Na de zoveelste ruzie zei ik tegen mijn ex: ‘Laten we ermee stoppen’. Hij zei: ‘Dat lijkt mij een verstandig plan’ en dat was het… Meer woorden werden er niet gezegd. We gaven elkaar een knuffel en gingen een middagje met de kinderen naar Ikea. Ik was verdrietig dat het ons niet gelukt was om onze 2 kinderen in 1 huishouden te gaan opvoeden, verder gaf deze beslissing mij rust, heel veel rust.
De eerste maanden na deze beslissing had ik de tijd nodig om aan het idee te wennen. Ik kon me er moeilijk toe zetten om de eerste stap te nemen om alles in gang te zetten, bang voor wat er allemaal ging komen en geregeld moest gaan worden. Uiteindelijk hebben we 2 mediators uitgenodigd voor een kennismakingsgesprek bij ons thuis.
Op zoek naar een mediator
De eerste mediator was een vrouw en het gesprek verliep prima. Ze vertelde ons over de scheidingsprocedure en alles wat we moesten gaan uitzoeken, opzoeken en regelen. Het benauwde me, omdat er heel veel uitgezocht moest gaan worden en ik had daar weinig energie voor. Maar ja, het moest.
De tweede mediator was een man. Hij kwam binnen en begon direct op een hele irritante manier tegen onze kinderen te praten. De rest van het gesprek sprak hij ons aan alsof we kleine kinderen waren, dus de keuze voor de mediator was na het tweede gesprek snel gemaakt.
Het proces
Nadat de keuze voor de mediator was gemaakt ging het vlot. We vulden vragenlijsten in over hoe we alles met de kinderen wilden regelen. De mediator kwam nog een keer bij ons thuis om alles door te spreken. We zochten heel veel documenten op, er werd een alimentatieberekening gemaakt, het convenant werd opgesteld en de scheiding werd ingediend bij de rechtbank.
De woning
In die periode was het wat makkelijker dan nu om aan een andere woning te komen. Ik had geluk en kon tijdens het scheidingsproces al terecht in een huurwoning. Dat gaf mij rust. Ik had een plekje voor mezelf, ik had een kamertje voor mijn kinderen en ik was weg bij mijn ex.
Tijdens het scheidingsproces ging ik meerdere keren in de week shoppen om voor een groot deel nieuwe spullen te kopen. Ik had er de behoefte aan om een nieuwe start te kunnen maken, zonder onze gezamenlijke spullen. De eerste dag alleen in mijn nieuwe woning kan ik me nog goed herinneren.
Hoe verder na de scheiding?
Daar zat ik dan. Alleen op de bank in mijn nieuwe huisje, nieuwe spullen, her en der nog een doos die uitgepakt moest worden. Het was stil. Mijn kinderen waren bij hun vader, ik was klaar met shoppen en daar zat ik dan.
Erg confronterend. Het was een hele goede keuze geweest om te gaan scheiden, om eindelijk voor mezelf te kiezen. Ik hield het niet meer vol in het huis dat bijna tot het plafond vol stond met dozen, rotzooi en een partner met wie er geen liefde meer was en zo vaak ruzie. Ik wilde mijn kinderen niet in deze situatie laten opgroeien.
Maar toch, ondanks dit alles, was ik verdrietig dat ik mijn kinderen geen jeugd kon geven met een vader en een moeder in 1 huis. En dit kwam goed binnen op het moment dat ik voor het eerst alleen in mijn nieuwe, mooie en vooral opgeruimde en schone huisje op de bank zat. Ik heb zoveel gehuild…
Gescheiden, wat nu?
Op de dagen dat de kinderen bij mij waren was ik op en top moeder. Ik had en nam de tijd om van alles leuks te ondernemen met mijn kinderen. Tijdens het scheidingsproces was dit er behoorlijk bij ingeschoten. Ik nam de tijd om met ze te knutselen, spelletjes te spelen en uitgebreid met ze te knuffelen. Ik werd een steeds leukere moeder.
Op de dagen dat de kinderen bij hun vader waren had ik het moeilijk. Overdag was ik op mijn werk en dat ging prima. In de avonden en in de weekenden kon ik niet alleen zijn. Vanaf mijn 14de tot mijn 35ste was ik nog geen jaar vrijgezel geweest. Ik had niet geleerd en ervaren hoe het is om vrijgezel te zijn.
Gelukkig had ik een boel vrienden en familie in de buurt en wist ik op veel momenten een afspraak te maken en deed ik alleen maar leuke dingen. Dit heeft mij door de eerste periode heen gesleept. Ik kon met mijn familie en vrienden ook veel praten over alles wat er was gebeurd en kon mijn scheiding op deze manier verwerken.
Ik ben alle lieve mensen om mij heen erg dankbaar dat ze er in deze moeilijke periode voor mij zijn geweest. Zonder hen had ik het een stuk moeilijker gehad!
Lees ook de andere blogs van Judex.
REAGEER OP DEZE BLOG