Vier maanden geleden belde Jim mij. Hij geeft aan zich machteloos te voelen en heeft het gevoel dat de kinderen hem ontglippen. Hij wil graag een gesprek om zijn situatie uit te leggen en om te horen of ik iets voor hem kan betekenen.
Twaalf jaar geleden zijn Carmen en Jim uit elkaar gegaan na een relatie van tien jaar. Hun twee kinderen waren toen nog erg klein. Nu zijn het pubers. Het merendeel van de tijd verliep het contact tussen de ouders redelijk vertelt Jim maar sinds één jaar is het drama.
Inhoud blog
Ouderonthechting
Jim heeft het idee dat Carmen de kinderen bij hem weg houdt. Dat zij ze opstookt waardoor de band tussen hem en de kinderen verslechtert. In het gesprek maakt hij zich kwaad en zegt dat hij haar niet meer kan luchten of zien!
Waar ze vroeger appten en belden met elkaar om zaken rondom de kinderen te bespreken, verloopt het contact nu uitsluitend via email. Dit op verzoek van Carmen die geen zin heeft in overleg met Jim. Bij de overdracht blijft Jim tegenwoordig in de auto zitten.
Het goede nieuws is dat Jim Carmen heeft gemeld dat hij hulp ging zoeken en dat Carmen aangaf hiervoor open te staan.
De andere kant van het verhaal
Een week later zit Carmen tegenover me om haar verhaal te doen. Ze oogt wat wantrouwend. Als ik Carmen zo hoor is Jim een leugenaar, een klootzak en een slechte vader waarvoor de kinderen bang zijn.
Als de kinderen bij Jim zijn staat Carmen op scherp. Ieder moment van de dag kunnen de kinderen haar appen of bellen omdat ze naar haar toe willen. Bijvoorbeeld omdat er een meningsverschil is tussen de vader en één van de kinderen.
Ze vertelt dat de kinderen nu ook steeds meer gaan zien dat hun vader niet oké is. En dat zij gestopt is om haar hand boven het hoofd van Jim te houden. De stoom komt uit haar oren als ze vertelt hoe respectloos hij haar vaak behandelt. Ze geeft aan dat haar grootste behoefte is, dat ze erkenning en waardering van hem krijgt voor alles wat ze voor hun kinderen doet.
Twee brillen
Het blijft bijzonder om te ervaren wat emoties met mensen kunnen doen. Individueel lijken het ‘normale’ mensen, weldenkend, eerlijk en reëel. Je zou vreselijke mensen verwachten als je af zou gaan op het individuele verhaal van de ander. Maar als je de ander voor je hebt zitten dan is dat ook een ‘normaal’ mens. Emoties, oud zeer en miscommunicatie kunnen maken dat mensen, zelfs twaalf jaar na de echtscheiding, elkaar naar het leven staan.
Anders communiceren
Het feit dat Jim op zoek ging naar hulp gaf al verzachting bij Carmen. De bereidheid dat Carmen de situatie ook wilde verbeteren deed iets met Jim.
Zo gingen we het coachtraject in. Individuele gesprekken, het besef dat de ander door mij een spiegel voorgehouden werd, net als bij henzelf gebeurde, het onderzoeken welke emoties er speelden en terughalen wat je leuk vond aan die ander. Beiden merkten dat de ander anders ging communiceren en ervaarden dat de ander z’n/haar best deed.
Ondertussen kwam er weer wat communicatie op gang. Hierdoor werd duidelijk dat de 2 pubers wel eens wat verdraaiden en dingen zeiden tegen Carmen waarvan ze dachten dat hun moeder dat fijn vond. Dingen die Jim in een kwaad daglicht zette. Nu Carmen dit besefte ging ze Jim minder als de boeman zien. En Jim besefte dat Carmen door de kinderen een verkeerd beeld van hem kreeg. Een goede reden dus om samen beter te communiceren.
Kinderen loslaten
Met Carmen had ik een gesprek over de kinderen los laten wanneer ze bij hun vader waren. Er viel een last van haar schouders. Het hielp Jim ook. Wanneer er bij hem thuis onenigheid was dan konden de kinderen niet meer vluchten naar hun moeder. De kinderen moesten best wennen aan deze nieuwe gang van zaken want nu hun ouders beter communiceerden werd er opeens 1 lijn getrokken en lukte het niet meer om een slaatje te slaan uit de situatie.
Samen opvoeden
Het coachtraject werd op initiatief van Jim afgesloten met een gezamenlijk gesprek over de opvoeding. Carmen zag er wat tegenop maar stemde hiermee in. Ze bleken opvallend veel overeenkomsten te hebben hoe ze naar de opvoeding keken en raakten samen in gesprek. Ik ben rustig koffie gaan zetten.
Ze benoemden sterke punten van de ander als opvoeder en hebben naar elkaar uitgesproken dat ze vertrouwen hebben in de ander als opvoeder.
Jim en Carmen beseffen dat er altijd onenigheden kunnen optreden maar hebben nu de tools om hier mee om te gaan. Ze willen beiden in de toekomst bij de huwelijksdag van de kinderen aanwezig zijn en beiden trots in het ziekenhuis kunnen staan als er een kleinkind geboren is.
Zo zie je maar, ook jaren na de scheiding kunnen er conflicten ontstaan die leiden tot veel onenigheid. Gelukkig is het ook mogelijk om het tij weer te keren.
Carolien Roobol
Lees ook de andere blogs van Carolien.
REAGEER OP DEZE BLOG