Ineens was ik de grootste vijand
We waren al bijna 21 jaar gelukkig samen. Onze trouwdag was de mooiste dag uit mijn leven. En dat werd alleen maar mooier door de komst van onze kinderen. We waren verhuisd van een flatje naar een twee onder 1 kap, met een mooie auto voor de deur. Allebei een goede baan inmiddels en een leuk sociaal netwerk om ons heen. Alles liep op rolletjes totdat ik op een dag te horen kreeg dat ze geen gevoelens meer voor mij had en wilde scheiden. De grond werd onder mijn voeten weggeslagen. Binnen 2 maanden zat ik op een flatje, volgens mijn vrouw was het beter dat ik weg ging en zij en de kinderen in het huis bleven. Het leek alsof ik in een slechte film was beland. De kinderen zag ik nog maar 1 x per twee weken, schoonfamilie keerden mij de rug toe en het ergste van alles: “ik was ineens de grootste vijand.” Jarenlang deelden we lief en leed en stonden we samen schouder aan schouder, maar ineens stonden we lijnrecht tegenover elkaar. We waren zelfs niet meer in staat om normaal met elkaar te praten. Komt dit ooit nog goed?
Vechtscheiding
In een notendop is dit het verhaal van Bram, 44 jaar. Helaas beland in een vechtscheiding. Hij is ten einde raad. In korte tijd verloor hij alles wat hem lief was: zijn huwelijk, kinderen, huis, schoonfamilie, gezamenlijke vrienden enzovoort. Emotioneel is hij een wrak. Hij wordt heen en weer geslingerd tussen allerlei heftige emoties. De ene keer intens verdrietig, de andere keer enorm boos. Hij voelt zich ook schuldig omdat hij als een man gefaald heeft om zijn gezin bij elkaar te houden. Hij verliest steeds meer grip op de situatie en is ook bang dat hij zijn baan verliest. In de tussentijd is het contact met zijn vrouw (aanstaande ex vrouw) nog verder verslechterd. Bram is in een neerwaartse spiraal terechtgekomen en ziet niet hoe dit ooit nog goed moet komen.
Silvia - 7 mrt 2018
Advies voor Bram omdat dit alles na zoveel jaar huwelijk als donderslag bij heldere hemel is gekomen: kijk ook eens bij www.get-real.info Veel informatie over een midlifecrisis/ identiteitscrisis Er reageren veel vrouwen maar waar je vrouw leest kan zeker ook man gezet worden. Hetzelfde proces. De oprichter van deze site Josine van Dongen heeft ook een verhelderend boek geschreven
A. Grootes - 2 nov 2018
15 jaar geleden zat ik in bijna dezelfde situatie. Maar precies op hetzelfde moment ook mijn baan kwijt door reorganisatie. Waar echter de rechtbank de oren voor sloot bij het vaststellen van mijn draagkracht. En daardoor ging het mis. Bovendien waren de kinderen ruim boven de 12 jaar, wilde de rechtbank geen aandacht besteden aan een omgangsregeling en liet ze ten prooi vallen aan het ouderverstotingssyndroom. Eén advies: wanneer je je als vader inspant voor rechtvaardigheid dan vecht je jezelf helemaal kapot. Daar komen veel zelfmoorden van. Dat heb ik dus meteen laten vallen om mijzelf te redden. Egoïstisch??? Neen!!! Pure zelfverdediging. Ik heb het hele verleden meteen losgelaten. En ben optimistisch aan een nieuwe relatie begonnen. Helaas heeft het verleden mij niet losgelaten waar mijn nieuwe relatie de dupe van is geworden. Advies twee: begin geen nieuwe relatie voordat alles tot rust is gekomen. maar zorg wel voor nieuwe vriendschappen! Afleiding is heel belangrijk.