Mijn ex heeft een heel ander huishouden dan ik, dat vind ik ingewikkeld

Het huishouden bij mijn ex is totaal anders dan bij mij thuis. Hier is het meestal netjes en schoon en bij mijn ex verre van dat. Dit was al zo toen ik nog met mijn ex in huis woonde. 

Veel spullen

Mijn ex is een verzamelaar en heeft ontzettend veel spullen. Daarnaast heeft hij nog heel veel spullen liggen die hij ooit als voorraad had voor zijn winkel die nu niet meer bestaat. Met de hoeveelheid voorraad is een grote zeecontainer te vullen. Best veel als je dit allemaal verspreid door het hele huis bewaart.

Ik kan goed begrijpen dat het schoonmaken van je huis een stuk lastiger is als er heel veel spullen zijn. Kasten zijn volgepropt en dozen en gevulde tassen liggen op de grond. Het is meestal vies. De hond van zijn vriendin komt sinds kort ook bij hem thuis, dat helpt ook niet mee. Er is niet tegenaan te stofzuigen. Daarnaast ligt de voortuin vol met grofvuil, zo erg dat de buurt klachten heeft ingediend bij de gemeente. Nu er een grote schutting om de tuin is gezet, is het wat minder zichtbaar gelukkig.

Schaamte

Ik heb jaren op deze manier geleefd en dat terwijl ik heel netjes ben en graag leef in een schone omgeving. Ik heb mijn best gedaan al die jaren om ‘de schade’ te beperken, maar dit is me niet gelukt. We hadden hier bijna dagelijks ruzie over. Mijn opruimwoede werkte vaak averechts. Uiteindelijk is dit één van de redenen geweest dat we zijn gescheiden.

De schaamte die ik had en nog steeds heb is groot. Ik durfde vroeger amper mensen thuis uit te nodigen. De familie die op verjaardagen wel binnen kwam had altijd commentaar (en terecht) op de situatie. Nu schaam ik me nog steeds. Ik weet dat de ouders van vriendjes en vriendinnetjes van onze kinderen de puinzooi in de tuin zien bij het ophalen na een speelafspraakje. Ze durven er niks over te zeggen tegen mij, maar ik hoor via via wel eens dat erover gepraat wordt. Ook al woon ik er niet meer, het doet me wel verdriet. Gelukkig worden de kinderen er niet mee gepest, iets wat ik wel had verwacht.

Kinderen

Onze kinderen lijken er weinig problemen mee te hebben. Ze hebben het wel eens over ‘de puinzooi bij papa’, maar dat is het dan ook. Ze weten niet beter dan dat het daar zo is. Soms is het heel erg zichtbaar dat er opgeruimd en schoongemaakt is. De tafels zijn leeg, er is gestofzuigd en er lijkt structuur te zitten in het bewaren van de spullen. Helaas is dit meestal maar van korte duur. 

Onze oudste, 11 jaar, is erg netjes van zichzelf. Haar slaapkamers in beide huizen zijn meestal opgeruimd en dat doet ze uit zichzelf. Ze is wel, net zoals haar vader, een echte verzamelaar. Onze jongste, 9 jaar, is een enorme rommelkont. In beide huishoudens. Het lukt me niet om haar ervan te overtuigen dat een opgeruimde slaapkamer rust kan geven in je hoofd. Een beloningssysteem voor het opruimen van de badkamer na gebruik, de kleren in de woonkamer en de ontbijtspullen na gebruik weer in de keuken werkt. Dit ga ik binnenkort uitbreiden naar een opgeruimde kamer op het moment dat de wissel naar haar vader is. Of ze erfelijk belast is met de genen van haar vader op dit punt of dat het zo is omdat veel kinderen zo zijn zal ik nooit weten…

Persoonlijke verzorging

De persoonlijke verzorging hier en bij hun vader is ook verschillend. Vieze kleren gaan hier altijd in de wasbak, ook al is dit dagelijks. Als ze met vieze kleren aan naar school willen mag dit van mij niet. Hier wordt elke dag gedoucht en worden elke ochtend de haren gekamd. Bij hun vader mogen ze qua douchen zelf kiezen hoe vaak ze dit doen. Helaas heb ik de oudste nog niet kunnen overtuigen dat het best vies is om je 3 of 4 dagen achter elkaar niet te wassen. Het heeft nog geen effect gehad. ‘Geen zin’ is het antwoord. Na die 3 of 4 dagen is de wissel weer en stuur ik haar direct naar boven, onder de douche. De jongste sport met regelmaat en gaat dan zelf onder de douche bij haar vader. 

Eigen verantwoordelijkheid

Ik maak me best zorgen om het gedrag van de oudste. Ik had gehoopt dat ze zelf haar verantwoordelijk hierin zou nemen. Het staat ook haaks op de netheid in haar slaapkamer. Mijn ex heb ik al vaker op haar douchegedrag aangesproken, maar die legt de verantwoordelijkheid hiervoor volledig bij kinderen, dus dat schiet niet op. Hier thuis heb ik ook vaak een discussie met haar over haar persoonlijke verzorging. Een tal van smoezen krijg ik dan te horen. ‘Water kost geld, we moeten energie besparen, ik voel me niet vies, ik ben eergisteren al onder de douche geweest, ik doe het morgen etc etc’. Nu heeft ze nog de leeftijd dat ze luistert als ik haar verplicht te douchen en haar haren te kammen. Ik heb nog even om haar te overtuigen dat het echt anders moet en dat ze zelf haar verantwoordelijkheid hierin moet gaan nemen. Een leuke uitdaging voor de komende tijd…

Suzanne van Judex.

Lees ook de andere blogs van Judex.