In mijn praktijk hoor ik regelmatig ouders mopperen over de manier waarop de andere ouder het thuis aanpakt. “Dat pakt zij echt niet handig aan. Hij is veel te soft. Zij is overbezorgd. Hij vergeet áltijd de gymtas mee te geven.”
Verschillen in opvoeding
Verschillen in visie, aanpak en opvoeding die tijdens het huwelijk al bestonden, lijken na een scheiding vaak nog groter. Sommige verschillen waren destijds al een dingetje, maar werden getolereerd. Andere verschillen waren onoverkoombaar en hebben (mede) geleid tot de scheiding.
Ben jij ervan overtuigd dat jouw manier de beste is? Dat hoe jij het ziet, toch écht de waarheid is?
Dan moet ik je teleurstellen.
Ander perspectief
Vanuit je eigen perspectief bekeken is jouw manier inderdaad de enige, de beste etc.
De wereld is echter groter en het is vaak heel verrijkend, verfrissend en verrassend om de dingen eens vanuit een ander perspectief te bekijken.
Je kind bekijkt het vanuit zijn eigen perspectief. Een perspectief dat nog volop in ontwikkeling is. Zijn eigen ideeën, mening en identiteit worden nog gevormd. Je kind kan juist leren van jullie onderlinge verschillen. Bij een gezonde identiteitsontwikkeling is het belangrijk dat een kind de ruimte krijgt om te onderzoeken wat bij hem/haar past. Daarbij kijkt het naar zijn 2 grote voorbeelden; zijn ouders.
Weer de gymtas vergeten
Maar nu even concreet… “Wat leert mijn kind in vredesnaam van mijn ex die altijd weer vergeet de gymtas mee te geven???”
- Creativiteit & inventiviteit – omdat je kind een oplossing zal proberen te vinden.
- Hulp vragen – omdat het dan soms niet alleen tot die oplossing komt en hulp van de juf of een klasgenootje nodig heeft.
- Verantwoordelijkheidsgevoel – door zorg te dragen voor zijn eigen gymspullen.
- Plannen – door zich voor te bereiden op de schooldag en na te denken over wat hij/zij daar bij nodig heeft.
- Relativeringsvermogen – het besef dat de wereld niet instort als je je gymspullen niet bij je hebt. Er zijn echt ergere dingen/problemen in het leven.
Probeer eens ‘om te denken’
Dus lieve ouder, als je je stoort aan de aanpak van je ex-partner, probeer eens ‘om te denken’.
Wat zou een positieve kant van diens aanpak kunnen zijn?
Daarnaast is het vaak zo dat jij diep van binnen ‘jaloers’ bent op diens aanpak.
Waar jij altijd ‘aan’ bent, je grote verantwoordelijkheidsgevoel soms zwaar op je schouders drukt, heeft je ex dit veel minder. Zou het soms niet lekker zijn om dingen wat meer los te laten en te ervaren dat ook als je niet overal de regie/controle over hebt (en dus eens een gymtas vergeet) je kind de dag prima doorkomt. Misschien kun je iets leren van je ex. Je hoeft het niet op diens manier te doen, net zomin als je ex het op jouw manier hoeft te doen, maar wellicht kun je wat meer in het midden uitkomen.
Dus i.p.v. de ander te overtuigen of veranderen, bekijken wat je ervan kunt leren en verschillen respecteren. Bedenk je eens hoeveel (negatieve) energie je dat zou besparen!
Daarnaast het besef dat je kind juist leert van de verschillen tussen jullie. Tenminste als je elkaar en de onderlinge verschillen respecteert en de ander in zijn waarde laat. Dat gaat niet vanzelf, maar vraagt wat werk van je. ‘Huis-werk’.
Huiswerk
Jouw Huiswerk voor de komende jaren:
- Zie het positieve in de aanpak van de ander.
- Zoek een middenweg.
- Durf af te wijken van je eigen ‘waarheid’.
- Zie de verschillen in aanpak als meerwaarde en respecteer die.
Succes! Want dit ‘huis-werk’ blijft een uitdaging en zal waarschijnlijk nooit ‘af’ zijn.
Wil je meer informatie of een vraag over jouw situatie voorleggen?
Kijk voor de mogelijkheden op www.tijdvoortranen.nl
Claudia Hass
Lees ook de andere blogs van Claudia.
Merel - 24 sep 2020
Dit dus! Sinds ik dit doe, scheelt zoveel! Daarnaast ook stilstaan bij wat je misschien zelf te veel doet, wat minder 'aan' staat inderdaad. Dit zouden ze bij een kopie van het ouderschapsplan gewoon mee moeten geven :)