Inhoud blog
De ex hoort er voor altijd bij
Man, man, man… wat een ellende, agressie en haat komt er voorbij op de fora voor stiefmoeders en in gesprekken met stiefouders. Woede en frustratie zijn eerder regel dan uitzondering als het gaat over de exen van je nieuwe partner met kinderen.
Hexen
Ze dringen zich op, ze bemoeien zich met jouw leven en ook nog eens met dat van je partner en de kinderen. Ze proberen via de eigen kinderen een stevige vinger in de pap te houden, zijn fucking egoïstisch, komen afspraken nooit na, willen alleen maar zo veel mogelijk geld zien, en gunnen jouw partner geen greintje nieuw geluk. Met een beetje mazzel (of pech, het is maar hoe je het bekijkt) zijn ze ook nog zwaar gestoord, totaal ongeschikt om op te voeden en willen ze eigenlijk jouw nieuwe liefde zo snel mogelijk weer terug in hun spinnenweb.
Verwachtingen van de stiefmoeder
Dit is de gemiddelde toon van het grootste gedeelte van de berichten en gesprekken. En dat is angstaanjagend.
In geen van deze conversaties is er sprake van ook maar het begin van compassie, empathie of inlevingsvermogen voor iemand anders dan zichzelf. En dat wordt voornamelijk veroorzaakt door de totaal verkeerde verwachtingen waarmee mensen aan samengestelde gezinnen beginnen.
Waar gaat het mis?
Als je beiden aan je eerste gezin begint is dat met z’n tweeën. Exen spelen in de meeste gevallen alleen op de achtergrond een rol maar maken geen actief deel uit van je nieuwe relatie en gezin. Ex dus, als in voormalig en niet langer. Wellicht is een ex nog passief aanwezig in de vorm van gekwetst vertrouwen of een beschadigd ego, maar als het goed is blijft het daarbij.
En precies daarom is ex zo’n totaal misplaatst woord als het gaat over de andere ouder van de kinderen. Je wordt misschien ex-partner, maar NOOIT ex-ouder. En daar gaan nieuwe liefdes in groten getale volledig aan voorbij.
Het lijkt op een ex, maar dat is het niet. Je krijgt die moeder of vader er 100% bij, voor de rest van jullie relatie. Die maakt onlosmakelijk deel uit van jullie nieuwe gezin, of jij en je partner dat nou leuk vinden of niet.
Het is pijnlijk om te aanschouwen hoe dit door zo veel mensen aan alle kanten ontkend wordt. Het is niet alleen ontzettend moeilijk, hard en oneerlijk voor de ex-partner, maar ook hartstikke schadelijk voor de kinderen.
De duidelijke boodschap is dat de andere ouder voor de kinderen net zo belangrijk is én blijft als jouw nieuwe liefde. En dat dat door jullie alle twee zeer gerespecteerd moet worden.
Stel je voor
Stel je even voor dat jijzelf die ex bent, die met hart en ziel van de kinderen houdt. Je droomgezin in duigen, de wensen en ideeën waarmee je ooit aan kinderen begon aan barrels. Zonder dat je het ooit zo gewild hebt opeens de kinderen niet meer altijd om je heen, maar deels bij je ex-partner en een nieuwe liefde waar je nauwelijks iets van weet. Dat is heftig. Misschien ben je zelf ook zo’n ex. En misschien dat je toch even vergeten bent dat er aan de andere kant van jouw gezin nog iemand in een vergelijkbaar schuitje zit.
En nee, voor je begint met ja, maar… ik heb het hier niet over het relatief kleine percentage ex-partners die echt niet deugen. De mishandelaars en misbruikers zeg maar. We zijn het er volledig over eens dat die zo ver mogelijk bij alle kinderen vandaan gehouden zouden moeten worden. Maar afgezien van die buitencategorie; een hoop gescheiden partners weten zich ook niet goed raad met de nieuwe situatie en maken daarin misschien niet altijd de meest volwassen of verstandige keuzes. Maar ooit leek het jouw partner in elk geval een goed idee om samen met die ander kinderen te maken… hou dat goed in gedachten.
Grow up
Kap dus met alle oordelen, agressie en misplaatste afwijzing van de exen. Ze horen erbij, ze hebben recht op een plaats in het leven van de kinderen en hun gezinnen. Je komt er nooit meer vanaf, en als je dat niet trekt dan moet je iets anders gaan doen. Jaloers? Teleurgesteld? Onzeker? Heeft weinig zin, doe er wat aan. Als je de boel bewust gaat lopen saboteren en opstoken beschadig je de kinderen waar je volledige medeverantwoordelijkheid voor hebt genomen toen je besloot met deze relatie verder te gaan. En bovendien is het een behoorlijk snelle weg naar het einde van je eigen relatie. De meeste exen overleven de houdbaarheid van nieuwe partners namelijk vele malen… Zorg voor een functionele samenwerking. Je hoeft echt geen dikke vrienden te worden of de deur bij elkaar plat te lopen, maar jullie zijn het aan de kinderen verplicht om er het beste van te maken. Het beste voor de kinderen. En daarna het beste voor jezelf.
Gezinfluencer
nikkie - 5 apr 2019
Zo dan......Eindelijk eens een blog die zonder omwegen en vage termen de vinger op de zere plek legt. Direct, helder en duidelijk geschreven. Top.
Arian - 5 apr 2019
Tsja, laat ik hier als stiefmoeder op reageren. Ik kan me voorstellen dat iedere echte ouder dit een fantastisch artikel vindt. Ik vind het een verhaal van één kant en dat valt mij tegen van een gezinfluencer… Als je een goed leven wilt hebben voor de kinderen moet je respect hebben voor beide kanten. De stiefouder naar de echter vader/ of moeder. Maar ook andersom. Dus om nu met het vingertje alleen naar de stiefouder te wijzen vind ik erg kort door de bocht. Want wie zegt dat al die stiefouders die aan het klagen zijn op verschillende fora, dit ook in bijzijn van de kinderen doen? Is internet niet juist een fantastisch medium om alle frustraties anoniem en over de top eruit te gooien? Als stiefmoeder heb ik ook mijn mening over de moeder van de kinderen. Ik vind het een aardige vrouw en ze is een goede moeder, maar ze doet ook dingen die ik niet terecht vind en soms erger ik me mateloos aan haar. Ik heb echter in bijzijn van de kinderen nog nooit een slecht woord over haar gezegd en dat zal ik ook nooit doen. Maar dat betekent niet dat ik alles maar goedkeur. Ik spaar mijn ergernissen op en gooi het eruit bij vriendinnen. Heerlijk, even waar ik ongegeneerd kan klagen, zodat ik daarna weer fris en opgewekt verder kan. Andere stiefouders gooien het eruit op fora. Liever daar, dan tegen de kinderen. In mijn optiek zijn ALLE partijen verantwoordelijk voor een goede samenwerking zodat het voor de kinderen het beste is. En zoals de stiefouders moeten accepteren dat de ex-partner voor altijd in het leven van de kinderen (en dus jouw leven is), zo moet de ex-partner accepteren dat er een nieuwe liefde is, die onderdeel uitmaakt van het leven van de kinderen. En misschien óók wel voor altijd… Dus voor alle partijen geldt: gooi je trots overboord, toon interesse in elkaar en maak er het beste van. Ook al heb je nog zo’n kutscheiding achter de rug of zit je helemaal niet te wachten op de ex-partner van je nieuwe vriend(in). De keuzes zijn gemaakt en het leven is zo gelopen. Maak er het beste van. Voor de kinderen… En als je als (stief)vader of –moeder even lekker wilt klagen. Doe het, gooi het eruit en zorg ervoor dat je frustraties weg zijn voordat de kinderen weer voor je neus staan.
Charlotte - 18 apr 2019
Ik deel je mening, stiefouders zijn per definitie niet fout en weten vaak ook niet in welke problematiek ze terecht komen, fout kopstuk om mee te beginnen familie academie, natuurlijk first things first , de kinderen, meest belangrijke voor alle partijen maar laten we sprookjes niet in stand houden door stiefmoeders in dit daglicht te plaatsen,
Anouk - 28 feb 2024
En, met kinderen over de 20, is het normaal Dat hij met ex en kids naar het tonneel en op vakantie gaat? Na een relative van 6 jaar voel ik me zwaar bedrogen en voor mijn part mag hij dat zeker blijven doen, zels tot de inderen zelfs opa en oma Worden, als hij nog leeft; maar verder zonder mij. Sorry gezininfluencers maar respect en fatsoen bestaan nog en nee, sorry, woke ben ik niet. Dit moest even van mijn hart.
Lk - 5 apr 2019
Dat is dan één voordeel als je gaat scheiden en je kinderen zijn al volwassen. Ik hoef hem nooit meer te zien en en nieuwe ‘soulmate’ al helemaal niet. En de kinderen zijn oud genoeg om hun eigen keuzes te maken.
Papa - 5 apr 2019
Wat een FANTASTISCHE BLOG , en ongelooflijk herkenbaar ! Eindelijk eens een zeer uitgesproken mening !
Een stiefmoeder - 8 apr 2019
Dat de biologische moeder (of vader) "zwart" word gepraat zal niet zijn omdat het zo een leuke vrouw is,daar zit een heel verhaal achter van kaalplukken tot de grond inboren met verwijten en beschuldigingen enzovoort.de kinderen hier mee lastig vallen is weer een ander verhaal masr wie zegt dst dit gebeurd??een goede verstandhouding behoort niet alleen vanuit de stiefmoeder en partner te komen!! maar zeker ook vanuit de biologische moeder zelf!dit is .een veel tekort bij de bocht verhaal En geloof me ook stiefmoeders worden ook zwart gepraat.
Ikke - 8 apr 2019
Perfect beschreven! Uiteraard heb ik respect voor de nieuwe partner van ex, maar moedertje spelen voor MIJN kinderen is echt moeilijk te verteren!
nikkie - 8 apr 2019
Kom op stiefmoeders, deze hele site staat voor met adviezen, tips en hulp voor moeders die gescheiden zijn. Nu worden stiefmoeders eens op een directe manier aangesproken op eigen gedrag in deze blog en hup jullie wijzen direct het vingertje naar de bio moeder. Het is direct "ja maar.........." Ja maar bio moeder moet , ja maar bio moeder doet.........Waarom word er door stiefmoeders niet inhoudelijk ingegaan op punten die aangegeven zijn in de blog? De blog gaat over stiefmoeders en jullie gevoel en gedrag. Jullie krijgen een podium voor eigen gevoel en eigen verantwoordelijkheid via deze blog en grijpen die kans niet voor jullie zelf. Zegt dat misschien ook iets over gemiste kansen voor jullie zelf irl ?
Arian - 10 apr 2019
@nikkie, je hebt het over stiefmoeders. Er hebben er 2 gereageerd. Waar in mijn verhaal zie je "Ja maar...?" Daarnaast, als dit de manier van een "podium geven" en "tips geven" is, dan is er behoorlijk iets mis met de communicatie. En als deze manier van communicatie binnen de nieuwe situatie plaatsvindt... dan zit de relatie tussen biologische ouders en stiefouders niet goed. Als je iemand een podium wilt geven ga je niet met een beschuldigend vingertje wijzen, maar ga je onderzoeken waarom stiefmoeders op bepaalde fora zich zo extreem uiten. En feedback geven. Respect moet van alle kanten komen. Van stiefouder naar biologische ouder en vice versa. En de een niet meer dan de ander.
nikkie - 10 apr 2019
Arian, de schrijver/ster van deze blog heeft in deze blog voor een directe manier van schrijven gekozen. Dat is niet voor niets zo gedaan. De beschuldigende vingerwijzing zoals jij dit nu ervaart zonder het waarom precies te willen weten is nu net waar ze tegen aan lopen in gesprekken en wat er op fora door stiefmoeders word geschreven over bio moeders QUOTE: in geen van deze conversaties is er sprake van ook maar het begin van compassie, empathie of inlevingsvermogen voor iemand anders dan zichzelf. En dat wordt voornamelijk veroorzaakt door de totaal verkeerde verwachtingen waarmee mensen aan samengestelde gezinnen beginnen.EINDE QUOTE. Wat jij beschrijft over dat respect van 2 kanten MOET komen IS nu precies een onderdeel van totaal verkeerde verwachtingen van de stiefmoeders. Er ontbreekt dus compassie, empathie en inlevingsvermogen bij de stiefmoeders voor de bio moeder...... Bio moeders zijn niet verantwoordelijk voor het ontbreken van compassie, empathie en inlevingsvermogen van de stiefmoeders. Biologische moeders verdienen het respect alleen al doordat ze simpel weg de biologische moeder zijn, daar hoeft de bio moeder niet EERST de stiefmoeder voor te respecteren. Stiefmoeders en moeders staan niet op gelijk nivo en dat kun je dus ook niet opeisen door te stellen dat respect van 2 kanten MOET komen. Het is een ideaal plaatje van men zich voorhoud.
Arian - 10 apr 2019
Je spreekt van verschillende niveaus. Is een biologische ouder "beter" dan de stiefouder? Dat vind ik raar en heel erg denigrerend. Ze hebben beide een (hele) andere rol en betekenis in het leven van de kinderen. Dat is iets heel anders. Dit hele stuk is geschreven de stiefouder op hun plaats te wijzen. Omdat de stiefouders klagen. En ja, mss zijn er verkeerde verwachtingen (wat niet gek is, want je komt op onbekend terrein) dan is het zaak om die te veranderen (nieuwe partner kan hier heel veel in betekenen). Het leven van de stiefouder is niet altijd makkelijk. Grootste valkuil is dat ze hun uiterste best doen om alles zo goed mogelijk te doen, voor kinderen, voor partner, voor biologische ouder en heel vaak doen ze het niet goed genoeg. Vaak zijn stiefouders nooit goed genoeg in de ogen van de biologische moeder. Dat is heel frustrerend. Zeker als je voor je gevoel al heel erg je best doet en steeds afgewezen wordt. Daarnaast, ik vind fora niet representatief. Je hebt daar een heel stel stiefouders bij elkaar die allemaal problemen hebben, die elkaar opjutten en waar het van kwaad tot erger gaat. De stiefouders waar het wel goed mee gaat, die zijn niet op die fora te vinden. En als ze er al wel zijn dan gaan die niet in hun eentje de wereld van de klagende stiefouders verbeteren. Als je een goede verstandhouding met elkaar wilt hebben is waardering, acceptatie en goede communicatie in mijn ogen Van alle kanten belangrijk. Als alleen de stiefouders respect heeft voor de biologische ouder en andersom niet, krijg je nooit een goede relatie. En andersom net zo. Kwestie van je trots aan de kant zetten en aan de kinderen laten zien dat iedereen er mag zijn. Dit is zowel taak van de biologische ouder als de stiefouder. Als je een mening hebt over de biologische moeder, prima, gooi de fora er mee vol, gooi het er uit bij mediators, gooi het er uit bij vrienden. Maar laat het niet aan de kinderen zien. Zelfde geldt voor de biologische ouders. Is de stiefouder helemaal niks, gooi het eruit. Maar niet tegen de kinderen. En gaat er iets mis of loop je ergens tegen aan, dan kun je twee dingen doen. Het uiten en hopen dat de ander er iets mee doet. Of lekker voor je houden en frustratie opkroppen. Soms is het 1e beter, soms het 2e. Ik ben blij dat ik mezelf niet herken in de klagende, compassieloze, empathieloze stiefmoeder die geschetst wordt. Ik ben blij dat ik mijn verwachtingen kan hebben, de ruimte heb deze uit te spreken en het vermogen heb ze bij te stellen indien nodig. Ik ben blij dat de biologische moeder en ik elkaar accepteren, respecteren en waarderen op een gelijkwaardig niveau.
Papa - 10 apr 2019
Stiefouders kiezen zelf voor een relatie met een man of vrouw die al kinderen van een andere partner heeft. Dus niet zeuren stiefouders, ken je plek of kies een partner zonder kinderen . Punt, einde van deze oeverloze discussie .
Arian - 11 apr 2019
De biologische ouders hebben (gewild of ongewild) de keuze gemaakt om te scheiden. Hierdoor is direct de mogelijkheid ontstaan dat er een nieuwe liefde in het leven van je ex-partner komt. En daarmee ook een mogelijke stiefouder voor je kinderen. Ga als biologische ouder de frustratie van je misgelopen relatie niet botvieren op de nieuwe liefde van je ex-partner of nog erger, op de kinderen. Kijk naar je nieuwe situatie, lik je wonden, accepteer dat jouw ideaalplaatje niet meer is en maak er het beste van. Voor jezelf én voor je kinderen Voor de stiefouder net zo, je hebt "gekozen" voor een partner met kinderen, het ideaalplaatje van een compleet nieuw gezin is niet meer. Accepteer dit en ga je frustraties over de moeilijkheid hiervan niet botvieren op de ex-partner of de kinderen. Kies ook voor de volwassen manier. Het is duidelijk dat op deze site een goed werkende verhouding tussen stiefouder en biologische ouder volledig afhangt van de opstelling van de stiefouder. Dat werkt natuurlijk niet. (Dat is net als in liefdesrelaties, wil de een heel graag wil maar de ander niet, dan is het trekken aan een dood paard) Als iedereen zich wat meer inleeft in elkaars situatie en begrip heeft voor elkaar zou het voor velen een stuk makkelijker zijn.
Yvonne - 11 apr 2019
Als je een partner met kinderen uit een vorig huwelijk ontmoet. Heb je nog niet in kaart wat het voor de kinderen en zijn ex kan betekenen. 25 jaar geleden was er weinig bekend, gelukkig nu wel. Met dit voortschrijdend inzicht zou ik het anders aangepakt hebben. Ik ben blij met de positieve relatie die nu is ontstaan met respect voor de ex-partner en moeder.
Raymon - 12 apr 2019
Waar zit het gedeelte waarin de huidige partner en dan ook natuurlijk de Ex partner , van 2 kanten de bagger over zich heen krijgt, dat is ook geen pretje.
Marleen - 13 apr 2019
Ik wordt al jaren voor van alles beschuldigd door stiefmoeder. Zij vind zichzelf de perfecte moeder, ik bak er natuurlijk niks van. Dat dit niet goed is voor de kinderen, dat maakt blijkbaar niet uit. Ik heb ze al 5 jaar niet gezien, en wordt langzaam uitgegumd uit hun leven. Informatie of een foto, wordt me ook allemaal niet gegund. En er is niemand die er wat aan doet. Ondertussen zijn mijn kids en ik zwaar beschadigd..
Tineke Kool Bijzondere Curator Jeugdzaken en MfN Registermediator - 25 apr 2019
Beste Marleen, Wat jij beschrijft is een intens verdrietig gevolg van een ernstig verstoord systeem. Wat jij beschrijft heet ouderverstoting en dit is een serieuze, ernstige vorm van kindermishandeling. Het klopt dat het vaak niet erkend wordt, door de omgeving niet als zodanig gezien wordt. De beschadiging van de kinderen en ouders die slachtoffer zijn van ouderverstoting zijn van immense omvang. Binnen Stiefgezinnen dragen ALLE betrokken volwassenen verantwoordelijkheid voor het welzijn van de kinderen en niets rechtvaardigt het de kinderen onthouden van hun biologische moeder of vader. Tenzij daar zwaarwegende redenen voor zijn zoals we die in de wet kunnen vinden. De gezinsfluencer schrijft in dit blog heel specifiek over de broodnodige acceptatie van de ex/biologische ouder door de stiefouder. Een heel goed onderwerp dat de volle aandacht verdient want acceptatie en respect voor het natuurlijk systeem van de kinderen is inderdaad broodnodig, in ieders belang! Ps waar “zij” staat geschreven kan uiteraard “hij” worden gelezen.
Amber - 18 aug 2019
Ik heb zelf sinds 7 jaar een relatie met een man met kinderen. De omgang met de moeder van de kinderen heeft wat hobbels gekend maar is inmiddels goed. De moeder is uiteraard iemand die altijd in het leven van de kinderen zal blijven maar ik ervaar het niet zo dat zij onderdeel is van ons gezin. Wij leiden ons leven met de kinderen en zij het hare met haar nieuwe partner en de kinderen. Natuurlijk zijn er dingen die over de twee gezinnen heen besproken worden en waar de bio ouders (en stiefouders) één lijn in willen trekken. Dit bespreken we dan (afhankelijk van het onderwerp) met z'n vieren of de bio-ouders met z'n tweeén. Ik vind dat je een hele mooie reactie op deze blog schrijft Arlan. Ik denk zeker dat er genoeg stiefmoeders maar ook genoeg bio-moeders op elkaar afgeven en dat is jammer, want zo hoeft het niet te gaan. Zet je trots inderdaad opzij en maak er het beste van! Nikkie, ik vind jouw reactie ronduit bot. Je verwacht onvoorwaardelijk respect voor jezelf als moeder maar lijkt het zelf lastig voor een ander op te kunnen brengen. De houding die je aanneemt lijkt erop dat je je als stiefmoeder onderdanig richting de bio moeder moet opstellen om het goed te kunnen doen. Het door jou zo verlangde respect dwing je hier niet door af maar sta je juist in de weg. De reactie van ikke 'maar moedertje spelen voor MIJN kinderen is echt moeilijk te verteren!', snap ik. Ik kan me voorstellen dat het erg pijnlijk en moeilijk is het idee te hebben dat een ander moedert over je eigen kinderen. Als ik voor mezelf mag spreken voelt het voor mij absoluut niet alsof ik de rol van moeder op me neem in de tijd dat ze bij ons zijn. Ik ben niet de moeder, die plek is voor de bio-moeder.
nikkie - 19 aug 2019
Amber je vult nogal wat in voor mij. Hier geen gedoe tussen mij en de vriendin van ex. Je kan mijn reactie bot vinden maar man man wat word er om de hete brij heen gedraaid met dit onderwerp.
Tessa - 18 aug 2019
@amber ?
Amber - 23 aug 2019
Tnx:-)
Amber - 22 aug 2019
Nikkie, ik heb 1 korte reactie. Je geeft aan dat ik nogal wat voor je invul, wat vul jij in voor (alle) stiefmoeders?
melissa - 22 jan 2020
Hoi, ik zit met een vraag. Ik heb een relatie met mijn partner ruim 5 jaar. Hij heeft een dochter uit zijn 1e huwelijk. ik heb meerdere malen contact gezocht om met zijn ex vrouw te praten om haar dochter ook meer te betrekken bij mijn gezin. Ze scheldt me uit en wilt geen contact. Nu gaat mijn man sinds het begin van onze rekatie op stap met zijn dochter en moet die exvrouw steeds mee. Hij zegt dan ja zijn dochter wilt heletijd dat haar moeder erbij is. hoe gaan jullie hier mee om? ik word er onzeker en boos om. ik ga dan zeiken op me man zn hoofd. die exvrouw wilt mijn man nog steeds terug.
nikkie - 22 jan 2020
Melissa je moet niet bij de ex zijn maar bij jou vriend. HIJ is degene met wie jij een relatie hebt. Je moet het ook niet zoals je nu doet via een kind proberen te spelen. Als jij vind dat jouw relatie met je vriend niet is wat je ervan verwacht bespreek dat met hem en los dat met hem op. Ga niet een wedstrijd voeren met de moeder om aandacht. Zij hoeft jou onzekerheden niet op te lossen.
Eline Stap - 23 jan 2020
Eens met Nikkie. Ik zou het ook niet op prijs stellen als de vriendin van mijn ex mij gaat zeggen wat ik wel of niet moet doen. Ik heb niks met haar te maken. Ga eens rustig praten met je vriend wat jou dwars zit, zonder hem van alles te verwijten. Zeg wat het met jou doet, hou het bij jezelf.
Maris19 - 27 jan 2022
Feit is dat het in tig gevallen geen exen zijn maar heksen. Respect moet je verdienen en dat krijg je niet als je je kind als wapen gebruikt om je ex pijn te doen. Ik zie het genoeg om me heen, dus ik vind het niet vreemd dat stiefmoeders op forums hun hart luchten. Dit verhaal is wel erg éénzijdig geschreven vind ik.
Willie - 16 feb 2022
@arian en alle ander nieuwe parnters. In mijn ogen bestaan stiefouders, bonusouders of welke misselijkmakende namen er nog meer zijn niet. Nog even buiten de intonatie die aan het woordje "stief" zit vanuit de sprookjes. Een kind heeft 2 ouders, en daar komt nooit iemand bij. Je bent als nieuwe partner geen ouder van de kinderen. Nu niet, dan niet en nooit niet. Het is heel simpel, wat een ex-partner met de nieuwe partner deelt of bespreekt, is zijn/haar zaak. Ik voed mijn kinderen op met mijn ex-partner en heb contact en maak afspraken met mijn ex-partner. Een nieuwe partner heeft daar 0,0 inspraak in. Het grootste probleem onstaat wanneer deze mensen denken een rol te spelen als het op de kinderen aankomt en hun plek niet kennen. Wat een nieuwe partnet van de ex-partner of de ex-partner van een nieuwe partner vind doet echt niks ter zake.
William - 7 jun 2022
Wat een achterlijke reactie.
Han - 16 mrt 2022
Tja. Ik ben een stiefmoeder. 1 die graag zou willen dat zijn en ik iets fatsoenlijke door 1 deur zouden kunnen. Mensen die mij vragen hoe zij is geef ik een eerlijk antwoord. Ik ken haar niet goed genoeg om daar een mening over te hebben. Dat er veel krom zit is duidelijk als veilig thuis erbij komt kijken maar ze is de belangrijkste moeder van de hele wereld voor de kinderen van mijn vriend. De enige moeder namelijk. Ik zorg met liefde voor de kinderen maar ze hebben 1 vader en 1 moeder. We zijn niet allemaal heksen als stiefouder. Helaas zitten er ook hexen van exen bij die bewust aan ouderverstoting doen.
Maris19 - 17 mrt 2022
@Han, dat is idd OOK een probleem. Ik zie het regelmatig in mijn omgeving. Bio moeders die geen andere vrouw in het leven van hun kinderen willen, maar daar tegenover wel hun eigen nieuwe partner op de voorgrond zetten en de bio papa het liefst uit beeld zien verdwijnen. Zo verdrietig. Er zijn zoveel verschillende verhalen van alle kanten te belichten. In reacties op blogs zie je meteen wie bio moeders / 'stiefmoeders' zijn die niet positief in de situatie staan. En ik begrijp het! Van beide kanten. Het is gewoon moeilijk voor iedereen, maar helaas worden de kinderen heel vaak vergeten in deze strijd. Bewust of onbewust. Omdat beide kanten denken gelijk te hebben. Het zou zoveel beter gaan als iedereen zijn onzekerheid, wrok en andere negatieve gevoelens zou kunnen verwerken en loslaten. Maar je kunt geen respect verwachten als je het zelf ook niet geeft.
Anoniem - 7 jun 2022
Deze stiefmoeder had de beste bedoelingen om de volwassen zoon een goed nest te bieden. Ging mij zelfs bij moeder voorstellen. Echter kreeg gelijk verwijten en dood dreigingen. En daar gaat het mis. De moeder in dit geval gaf mij geen kans. Zelf besloot ze om direct bij haar nieuwe vriendje in te trekken... ik maakte een keuze om man en zoon te accepteren. Echter nu denk ik elke dag, was ik er maar nooit aan begonnen. Niet zolang volwassen zoon nog thuis woont, want via moeder krijg ik alle stront op mijn dak. Screenshots worden gemaakt van alles wat ik post. Ze beseft niet dat ik nu zijn eten kook, wasjes draai en zorg draag. Een dank-je-wel... zou ik ook wel eens willen horen. Of kijk ik nu echt zo verkeerd naar deze relatie?
Merel - 14 nov 2022
Ik ging op zoek naar een blog over samengestelde gezinnen en ervaringen waar men tegenaan loopt in deze relatievorm en vind het fascinerend deze verhalen te lezen. Ik denk dat niets goed of fout is, ieder denkt er het zijne/hare van, maar ik ben wel van mening dat van beide kanten respect naar elkander moet zijn en daar ontbreekt het bij velen aan. Ik ben sinds een jaar in het leven van mijn vriend en zijn (jonge) kinderen. Mijn vriend is initiatiefnemer van de scheiding, ex-partner was het hier niet mee eens. Ik kan mij goed indenken dat dit voor haar heel moeilijk is. Onderling hebben zij duidelijke afspraken gemaakt omtrent kids. Ook het aangaan van nieuwe relaties. Ex-partner moest nieuwe partner eerst ontmoeten alvorens kids te ontmoeten (goede volgorde als je het mij vraagt). Zij had al vrij snel een nieuwe relatie. Ik volgde later als nieuwe partner van mijn vriend. Ondanks ik heel veel mee krijg van haar gedrag, heb ik vooropgesteld altijd respect voor haar. Ze is en blijft de moeder van de kinderen en ik neem die rol niet van haar over. Wel probeer ik het beste voor haar kinderen te doen en voor ze te zorgen samen met mijn vriend en een stabiele/liefdevolle omgeving te bieden, wanneer ze bij ons zijn. Alleen wordt dit wel enorm bemoeilijkt, andersom lijkt dit respect er namelijk niet te zijn. Wat hoop ik zo dat dit ooit nog komt. Want diep van binnen zou ik de situatie heel graag anders zien. Ik hoef echt geen vriendinnen met haar te zijn, maar gewoon geen negativiteit meer zou enorm schelen. Wat zou het leven dan een stuk aangenamer zijn. Ik houd vol, maar moet wel eerlijk zeggen dat het steeds lastiger wordt. Ik hoef absoluut niet op een voetstuk geplaatst te worden, ik ben nu eenmaal 'maar' een bonusmoeder, maar wederzijds respect zou fijn zijn. Ik heb er namelijk twee prachtige bonuskinderen bij gekregen, maar heb daar tegelijkertijd ook mijn leven voor moeten aanpassen. Een bewuste keuze die ik met alle liefde in mij heb gemaakt, maar mijn inziens ook niet beloond hoeft te worden met altijd een 0-1 achterstand. Want erg makkelijk en vanzelfsprekend is het allemaal niet. Ik mag binnenkort zelf mama worden van een dochtertje. En als het ooit onverhoopt anders loopt tussen mij en mijn partner, hoop ik oprecht dat mijn dochter een bonusmama in haar leven krijgt die gedurende de tijd dat ze bij hen is voor haar wil zorgen en een stabiele gezinssituatie kan bieden. Want hoeveel zijn er niet die zeggen: het is mijn kind niet, ik bemoei me er niet mee? Als ouder zijnde kun je toch enkel en alleen een liefdevolle gezinssituatie, in welke vorm dan ook, wensen voor je kind. Want het geluk van hen staat in mijn ogen voorop. En als dat betekent opgroeien in twee liefdevolle gezinnen inclusief bonusouders waar hen niets tekort komt, is dat wat mij betreft ook geslaagd.