Het is zomer, plakkerige warmte op mijn huid.
De wind brengt verkoeling. Ik loop richting het centrum.
Alles lijkt hetzelfde.
Ik zeg dezelfde mensen gedag,maar knoop expres geen gesprek aan.
De winkels zien er precies eender uit, bij de taartenshop gluur ik even naar binnen.
Een grote roze prinsessentaart in de etalage.
Wat voelt dit naar, de knoop in mijn maag breid zich uit naar een enorme brok in mijn keel.
Op mijn mouw van mijn zomerjas zie ik een vlek.
Vorige week liep ze nog naast me.
Zorgde haar vrolijke lach voor de zon in mijn hart.
In mijn jaszak een roze clipje, ik merk dat er een traan langs mijn wang loopt.
Na alle ellende van een scheiding doet het missen van mijn kleine meid het meeste pijn.
Graag heb ik haar altijd bij me.
Maak ik ieder moment mee.
Nu is ze twee, en moet ik haar deels loslaten.
Wat voelt dat fout.
Maar toch ook de keerzijde voel ik.
Trots dat ik het kan. Mijn meiske voorop stellen. Haar belang eerst.
Ik ben er nog lang niet. Maar kies voor een leven zonder bekvechten.
Ik kies voor mijn kind.
Naomi, 33 jaar ! Enthousiaste trotse mama van Lotte, met grote liefde voor schrijven,dichten en lezen.
Janneke - 24 jun 2015
Kiezen voor de toekomst is zo moeilijk! 3 Jaar heb ik gewikt en gewogen. Wat is erger.... spanningen en een ongelukkige moeder in het nu maar wél het gezinnetje samen óf die o zo enge stap zetten voor een nieuwe, hopelijk gelukkigere, toekomst maar wel een gebroken gezin? Mijn keuze is gemaakt en het was de goede!!! Ik hoop dat ook jij én je dochter steeds meer de draai gaan vinden in dit nieuwe leven! Veel sterkte & geluk!