Toen we 5 jaar geleden gingen scheiden had mijn ex een slecht lopend eigen bedrijf en zijn inkomsten waren 0. Ik werkte toen 4 dagen per week in loondienst en was degene die zowel partner- als kinderalimentatie moest gaan betalen. Al met al een heel bedrag dat ik per maand kwijt was. Drie jaar geleden kwam een eind aan het betalen van de partneralimentatie, omdat hij ging samenwonen met zijn nieuwe vriendin, dat scheelde al een heel bedrag.
Inhoud blog
Laag inkomen
Mijn ex was ondertussen gestopt met zijn eigen bedrijf en wilde niet meer dan 15 uur per week werken. Hierdoor had hij een laag inkomen en kon hij de rest van de week heerlijk relaxen, omdat ik hem maandelijks veel kinderalimentatie betaalde. In combinatie met toeslagen en de inkomsten van zijn vriendin konden ze het blijkbaar redden om rond te komen.
Irritatie
Bij mij groeide de irritatie. Waarom moest ik hem kinderalimentatie betalen, terwijl hij de moeite niet nam om het financieel zonder deze bijdrage te redden? Waarom nam hij zijn verantwoordelijkheid niet door meer te werken? Als hij de zorg grotendeels zou hebben zou dit gevoel minder spelen, maar we hebben co-ouderschap, dus dat is niet aan de orde.
Minder werken
Drie jaar geleden ben ik een dag minder gaan werken in verband met het volgen van een opleiding. Een herberekening aanvragen had in dit geval geen zin, omdat het een vrije keuze van mij was. Tot zover begrijp ik dat. Twee jaar geleden werd ik zwanger van mijn nieuwe liefde. Een extra kindje zorgt ervoor dat ik per kind minder draagkracht heb en dus was dit reden genoeg om een herberekening te laten doen.
Traject gezamenlijk ouderschap
Een paar maanden voor de geboorte van mijn jongste kindje zijn we een traject ingegaan om ons gezamenlijke ouderschap te verbeteren. Uiteraard stond de herberekening van de kinderalimentatie ook op de agenda. Alle bijeenkomsten kwam dit ter sprake.
Waar ik al bang voor was gebeurde: Mijn ex wilde zijn loongegevens niet vrijwillig met mij delen. Ik mocht zelfs niet weten wat voor werk hij deed.
Tijdens de laatste bijeenkomst, vlak voor de geboorte, kwamen we overeen dat we dit via de rechtbank zouden laten lopen. Samen kwamen we er niet uit. Ik wilde een eerlijke herberekening, volgens de regels. Hij wilde hiervan afwijken en eiste dat mijn nieuwe vriend alles voor onze baby zou betalen. Ik zou dan genoeg geld overhouden om hem de volle mep kinderalimentatie te blijven betalen. Dat ik minder zou gaan werken door dit kindje was ook mijn eigen keuze, volgens hem. Dit financiële stuk mocht niet zorgen dat alles dat we hadden opgebouwd tijdens het ouderschapstraject teniet zou gaan door discussies hierover.
De nieuwe versie van het ouderschapsplan kon gelukkig wel worden getekend, het oude bedrag van de kinderalimentatie zou daar in blijven staan. Ik zou dit immers blijven betalen tot de uitspraak van de rechter.
De zitting
Twee maanden na het beëindigen van dit traject had ik een advocaat de opdracht gegeven om de rechtbank te verzoeken een uitspraak te doen. Na een korte poging van de advocaten om er toch samen uit te komen werd besloten om inderdaad de rechter te laten bepalen. Bijna een jaar later waren we aan de beurt.
Wat mij veel verdriet heeft gedaan is dat mijn ex tijdens de zitting ontkende dat er tijdens het ouderschapstraject gesproken was over een herberekening van de kinderalimentatie. Ik had vlak daarna het nieuwe ouderschapsplan getekend en daar stond in dat ik hetzelfde bedrag aan kinderalimentatie zou blijven betalen. In mijn beleving logisch, totdat er een uitspraak van de rechter was. Zo was dit afgesproken. Dit heeft veel kapot gemaakt in mijn hernieuwde vertrouwen in hem. Jammer dat dit zo gelopen is.
De uitspraak
Na een aantal weken kwam de uitspraak van de rechter. Ik werd grotendeels in mijn gelijk gesteld en hoef nu slechts 10% te betalen in vergelijking met het eerdere bedrag. Aan de ene kant opluchting, aan de andere kant doet het zeer.
Mijn ex wil nog steeds bijna niet werken. Onze kinderen hebben het daar financieel minder goed dan bij ons. Er is weinig geld voor af en toe een uitje, vakantie of een extraatje. En dat gun ik ze zo.
Het voelt alsof ik ze dit heb afgenomen, al weet ik ook dat het niet mijn verantwoordelijkheid is. Als er bewust wordt gekozen voor weinig uren werken zijn dit de gevolgen en die keuze kan ik niet veranderen.
Op dit moment hoor ik de kinderen nog niet over de verschillen op financieel gebied tussen ons gezin en het gezin van hun vader en daar ben ik blij om. Ze waarderen de kleine dingen en zijn in beide huizen gelukkig en daar gaat het uiteindelijk om. Hopelijk blijft dit zo!
Zijn er in jullie financiële situatie de afgelopen tijd dingen veranderd? Schroom dan niet om contact op te nemen met een mediator van Judex. Zij helpen u graag verder met een alimentatie(her)berekening.
Lees ook de andere blogs van Judex.
Sanne - 6 mei 2021
Alles valt en staat met de bereidwilligheid van partners. Als er 1 partner is die niet meer wil betalen, dan heb je al een ellenlang getouwtrek met de nodige kosten. Zelf dacht ik slim te zijn, door een advocaat een herberekening te laten doen. Volgens geldende normen kwamen beide advocaten op een wezenlijk verschil dat ik me afvroeg, waar dan een berekening voor is, als je op zo’n groot verschil uit komt.... Maar het meest pijnlijke is het “opbieden” tegen elkaar om zo tot een bedrag te komen....en ja,...als dat 1 partij niet wil toegeven, dan tikt je advocaat teller door, en is elke €25 aan onderhandeling niet vergeleken bij het tarief van de advocaat. Dat was voor mij de eerste en laatste keer..... ik onderhoud de kinderen liever zelf, en neem als het moet een tweede baan, dan de stress, onrust, ruzies en kosten van een herberekening die toch niet naar wens is