Je trouwt, wow! Liefdevolle verwachtingen…
En ineens, of helemaal niet ineens, gaat het mis! Onvervulde verlangens en verwachtingen…
Daar sta je dan. Een illusie armer, een ervaring rijker. Het is heel dubbel. Verlies, maar ook een nieuw begin.
Je hebt destijds voor elkaar gekozen en hebt elkaar geëerd. De kunst is om elkaar te blijven eren, ook en misschien wel juist nu je gescheiden bent!
Als familiepsycholoog gaat het mij erom jullie, zonder oordeel, mee te nemen naar de kansen en mogelijkheden voor de toekomst. Als je je voormalige partner kunt blijven eren, dan helpt dat enorm! Dit helpt bij de verwerking en/of acceptatie, bij het positief of neutraal over elkaar praten en ook om met meer vertrouwen naar de toekomst te kijken.
Natuurlijk moet je eerst de ruimte nemen om te rouwen, boos te zijn, verdrietig, teleurgesteld, gekrenkt, etc., want pijn doet het.
Zodra er kinderen in het spel zijn, heb je (wat mij betreft) de plicht om elkaar te eren. Ieder kind heeft ten slotte recht op een vader en moeder waar het trots op kan zijn, bij kan zijn en blij mee kan zijn!
Dat is niet altijd makkelijk. Ondersteuning kan prettig zijn. Want ook als je kinderen hebt, heb je ruimte nodig om te rouwen, boos te zijn, verdrietig, teleurgesteld, etc. En de vraag is dan waar je je kinderen wel en geen deelgenoot van maakt…
Als je nu, al dan niet zelf geïnitieerd, de stap hebt gezet om een nieuwe start te maken, is dit de uitgelezen kans om ook te leren van je ervaringen. Het is tijd om datgene te doen wat jou helpt de nieuwe stap te zetten, die goed voelt, die je rijker maakt en een stap vooruit is. En wees je bewust dat een herhaling van een patroon (dat je vaak al heel lang en heel goed kent) een stap in een valkuil zal betekenen, in plaats van een stap in een nieuwe toekomst.
Kies je echt voor leren, dan wordt het eren met de hoofdletter L.
REAGEER OP DEZE BLOG