Hoe word ik ooit weer gelukkig na de scheiding?

Ik kijk in de spiegel en sla m’n hand voor m’n mond. Joekels van wallen, theezakjes die je nauwelijks nog borsten kan noemen en een enorme kop met grijs haar. Tranen schieten in mijn ogen en ik wend mijn blik af.

Sinds twee maanden ben ik officieel gescheiden als moeder van twee kleine meisjes. Als de deurbel gaat, kleed ik me snel aan en droog m’n tranen. Twee Poolse klussers staan op de stoep. Met handen en voeten probeer ik ze uit te leggen dat ze vandaag mijn Ikea-keuken in elkaar moeten zetten. Ik schenk koffie voor ze in en deel stroopwafels uit. Zelf krijg ik geen hap door mijn keel bij de aanblik van de stapels verhuisdozen in mijn nieuwe woonkamer. Ik ga op zoek naar de doos met de dekbedden van de meisjes. Zij moeten vanavond in hun nieuwe kamertje kunnen slapen. Dat is mijn doel voor vandaag. Strijdlustig til ik doos voor doos op, lees wat er op de sticker staat en verplaats ze daarna naar de andere kant van de kamer. Na 20 dozen heb ik eindelijk de juiste doos in mijn handen. Er rolt een dikke traan over mijn wang en hij vermengt zich met de inkt op het etiket. Maagzuur brandt in mijn keel. Ik slik een paar keer. Ik klamp me vast aan de gedachte dat ik er alles aan zal doen dat mijn lieve schatjes niet de dupe worden van mijn scheiding. Ik moet sterk zijn nu. IJzersterk. Ik mag niet nog een keer falen.

‘s Ochtends hangt er een dik pak grijze wolken in mijn hoofd. Ik bijt hard op mijn lip als ik met de meisjes mijn voordeur uitstap en we op de bovenburen stuiten, die elkaar innig verstrengeld een zoen geven. We lopen eromheen en ik hoor hoe hij op zijn fiets springt en in het voorbij fietsen ‘I love you’ roept, terwijl hij haar een kushand toewerpt. Ik versnel mijn pas richting het schoolplein en de meisjes lopen braaf naast me. Waar een zonnebril al niet goed voor is.

Overdag ren ik als een opgejaagd hert achter mijn werkagenda aan. Ik probeer me te concentreren op mijn werk, maar mijn gedachten gaan tijdens een saaie projectteam-vergadering direct met me aan de haal. Het kost me de rest van de middag grote moeite om mijn ogen open te houden. Om 18.00 uur ga ik met klotsende oksels richting de opvang, omdat ik me schuldig voel dat de meisjes weer als laatste worden opgehaald. Een snelle pitstop onderweg bij de supermarkt loopt in het honderd, want ik zie bij binnenkomst al een enorme rij bij de kassa staan. Ik neem me direct voor om morgen niet achter mijn bureau te lunchen, maar een rondje te lopen en dan tegelijk mijn boodschappen te halen bij de zelfscan supermarkt achter kantoor. Ik sus mezelf nu door ook een fles Sauvignon blanc in mijn winkelmandje te leggen.

Thuisgekomen flans ik snel een pasta bolognese in elkaar voor de hongerige meisjes. Door de miezerende regen wandel ik snel,  terwijl de meiden op tv ‘Klokkenhuis’ kijken, een blokje om met de hond. Ik betrap mezelf erop dat ik naar binnen gluur bij alle huizen waar de gordijnen nog open zijn. Benieuwd naar wie er achter die ramen wonen. Er gaat een rilling door mijn lijf bij het zien van gezinnetjes die gezellig met elkaar aan tafel eten. Mijn ogen worden waterig. Ik ben dat verloren.

Ik val bij het voorlezen van een verhaaltje bij mijn jongste dochter in bed in slaap. Om 22.00 uur schiet ik overeind door een klapperende slaapkamerdeur. Een lichtflits: de storm giert om het huis. Ik sluit het raam en traag verplaats ik me naar mijn eigen tweepersoonsmatras. Slaapdronken vergeet ik me uit te kleden. Het onweer breekt nu echt los. Ik weet dat we veilig zijn binnen en toch ben ik al sinds ik klein ben bang voor onweer. De rest van de nacht lig ik te woelen. De gedachten schieten door mijn hoofd, maar hoe hard ik ook denk, ik weet niet hoe ik deze maalstroom stop.

Hoe ga ik dit volhouden alleen na de scheiding?

Hoe overleef ik het eerste jaar van mijn scheiding?

Het lijkt zo makkelijk gewoon in je eentje verder gaan en overnieuw te beginnen. Maar hoe doe je dat?

Ik val tegen 5 uur in slaap met het geruststellende idee dat ik morgen hulp ga zoeken voor mijn probleem.

Gun jezelf een gesprekspartner

Ken jij iemand die nu in scheiding ligt? Of ben je zelf in deze rotsituatie beland? Schrale troost, I know, maar je bent dus niet de enige. Je kunt er iets aan doen als je dat tenminste wilt. Gun jezelf het liefste cadeau dat je jezelf kunt geven in deze nare situatie. Iemand die er echt voor jou is, zodat je niet alles alleen hoeft te doen na je scheiding. Iemand die de klappen van de zweep kent. Een buddy die je helpt met de moeilijke dingen aan een scheiding. De communicatie met je ex. Je kinderen kunnen loslaten als ze bij je ex zijn. Alleen zijn. Rust voelen. Gelukkige kinderen.

Hoe fijn zou het zijn als je sneller weer lekker in je vel zit omdat de andere ouder meewerkt aan wat jij graag wilt en dat er iemand is, speciaal voor jou, die je helpt weer gelukkig te worden na je scheiding? Dat moment lijkt misschien nog heel ver weg nu voor je. Wat als het dichterbij is dan je denkt?

Ken je dat verhaal van die vrouw die net gescheiden is met wallen en theezakjes nog? Dat was ik en sinds ik me heb laten begeleiden door een expert ben ik gelukkiger dan ooit. En heb ik me omgeschoold van private banker naar ervaren scheidingscoach, omdat ik het belangrijk vind dat ook jij weer gelukkig wordt.

Hoe ik dat zelf doe? Door goed voor mezelf te zorgen, ook in pijnlijke situaties, want die zijn en blijven er altijd. Door, net als in het vliegtuig, eerst bij mezelf een zuurstofmasker op te zetten, voordat ik mijn kinderen ondersteun. Dat leer ik jou ook heel graag.

Coaching van scheidingsexpert

Je bent van harte welkom voor een kop koffie op het strand van Scheveningen. Bel me voor een gratis oriënterend gesprek op 06-53414166.

Ben je daar nog niet aan toe, maar lijkt het je wel wat om vanuit je eigen huis te beginnen aan de terugweg naar geluk? Doe dan ‘s avonds als je kinderen in bed liggen mee, achter je laptop of ipad, met mijn gratis online masterclass “Hoe je weer gelukkig wordt na een scheiding” Klik op de link om je in te schrijven. Ook als de datum je niet uitkomt, schrijf je toch in en ik stuur je de opname per mail.

Tot snel,

groetjes, Yvonne