Wat doe je als je huwelijk een rotzooi is, en je weet dat je er uit zou moeten stappen, maar je bent bang om te gaan scheiden. Moet je getrouwd blijven?
Een deel van jezelf zegt dat je gewoon je biezen moet pakken en moet gaan
Maar je wordt misselijk als je eraan denkt wat de gevolgen kunnen zijn.
En dan nog de kosten die er allemaal bij komen kijken. Je wil niet het geld dat je voor de toekomst van jullie kinderen gespaard hebt uit moeten geven aan dure advocaten. Je wil niet de helft van alles wat je bezit in één klap van de hamer van de rechter verliezen.
Je maakt je ook zorgen over hoe je zult overleven.
Je weet niet zeker of je het zelf wel kunt redden. Je maakt je zorgen dat je kinderen het slechter gaan doen op school of bindings- of verlatingsangst ontwikkelen vanwege jouw scheiding!
Elke dag dat je getrouwd blijft, sterf je een beetje meer van binnen. Behalve de kinderen, hebben jij en je partner niets meer gemeen. Sommige dagen vraag je jezelf af of jullie ooit iets gemeen hebben gehad met elkaar en waar je destijds eigenlijk op bent gevallen.
Getrouwd blijven is veilig
Getrouwd blijven is stabiel, maar van binnen sterf je iedere dag een beetje meer.
Je voelt je ellendig! Door een scheiding gaan zal een hel zijn, voor jou en voor je gezin! En daarna? Zal het daarna beter worden? Dat kan! Maar er zijn geen garanties. Dus je besluit te blijven? Misschien is het wel waar wat ze zeggen: “De duivel die je kent is beter dan de duivel die je niet kent”.
Als je merkt dat je wil scheiden en er tegelijkertijd bang voor bent, dan ben je daarin niet de enige. Scheiden is eng!
Het is levens veranderend en ingewikkeld. Scheiden is tijdrovend en duur. Het is niet iets waar iemand naar uitkijkt. Omdat een scheiding zo moeilijk is, blijven veel mensen die graag willen scheiden, getrouwd. Getrouwd blijven is makkelijker.
Je zegt tegen jezelf dat je je niet kunt veroorloven om te scheiden. Je zegt tegen jezelf dat het beter is voor de kinderen om bij elkaar te blijven. Als je gelovig bent, zegt de kerk dat het beter is voor je ziel om getrouwd te blijven.
Maar niemand vertelt je wat de prijs is die je betaalt voor een slecht huwelijk.
Moet je nu getrouwd blijven of gaan scheiden? Uiteindelijk zal jij moeten kiezen wat goed voor je is. Die keuze -of het nu gaat om een ongelukkig huwelijk, of om te scheiden- zal gevolgen hebben.
Sommige van die gevolgen zullen hoe dan ook niet fijn zijn, maar gevangen blijven zitten in besluiteloosheid heeft ook grote gevolgen en kunnen leiden tot depressiviteit.
Geen keuze is ook een keuze! Je leven wordt bepaald door de keuzes die je maakt. Scheiden is een keuze. Getrouwd blijven is een keuze. Geen keuze maken, is een keuze.
Uiteindelijk is het aan jou om te kiezen.
nikkie - 12 dec 2019
Ik vind deze blog meer passen bij een advocaat die reclame maakt dan voor mediation. Jullie spreken 1 persoon aan, de persoon die zou willen scheiden en sporen die persoon aan bij jullie voor hulp aan te kloppen om de keuze voor wel of niet scheiden te gaan maken met een scheidings toolkit. Als 1 van de 2 denkt aan scheiden is niet de eerste stap bij jullie aankloppen maar communiceren met partner over de stand van de relatie. Daar schrijven jullie in deze blog helemaal niet over. DAARNA besluiten de partners samen of ze via mediation of via ieder eigen advocaat gaan scheiden. Op die manier krijgt de "achtergebleven" partner ook de kans iets van regie te hebben in de keuze hoe er gescheiden gaat worden. ( dit kan een vechtscheiding ook helpen voorkomen) Ik mis in jullie blog de belangrijkheid van het samen communiceren tijdens het huwelijk en het samen proberen de scheiding vorm te geven als die keuze definitief is. Ik zou naar aanleiding van deze blog niet met jullie in zee gaan om mijn scheiding te regelen.
Hello Mediator - 13 dec 2019
Beste Nikkie, Bedankt voor jouw uitgebreide reactie en feedback. Deze blog is inderdaad geschreven aan hen die willen scheiden, maar de stap niet durven te zetten doordat (vaak) het onbekende hen tegenhoudt om de stap te nemen. Samen in gesprek gaan over de stand van de relatie, is op dit moment al een gepasseerd station. Ik ben het met je eens dat als de eerste scheuren zich beginnen te vertonen je dit bespreekbaar moet maken met je partner en je vanuit hier samen gaat bekijken wat er moet gebeuren om deze scheuren te repareren. Gaan jullie hulp zoeken bij een relatietherapeut of bij een mediator of gaan jullie zelf aan de slag? En wat als de scheuren niet te repareren zijn, wat gaan jullie dan doen en hoe gaan jullie dit invulling geven? Wat komt er allemaal op jullie pad? Hoe gaat de toekomst er dan uitzien? Hoe gaan jullie met de kinderen om? Waar gaan de kinderen wonen? Hoe vertellen jullie het de kinderen überhaupt dat papa en mama alles geprobeerd hebben, maar dat het niet meer werkt en niet meer goed komt? Hoe komt het financiële plaatje eruit te zien? En nog zoveel vragen meer. En voor deze mensen is deze blog geschreven. En ja, die is gericht op één persoon omdat er vaak één persoon is die de knoop doorhakt. Om te trouwen heb je twee personen nodig, om te scheiden één. Echter is het mooier om dit ook samen te doen. Als het dan toch moet, dan beter samen via de mediator. En om een goed begin te maken, is bij ons de gratis Scheidings- Toolkit opvraagbaar. Ik hoop dat ik hiermee het een en ander heb verduidelijkt. Hartelijke groet!
nikkie - 13 dec 2019
Dank je wel voor je antwoord maar voor mij was het al duidelijk. Ik mis ook in jullie antwoord opnieuw de emotionele kant van het scheiden waar naar mijn idee veel meer aandacht voor zou moeten zijn bij mediators om vechtscheidingen te voorkomen. Stel je voor 1 persoon wil scheiden vraagt bij jullie die toolkit aan, doet ( durft dan) de scheidingsmelding bij partner, legt vervolgens alle papieren van jullie gelijk maar op tafel wat er allemaal geregeld moet worden en zegt er dan nog bij dat het wel mooi zou zijn om de scheiding via jullie te regelen dmv mediation. Dat dit alles door de scheidende partij ( die jullie aanspreken) al zo bedacht en "geregeld" is heeft een enorme emotionele impact op de achterblijver. Die word overvallen en staat met de rug tegen de muur. Voor mediation heb je JUIST die achterblijvende partij nodig maar die word in het voorbereidende traject er volledig buiten gehouden maar pas op het laatste word die erbij gehaald omdat het mooier is om alles via mediation te regelen. Dit is een zeer kwetsbare fase die erg onderschat word en mede het verdere verloop bepaalt. Ik kan me heel goed voorstellen dat de achterblijver emotioneel op deze manier niet toe zal zijn aan mediation maar een eigen advocaat zoekt. Dat is het emotionele stuk, dan het zakelijke stuk, om elke vorm van partijdigheid door mediator te voorkomen mochten zowel mijn toenmalig man als ik niet afzonderlijk contact opnemen met de mediator, dat kon alleen gezamelijk, mails ook in cc , volledige transparantie Jullie spreken wel 1 van de 2 aan en hebben contact met die ene persoon. Hoe waarborg je de neutraliteit als mediator als je 1 persoon aanspreekt en werk voorbereid voor die persoon terwijl persoon 2 nog van niks weet?
Hello Mediator - 15 dec 2019
Wij vinden het emotionele stuk ook heel belangrijk. Sterker nog; dat is waar wij mee beginnen. Als dit stuk niet goed wordt afgesloten, dan wordt het heel lastig om een mooi convenant en/of ouderschapsplan op te stellen. Ook is dit belangrijk voor de toekomst van partijen. Als zij kunnen zien wat er is "misgegaan" in deze relatie, dan lopen zij hier in de toekomst wellicht niet meer tegenaan. Dit neemt alleen niet weg dat juridische en fiscale stukken geregeld MOETEN worden. De mediator heeft geen enkel belang bij de beslissingen die partijen nemen en is inderdaad neutraal. Dat iedereen elkaar moet cc'en is zodat iedereen van elkaar weet wat er gebeurt in het mediationtraject, zodat niet één van partijen tijdens een gesprek voor verrassingen komt te staan. En inderdaad er zijn situaties waarbij de scheidingsmelding wordt gedaan en er dan een Scheidings Toolkit wordt opgevraagd en er zijn situaties waar één partij vóór de scheidingsmelding al bezig is om het één en ander uit te zoeken omdat hij/zij bang of onzeker is over wat er komen gaat. De situatie blijft hoe dan ook dat er gescheiden gaat worden. En ja, dat is heel verdrietig! Daar zijn wij ons echt wel heel bewust van en bieden hier ook ondersteuning bij aan.
Tessa - 14 dec 2019
@Nikkie: besef je dat er ook andere situaties kunnen zijn die anders zijn dan de jouwe? Waar bijv de achterblijvende partij de agressor is en misschien wel zo dreigend is dat jouw optie geen optie is.
nikkie - 14 dec 2019
Tessa mijn reacties hebben betrekking op de blog die geschreven is en de doelgroep die men in de blog aanspreekt is niet die waar men met een agressor te maken heeft. Als de achterblijvende partij de agressor is is eigen advocaat en zeer goede emotionele bijstand van groot belang voor de veiligheid van ouder en kinderen natuurlijk.
christien - 16 dec 2019
ik herken me wel in de blog van de mediator. ik vond mijn huwelijk veilig. ik zat er vooral financieel lekker warmpjes bij, en om dat zomaar op te geven!!!! ik durfde niet de knoop door te haken. gelukkig heeft mij ex dat gedaan [nu] ik dacht daar 5 jaar geleden anders over.wel omdat hij "verliefd"was op een ander. maar dat is nu bijzaak. hij heeft de knoop doorgehakt daar gaar het om. en wat ik ook veilig vond dat ik niet alleen was. dus voor mij is die herkenning wel en om te reageren om het emotionele stuk.ik proef uit de reacties dat er een vinger word gewezen naar de mediator. het moet natuurlijk onder de aandacht blijven. want je zit in een heel kwetsbare periode van je leven. maar waar blijf onze verantwoordelijkheid als volwassenen, om te zorgen dat het geen vechtscheiding word. mijn vriendin zit in een vechtscheiding.en als volwassenen heb je zelf de keuze, welke kant je op gaat. ik weet uit ervaring dat het heel gemakkelijk is om je te laten lijden door je emoties. en hoe moeilijk het ook is om de juiste keuzes te maken. maar toch is dat van wezenlijk belang om een vechtscheiding te voorkomen. in principe is die convenant een aanfluiting {sorry voor de mediators} want als de tegenpartij zich laat lijden door boosheid kan het zomaar zijn dat hij/zij zich niet houd aan de afspraak. en dan heb je geen poot om op te staan. als alleen een rechtzaak beginnen. en dat is het begin ven het einde.
Alice - 26 dec 2019
Ik herken mij zeer zeker in dit blog. Ik heb er heel wat jaren over gedaan om de stap om te gaan scheiden te durven zetten. Terwijl ik heel goed wist dat wij niet bij elkaar pasten. Toch bleef ik er voor vechten om diverse redenen. Tot ik mijzelf helemaal kwijt was. Ik heb ook hulp gezocht. De psychotherapeut zei al snel: als jij wil dat je relatie blijft bestaan adviseer ik je om in relatie therapie te gaan want voor ik met je klaar ben is je huwelijk echt stuk. Dit zag ik zelf ook wel in. Mijn ex wilde niet in relatietherapie omdat hij therapie maar zweverig gedoe vindt omdat je dan over emoties moet praten. De scheiding doorzetten was erg zwaar maar voor mij wel de enige weg. Aan een relatie moet je samen werken. Dat kon ik niet langer alleen. Zelf na mijn eerste gesprek met mijn ex over de keuze relatietherapie of scheiding, heb ik hem nog veel kansen gegeven. Heel simpel: omdat ik nog van hem hield. Tot ik besefte dat ik echt aan een dood paard trok. Hij is zoals hij is en ik ben zoals ik ben en dat zou nooit een gelijkwaardige relatie op kunnen leveren. Iets waar ik erg naar verlang, maar dit is onmogelijk met mijn ex en mij. Dat probeer ik nu te accepteren. En dat valt niet mee als je zolang bij elkaar bent geweest. Ik leerde hem op mijn 15de kennen en ben nu bijna 55. We zijn begin dit jaar, na een zeer moeizame scheidingsprocedure van ruim 1,5 jaar gescheiden.
Wouter - 14 jan 2020
Ik zou best eens willen praten met mensen die al wel de knoop hebben doorgehakt. Ik sta nog steeds in 2strijd.
Nieuwe Stap - 14 jan 2020
Ben je al lid van het gratis forum Wouter? Daar kan je met mensen in gesprek komen.
Jessica - 1 mrt 2020
Hier ook!
lyd - 25 mei 2020
Ik vind 't' loslaten ' en wel zien hoe 't loopt het allermoeilijkst. Het is in de theorie zo makkelijk gezegd we gaan uit elkaar maar de praktijk is grillig... Ik ben uiteindelijk na 6 jr dubben de scheiding aangegaan en merk dat 't proces nog zwaarder is dan gedacht....vooral omdat je geen controle over het gedrag van de ander hebt...met name 'de contact regeling met de kinderen voelt zooooo onnatuurlijk en echt m'n huis uit moeten geeft complete paniek.....ik heb niet eens n baan.....dit is misschien wel 't ergste om mee te maken.....er aan beginnen en niet durven afmaken.... N woning zoeken die beetje bij jou en de dr situatie ( 2 kinderen) past vind ik ook mega moeilijk omdat ik nu prettig woon... Alleen er is zoveel gebeurd tussen mij en m'n partner dat is teveel om weer goed te worden......bah....'t leven kan echt heel ingewikkeld worden ( even voor de duidelijkheid bij mij is 'n generaliserend angststoornis geconstateerd...alles is dus lastiger voor me dan voor 'n ander)
Heidi - 31 jan 2021
En hoe gaat het nu met jou of jullie @lid?