Bij mij ging het verdelen van de inboedel zo…

Ook bij mijn scheiding moesten de spullen verdeeld worden. Dat leek in eerste instantie een makkelijke klus, maar uiteindelijk viel dat toch tegen.

Spullen, spullen en spullen

Tijdens mijn huwelijk woonde ik in een vrijstaand huis. Wij waren de eigenaar van 2 van de 4 verdiepingen. Mijn ex had een eigen bedrijf met veel voorraad dat op eerste verdieping was gevestigd. Alles was volgebouwd met dozen, spullen, dozen en nog meer spullen. Op de tweede verdieping leefden wij en ook daar was het voller dan vol. De laatste jaren gingen onze ruzies ook met grote regelmaat over de troep, althans, zo ervaarde ik dat, in ons woongedeelte.

De verdeling van de inboedel

Toe we gingen scheiden was het al direct duidelijk dat ik daar niet wilde blijven wonen. Ik wilde weg uit het mega volle huis. Gelukkig kregen we dit financieel rond en kon het verdelen van de spullen beginnen. Tot mijn verbazing ging dit heel makkelijk en vlot. Hij zou de apparatuur in huis houden, het bankstel en de meubels van de kinderen. Ik zou de andere meubels meenemen. Daarnaast zouden we het speelgoed en de kleding van de kinderen eerlijk verdelen. Qua servies hadden we veel dubbel, dus dat was handig. 

Omdat ik weg zou gaan, moest ik inpakken. Ik mocht qua spullen aardig mijn eigen gang gaan en koos van de dubbele dingen hetgeen dat ik het mooist vond. Hij vond dat prima.

Shoppen

Ondertussen ging ik helemaal los met shoppen. Allemaal nieuwe dingetjes, in mijn smaak. Alles schoon en bij elkaar passend. Wat voelde dat goed! Alle dozen stonden ingepakt klaar op het moment dat ik de sleutel van mijn kleine appartementje kreeg. In de eerste weken daarna nam ik elke keer als ik in mijn ‘oude’ huis kwam een aantal dozen mee. 

De verhuizing

Ik had een viertal vrienden geregeld die mij op een zaterdag wilden helpen met het verhuizen van de meubels. Het onderlinge contact met mijn ex was op dat moment erg verslechterd en ik was daar al een paar dagen niet geweest. We hadden afgesproken dat hij de meubels uit elkaar zou halen voor de verhuizing en bij aankomst bleek dat helaas niet het geval. De paniek bij mij sloeg toe. De enige vriend met een B-rijbewijs had maar een paar uur de tijd. We zouden het nooit halen.

We hadden al wat vertraging opgelopen, omdat in de enige boedelbak die nog over was bij het tankstation een zwerver sliep en de boedelbak erg vuil was gemaakt van binnen. We moesten hem nog schoonmaken, nadat de zwerver verschrikt wegrende toen we de bak wilden aankoppelen.

Mijn redding

Eén van mijn vriendinnen had heel goed contact met mijn ex en we besloten ter plekke dat zij tijdens de verhuisdag samen met hem alsnog de meubels uit elkaar zou halen. Ik zou met de andere 3 verhuizen. Dat is mijn redding geweest, want zij heeft enorm op hem moeten inpraten en hem moeten pushen om alle spullen uit elkaar te krijgen, hoorde ik later.

Het bed

Als laatste ritje zouden we het bed verhuizen. Het einde kwam in zicht. Echter, bij mijn oude huis aangekomen, vond mijn ex dat hij het bed toch niet wilde missen. Waar moest hij dan op slapen de komende nachten? Dit ontaarde in een enorme ruzie. Ik had een paar jaar daarvoor dat (dure) bed gekocht. Door mijn chronische pijn was dat bed voor mij heel belangrijk, want ik kon na jaren weer slapen met minder pijn. Ik moest en zou dat bed meenemen, ook omdat het was afgesproken.

Gelukkig was daar mijn vriendin weer. Zij vertelde mijn ex dat zij nog een bed in de schuur had staan en dat mocht hij lenen. Tot mijn grote verbazing ging hij uiteindelijk vrij makkelijk akkoord. 

Dol en dol gelukkig was ik in mijn nieuwe, schone en vooral opgeruimde appartement toen alle spulletjes op hun plek stonden. Wat een rust om uit de ‘troep’ weg te zijn.

Vergeten spullen

Wat ik als vervelend heb ervaren is dat ik af en toe wat spullen miste. Deze had ik niet opgemerkt tussen alle dozen toen ik aan het inpakken was. Een deel lag ook op het systeemplafond opgeslagen en was voor mij lastig te controleren. Als we allebei verhuisd waren dan was dit waarschijnlijk niet gebeurd.

Ik heb heel af en toe nog iets terug gekregen, maar vaak ook niet. Ik heb bijvoorbeeld meerdere keren naar mijn diploma’s gevraagd die in de administratiemap zijn achtergebleven. Helaas niet teruggekregen. Daar baal ik van. Ook zie ik af en toe nog iets in de ‘rommeltuin’ liggen als ik mijn kinderen op kom halen wat van mij is. Ik laat het maar zo… 

Judex

Lees ook de andere blogs van Judex.