Onlangs hoorde ik een verhaal van een collega van me die een dame in zijn praktijk kreeg die vroeg om financieel advies. De vrouw in kwestie heeft financiële problemen die hun oorsprong vinden in een scheiding die al jaren geleden is afgerond; in 2012. Toen hij een beetje doorvroeg werd bij hem al snel duidelijk; de advocaat die destijds het convenant opstelde, had een grote fout gemaakt. En die fout had grote gevolgen. Vooral voor de dame die bij hem aanklopte. Haar situatie was compleet anders geweest als destijds de juiste stappen waren genomen.
Verdeling bij gemeenschap van goederen
Het stel was ooit getrouwd in gemeenschap van goederen. Bij een scheiding zouden de alarmbellen meteen moeten rinkelen; een 50/50 verdelingsregeling is vrijwel altijd van toepassing.
De ex-man had echter ver voor de datum dat hij trouwde de woning waarin het stel na de huwelijksvoltrekking zou gaan wonen al gekocht. De advocaat die bij de scheiding betrokken was, redeneerde dat de waarde van de woning niet in de verdeling meegenomen hoefde te worden omdat deze voor het huwelijk door de man al was aangekocht.
Ook een schuld die de vrouw in kwestie had voor het huwelijk werd bij de verdeling buiten beschouwing gelaten.
En daar beging de advocaat een grove fout. Zowel de woning als de schuld hadden meegenomen moeten worden in de verdeling.
Scheiding weer ongedaan maken
Nu mevrouw zeven jaar later (nog steeds) financieel in de problemen zit, bedacht hij zich om een bevriende advocaat eens te vragen of je een dergelijke beslissing rondom een scheiding door de rechter nog terug kunt draaien.
Het antwoord van de advocaat was duidelijk. De financiële belangen zijn dusdanig groot dat dit een reden vormt om een rechter te vragen de scheiding ongedaan te maken wegens ‘dwaling’ van de destijds betrokken advocaat.
Saillant detail bij dit hele proces is dat de ex-echtgenoot van zijn klant inmiddels is overleden. In zijn nalatenschap had hij vastgelegd dat zijn geld naar een goed doel moest worden overgemaakt. En dit geschiedde.
Hoe dit verhaal afloopt weten we nog niet. Ik ben heel benieuwd of het betreffende goede doel in de toekomst gedwongen kan worden om het geld dat zij via de nalatenschap hebben ontvangen, terug te storten.
Scheiden doe je liever in één keer goed
Eén ding is zeker. We waren blij dat ze deze dame konden wijzen op haar rechten en waarschuwen iedereen die gaat scheiden goed uit te zoeken waar men voldoende kennis heeft om goed te begeleiden. Want scheiden doe je liever in één keer goed!
Annegien Hanemaaijer
William - 4 feb 2020
Het huis was van de man, de schuld van de vrouw. Wanneer bij een huwelijk met gemeenschap van goederen huwelijkse voorwaarden worden opgesteld kan dit ook zo blijven, en de kans is vrij groot dat ook is gebeurd. Wie wil immers de helft van zijn huis afgeven en de helft van iemands schuld overnemen, niemand toch ? Bij de scheiding heeft de vrouw de helft van het tijdens het huwelijk opgebouwde vermogen gekregen; financiële problemen van de vrouw na de scheiding zijn dan enkel aan zichzelf te wijten, niet omwille van het feit dat ze niet heeft gekregen wat ook niet van haar was. Ik zie geen dwaling van de advocaat, integendeel; een huwelijk dient niet om het vermogen van iemand anders dat werd opgebouwd vóór het huwelijk in te pikken, noch om uw schuld door iemands anders te laten inlossen. De vanzelfsprekendheid waarmee men in dit artikel voorbij gaat aan het feit dat de vrouw een schuld had, en dat men vindt dat de helft van zijn huis van haar is, daar keert mijn maag van om. Misschien is de oplossing van haar financiële problemen om met een rijke man te trouwen, iemand die deze keer wat naïever is, en dan kort nadien terug te scheiden ? Bah !
Kees - 6 feb 2020
Ik begrijp de reactie van Willem, maar als je in gemeenschap van goederen trouwt komt alles in de gemeenschappelijke boedel, dus ook het huis en de schulden van iedere partner, en die zouden dan gelijk verdeeld moeten worden. Dat is niet gebeurd, dus is er een fout gemaakt. Wil je die verdeling voorkomen dan moet je op huwelijkse voorwaarden trouwen of helemaal niet (ook geen geregistreerde relatie, want dan geldt hetzelfde als bij een huwelijk). Ik vraag mij trouwens wel af of het eerlijk is als je met iemand trouwt en die vertelt niet de waarheid over zijn/haar schulden, dat je dan moet opdraaien voor de helft van de schulden van jouw partner. Naar mijn mening zou daar vooraf een verklaring voor moeten worden getekend om dat risico te vermijden en is die vals dan moet de partner met schulden die schulden zelf betalen.