Kim kwam in eerste instantie bij me omdat ze moeite had met de relatie met haar dochter. Haar dochter wilde altijd bij haar in de buurt zijn en vertoonde angstig gedrag wanneer Kim niet in de buurt was. Kim vond dat benauwend en had moeite met het investeren in de relatie met haar dochter. Ze voelde irritatie als ze aan haar dochter dacht en daar voelde ze zich schuldig over.
Irritatie gaat over jezelf
Irritatie gaat in mijn optiek altijd over jezelf. In irritatie zit een bepaald verlangen (de ander heeft iets wat jij ook graag zou willen) of iets wat je bij jezelf onderdrukt (een eigenschap die jij ook hebt, maar niet zo mooi vindt van jezelf). Dit laatste was bij Kim ook het geval. Dit was één van de redenen geweest dat haar ex de relatie beëindigd had. Hij vond haar onzeker en behoeftig overkomen. Ze hing aan hem en dat benauwde hem.
Toen ik Kim dit spiegelde, reageerde ze in eerste instantie ontkennend. Ze was toch zo lief, aardig en sociaal? Ze stond altijd voor iedereen klaar. En dat klopte ook. Kim was lief, aardig en sociaal en stond altijd voor iedereen klaar, niks was haar te gek. Ze was een opofferende moeder en een toegewijde echtgenote (geweest). En toch was dat niet genoeg. Toen ik die zin uitsprak en een stilte liet vallen, zag ik de kracht van die zin indalen bij Kim. “Nee”, zei ze. “Het is nooit genoeg, wat ik ook doe.”
Innerlijke leegte
De daaropvolgende sessies zijn we bezig geweest met in kaart brengen waar Kim’s innerlijke leegte vandaan komt. Die innerlijke leegte, dat is wat haar dochter haar spiegelde in haar gedrag. Doordat Kim in haar eigen behoefte ging voorzien, werd het claimende gedrag van haar dochter ook minder.
Kim wilde vooral gewenst zijn, geaccepteerd en geliefd worden en daar deed ze alles voor. Boosheid uitte ze niet zo snel, omdat ze daarmee het risico op afwijzing kon oplopen. Kim gaf veel, maar kon ook diep gekwetst worden bij afwijzing wat nogal eens gebeurde, omdat ze de neiging had om zich aan een ander vast te klitten. Dit was precies wat haar ex haar verweet en wat ook in haar nieuwe relatie een rol speelde.
Wat wil ik?
De uitdaging voor Kim lag in ‘het naar binnen keren’ en op zichzelf te vertrouwen in plaats van het bij anderen te zoeken. Daarvoor moest zij ook leren zich te begrenzen: overal ja op zeggen is niet nodig en nee zeggen is heel gezond. Hierbij gaat het om: wat wil ik? Een vraag die ze zichzelf niet vaak stelde.
Het kunnen verdragen dat anderen het niet eens zijn met haar nee, was ook een uitdaging. Kim stelde zichzelf steeds vaker de vraag; wat wil ik? In het begin gingen de mensen in haar omgeving nogal eens in de weerstand wanneer Kim haar grenzen aangaf, maar na verloop van tijd accepteerde haar omgeving haar grens. Het resultaat was een diepere verbinding met haar dochter en een meer wederkerige relatie met haar partner en haar ex.
Miranda van Beuningen
Lees ook de andere blogs van Miranda.
REAGEER OP DEZE BLOG