Vraag van een lezer:
“Ik ben sinds december vorig jaar gescheiden. In maart ben ik met mijn zoons verhuisd. Ik moet helaas elke keer achter de kinderalimentatie aan en ik krijg telkens een verhaal over waarom het niet op de afgesproken dagen wordt gestort. Dit vind ik erg lastig. Soms krijg ik reacties waardoor de moed me in de schoenen zakt. Mijn zoons zijn nog jong (8 en 4), dus ik wil graag samen door één deur met hun vader. Hoe pak ik dit aan? Ik verwijs hem vaak naar de afspraken in het ouderschapsplan, maar dat helpt niet.”
Inhoud blog
Je bent niet de enige
Wat jij beschrijft, komt helaas vaker voor. Na een scheiding verloopt het betalen van kinderalimentatie niet altijd soepel. Dat zorgt voor stress — niet alleen financieel, maar ook emotioneel. Je probeert de rust te bewaren voor je kinderen, terwijl je tegelijkertijd telkens moet herinneren aan iets wat eigenlijk vanzelf zou moeten gaan. Dat is zwaar.
1. Blijf zakelijk over de alimentatie
Probeer het onderwerp kinderalimentatie zo feitelijk mogelijk te houden. Het is geen gunst, maar een wettelijke verplichting. Stuur een kort, neutraal bericht op een vast moment, bijvoorbeeld:
“Volgens het ouderschapsplan wordt de alimentatie op de 25e betaald. Wil je laten weten wanneer ik het bedrag kan verwachten?”
Houd het vriendelijk maar duidelijk. Geen uitleg, geen emotie — alleen de afspraak herhalen.
2. Splits de rollen: ouder en betaler
Je ex is de vader van je kinderen én de persoon die alimentatie betaalt. Dat kan ingewikkeld zijn.
Probeer die twee rollen los te koppelen:
- Als ouder wil je goed kunnen overleggen over de kinderen.
- Als betaler is hij verantwoordelijk voor financiële afspraken.
Lukt het niet om daar samen uit te komen, overweeg dan om de betaling via een neutrale partij te laten lopen (zoals het LBIO – Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen). Dan hoef je het onderwerp niet telkens zelf aan te kaarten.
3. Bescherm de relatie tussen je kinderen en hun vader
Hoe frustrerend het ook is, probeer de kinderen erbuiten te houden. Zij hoeven niet te weten of de alimentatie wel of niet op tijd is betaald. Jouw kracht zit in rust en voorspelbaarheid – precies wat jonge kinderen nodig hebben na een scheiding.
4. Zoek steun als het te zwaar wordt
Het voortdurend moeten herinneren aan afspraken kan uitputtend zijn. Praat erover met iemand die begrijpt wat je doormaakt — een scheidingscoach, mediator of vertrouwenspersoon.
Soms helpt het ook om praktische hulp in te schakelen, zodat jij niet meer de ‘boeman’ hoeft te zijn.
5. Denk vooruit: wat heb jíj nodig?
Je wilt samenwerken met de vader van je kinderen, dat is mooi en waardevol. Maar samenwerking kan pas ontstaan als er duidelijkheid en wederzijds respect is. Stel jezelf de vraag: wat heb ik nodig om die samenwerking te laten slagen? Dat kan iets praktisch zijn (zoals automatische betaling) of iets emotioneels (zoals erkenning van je situatie).
Durf dat uit te spreken — rustig, zonder verwijt. Zo vergroot je de kans op echte verandering.
Goed
Je doet het goed. Je probeert de rust te bewaren voor je kinderen én trouw te blijven aan de afspraken. Dat vraagt kracht, geduld en soms hulp van buitenaf.
Weet dat je daar niet alleen in staat — veel ouders maken hetzelfde mee. Blijf bij jezelf, blijf duidelijk, en zorg dat jij en je kinderen de stabiliteit krijgen die jullie verdienen.








REAGEER OP DEZE BLOG