Hoe doe je dat? Overleg met je ex-partner over de kinderen? Waar loop je tegenaan? Het is heel lastig om met je ex-partner te communiceren zonder in oude emoties te vervallen.
Inhoud blog
Gescheiden ouders
Gescheiden ouders kunnen gevangen raken in negatieve communicatiepatronen. Ze zijn vaak niet in staat om helder na te denken als ze in de ‘oude groef’ komen. Niet de ander is de vijand, maar het patroon is de gezamenlijke vijand. Als je je manier van communiceren verandert kan je de kinderen weer centraal zetten.
In mijn praktijk van Het Familiehuis werk ik met gescheiden ouders die het graag anders willen doen, maar blijven hangen in over en weer verwijten of proberen elkaar te overtuigen van het eigen gelijk. Hoe dat anders aan te pakken? Wat helpt is dat je inzicht krijgt in de manier waarop je als ouders nu met elkaar communiceert.
Inzicht is de eerste stap
Er zijn drie basispatronen (dansen) waar ouders in gevangen kunnen raken en die de ouderschaps-relatie steeds onveiliger en uitzichtlozer maken:
- Protestpolka: opzoeken – afweren
- Zoek de boef dans: opzoeken – opzoeken
- Verstijf- & vluchtdans: afweren – afweren
ProtestPolka: Opzoeken – Afweren
A zoekt B op per mail, telefoon, SMS, App of in levende lijve en wil B iets duidelijk maken. B weert af, laat niks van zich horen. In dit geval zal A zich niet gehoord voelen en proberen B alsnog te bereiken met de boodschap. Dat kan uiteindelijk leiden tot een telefoon- of berichten-kanonnade. Hoe meer A tracht B te bereiken, hoe meer B afstand neemt en uiteindelijk een relationele muur opbouwt en de telefoon uitzet. A protesteert heftig tegen het gebrek aan verbondenheid, B trekt zich terug en drukt zijn impliciete kritiek uit door middel van stilzwijgen.
Zoek de boef dans: Opzoeken – Opzoeken
In het tweede patroon ontstaan er verwijten over en weer. A wil iets duidelijk maken aan B en B overtuigen terwijl B op het zelfde moment iets wil duidelijk maken aan A en juist A wil overtuigen van zijn/haar gelijk. En omdat zowel A als B zich niet gehoord, erkend en begrepen voelt worden de verwijten steeds heftiger en de bijbehorende gevoelens steeds wanhopiger. Deze patronen escaleren. Over en weer vallen A en B elkaar aan. Het startsein voor dit reactiepatroon is dat we ons bezeerd voelen en we de grip kwijt raken. Dan kunnen we het best in de aanval gaan en zijn A en B elkaar aan het overtuigen van het eigen gelijk.
Verstijf-& vluchtdans: Afweren – Afweren
Het derde patroon is dat A het opgeeft en geen contact meer opneemt en B ook afweert en achter een relationele muur blijft zitten. Beiden sluiten zich op in hun eigen verdedigingstoren en in hun eigen waarheid waarin de ander de dader en men zelf het slachtoffer is. Deze Verstijf- & Vluchtdans uit zich door een ijzige stilte. De ouders hebben de dansvloer verlaten. Ieder weert af en trekt zich terug achter de muur om de afwijzing niet te voelen.
Niet alleen de ouders zitten gevangen in deze ‘destructieve’ patronen, ook de kinderen raken erdoor in de knel. Zij zitten gevangen in het midden en kunnen geen kant op. En dat is echt schadelijk voor hun ontwikkeling.
Slot & Sleutel
Herkennen in welk patroon je met elkaar gevangen zit is de eerste stap in het stoppen ermee. Je ziet vaak dat mensen naarmate ze langer gescheiden zijn van de protestpolka of de ‘zoek de boef’ dans in de ijzige stilte terechtkomen. Ogenschijnlijk lijkt het dan ‘rustig’, maar ondertussen zijn de kinderen de boodschappers en lopen tussen mama en pappa op eieren.
Hoe vervolgens te stoppen met zo’n patroon waar de kinderen én ook de ouders de dupe van zijn?
Geen gemakkelijke opgave: dat is topsport en vraagt dat je als ouder kijkt wat er voor de kinderen nodig is én waar je emoties vandaan komen als je communiceert met je ex.
De snelste weg naar de toekomst is binnendoor: herkennen waardoor je zo geraakt wordt. Jezelf de vraag te durven stellen waardoor je op slot gaat en je niet meer rationeel kan overleggen met de andere ouder. En daar ligt ook de sleutel: hoe dan je eigen emoties in beheer te nemen?
REAGEER OP DEZE BLOG