Pubers en echtscheiding
“Mijn ouders hadden steeds ruzie, er werd gescholden en geschreeuwd. Het was echt niet gezellig. Ik trok me terug op mijn eigen kamer. Daar was het tenminste rustig. Toen gingen ze scheiden en ik dacht eindelijk, nu is het afgelopen met de ruzie. Ik woon wel een paar dagen bij de een en de andere dagen bij de ander. Geen punt.
Ruzie gaat door
Dat was een verkeerde gedachte, de ruzie gaat nog steeds door. Er is altijd wel iets. En ik moet het steeds gaan vertellen. Zij communiceren niet, nee ik ben steeds de boodschapper. Steeds moet ik ook de boodschap verdedigen ook al ben ik het er niet mee eens.
Nee, mijn kamer is mijn veiligheid. Daar kan ik uren zijn. Dan hoef ik helemaal niets met een van mijn ouders. Zij denken dat ik de scheiding goed verwerkt heb, want ik heb mijn draai gevonden.
Mijn eigen wereld zonder ruzie
Ik heb mijn eigen wereld gecreëerd. Ik heb veel vrienden bij de online spellen die ik speel. Daar krijg ik respect van mijn medespelers en zijn ze blij als ik er weer ben. Dat is mijn thuis geworden. Ik volg veel mensen op facebook en like veel berichten. Als ik een bericht plaatst, krijg ik ook veel likes. Dat doet me goed.
Nu gaat mijn vader zeiken dat ik te veel achter de computer zit, dat ik te weinig contacten heb. Ja wat moet ik dan. Naar zijn geruzie luisteren? Dat is helemaal geen optie.
Ik wil niet kiezen
Ik ga niet kiezen tussen mijn ouders. Door op mijn kamer te zijn hoef ik niet te kiezen. Zij zoeken het maar uit.”
Dit is geen losstaand verhaal, we horen dit vaker. Uiteindelijk creëert hij/zij een eigen wereld, daar zijn de contacten. Hij/zij sluit zich steeds verder af van alles wat er in de “echte” wereld gebeurt. Daardoor gaat het slechter op school, bij het vinden van werk en bij het aangaan van relaties. Hij/zij krijgt het etiket dat hij/zij internet verslaafd is.
Maar hij/zij wil ergens bij horen, wil gezien worden. Dat kinderen moeten kiezen tussen ouders is een onmogelijke keuze. Kinderen willen loyaal zijn naar beide ouders. In het bovenstaande verhaal wordt er voor niemand gekozen! Dan maar geen contact met moeder, geen contact met vader, geen contact met vrienden. Er wordt gekozen voor virtuele vrienden en hoe echt is dat contact?
ERBIJ HOREN is een van de basisbehoeften van ieder mens. Ouders hebben de taak om een kind dat te leren en te laten ervaren. Door een scheiding staat er veel op zijn kop, maar dat ontslaat je niet van je taak als ouder.
Koos van der Zwet
REAGEER OP DEZE BLOG