligheid? Met 2 volwassenen lukt het soms beter om de kinderen langer aan tafel te houden dan in je eentje.
In ieder geval bleek steeds vaker dat ik teveel gekookt had. En die restjes belandden dan via de uitgestelde vuilnisbak (koelkast) in de kliko. Zo werd koken een corvee in plaats van hobby. Tijd om mezelf streng toe te spreken, en vooral het gesprek met de kinderen aan te gaan. Zij hadden een paar goede ideeën!
Algemene tips voor het eenoudergezin
1. Kinderen koken mee. Dan is de waardering voor het eindresultaat groter. In het verlengde hiervan: kinderen beslissen mee over wat we eten. Ik heb nog even een limiet op de 3 p’s overwogen – pizza, pannenkoek, patat – maar dat bleek niet eens nodig.
2. Elke week een gast aan tafel. Niet alleen gezellig, maar ook reden om iets meer uit te sloven.
3. Een keer in de week prikken we blind een kookboek uit de kast, boekenrug op de tafel, en maar afwachten waar-ie openvalt. Kan heel verrassend uitpakken!
4. Restjes verwerken in nieuwe gerechten. We hebben de verwende eigenschap in één week niet twee keer hetzelfde te willen eten. Maar de restjes tot iets anders verwerken, is wel lekker.
Sofrito
Uit dit 4e idee komt het volgende recept voort. Sofrito is een Spaanse basissaus die je de eerste keer in een grote hoeveelheid kunt maken. De rest kun je (in meerdere porties) invriezen. Sofrito kun je in heel veel verschillende gerechten verwerken. Op internet kun je meerdere sofrito-varianten vinden (schijnt ook nog eens enorm gezond te zijn), dit is mijn favoriet.
– 400 gram uien (gewone gele uien, maar een zoete ui erbij is ook erg lekker)
– 2 blikken gepelde tomaten (van 400 gram elk) of 800 gr. rijpe verse tomaten (ontveld)
– ½ bol knoflook (geperst)
– 150 ml olijfolie
– 1 eetlepel suiker
– 1 theelepel zout
Allereerst merk ik even op dat het een beetje vreemd recept lijkt, zowel qua hoeveelheid ingrediënten als qua bereiding, maar de smaak die overblijft is heerlijk.
– Hak de uien fijn, doe ze in een smalle hoge kom, en pureer ze daarna met de staafmixer tot een papje.
– Doe de uienpap in een (braad-)pan, en laat op een zacht vuur het vrijkomende vocht deels verdampen, af en toe roeren anders brandt het aan (5 minuten).
– Pel ondertussen de knoflookteentjes, pers ze uit, en doe ze samen met de olijfolie in dezelfde smalle hoge kom. Met staafmixer pureren. Voeg deze knoflookolie toe aan de uien. Zet het vuur hoger zodat de uien een beetje kunnen fruiten (5 minuten), blijf roeren.
– Pureer tenslotte de gepelde tomaten, samen met zout en suiker, en voeg toe aan de pan. Weer goed roeren.
– Laat 1 uurtje zachtjes pruttelen, saus kookt dan in.
Je kunt deze basissaus in 3 porties verdelen (en invriezen). Elke portie is dan de basis voor een maaltijd met 3 personen. Sofrito is vooral dé basis voor paella (waarover later een keer meer), maar nu alvast twee hele snelle recepten, die ook goed door kinderen te bereiden zijn: een met vis en een met vlees:
Spaghetti met tomatensaus en zeevruchten
– 300 gram zeevruchten (diepvries, of in visschap)
– 1 portie sofrito
– 1 blik gepelde tomaten (400 gram)
– Naar smaak: zout of 1 bouillonblokje
– Bos (platte) peterselie
– Spaghetti
Terwijl je de spaghetti kookt volgens gebruiksaanwijzing:
– Sofrito (ontdooien en) verwarmen in pan;
– Blik gepelde tomaten (in blokjes) mee verwarmen
– Zeevruchten (kunnen nog bevroren zijn) mee verwarmen in saus
– * Naar smaak zout of 1 bouillonblokje toevoegen
– Als alles op temperatuur is: peterselie fijnhakken en door saus roeren
– Door spaghetti mengen, of apart serveren.
Een variant met vlees, pasta met spekjes en tomatensaus
– 250 gram spekjes 1 portie sofrito
– Blik gepelde tomaten
– Geraspte parmezaanse kaas naar smaak
– Basilicum naar smaak
– Farfalle
Terwijl je de farfalle (strikjespasta, waar de saus goed aan hecht) kookt volgens gebruiksaanwijzing. Hier kun je beter eerst de spekjes langzaam bakken (vrijkomend vet deels afgieten) en dan de sofrito toevoegen. Verder zelfde bereiding als bij de zeevruchten vanaf *. Spekjes kunnen vervangen worden door champignons.
Tot slot, als je kinderen hebt die vooral van aardappelen-vlees-groente houden: sofrito is een prima saus om bijvoorbeeld bloemkool mee te ‘versieren’.
REAGEER OP DEZE BLOG