Voel je je afgewezen door je stiefkind?

7 Kenmerken voor samengestelde gezinnen

Mixd (voorheen Stiefplan) heeft een serie gemaakt: de 7 kenmerken voor het samengesteld gezin. Deze kenmerken bespreken we de de komende periode in de blogs. Kenmerk 1: ex partners blijven altijd samen ouders.

Kenmerk 2 Bloedband en stiefband bij elkaar

Bloedband versus stiefband

Met je eigen kind heb je een bloedband, een biologische vanzelfsprekende band wat maakt dat kinderen in eerste instantie altijd gericht zijn op hun biologsiche ouders. En niet op hun stief/bonus ouders. Biologisch gezien is dat logisch. Kinderen komen voort uit hun eigen ouders. Je hebt bijvoorbeeld de neus van je vader of de creativiteit van je moeder. Je word door je ouders opgevoed en er is een gemeenschappelijke geschiedenis. Van nature ben je loyaal aan je ouders en met hen deel je ook je voorouders en andere familie.

De band tussen stiefouders en stiefkinderen is een verworven band (Hetzelfde geldt voor de band tussen stiefkinderen.)

Deze band is ontstaan omdat hun ouders een relatie hebben. De biologische logische band hebben stiefouders niet met hun kinderen en andersom.

Het gevoel van afwijzing door je stiefkind

Veel nieuwe partners zien de biologsche logische band tussen hun partners en diens kinderen en voelen dat ze daar geen deel van uitmaken. 

Dat kan een heel eenzaam gevoel geven, een gevoel van jaloezie, van er niet bij horen. Het gevoel van afwijzing door je stiefkind.

Niemand wil dit voelen en we doen er dan vaak ook alles aan om dit gevoel te voorkomen. Hoe kies je nu een goede manier van omgaan met deze verschillende banden zodat je vooral de vreugde van je partner en diens kinderen kan voelen en niet enkel gaat lijden door de gevoelens van afwijzing en jaloezie?

Hoe meer ruimte je geeft hoe meer ruimte er terugkomt

Stella (42) heeft grote moeite met het feit dat de twee dochters van Mike haar lijken te negeren.  “Altijd vragen ze om papa, als ze pijn hebben, verdrietig zijn of een snoepje willen, ze vragen altijd om hun vader. Soms lopen ze mij gewoon voorbij en vragen ze “waar is papa?” om vervolgens hem een vraag te stellen die ik evengoed kon beantwoorden.”

Voor Stella is het belangrijk te weten dat inzien dat de biologische logische band tussen ouder en kind niet betekent dat er van jou, de nieuwe partner niet gehouden wordt. De liefde tussen haar partner en de kinderen houdt geen afwijzing in van Stella.

Wel wordt er van de stiefouder gevraagd ruimte te bieden voor die band. Want hoe meer ruimte er is voor de bloedband, des te meer ruimte en liefde wordt er door de kinderen gevoeld voor de stiefouder (en dat maakt Stella ineens een bonus, een essentiële schakel in het systeem).

Ondankbare rol

En deze ruimte bieden is helemaal niet altijd even makkelijk, zeker niet bij gevoelens van afwijzing en jaloezie. Maar als het lukt, dan levert het wel veel op. Dat is echter niet altijd direct merkbaar. Er kunnen jaren voorbijgaan zonder dat ook maar iemand van de kinderen ook maar bewust opmerkt wat het aandeel van de stiefouder is in het gezin. Het is niet voor niets dat stiefouders regelmatig uitroepen dat hun rol soms zo ondankbaar voelt.

Zo kunnen kinderen het heel vanzelfsprekend vinden dat jij thuis blijft als je partner iets alleen met hen gaat doen, of dat je stiefdochter in het weekend altijd naast jouw man gaat zitten. Vanzelfsprekend, alsof zij op de eerste plaats komt. En dat jij dan maar weer opschuift om ruimte te maken. Het kan jaren kosten dat kinderen zien dat de biologie daarin sturend was, maar jouw rol daarin zo belangrijk is geweest en zeker niet altijd even makkelijk  voor je was. 

Waardevolle taak voor de biologische ouder

Als biologische ouder ligt hier een waardevolle taak om soms een stapje terug te doen, om de band tussen jouw kinderen en de stiefouder te laten groeien. Het is mogelijk om afspraken te maken over ruimte die iedereen nodig heeft om een goede relatie op te bouwen. En dit valt natuurlijk er samen met verwachtingen en het beeld dat je hebt van alle rollen binnen het samengestelde gezin. Van kinderen kunnen we alleen niet verwachten dat zij zich aanpassen aan deze verwachtingen en het beeld dat je als volwassene hebt van jullie samengestelde gezin. Maar door ze vooraf wel te bespreken, word je samen minder snel overvallen door emoties als afwijzing en jaloezie.

Afspraken maken

Stella sprak met Mike af dat ze haar rol zouden verduidelijken naar de kinderen om ervoor te zorgen dat Stella minder het gevoel had er voor spek en bonen bij te zitten. 

Ze hebben afgesproken dat wanneer de kinderen vragen hebben over de huisdieren, de tv, hun huiswerk en de taakjes in huis ze naar Stella kunnen gaan.

“Natuurlijk weet Mike ook prima deze vragen te beantwoorden. Maar zo leren zijn kinderen dat ik er ook voor hen ben en zij niet meer automatisch naar Mike hoeven te gaan met hun vragen, ook al lijkt het (biologisch) logisch gewoon naar papa te vragen. Op deze manier kan ook mijn band met de kinderen groeien zonder dat ik het gevoel heb mijzelf ertussen te moeten wurmen”.

Merel Kerremans

06 21421649

Posistief.nl