Een comeback of toch weer onderuit?
Paul zag met lede ogen aan hoe alle levensvreugde uit me verdween. Zijn reactie was: “Ik wil alleen maar mijn vrouw terug”. Maar ik was mezelf lang geleden verloren en de weg terug zou lang zijn…
Waar haal jij energie vandaan?
Geestelijke gezondheidszorg is dun gezaaid in het hoge Noorden van Schotland, maar ik kreeg drie consulten bij een begeleidster. Zij gaf me een inzichtelijke vergelijking: “Jij bent net een verlengsnoer. Je geeft energie aan drie mensen, maar wat geeft jou energie? Waar haal jij je energie vandaan?” Daar had ik geen antwoord op. Er was wekelijks één ding dat ik voor mezelf deed en dat was mijn yogales. Wat er verder ook gebeurde, op donderdagavond zocht ik de grenzen van mijn lichamelijke flexibiliteit bij de yoga. De concentratie die ik daarvoor nodig had, gaf me mentale rust. Dus besloot ik hierin een stap verder te gaan: ik ging teacher training voor Iyengar yoga doen. Mijn begeleidster waarschuwde me dat dit waarschijnlijk niet het opladen bood dat ik zo hard nodig had, maar ik wuifde haar bezwaren weg. Yoga was the way forward.
Iyengar Yoga
Voor de niet yoga-experts onder ons: Iyengar yoga is een heel precieze vorm van yoga, waar veel nadruk wordt gelegd op de exacte positie van ieder lichaamsdeel, van je vingertoppen tot je kleine tenen toe. Het is ook een vorm van yoga die veel ruimte biedt aan perfectionisme, want de positie kan altijd nog een millimeter beter. Dat paste dus precies in mijn perfectionistische ambitie! En de opleiding tot Iyengar docent is veeleisend. Er moeten essays geschreven worden, tweewekelijkse trainingen gevolgd en een praktijk van twee uur yoga per dag is het minimum. De training vond plaats in Glasgow en het was voor mij onmogelijk daar iedere twee weken te zijn. Vanwege mijn extreem afgelegen woonplaats mocht ik de training maandelijks bijwonen. Dat betekende op zaterdag naar Glasgow reizen, zondag de hele dag training en op maandag weer naar huis reizen. Bovenop de prijs van de training kwamen dus nog de nodige reis- en verblijfkosten.
Uitputtend
Natuurlijk kreeg mijn begeleidster gelijk: de teacher training was uitputtend en een praktijk van dagelijks 2 uur yoga was voor mij onuitvoerbaar. Toch bracht de training me iets. Want voor het eerst in jaren had ik weer tijd alleen. Ik was tweeënhalf uur onderweg naar het treinstation, maar ik luisterde naar podcasts of mijn muziek en ik kon weer even nadenken. Daarna was er een treinreis van ruim vier uur, maar ik las de krant of een boek. De eerste keer dat ik een heel krantenartikel zonder onderbrekingen kon lezen, kon ik wel huilen van blijdschap! Ik was zo wat vergeten hoe het was om een gedachte af te kunnen maken. Als ik in een hotel verbleef, maakten anderen het bed op en kreeg ik ontbijt geserveerd. Voor het eerst in jaren en jaren werd voor mij gezorgd. En dan was er ook nog de opwinding van een verblijf in de grote stad. Al was ik maar kort in Glasgow, ik zag weer winkels, restaurantjes, straatleven. Het gaf me een kick weer omringd te worden door mensen van uiteenlopende leeftijden, uiterlijk, achtergronden. Wat de strenge yogatraining niet kon, deed Glasgow wel: ik voelde weer een begin van energie stromen.
Alleen
Ik beleefde deze nieuwe wereld alleen. Paul had geen interesse in yoga of de grote stad. En misschien vond ik dat wel prima. Ik had een klein eilandje in mijn leven dat van mij alleen was.
Vooraf was er ook nog de altijd aanwezige hoop dat ik bij de teacher training vrienden zou maken. Maar doordat ik enerzijds de helft van de trainingen misliep en anderzijds een heel ander leven had dan mijn medestudenten in het wereldse Glasgow, bleef de klik weg. Na negen maanden op en neer reizen en mezelf in de wereld van Iyengar yoga gooien, knakte mijn rug tijdens een van de trainingen. Mijn lichaam gaf me weer een duidelijk signaal: genoeg. Mijn maandelijkse uitstapjes naar Glasgow waren voorbij. Misschien was dat maar goed, want ondertussen kondigde zich thuis een project aan dat nóg uitdagender, extremer en vaak ronduit absurd zou blijken…
Frankie: geboren in Breda in 1970, gestudeerd aan de universiteit in Tilburg, waaronder 1 jaar in Glasgow. Toen is mijn liefde voor Schotland ontstaan. Gewerkt in Nederland tot en met 2005, toen geëmigreerd naar Schotland. Vriend opgedaan, 2 kinderen gekregen, daarna getrouwd. Twee culturen in 1 relatie. Vijftien jaar samen, 10 jaar getrouwd en toen geleidelijk uit elkaar gegaan. Woon nu samen met 2 pubers, we improviseren rondom de scheiding.
REAGEER OP DEZE BLOG