Het komt goed schatje! Blog van Femke

In februari van dit jaar ben ik alweer het 5^e jaar ingegaan dat ik woon in mijn eigen fijne huis, met mijn (puber/jongvolwassen) kinderen en de status ‘alleenstaand’.

Fijn dat ik weer liefde kan voelen

Hoewel ‘alleenstaand’ niet helemaal meer klopt, want zo waar… er is een liefde in beeld. En terwijl ik deze blog schrijf krijg ik een appje van lief “I love you”, met een hartje. Ik stráál, zo lief!

Hoewel we deze liefde nog niet op ‘facebook-official’ hebben bevestigd, deze liefde ook best bijzonder en soms ingewikkeld is (we hebben een groot, niet altijd geaccepteerd, leeftijdsverschil) en het echt wel even duurde voordat we aan elkaar toegaven dat er toch echt wel veel meer gevoelens speelden, voelt het zó goed.

Zo fijn dat ik weer liefde, geluk en blijdschap kan voelen. Want als ik terugkijk op het begin van mijn scheiding stond ik zeker niet open voor mannen of voor de liefde. Mijn hart was gebroken en ik trok fijn mijn muurtje op om vooral met mijzelf bezig te zijn.

Ik ben gegroeid

Dat is wel gelukt. Ik ben persoonlijk enorm gegroeid (en in deze Corona tijd letterlijk teveel gegroeid naar mijn idee 😉)  en ik heb vele mooie en goede stappen gezet voor mezelf. Ik ben veel meer voor mijzelf gaan kiezen, op mijn gevoel gaan varen en heb weer hobby’s en activiteiten opgepakt waar ik energie van krijg.

Ik ben er zelfs achter gekomen dat ik een talent heb voor schrijven en dichten! Zo mooi om te zien, dat dingen vanuit je jeugd (toen schreef ik ook best veel) ineens weer tot bloei komen na een heftige periode.

Ook ben ik bezig met mooie plannen samen met mijn beste vriendin. Heerlijk om die energie weer te voelen!

Alsof er weer ruimte en lucht is om daar je voldoening uit te halen en alsof je weer nieuwe spirit hebt!

Het komt écht wel goed!

Ik schrijf dit omdat ik voor mensen die net in een scheiding zitten, of een scheiding overwegen, een positief voorbeeld wil zijn. Dat het écht wel weer goed komt.

Dat je soms echt eerst ‘met je bek op de straat moet liggen’ en bij 0 of niks moet beginnen (Ctrl Alt Delete) maar dat je sterk en krachtig genoeg bent om je leven zelf weer op te pakken en in te richten.

Alleen moet je het soms de tijd geven, véél tijd en geduld, om te komen waar ik nu sta.

Maar ja, ik ben inmiddels ook 5 jaar verder. En loop soms nóg tegen dingen aan. Ook niet alles verloopt gladjes, maar ik ervaar zoveel meer rust, dan een aantal jaren terug.

Dat is met geen pen te beschrijven.

Op jezelf teruggeworpen door corona

Alleen de Corona tijd, dat vond en vind ik best weer confronterend, pittig, echt niet tof!

Net als iedereen, vermoedelijk. Je wordt zo op jezelf teruggeworpen als bijna niets meer kan en mag. Soms gaf dat een beetje hetzelfde gevoel als de eerste scheidingstijd, maar eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik blij ben dat ik niet net in mijn scheiding zat toen corona uitbrak. Dat zal ook bij menigeen aan de orde zijn (geweest). Nou, dan maar liever zo.

Hopelijk kunnen we gauw het leven weer oppakken zoals het voor corona was, hoewel ik me daar nu nog geen beeld van kan vormen.

Maar goed:  ik ben 5 jaar verder, trots, verliefd, gelukkig en kan de wereld weer aan.

Dus lieve lezer: ik wilde het in het begin ook niet geloven, maar ‘het komt goed schatje!’

Deze vind ik wel passend:

”Lichtpuntjes: soms zijn ze groot, soms zijn ze klein,

je hoeft ze niet te zoeken, je kunt ze ook zijn!”

Ik ben Femke (47), ruim 5 jaar alleen / uit elkaar. Wonend met mijn 2 puber/jongwolwassen kinderen in een fijn huis op een superplekje. In mijn blogs (en gedichten) schrijf ik over mijn scheiding, het proces van ‘heling’ en de (toch ook wel) leuke, grappige, mooie kanten aan gescheiden zijn.

Mijn lijfspreuk: ‘bij jezelf blijven en wees eerlijk en oprecht’.

De lijfspreuk “vertrouw op je gevoel” is daar in de loop van de tijd bijgekomen!

Lees ook de andere blogs van Femke.