Van een anonieme lezeres ontvingen we het volgende verhaal en aangrijpend gedicht:
Al sinds 2016 volg ik alle nieuws op Nieuwe Stap.
In 2016 verbrak ik de relatie tussen mij en de vader van mijn zoon. Wij waren niet getrouwd maar het voelde voor mij echt als een echtscheiding. Ik moest helaas de beslissing nemen, omdat hij vlak na de geboorte van onze zoon aangaf niet genoeg van me te houden om te vertrouwen dat we samen oud zouden worden, maar hij wou bij elkaar blijven vanwege onze zoon. Ik kon de liefdeloze relatie na 2 jaar niet meer aan en vertrok.
Voor mij heel heftig, want ik voelde me al tijdens de relatie gedumpt, terwijl ik eigenlijk de beslissing had gemaakt om te vertrekken.
Jullie site helpt me door de moeilijke periode heen.
Enige tijd geleden kwam dit gedicht in mij op en na lang tobben heb ik besloten die naar jullie te mailen.
Zijn toekomst was al bepaald bij geboorte
maar veranderd verscheurd besmeurd en verkleurd
door een donkere wolk van verwrongen liefde
over hem en om hem
maar niet meer zonder hem
en ook niet meer tussen hen
Hen die hem hadden gemaakt tot wat hij is
en die apart van elkaar met intenties zo zwaar van liefde
hem proberen te maken tot wat hij
kan zijn in hun dromen
Niet in zijn eigen dromen
want die dromen zijn veranderd verscheurd besmeurd en
verkleurd door monsters
Om die te verjagen vraagt hij de energie
in de vorm van het licht aan
van liedjes en knuffels
van kusjes en verhaaltjes
En de deur altijd open laten staan
op een kier of op een scheur
Nooit dicht of in het slot alvorens hij in dromen bevangen van monsters
maar ook van het alledaags vertrokken is.
Wat een prachtig gedicht! Is het herkenbaar voor jullie?
Titia de Meijer - 31 mei 2018
Heftig gedicht, er spreekt veel emotie uit, wat ik me kan voorstellen, en dat herken ik. Ik ben vorig jaar gescheiden van een man die geen liefde kon geven zoals ik dat nodig had, door zijn beperking: autisme. Ik heb ook mijn beperkingen, ben ik inmiddels achter, waardoor ik overdreven veel liefde nodig had. Dit heeft geleid tot onze scheiding, wat mij heel veel verdriet heeft gedaan. Vooral omdat je zoiets moois samen hebt meegemaakt, met name het krijgen van 2 lieve mooie kinderen. De emotie van jezelf bij scheiding en de emotie van jouw kind. Twee verschillende dingen. Ieder heeft zijn eigen emotie bij een scheiding, jij bent jouw partner kwijt, je zoon is niet zijn vader kwijt, maar wel zijn veilige gezinssituatie. Wat ik zelf heb moeten inzien, is dat ieder de emotie moet verwerken die bij zijn verlies past. Dat kun je niet voor elkaar doen. Je kan elkaar wel begrijpen en steunen. Sterkte!