Inhoud blog
Vakantie is voorbij
Inmiddels zijn wij alweer een paar weken terug van een onwijs leuke vakantie en zijn de kinderen ook 2 weken bij hun vader geweest. Waar ze het gelukkig ook fijn hebben gehad. Maar nog steeds geen reactie op mijn voorstel om betere afspraken te maken omtrent veel zaken.
Ik had hem een bericht gestuurd of ik de kinderen een keer mocht bellen toen ze bij hem waren. Maar ook daar geen reactie op.
Afgezet
Vorige week heeft hij ze letterlijk afgezet toen de kinderen terugkwamen. Hij bleef in de auto en zijn vrouw maakte de autodeur voor ze open en stapte weer in en ze reden weg. Waarom? Geen idee. Ik heb vast weer iets verkeerd gedaan. Ik had zijn ouders er niet bij mogen betrekken of wat dan ook. Van de week kreeg onze oudste de eerste zwemles na de vakantie te horen dat hij al naar badje 5 mag! Zo trots als hij is stuur ik een foto van hem met het A4tje van het zwembad. Helaas geen reactie van zijn vader. Waarschijnlijk ben ik gewoon geblokkeerd.
Ik ben happy met de situatie
Het is nu ruim 2,5 jaar geleden dat mijn ex en ik uit elkaar zijn gegaan. Inmiddels ben ik al een geruime tijd erg happy met de situatie en zie ik ook steeds meer in dat wij helaas gewoon geen match waren. Ik was niet 100% mezelf, ik durfde niet 100% aan hem te vertellen hoe ik me soms voelde of wat ik wilde. Ik was bang voor zijn mening. Veel draaide om mijn ex, kwam hij uit zijn werk dan draaide het om hem. Hadden we visite, het draaide om hem.
Maar ik volgde niet mijn hart, wat wilde ik nou echt?
Na veel persoonlijke ontwikkeling het afgelopen jaar zit ik onwijs lekker in mijn vel en ben ik op sommige momenten ook echt gelukkiger dan tijdens onze relatie. Ik ben weer lekker aan het daten (ja ook tijdens Corona) en doe waar ik zin in heb als de kinderen er niet zijn.
We hadden het goed
Waarom dan toch ‘helaas’ niet de match? Ik heb ook prachtige jaren met hem gehad. Mooie reizen gemaakt, veel lol, hij was charmant (tja vond ik toch leuk), 2 prachtige kinderen en ik mis ‘het gezin’. Daarom doet het me veel pijn dat we nu niet normaal met elkaar om kunnen gaan. Dat ik zijn nieuwe vrouw amper ken. Want voor mij is het hoofdstuk ontrouw en de manier waarop alles is gegaan afgesloten, dat was het al heel snel. Ik ben al snel hulp gaan zoeken om het helse verdriet een plek te geven en door hulp te zoeken is dat gelukt en zie ik daarom ook in dat het goed is zo.
Negatieve energie
Dat het nu allemaal op deze manier gaat doet mij veel pijn. Met name voor de kinderen. Ze zijn nog zo jong, wat doet dit met ze. Hem weer vragen om eens te reageren? Zijn vrouw maar eens benaderen want zij weet volgens mij amper ergens van? Dan toch maar weer zijn ouders erbij betrekken? Of toch weer een advocaat in schakelen? Alles kost me te veel energie want grote kans dat het alleen maar erger wordt, ja ik ken hem. Deze energie steek ik liever in mezelf. De boodschap die mijn reiki healer ook gaf zonder dat ze mijn verhaal kende: ‘loslaten, verder gaan, jij bent het waard’.
Twijfel
Ik heb besloten om het los te laten en te focussen op mij en de kinderen. Ik weet wat de waarheid is en ik weet dat ik mijn best heb gedaan. Wil hun vader dit niet dan kan ik daar niks aan veranderen hoe moeilijk dit ook is. Wellicht dat hij in de toekomst zelf bijdraait. Vandaag word ik wakker en twijfel daar dan toch weer over. Gaan betere afspraken mij toch niet meer rust brengen…?
Ik ben Merel 38 jaar en mama van 2 kindjes. Een zoontje van 6 jaar en een dochtertje van 3 jaar. Inmiddels bijna 3 jaar gescheiden. De keus van hun papa, er bleek na 2 maanden toch een andere vrouw te zijn. Inmiddels is papa al opnieuw getrouwd en is deze vrouw dus ook bij mijn kinderen. Na een lange periode van rouwen, ongelukkig zijn en het gebrek aan zelfvertrouwen grijp ik deze gebeurtenis aan als een nieuwe kans voor mezelf. De wereld ligt weer open voor mij. Ondanks het gemis van mijn kinderen als ze er niet zijn…
Lees ook de andere blogs van Merel.
Eline Stap - 31 aug 2020
Hi Merel, wat een rollercoaster is het nog hè, ook na 2,5 jaar. Ja je kinderen zou je het liefst voor al die pijn willen beschermen. Maar ik lees tegelijkertijd dat jou dit nog veel energie kost, je bent nog erg veel met je ex bezig. Je hebt dit vast wel eens ergens gehoord of gelezen: je kunt de ander niet veranderen, alleen hoe jij ermee omgaat. Dat loslaten wat je benoemt, dat is moeilijk maar wel erg nodig. Voor je kinderen kun je geen fijne vader van hem maken. Hij is er niet mee bezig, zo lijkt het. Dat is zijn pad, en ook al is het anders dan het jouwe, hij maakt de keuze om niet op je berichtjes te reageren. De enige weg lijkt dan ook: minder berichtjes sturen. Ja, dat is en blijft pijnlijk voor je kinderen, maar het is de enige weg. Je vraagt je af of betere afspraken je meer rust zullen geven, maar gezien zijn non-communicatie lijkt het me niet dat hij zich tot die betere afspraken wil laten bewegen. En nogmaals: ik zeg niet wat goed of fout is, alleen dat dat zijn keuze is. Als hij een andere situatie had gewild, had hij wel op een van je talloze berichtjes ingegaan. Het zit er dus niet in, hoe jammer ook. Gelukkig hebben je kinderen een sterke moeder die veel van ze houdt en er voor hen is. En wat heerlijk om te lezen dat ze het fijn hebben bij hun vader! Dat zijn voor hen de mooie herinneringen die ze met hem maken. Hij is dan niet de vader die jij graag zou willen zien, hij is er wel voor ze als het erop aankomt.
Merel - 31 aug 2020
Hi Eline, dank voor je reactie. Na het schrijven van deze blog ook bij mijn coach geweest en wat jij aangeeft, exact dat. Loslaten hoe moeilijk ook. Volgt in een nieuwe blog ;)
Fien - 31 aug 2020
Ik sluit me deels aan bij Eline. En ik weet uit ervaring als je a wilt moet je b doen. Wil jij dus dat hij reageert, moet je vooral doen alsof je dat niet wilt. Weet je, wat jij doet voor je kind, bijvoorbeeld een foto van de zwemles sturen, beter kun je het niet doen. Jij maakt zijn vader deelgenoot. Wat vader ermee doet heb jij geen invloed op. Maar reken maar dat je kind vroeg of laat wel weet dat jij je best deed en hij niet. Dat hoef je niet te spellen, dat doet hij(je ex) zelf. Jouw leven inrichten en vorm geven zodat jij weer jij wordt, los van hem, je eigen identiteit, dat is waar je aandacht mag liggen en wat je zo te lezen ook mee bezig bent 👍
Raymon - 3 sep 2020
Hoi merel, Ik heb precies hetzelfde NUL communicatie van de moeder omtrent mijn/ons kind . Het is dat ze eens in 3 maanden verplicht mij te berichten over het reilen en zeilen van ons kind .. heb wel eens gevraagd waarom hou je me niet gewoon op de hoogte .. krijg je als antwoord .. over drie maanden ben je de eerste .. dan begrijp je wel dat het stoom uit mijn oren komt. Maar rustig is advies . Nou dat gaat nog maar vraag niet hoe. Ons kind is 15 jaar en ik zie hem niet . Als ouder zijnde zou je gewoon normaal contact houden maar zij lijkt wel contact gestoord .. er is nul communicatie. Er speelt veel meer maar dit is en blijft we een dingetje. Ik weet niet hoelang ik rustig ga blijven ..
Marijke - 4 sep 2020
Hi Merel, het is zo bizar. Maar het is net of ik mijn eigen verhaal lees... Shocking bijna. Wil een heleboel zeggen, maar voor nu hou ik het bij: je bent niet alleen... xx
Merush - 4 sep 2020
Hoi Merel. Dit lijkt op mijn eigen levensverhaal. Het is beste is om maar lekker verder te gaan. Volledig los te laten en gelukkig te zijn. Soms zijn de ex partners ook gewoon jaloers op de manier waarop je verder bent gegaan. De kids worden ook groot op een dagje . Dat het contact via papa perse niet meer nodig zal zijn. Groetjes