Hunkerend naar liefde en affectie heb ik me ingeschreven bij verschillende datingsites. Ik woon in een omgeving waar niet veel (voor mij aantrekkelijke) mannen gebruik maken van dat soort sites denk ik. Kon niet echt iemand vinden.
Mijn ervaringen met daten na mijn scheiding
Toen ik een keer een man trof die koffie wilde drinken voelde ik angst. Ik werd ziek van angst en durfde niet. Ik heb de afspraak afgezegd, zo onzeker was ik.
Kwam later nog een aardige man tegen. Hij was heel lief voor mij, vond mij mooi en aantrekkelijk. Toen ik dat hoorde kon ik alleen maar huilen. Ik dacht alleen maar; ” Kan dat echt? Kan een man mij echt nog leuk vinden? Hoe kan een man nou zo lief voor me zijn?”
Een derde man wilde al snel afspreken, maar wilde alleen seks. Wat een worsteling. Het lukte me niet om me echt open te stellen, dus liet ik het even rusten.
Na een paar maanden zat ik veel beter in mijn vel en kreeg ik contact met weer een lieve en leuke man. Die bleek niet echt te zijn. Hij gebuikte een profielfoto van iemand anders en had mooie praatjes die totaal niet klopten. Dat heeft mijn vertrouwen wel weer behoorlijk beschadigd, durfde opnieuw niet meer te vertrouwen op mijn gevoel en intuïtie.
De ware
Ik ben de “ware” nog niet tegen gekomen. Heb wel leuke contacten met een paar lieve mannen. Wie weet gaan we elkaar ontmoeten en vloeit er iets moois uit voort. Ik mis iemand die voor mij zorgt, met mij op de bank zit en de dag door spreekt, naar me luistert, met me knuffelt. Samen leuke dingen doen. Waar ik eens mee kan overleggen voordat ik een beslissing moet nemen. Waar ik lief voor kan zijn, met wie ik kan genieten van de leuke dingen in het leven.
Het is lastig daten na mijn scheiding
De ervaringen uit mijn huwelijk en de tijd daarna hebben mij blijvende littekens gegeven. Het vertrouwen in mannen en me veilig voelen blijft lastig. Ik heb wel zeker de behoefte aan een partner, een maatje voor het leven. Iemand om lief en leed mee te delen. Want eigenlijk heb ik dat nooit écht gehad.
Tevreden
Ik ga vast iemand tegenkomen en weer heel gelukkig worden. Maar voor nu ben ik heel tevreden met het leven dat ik heb. Dit leven is zoveel beter dan de tijd in mijn huwelijk. Ik heb het op dit moment goed, samen met mijn kinderen en de hond. Daar mag alleen een man bijkomen als die iets mooi toevoegt, in ieder geval niet voor gedoe zorgt. Daar hebben we nu genoeg van gehad.
Cathy is 43 jaar. Moeder van een zoon (7) en een dochter (11). Anderhalf jaar geleden gescheiden van een man van wie men vermoedt dat hij een vorm van autisme heeft. Maandelijks schrijft ze over haar huwelijk, over autisme en scheiding en welk effect dat op haar leven had en nu nog heeft. Langzaam wordt ze weer zichzelf. Vooral hoopt ze lotgenoten te laten weten dat ze niet de enige zijn.
REACTIES