Een scheiding is voor velen een ingrijpende gebeurtenis en wordt vaak vergeleken met een rouwperiode die volgt op het verlies van een dierbare. Partners die gaan scheiden, leven in grote onzekerheid. Er zijn zorgen om de kinderen, er is sprake van financiële onzekerheid, er is angst bij scheidende partners dat ze er niet samen zullen uitkomen. Het is dus niet vreemd dat een scheiding zeker niet het beste van scheidende partners naar boven haalt. Als één van beide partners de scheiding niet wil, kunnen de pijn, de onzekerheid, de zorgen en de angsten zelfs leiden tot een soort van tijdelijke gekte.
Inhoud blog
Pijn
Als je heel wat jaren samen hebt geïnvesteerd in je huwelijk, als je samen je kinderen hebt groot gebracht, als je onvoorwaardelijk in iemand gelooft en van iemand hebt gehouden en degene trekt vervolgens de stekker uit je huwelijk, dan is de pijn die er bij de ander ontstaat, onbeschrijfelijk.
Die pijn zorgt er veelal voor dat degene die niet wil scheiden, zich kan gaan gedragen op een manier die voor niemand, die betrokken is bij het scheidingsproces productief en effectief is. Integendeel, het gedrag kan ervoor zorgen dat er grote conflicten ontstaan, dat communicatie onmogelijk wordt en dat partners lijnrecht tegenover elkaar komen te staan en alleen nog maar bereid zijn om vechtend uit het scheidingsproces te komen.
Hoe pijnlijk een scheiding ook is en hoe invoelbaar het gedrag dat daarop volgt ook mag zijn, een vechtscheiding is nooit een oplossing. Ook niet als je je verraden en in de steek gelaten voelt door je partner. Een vechtscheiding zal de pijn van het verlies juist in stand houden en zelfs voeden en dat is eigenlijk het laatste wat je wilt. Je wilt immers dat de pijn ophoudt, zodat je hoe dan ook verder kunt met je leven. Wat zou je als degene die niet wil scheiden in het scheidingsproces dus vooral moeten laten?
Je partner wil scheiden, 4 don’ts
-
Achtervolg en overlaad je partner niet met telefoontjes, apps en mails
Houd het contact met je partner beperkt en communiceer alleen over dat wat echt besproken moet worden. Door het beperkt houden van het contact loop je minder risico dat je dingen gaat zeggen of schrijven, waarvan je later denkt: ‘dat had ik absoluut niet moeten doen’.
Juist in deze precaire periode is het verstandig om eerder tè weinig dan tè veel te zeggen. Woorden, uitlatingen kunnen in deze emotionele fase heel lang blijven hangen en kunnen daardoor ook bepalen hoe het scheidingsproces verloopt.
-
Beperk het praten over je scheiding
Houd het aantal mensen met wie je over je scheiding praat beperkt. Het is natuurlijk nodig om over je emoties te vertellen, om je emoties met anderen te kunnen delen, maar kies een aantal mensen die je absoluut vertrouwt. Niks zo vervelend om dingen die je tegen familie, vrienden, kennissen over je partner hebt gezegd, daarna van je partner terug te krijgen. Voor het verloop van het scheidingsproces kan het zelfs een zeer negatieve uitwerking hebben. Zoek een coach, therapeut of mediator, zodat je zeker weet dat je verhaal niet zal worden gedeeld.
-
Ga niet over-analyseren wat er verkeerd ging of wat je anders had kunnen doen
Natuurlijk moet je onderzoeken wat er verkeerd is gegaan in je relatie en wat jouw aandeel daarin is geweest. Het kunnen inzien en het nemen van verantwoordelijkheid voor de fouten die je hebt gemaakt, zijn nodig om redelijke afspraken te kunnen maken en om op een goede manier verder te kunnen na de scheiding. Wat ik echter vaak zie aan mijn mediationtafel is dat degene die de scheiding niet wilde, de neiging heeft om in dat proces van ’wat is er mis gegaan’ te blijven hangen en een enorme drang heeft om tijdens het scheidingsproces daar steeds naar terug te willen keren.
Degene die de relatie blijft over-analyseren houdt zichzelf als het ware gevangen en kan daardoor eigenlijk geen kant op. Het betekent ook dat er geen positieve beweging komt in het scheidingsproces en dat het stil kan komen te liggen. Als een partner niet zelf uit die situatie kan komen, is hulp nodig van een derde, van een coach of therapeut. Het is verstandig om diegene tijdig in te schakelen, zodat er weer beweging komt in het scheidingsproces en er een einde kan komen aan een onzekere periode.
-
Houd niet bij wat je partner al dan niet doet
Hoewel het goed voorstelbaar is dat tijdens de scheiding je focus gericht blijft op je partner, is dat juist hetgeen je niet moet doen. Het is, tenzij het de kinderen betreft, niet langer jouw zaak wat je partner wel of niet doet in zijn of haar leven. Als je in de gaten blijft houden hoe je partner leeft, houd je bovendien je eigen boosheid en je eigen ongelukkigheid onbewust zèlf in stand en dat zal het scheidingsproces op een negatieve manier beïnvloeden. Richt je dus op jezelf en op het opnieuw invullen van je eigen leven. Je partner gaat verder en dat moet jij, hoe moeilijk ook, eveneens doen.
Anna Soedira
Lees ook de andere blogs van Anna.
REAGEER OP DEZE BLOG