Elisa deel 2: Dank je wel ex schoonzus!

En die duidelijkheid kwam er. Natuurlijk  passeerden we elkaar zo nu en dan. En ik zei altijd gewoon vriendelijk goede dag en soms ook wel een vriendelijk woordje meer. Zij ook. En mijn ex-schoonouders evengoed. De kinderen heb ik nooit tegengehouden in het naar Tante Ellen toegaan. Ze is een lieve tante voor hen en vanuit mijn kinderen hun oogpunt gezien, moet het heerlijk zijn om een tante náást de deur te hebben wonen en even binnen te kunnen waaien. En de kinderen hun geluk staat voor natuurlijk altijd voorop. En voor Ellen duidelijk ook. Ik was trots op ons hoe we met de situatie omgingen.

Wat de nieuwe vriendin van papa betrof, was de nieuwigheid er een beetje af aan het gaan. Weliswaar was alles enorm snel gegaan en heb ik met momenten moeten inspringen om mijn ex bewust te maken van onder andere de impact op de kinderen door het niet communiceren dat zijn vlam al na 3 weken bij hem introk. En de kinderen dit pas echt hoorden toen ze bij haar ouders aan tafel zaten te eten en dit aan anderen werd verteld… In ieder geval; ze was er al even. Luna en Sterre hadden moeite met slapen. Luna met name kwam veel uit bed ’s nachts. Angsten. Nachtmerries. Niet naar papa toe willen. Kindercoaching waren we inmiddels al gestart. Nadat ik hem al had moeten bewust maken van een aantal zaken die aan zijn kant niet goed liepen, werd ik mij bewust van de rol waar ik nog altijd in zat en besloot ik dat er een derde in moest komen om naar de kinderen te luisteren en hen te helpen. En ikzelf zo een stap terug kon doen en me op mijzelf kon gaan concentreren, in plaats van nog bezig zijn met hem… De kindercoach werd de juf van Luna. Stomme keuze achteraf gezien. En totaal niet professioneel ook niet door de juf/coach zelf. Maar omdat mijn ex nogal van het type ‘er is toch niks aan de hand? Het gaat hartstikke goed met ze!’ is en ik wist dat hij de juf aardig vond omdat ze voor onderhoud met haar auto bij hem kwam; wist ik dat hij dit dan wel zou doen omdat zij het was.

Luna had al een paar keer gezegd dat ze de vriendin van papa niet meer zo lief vond. En Sterre was enorm opstandig. Een vijfjarige laat natuurlijk op een andere manier zien dat ze niet helemaal lekker in haar vel zit, dan een achtjarige die dit beter in woorden kan uitdrukken. Ik probeerde het naast me neer te leggen. Toen ik echter van een ouder terug kreeg dat haar dochter op een vrijdag mee was gaan spelen bij mijn ex en die dochter had terugverteld dat ‘de vriendin van de papa van Luna niet zo lief was en veel schreeuwde en boos deed’ werd het al moeilijker om naast me neer te leggen. Maar echt ‘iets’ had ik niet. En toen kwam die dag… Luna en Sterre waren aan het buitenspelen toen tante Ellen langskwam met haar hond. De meisjes kwamen mij vragen of ze even mochten meelopen. Tuurlijk. Toen ze terugkwamen kwamen Ellen en ik even in een ongemakkelijk gesprekje. Vreemd hoe dingen lopen. Je kent elkaar al 16 jaar en ineens ben je de ex-vrouw van haar broer en zij mijn ex schoonzus. Ineens vroeg ze of ze me even kon spreken. Ik werd zenuwachtig want veilig voelde zij niet voor mij. “Natuurlijk” zei ik. Of dat dan even kon zonder de kinderen. Ik stuurde daarop Luna en Sterre met een Netflix-verleiding naar binnen en zo had ze me alleen. “Ik heb lang getwijfeld of ik je zou aanspreken maar ik kan het niet meer voor me houden.” Mijn ongemakkelijk gevoel werd niet minder met deze woorden. “Hoe gaat het echt met Luna en Sterre, Elisa?” en daarop schoot ik direct vol. Mijn tranen brandden in mijn ogen en ik kon een snik niet onderdrukken… Ellen zag het en ook haar liet het duidelijk niet onberoerd. Zo stonden we beiden onze tranen in te slikken… “Ik heb namelijk het gevoel dat het niet helemaal goed met ze gaat als ze bij mijn broer zijn. En dat komt door Janine.” En meteen begon ik te huilen. Alles viel op zijn plek… Ellen vertelde me over hoe ze mijn lieve jongste had aangetroffen op de badkamer boven. Snikkend, in een hoekje. Ze was verstard. En Ellen had gevraagd wat er met haar was. Ze had in haar broek gepoept. En ze durfde niet naar beneden. Ellen had gezegd dat dat helemaal niet erg was en haar gewassen en verzorgd. Daarop was Janine naar boven gekomen om te kijken wat er aan de hand was. Ze had toen kleinerend gezegd “Dat gebeurd de laatste tijd wel vaker!” en daarop gezucht en weer naar beneden gegaan. Sterre had aangegeven dat Janine wel vaker boos op haar was. En Ellen vertelde me terug dat toen ze over dit voorval verbijsterd had verteld tegen haar ouders, mijn ex-schoonouders. Mijn ex-schoonvader had aangegeven dat Sterre tegen hem al had verteld dat ze altijd naar haar kamer moest als ze huilde, van Janine. En toen viel dat puzzelstukje ook op zijn plek… Luna had me namelijk al verteld dat Sterre lang op haar kamer zat en mij vaak miste… Ik was er kapot van…

Die persoon die ik met momenten uitgekotst heb in mijn huwelijk en relatie; die persoon was nu degene die naar mij toe was gekomen. Om op te komen voor haar nichtjes. Een hele stap. Een stap die grote gevolgen met zich meebracht. En waar ik haar altijd dankbaar voor zal zijn.

Wordt helaas vervolgd…

Ik ben Elisa, moeder van twee geweldige meisjes van 8 en 5 jaar. Na een lange relatie (en huwelijk) met mijn jeugdliefde besloot ik tot scheiden. We zouden in goede harmonie co-ouderschap gaan doen. Er waren nog geen nieuwe partners. Alles ging meer dan prima; totdat hij een relatie kreeg en ging samenwonen. Waar ik nooit in terecht wou komen zie ik voltrekken voor mijn ogen; machtstrijd over de rug van de meisjes. Een nachtmerrie. Ik wil niet vechten maar langzaamaan rest mij geen andere keuze.