Effect van je scheiding op je puber

Vind jij het als gescheiden ouder lastig om hoogte te krijgen van het effect van je scheiding op je puber? Je kent misschien wel Villa Pinedo, dé plek voor jongeren van gescheiden ouders. Jongeren kunnen daar hun verhalen kwijt, leren van elkaars ervaringen en steun hebben aan elkaar. Maar ook voor ouders kan het heel verhelderend en soms natuurlijk confronterend zijn om deze verhalen te lezen. Je vindt er bijvoorbeeld een reeks interviews met jongeren van gescheiden ouders. Hierbij een verslag van het gesprek met Anna:

“Wat was de oorzaak?

De scheiding zat er eigenlijk al aan te komen, maar ze zouden het rustig aan doen. Het ging al jaren niet goed tussen mijn ouders, maar ze bleven bij elkaar omdat ze dat beter leek voor de kinderen. Tot mijn vader plots zei dat hij een andere vriendin had. Toen kwam er vaart achter het hele gebeuren.

Hoe verliep de scheiding?

De scheiding verliep soepel, omdat ze er allebei achter stonden. De papieren werden zonder enige moeite getekend. Ze waren binnen twee maanden gescheiden.

Hoe was het precies voor jou, wat voelde je?

Voor mij was de scheiding zelf niet moeilijk. Het zat er aan te komen, we hadden ons er onbewust allemaal al een beetje op voorbereid. Wel vond ik het heel erg lastig dat mijn vader niet vertrok. Ook vertrok mijn moeder niet. We hebben nog maanden als ‘gezin’ in een huis gewoond. Een soort one big happy family gebeuren, maar dan anders. Uiteindelijk kreeg mijn moeder een urgentie voor een woning in de buurt. Toen verhuisde ze, samen met mijn zusje. Mijn broertje en ik kozen ervoor bij mijn vader te blijven. Mijn moeder is altijd nogal onrustig in haar hoofd, en vat dingen verkeerd op dus ik dacht dat het beter voor mezelf zou zijn om bij m’n vader te wonen.

Heb je ooit een schuldgevoel gehad als kind, dat je dacht dat het aan jou lag?

Nee, nooit.

Hoe ging het ná de scheiding? Wat veranderde er?

Er veranderde in huis van alles. Het was een stuk rustiger, geen gekibbel meer om me heen. Ik vond het alleen verschrikkelijk om mijn moeder en zusje niet meer om me heen te hebben. Ik miste ze heel erg. Ook verliep het contact tussen mijn ouders over de kinderen erg stroef.

Heb je er persoonlijk veel moeite mee gehad?

Ik heb er vrede mee dat we geen gezin meer vormen. Mijn ouders passen niet bij elkaar. Dat heb ik altijd door gehad en altijd gezegd. Ik heb het alleen moeilijk gehad met het feit dat ik niet even met mijn moeder en zusje kon kletsen als ik dat wilde. Even gezellig thee drinken kan niet meer zo gemakkelijk nu we niet meer onder één dak wonen. Wel hebben mijn broertje en ik een vaste dag waarop we bij mijn moeder eten. Ik eet daar op dinsdag, hij op donderdag. Toch blijft dat vreemd. Soms is het net alsof ik bij mijn moeder te gast ben. Feitelijk is dat ook zo. Maar te gast bij je moeder, dat klinkt zo raar.

Hoe zou je jezelf beschrijven vóór de scheiding en hoe zou je jezelf nú beschrijven?

Voor de scheiding was ik een onzeker, tamelijk verlegen meisje. Ik voel me nu veel sterker, doordat ik veel heb moeten doorstaan. Mensen kunnen me tegenwoordig niks meer maken, zo voelt het.

Wat heb je van de scheiding van je ouders geleerd?

Ik heb geleerd dat bij elkaar blijven voor de kinderen niet altijd de juiste optie is. Mijn ouders hebben er voor gekozen om jaren lang bij elkaar te blijven om ons, hun kinderen, een zorgeloze jeugd te geven. Ze leefden langs elkaar heen, vormden geen team. Die zorgeloze jeugd hebben wij dan ook niet gehad.

Zou je een puber die met een scheiding te maken heeft nog iets willen meegeven?

Ik heb geleerd dat je veel moet praten met mensen. Krop het niet op. Dit gaat na een tijdje ontzettend dwars zitten namelijk. Zorg dat je je hart bij iemand kunt luchten bij wie je je fijn voelt. Zo maak je het jezelf stukken makkelijker.”

Gesprek aangaan

Als je het lastig vindt om met je puber over de scheiding in gesprek te gaan, dan kan je misschien samen villapinedo.nl bekijken en naar aanleiding daarvan een aantal gerichte vragen stellen. Als je immers hoogte wilt krijgen van het effect van je scheiding op jouw kinderen, kan je toch het best met hen een gesprek aangaan. Parkeer dan wel even je eigen frustraties en schuldgevoelens… Succes!