Gescheiden Naomi blogt: twee weken zonder mijn dochter

Het is bijna zover.

Mijn kleine meid gaat op vakantie met haar papa.
Voor t eerst twee weken zonder mama.
Zij die altijd in mijn buurt was, waarvan ik iedere stap heb meegemaakt.
Zij die iedere avond en morgen haar armpjes om mij heenslaat en lieve knuffels uitdeelt.
Hoe moet dat nu, twee weken zonder mijn superchickie?

En vooral.. wie herkent nu al die kleine dingen? Haar ochtendhumeur, haar gekke humor en haar onzekere buien? Dat ze helemaal niet van spinazie, sokken en spoken houdt?
Ik lig er wakker van maar laat het niet merken.
Samen pakken we haar tasje in, de favoriete knuffels en een kaart met kusjes.

Door eigenlijk veelal alleen met haar te zijn geweest zijn we goed op elkaar ingespeeld.
Ze gaat die laatste avond vrolijk slapen.
Midden in de nacht til ik haar slaperige lijfje uit bed en draag haar over aan mijn ex.
Ik stuur er nog een lichte bedreiging achteraan. Zoiets van ‘pas goed op haar want ik maak je af hoor ‘ .
Gelukkig neemt mijn ex dit met een korrel zout en grinnikt erom.

Mijn kind geeft me nog een x en dan is ze weg.

Ik loop naar boven.
Op mijn bed staat haar favoriete teddy beer.
Met een ik-hou-van-jou-hart erop.
Ernaast een mooie tekening.
Eentje met duizend hartjes.
Ik val gerust in slaap.
Dat is 1 nachtje dichter naar haar terugkomst toe.

Naomi, gescheiden, 33 jaar ! Enthousiaste trotse mama van Lotte, met grote liefde voor schrijven, dichten en lezen.