Power (wo)man: Get your shit done en herpak jezelf!

Bij het horen van de naam van je ex komt de stoom al uit je oren! Nog steeds kun je de boosheid niet loslaten, omdat je vindt dat hij/zij je onrecht heeft aangedaan, je in de steek heeft gelaten met de kinderen en jullie relatie te snel heeft opgegeven. Je kan er elke week wel om janken, zeker als je de kinderen weer ziet gaan richting je ex. Ja, je hebt een zwaar leven. Dat is de conclusie die je zelf trekt.

Zelfmedelijden

Maar hoe ga je na je scheiding verder? Herpak je jezelf of roep je tegen iedere voorbijganger dat je een zwaar leven hebt, doordat je nu de zorg hebt over de kinderen en je door de scheiding nu je eigen financiële boontjes moet doppen? In welke energie blijf je hangen? In de praktijk zien we het nog vaak dat men te lang kan blijven hangen in de verwijten naar de ander. De ander heeft niet gevochten. De ander heeft te snel opgegeven.

Verwachting vs teleurstelling

De ander zorgt voor die financiële strop… De ander.. de ander… de ander… Maar wat valt jou te ‘verwijten’? Of niet direct een verwijt, maar stel jezelf de vraag wat je anders had kunnen doen. Waar twee kijven, hebben twee schuld. Stop met verwijten naar de ander. Datgene wat je wil horen van de ander, krijg je waarschijnlijk niet meer terug. Dus de boosheid die het veroorzaakt als je die verwachting hebt, kost je enorm veel energie. En dat nog los van de teleurstelling die het met zich meebrengt. Leg in plaats daarvan de vraag bij jezelf, want je hebt invloed op je eigen gedrag en niet op dat van een ander.

Herpak jezelf

Als je net je scheiding achter de rug hebt, zijn mensen behulpzaam en willen ze naar je verhaal luisteren. Naarmate de tijd verstrijkt verandert het luisteren in aanhoren en uiteindelijk vinden ze dat je een klager bent. Terecht? Misschien niet, maar is het echt zo zwaar zoals je het elke keer schetst? Of zet je je schouders eronder en ga je ervoor. Zorgen dat je kinderen zo snel mogelijk kunnen acclimatiseren in de nieuwe situatie door de aandacht op de juiste plek laten… bij je kinderen. Je mag verdrietig zijn, maar weer dat je ook door moet. Voor jezelf en voor je kinderen.

Power(wo)man

Het managen van het huishouden, de kinderen de nodige aansturing geven, zorgen dat je bij elke schoolactiviteit bent en daarnaast nog een baan hebben. Wees trots op wat je neerzet en op alles wat je bereikt zonder je partner. Je kan het ook alleen… echt.

I choose ME

Heb je een omgangsregeling voor de kinderen? Dat betekent dat je ook je momenten alleen hebt. Dagen om naar uit te kijken of dagen waar je je doorheen moet slepen? Wederom pijnlijk om een bepaalde periode ‘afscheid’ te moeten nemen. Laat je kinderen zien dat je ze een leuke tijd toewenst bij je ex-partner. Als je aangeeft dat je het niet leuk vindt dat ze weggaan, dan doet dit uiteraard iets met ze. Ze vinden het zielig om je alleen te laten en kunnen niet optimaal van het weekend bij je ex-partner genieten, doordat ze weten dat jij heel verdrietig bent en dat zien ze niet graag. Probeer juist te genieten van de momenten dat de kinderen er niet zijn. Durf je te vertrouwen op het feit dat ze het ook naar hun zin hebben zonder jou? En gun je ze dat ook? Dan kun je beginnen met loslaten. Wat staat er nog op je bucketlist wat je wil afstrepen? Daar heb je dan nu de tijd voor.

Dus…

Kom los van verwijten en kies voor jezelf. Gun jezelf de tijd die je hebt als de kinderen er even niet zijn. Spreek af met vrienden, pak eens een bioscoopje of plof op de bank en ga de hele dag bingwatchen. Gewoon omdat het kan.